-
Komentarze do Rzymian — rozdział 3Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata — wydanie do studium
-
-
ofiarą służącą przebłaganiu grzechów: Lub „ofiarą służącą pojednaniu z Bogiem”. Sformułowanie to jest tłumaczeniem greckiego słowa hilastérion, spokrewnionego ze słowem hilasmòs, które w 1Jn 2:2 i 4:10 zostało oddane jako „ofiara przebłagalna”. Oba te słowa mogą oznaczać „narzędzie służące pojednaniu, ułagodzeniu kogoś lub czegoś”. W Biblii odnoszą się do przywrócenia dobrych relacji między Bogiem i ludźmi. Adam jako ziemski „syn Boży” na początku żył w pokojowych stosunkach ze swoim Stwórcą (Łk 3:38). Ale kiedy nie posłuchał Boga i zgrzeszył, utracił więź z Nim i doskonałe życie. Jednocześnie sprzedał w niewolę grzechu i śmierci swoich potomków (Rz 5:12). Żeby ludzie mogli odzyskać dobre stosunki z Bogiem, doskonała sprawiedliwość Boża wymagała zapłacenia równowartości tego, co zostało utracone (Wj 21:23-25; Pwt 19:21). Gdy Jezus złożył w ofierze swoje doskonałe ludzkie życie, stało się zadość sprawiedliwości — ofiara ta dała Jehowie podstawę do odpuszczania ludziom grzechów bez naruszania Jego sprawiedliwych zasad. Dzięki temu może On okazać się prawy, „gdy uznaje za prawego [grzesznego] człowieka wierzącego w Jezusa” (Rz 3:26). Tak więc ofiara przebłagalna, jaką złożył Jezus, umożliwiła ludziom pojednanie z Jehową i przywrócenie z Nim pokojowych relacji (Ef 1:7). W Heb 9:4, 5 greckiego słowa hilastérion użyto w odniesieniu do pokrywy skrzyni nazywanej „Arką Przymierza” i oddano je jako „pokrywa przebłagalna”, a w przypisie jako „miejsce przebłagania”.
wyrozumiale: Zob. komentarz do Rz 2:4.
przebaczał grzechy w przeszłości: Jehowa zaczął przebaczać grzechy, zanim jeszcze Jezus złożył okup, żeby uwolnić potomków Adama od niedoskonałości, grzechu i śmierci. Jehowa mógł to robić od chwili, gdy zaczął wyjawiać swój zamiar dotyczący „potomstwa”, które miało wybawić ludzi okazujących wiarę (Rdz 3:15; 22:18; Iz 53:5, 6, 10-12; Mt 20:28; Gal 3:19). Z punktu widzenia Wszechmocnego Boga okup już wtedy został niejako zapłacony. Jehowa miał całkowitą pewność, że Jego Syn będzie gotowy złożyć potrzebną ofiarę (Ps 40:6-8; Heb 10:7-10). Nic nie mogło Mu przeszkodzić w realizacji Jego zamiaru (Lb 23:19; Iz 46:10; Tyt 1:2). Na podstawie przyszłej ofiary Jezusa mógł przebaczać skruszonym grzesznikom, nie łamiąc swoich sprawiedliwych zasad (Pwt 32:4; Ps 32:1, 2, 5; Iz 1:18). Bez naruszania tych zasad mógł też uznać ludzi okazujących wiarę za prawych (oczywiście w sensie względnym) (Rdz 15:1, 6; Eze 14:14; Mt 23:35; Jak 2:23-25). Podobnie Jezus, kiedy był na ziemi jako przedstawiciel Boga, miał „władzę przebaczać grzechy” na podstawie okupu, chociaż go jeszcze nie złożył (Mt 9:2-6; Łk 7:36-50; Heb 2:9; zob. Słowniczek pojęć, „Okup”; „Prawość”).
-