Ponieważ Izraelici byli niewolnikami, musieli bardzo ciężko pracować. Jehowa posłał Mojżesza i Aarona, żeby przekazali faraonowi taką wiadomość: ‛Pozwól mojemu ludowi pójść na pustkowie, żeby mógł tam oddać mi cześć’. Ale faraon był bardzo zarozumiały i odpowiedział: ‛Nie obchodzi mnie, co mówi Jehowa, i nie pozwolę Izraelitom nigdzie pójść’. Potem kazał Izraelitom pracować jeszcze ciężej. Jehowa postanowił dać faraonowi nauczkę. Wiesz, co zrobił? Sprowadził na Egipt 10 plag, czyli nieszczęść. Powiedział do Mojżesza: ‛Faraon mnie nie słucha. Rano będzie nad rzeką Nil. Pójdź do niego i powiedz mu, że skoro nie chce wypuścić mojego ludu, zamienię wody Nilu w krew’. Mojżesz posłusznie poszedł do faraona. Faraon widział, jak Aaron uderzył laską w wodę, a wtedy rzeka zamieniła się w krew — zaczęła bardzo brzydko pachnieć, ryby pozdychały, a wody nie można już było pić. Jednak faraon i tak nie pozwolił Izraelitom odejść.

Siedem dni później Jehowa znów wysłał Mojżesza do faraona, tym razem z taką informacją: ‛Jeśli nie wypuścisz mojego ludu, w Egipcie pojawi się mnóstwo żab’. Aaron podniósł laskę i tak się właśnie stało. Ludzie znajdowali żaby w domach, w łóżkach, a nawet w garnkach. Były wszędzie! Na prośbę faraona Mojżesz pomodlił się do Jehowy, żeby plaga się skończyła. Faraon obiecał, że wypuści Izraelitów. Dlatego Jehowa powstrzymał tę plagę, a Egipcjanie zaczęli zbierać martwe żaby w wielkie stosy. Było ich tyle, że w kraju zaczęło od nich cuchnąć. Ale znowu stało się to samo — faraon nie uwolnił Izraelitów.

Wtedy Jehowa powiedział do Mojżesza: ‛Niech Aaron uderzy laską o ziemię, a pył zamieni się w komary’. Od razu wszędzie zaroiło się od komarów. Nawet niektórzy słudzy faraona powiedzieli mu: ‛Tę plagę musiał sprowadzić Bóg’. Ale faraon i tak nie pozwolił Izraelitom odejść.

Mojżesz i Aaron poszli do faraona przekazać mu, że Bóg powiedział: ‛Jeśli nie wypuścisz mojego ludu, ześlę na kraj gzy’. W domach Egipcjan — bogatych i biednych — pojawiły się chmary tych owadów. Było ich pełno w całym kraju, z wyjątkiem ziemi Goszen, gdzie mieszkali Izraelici. Począwszy od czwartej plagi, wszystkie pozostałe dotykały już tylko Egipcjan. Faraon powiedział: ‛Poproście Jehowę, żeby gzy zniknęły. Wasz lud może sobie iść’. Ale kiedy Jehowa powstrzymał plagę, faraon zmienił zdanie. Czy w końcu się czegoś nauczy?

Jehowa powiedział: ‛Jeśli faraon nie wypuści mojego ludu, zwierzęta Egipcjan będą chorować i umierać’. Zaczęło się tak dziać już następnego dnia — zwierzęta Egipcjan umierały, a zwierzęta Izraelitów były zdrowe. Jednak uparty faraon nie chciał ustąpić.

Wtedy Jehowa kazał Mojżeszowi wrócić do faraona i rzucić w górę popiół. Zamienił się on w pył, który wypełnił powietrze, opadł na wszystkich Egipcjan i spowodował bolesne wrzody. Mieli je wszyscy Egipcjanie i ich zwierzęta. Mimo to faraon nie wypuścił Izraelitów.

Jehowa po raz kolejny posłał Mojżesza do faraona. Tym razem z taką wiadomością: ‛Dalej nie chcesz wypuścić mojego ludu? Jutro na kraj spadnie grad’. Następnego dnia Jehowa zesłał grad, pioruny i ogień. W Egipcie nigdy nie było tak strasznej burzy. Wszędzie, oprócz ziemi Goszen, połamała drzewa i zniszczyła rośliny na polach. Faraon powiedział: ‛Proście Jehowę, żeby przerwał tę plagę! Potem możecie iść’. Ale kiedy tylko przestało padać, faraon zmienił zdanie.

Wtedy Mojżesz powiedział: ‛Każdą roślinę, która została po burzy, pożrą teraz szarańcze’. Miliony owadów zaczęły zjadać wszystko, co zostało na polach i drzewach. Faraon powiedział: ‛Błagajcie Jehowę, żeby zabrał szarańcze’. Ale nawet kiedy Jehowa powstrzymał plagę, faraon nie ustąpił.

Jehowa polecił Mojżeszowi: ‛Wyciągnij rękę w stronę nieba’. Od razu zrobiło się całkiem ciemno. Przez trzy dni Egipcjanie nikogo ani niczego nie widzieli. Tylko tam, gdzie mieszkali Izraelici, było jasno.

Faraon powiedział do Mojżesza: ‛Ty i twój lud możecie iść. Tylko zostawcie zwierzęta’. Mojżesz odpowiedział: ‛Musimy zabrać nasze zwierzęta, żeby złożyć je Bogu w ofierze’. Faraon bardzo się rozzłościł. Krzyknął: ‛Wynoś się stąd! Jeśli znów cię zobaczę, każę cię zabić’.

Mojżesz obiecał faraonowi, że nie będzie się już starał z nim spotkać. Jednak zanim odszedł, powiedział: ‛O północy każdy pierworodny w Egipcie umrze — od syna faraona po synów niewolników’.

Jehowa polecił Izraelitom przygotować specjalny posiłek. Powiedział: ‛Zabijcie rocznego baranka albo koziołka, a jego krwią oznaczcie wejście do swojego domu. Mięso upieczcie i zjedzcie z chlebem bez zakwasu. Macie się ubrać i założyć sandały, żebyście byli gotowi do drogi. Dziś w nocy was uwolnię’. Czy potrafisz sobie wyobrazić, jak cieszyli się Izraelici?

O północy anioł Jehowy przeszedł przez cały Egipt. W domach, które nie zostały oznaczone krwią, pierworodni umarli. Ale anioł ominął domy, które miały znak. Wszystkie egipskie rodziny, bogate i biedne, straciły dziecko. Jednak żadnemu dziecku Izraelitów nie stała się krzywda.

Umarł nawet syn faraona. Kiedy to się stało, faraon w końcu ustąpił. Natychmiast powiedział do Mojżesza i Aarona: ‛Wstańcie. Idźcie czcić waszego Boga. Weźcie swoje zwierzęta i odejdźcie!’.

W świetle księżyca, który był w pełni, Izraelici opuścili Egipt. Szli zorganizowani według rodzin i plemion. Było ich ponad 600 000 mężczyzn oraz wiele kobiet i dzieci. Dołączyło do nich także dużo innych ludzi, którzy chcieli czcić Jehowę. Nareszcie Izraelici byli wolni!

Żeby nigdy nie zapomnieć, jak Jehowa ich uratował, Izraelici każdego roku jedli taki sam specjalny posiłek. Nazywali go Paschą.