-
Komentarze do Dziejów — rozdział 22Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata — wydanie do studium
-
-
twojego świadka: Greckie słowo mártys, tłumaczone na „świadek”, oznacza kogoś, kto widział jakiś czyn lub zdarzenie. Niektórzy chrześcijanie z I w. n.e. byli naocznymi świadkami wydarzeń związanych z życiem, śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa i potwierdzali prawdziwość tego, co widzieli. Właśnie w ten sposób dawali świadectwo o Jezusie (Dz 1:21, 22; 10:40, 41). A osoby, które uwierzyły w niego później, dawały o nim świadectwo w ten sposób, że głosiły o znaczeniu jego życia, śmierci i zmartwychwstania (Dz 22:15). I właśnie w takim sensie Paweł nazwał Szczepana świadkiem Jezusa. Stojąc przed Sanhedrynem, Szczepan dał dobitne świadectwo o Jezusie. Również jako pierwszy zaświadczył, że Jezus — którego ujrzał w wizji — wrócił do nieba i zajął miejsce po prawej stronie Boga, jak to zapowiedziano w Ps 110:1 (Dz 7:55, 56). Chrześcijanie, dając świadectwo, często spotykali się ze sprzeciwem, aresztowaniem, pobiciem, a nawet śmiercią — było tak ze Szczepanem, Jakubem i innymi. Dlatego z czasem greckim wyrazem mártys (od którego pochodzi pol. słowo „martyrologia”) zaczęto określać męczennika — kogoś, kto woli ponieść śmierć, niż wyrzec się wiary. Tak więc Szczepan stał się też pierwszym chrześcijańskim męczennikiem, bo jego ‛krew została przelana’ za to, że świadczył o Jezusie (zob. komentarz do Dz 1:8).
-