7:6

potomkowie: Dosł. „nasienie”.

będą ich uciskać przez 400 lat: Zacytowano tu słowa z Rdz 15:13, gdzie Bóg powiedział Abramowi (Abrahamowi), że jego potomkowie będą niewolnikami i będą uciskani przez 400 lat. Ten okres zakończył się 14 nisan 1513 r. p.n.e., gdy Jehowa uwolnił Izraelitów z niewoli w Egipcie. Musiał się więc rozpocząć w 1913 r. p.n.e. Według chronologii biblijnej właśnie w tym roku syn Abrahama Izaak — który miał wtedy jakieś pięć lat — zaczął być wyśmiewany i źle traktowany przez swojego przyrodniego brata Ismaela, który miał wtedy jakieś 19 lat. Ismael był synem Hagar, egipskiej służącej Saraj (Sary). Mógł dręczyć Izaaka dlatego, że chociaż Izaak był młodszy, to właśnie on miał otrzymać dziedzictwo pierworodnego (Rdz 16:1-4; 21:8-10). Apostoł Paweł nazwał później zachowanie Ismaela wobec Izaaka prześladowaniem (Gal 4:29). Jehowa najwyraźniej uznał je za na tyle dotkliwe, że poparł Sarę, gdy domagała się od Abrahama wypędzenia Ismaela i jego matki (Rdz 21:11-13). Tak więc Izaak był pierwszym potomkiem Abrahama, który doświadczył zapowiedzianego ucisku. A zatem ten dokładnie opisany w Biblii incydent można uznać za początek okresu 400 lat ucisku, który miał się zakończyć dopiero po wyjściu Izraela z Egiptu.