12:8

ma dar zachęcania: Lub „ma dar pobudzania do czynu”. Greckie słowo parakaléo dosłownie znaczy „wezwać do stanięcia u boku”. Ma szerokie znaczenie i może wyrażać myśl o zachęcaniu i dodawaniu otuchy (Dz 11:23; 14:22; 15:32; 1Ts 5:11; Tyt 1:9; Heb 10:25), o pocieszaniu (2Ko 1:4; 2:7; 7:6; 2Ts 2:17), a w niektórych kontekstach o usilnym zachęcaniu, czyli wzywaniu do czegoś (Dz 2:40; Rz 15:30; 1Ko 1:10; Flp 4:2; 1Ts 5:14; 2Tm 4:2). Ścisły związek między pobudzaniem do czynu a zachęcaniem i pocieszaniem wskazuje, że chrześcijanin nigdy nie powinien nikogo pobudzać do czynu w sposób szorstki czy nieżyczliwy.

zachęca: Lub „pobudza do czynu”. W języku greckim użyto tu rzeczownika paráklesis, który dosłownie znaczy „wezwanie do stanięcia u boku”. Często zawiera myśl o udzielaniu zachęty (Dz 13:15; Flp 2:1) lub pocieszaniu (Rz 15:4; 2Ko 1:3, 4; 2Ts 2:16). Ale zarówno ten rzeczownik, jak i pokrewny czasownik parakaléo, również użyty w tym wersecie, mogą też przekazywać myśl o pobudzaniu do czynu (zob. 1Ts 2:3; 1Tm 4:13, gdzie mowa o usilnym zachęcaniu, czyli wzywaniu do czegoś). Fakt, że oba te greckie słowa mają wszystkie wspomniane trzy znaczenia — pobudzanie do czynu, pocieszanie i zachęcanie — wskazuje, że chrześcijanin nigdy nie powinien nikogo pobudzać do czynu w sposób szorstki czy nieżyczliwy.

rozdaje: Lub „coś ofiarowuje”. Użyty tu grecki czasownik można też przetłumaczyć na „podzielić się” (Rz 1:11; Łk 3:11), „przekazać”, „oddać” (1Ts 2:8) lub „wspierać” (Ef 4:28).

kto przewodzi: Lub „kto przewodniczy”. Greckie słowo proístemi dosłownie znaczy „stanąć przed; stanąć na przedzie” w sensie przewodzenia, prowadzenia, kierowania, okazywania zainteresowania i troski.