1:19

mojego wybawienia: Lub „mojego uwolnienia”. Paweł napisał List do Filipian w czasie pierwszego uwięzienia w Rzymie (ok. 59-61 n.e.). Słowo sotería, którego tu używa, może wyrażać jego przekonanie, że dzięki żarliwym modlitwom Filipian zostanie uwolniony. Świadczy o tym jego wypowiedź z Flp 2:24, gdzie napisał, że chciałby ich ponownie odwiedzić. A byłoby to możliwe tylko po jego uwolnieniu (zob. Multimedia, „Podróże Pawła po ok. 61 r. n.e.”). Ale słowo sotería, często oddawane jako „wybawienie”, w tym kontekście może też wskazywać, że Paweł mówi o swoim wiecznym wybawieniu.

ducha, którego udziela Jezus Chrystus: Dosł. „ducha Jezusa Chrystusa”. Najwyraźniej chodzi o świętego ducha Bożego, czyli czynną siłę Bożą. W Dz 2:33 powiedziano, że Jezus „otrzymał od Ojca obiecanego ducha świętego”. W Flp 1:11 Paweł pisze, że modlił się, by chrześcijanie „dzięki Jezusowi Chrystusowi w obfitości wydawali prawe owoce na chwałę i cześć Boga”. Odkąd Jezus zmartwychwstał i wrócił do nieba, Bóg posługuje się nim, żeby zaspokajał potrzeby chrześcijan na ziemi. W Jn 14:26 Jezus powiedział swoim uczniom, że ‛Ojciec ześle im ducha świętego w jego imię’. A w Jn 15:26 zapewnił ich: „Kiedy przybędzie wspomożyciel, którego wam poślę od Ojca — duch prawdy (...) — da o mnie świadectwo” (zob. komentarz do Dz 16:7).