28:31

Głosił: Użyty tu grecki wyraz przede wszystkim znaczy „ogłaszać jako publiczny posłaniec”. Podkreśla sposób ogłaszania — zazwyczaj otwarte, publiczne obwieszczanie, a nie wygłaszanie kazań do ograniczonej grupy. Paweł głosił o Królestwie Bożym. W Dziejach Apostolskich wyrażenie „Królestwo Boże” występuje sześć razy. Po raz pierwszy pojawia się w Dz 1:3, gdzie wspomniano, że Jezus po zmartwychwstaniu mówił o tym Królestwie przez 40 dni aż do wstąpienia do nieba. Głoszenie o Królestwie Bożym kontynuowali apostołowie (Dz 8:12; 14:22; 19:8; 28:23).

z całą śmiałością: Lub „odważnie; z największą swobodą mowy”. Użyte tu greckie słowo parresía można też przetłumaczyć na „otwartość” (zob. komentarz do Dz 4:13). Ten rzeczownik i spokrewniony z nim czasownik parresiázomai (często oddawany jako „mówić odważnie [lub „śmiało; otwarcie”]”) w Dziejach Apostolskich pojawiają się w wielu miejscach. Z relacji Łukasza od początku do końca jasno wynika, że śmiałe, odważne głoszenie było cechą charakterystyczną pierwszych chrześcijan (Dz 4:29, 31; 9:27, 28; 13:46; 14:3; 18:26; 19:8; 26:26).

bez żadnych przeszkód: Dzieje Apostolskie kończą się w pozytywnym tonie. Chociaż Paweł przebywał w areszcie domowym, dalej otwarcie głosił i nauczał. Nic nie mogło powstrzymać rozprzestrzeniania się w Rzymie dobrej nowiny o Królestwie. To bardzo stosowne zakończenie Dziejów Apostolskich. Księga ta opisuje, jak duch święty pobudził pierwszych chrześcijan do zapoczątkowania największej w historii kampanii głoszenia o Królestwie Bożym „aż do najdalszego miejsca na ziemi” (Dz 1:8).