wysokości. Rozmiarami swymi znacznie przewyższała większość słynnych drewnianych żaglowców, jakie zbudowano po czasach Noego, a nawet wiele spośród pierwszych parowców, wykonanych już ze stali. Pozwala to zaliczyć Noego w poczet najznakomitszych mistrzów budownictwa okrętowego wszech czasów — chociaż trzeba też zakładać, że otrzymał niemałą pomoc siły wyższej.” — Oil Lifestream of Progress (Nafta czynnikiem postępu), numer trzeci z roku 1973.

Uwagi marginesowe, które sławią wielkość Boga Jehowy

CZY już zwróciłeś kiedyś uwagę na podane drobnym drukiem przypisy, występujące u dołu strony w niektórych przekładach Biblii? A może zazwyczaj zbytnio się spieszysz i dlatego je pomijasz? W takim razie uchodzą twej uwagi szczegóły, które nie tylko są interesujące, ale także umacniają w wierze. Wprawdzie nie wszystkie tego typu przypisy mają jednakową wartość, niemniej jednak wiele z tych, które występują w Przekładzie Nowego Świata (NW) w wydaniu z dużym drukiem, znacznie nam ułatwiają lepsze poznanie i docenienie Jehowy Boga.

We wspomnianym wydaniu Biblii można na przykład znaleźć uwagę marginesową do Księgi Rodzaju 5:22, wskazującą, dlaczego ten przekład oddaje wyrażenie ha Elohim jako „prawdziwy Bóg”. Tłumaczenie takie oparte jest na autorytecie znanego hebrajskiego uczonego Geseniusa, który dowodzi, że przedimka określonego „ha” używa się, „gdy słowa mające zastosowanie do całych grup zostają (w zwyczajowym użyciu) ograniczone do wybranych jednostek”; następnie przytoczono przykłady z języka greckiego, takie jak ho theos, co zdaniem tegoż uczonego dosłownie oznacza „jedynego prawdziwego Boga”. Na próżno by szukać w innych przekładach tego rozróżnienia między Elohim a ha Elohim.

Innym dowodem na to, jak powyższe wydanie (NW) przyczynia się do pogłębienia u czytelnika szacunku dla Jehowy, jest występujące w nim wyrażenie „suwerenny Pan Jehowa”. Nawet przekłady, które tłumaczą tetragram na „Jehowa” lub „Jahwe”, podają w danych miejscach jedynie „Pan Jehowa” bądź też „Pan Jahwe”. Dlaczego Przekład Nowego Świata uzupełnia to wyrażenie przymiotnikiem „suwerenny”? Dlatego, że słowo Adonai (jak wskazano w przypisie marginesowym do Księgi Rodzaju 15:2), oddawane w takich wypadkach zwykle przez „Pan”, występuje w liczbie mnogiej podkreślającej dostojeństwo (pluralis maiestatis); dosłownie więc tłumaczyłoby się: „Panowie Jehowa”. Liczba mnoga jest tu po prostu świadectwem dostojeństwa i nie odnosi się do mnogości podmiotów.a Stąd też Przekład Nowego Świata słusznie dodaje słowo „suwerenny”, by podkreślić, że nie chodzi o jakiegoś przeciętnego Pana. Doprawdy, Jehowa nie jest zwyczajnym, ale zupełnie wyjątkowym Panem, suwerennym Panem.