12:11

Bądźcie pracowici: Lub „bądźcie pilni; bądźcie gorliwi”. W języku greckim użyto tu rzeczownika spoudé, który dosłownie znaczy „szybkość w wykonywaniu ruchów lub działaniu; pośpiech; prędkość” (Łk 1:39). Jednak w wielu kontekstach oznacza „zaangażowanie w wypełnianie obowiązków; entuzjazm; sumienność; gotowość do czegoś; gorliwość”. W Rz 12:8 to greckie słowo pojawia się w sformułowaniu „niech to robi z pełnym zaangażowaniem”. W Heb 6:11 oddano je jako „gorliwość”, a w 2Pt 1:5 jako „gorliwe starania”. Pokrewny czasownik spoudázo bywa tłumaczony na „pilnie starać się” (2Pt 1:10) i „robić wszystko, co można” (2Tm 2:15; 4:9, 21; 2Pt 3:14).

Pałajcie duchem: Greckie słowo oddane w tym wersecie jako „pałać” dosłownie znaczy „wrzeć; kipieć”. Chociaż niektórzy uważają, że użyty tu grecki zwrot jest po prostu idiomem wskazującym na przejawianie entuzjazmu, to w tym miejscu zawiera myśl o byciu przepełnionym gorliwością, entuzjazmem i promieniowaniu zapałem wynikającym z działania ducha (gr. pneúma) Bożego, czyli czynnej siły Bożej. Duch ten może zmotywować kogoś i dodać mu sił do postępowania zgodnego z wolą Jehowy (zob. komentarz do Mk 1:12). Jeśli ktoś pała świętym duchem Bożym, to znaczy, że ten duch oddziałuje na wewnętrzną siłę danej osoby, wypływającą z jej symbolicznego serca, i sprawia, że jest ona pełna gorliwości i entuzjazmu dla tego, co słuszne (niektóre zasady dotyczące tłumaczenia Biblii, które miały wpływ m.in. na oddanie omawianego zwrotu w Przekładzie Nowego Świata: zob. Dodatek A1).

Służcie (...) jak niewolnicy: Użyty tu grecki czasownik douleúo odnosi się do pracy niewolnika, czyli kogoś, kto należy do swojego pana i wykonuje jego polecenia. Słowo to występuje też w Mt 6:24 (zob. komentarz), gdzie Jezus wyjaśnia, że chrześcijanie ‛nie mogą być niewolnikami Boga i Pieniądza’. W Septuagincie jest czasami używane do oddania hebrajskich sformułowań zachęcających do służenia Jehowie (w tekście hebr. występuje tam tetragram) (1Sm 12:20; Ps 2:11; 100:2 [99:2, LXX]; 102:22 [101:23, LXX]).

Jehowie: W dostępnych greckich manuskryptach mowa tu o służeniu „Panu” (gr. toi Kyríoi). Ale jak wyjaśniono w Dodatku C, istnieją argumenty przemawiające za tym, że początkowo w tym miejscu było imię Boże, które później zastąpiono tytułem „Pan”. Dlatego Przekład Nowego Świata zawiera w tym wersecie imię Jehowa (zob. Dodatek C3: wprowadzenie i Rz 12:11).