15:16

publiczny sługa: Grecki termin leitourgòs pochodzi od słów laòs („lud”) i érgon („praca”). Początkowo był on używany przez starożytnych Greków na określenie ludzi, którzy z polecenia władz wykonywali jakąś pracę lub służbę na rzecz społeczeństwa, zwykle na własny koszt. Podobnie było w okresie rzymskim. W Biblii termin ten na ogół odnosi się do kogoś, kto pełni święty urząd. Pokrewny termin leitourgía w Septuagincie często dotyczy „obowiązków” (Lb 7:5) i „służby” (Lb 4:28; 1Kn 6:32 [6:17, LXX]) kapłanów w przybytku i świątyni Jehowy w Jerozolimie. Tutaj Paweł odnosi słowo leitourgòs do samego siebie jako „apostoła dla narodów”, który ‛głosi dobrą nowinę od Boga’ (Rz 11:13). Ta działalność służyła pożytkowi ogółu ludzi, a zwłaszcza nie-Żydów.

żebym angażował się w to święte dzieło: W Chrześcijańskich Pismach Greckich jest to jedyne wystąpienie czasownika hierourgéo, który oznacza wykonywanie jakiejś świętej pracy. „Święte dzieło”, w które angażował się Paweł, polegało na głoszeniu dobrej nowiny od Boga — chrześcijańskiego orędzia dla ludzi ze wszystkich narodów (zob. komentarze do Rz 1:1, 9). Używając słowa hierourgéo, Paweł pokazał, że jest świadomy świętości i powagi tego zadania. Słowo to jest spokrewnione z czasownikiem hierateúo, który w Łk 1:8 został oddany jako „służba (...) oddziału [kapłańskiego]”, oraz z rzeczownikiem hieròn, który w Mt 4:5 i wielu innych wersetach został przetłumaczony na „świątynia”. Kiedy więc Paweł porównał narody, które pozytywnie zareagowały na dobrą nowinę, do ofiary złożonej Bogu, mógł nawiązywać do ofiar składanych w świątyni przez kapłanów. Bóg przyjął tę ofiarę i ‛uświęcił swoim duchem’ (Rz 1:1, 16).