Prawda plagą dla nowożytnych „Egipcjan”

„Abym ogłosił (...) dzień pomsty Boga naszego.” — Izaj. 61:2.

 1, 2. (a) Kogo dotyczą, a kogo nie dotyczą słowa z 2 do Tymoteusza 4:3, 4? Dlaczego? (b) Co przeoczają ci, którzy krytykują głoszone przez sług Jehowy wieści dręczące ich jak plagi?

APOSTOŁ Paweł wypowiedział się o naszych czasach następującymi proroczymi słowami: „Przyjdzie czas, gdy zdrowej nauki nie ścierpią, ale według swoich pożądliwości zgromadzą sobie nauczycieli, którzy by łechtali słuch, i odwrócą słuch od prawdy.” Słowa te rzeczywiście sprawdzają się na dzisiejszych „duszpasterzach” i ich trzodach, jak to zresztą już niejednokrotnie wykazano na łamach niniejszego czasopisma. Nie powinny one jednak odnosić się do oddanych chrześcijańskich sług Jehowy i też nie spełniają się na nich. Ci muszą być zawsze gotowi przyjmować prawdę. Co też czynią, choć czasem ta prawda może również ich samych w jakimś sensie dotknąć. — 2 Tym. 4:3, 4, NT.

² Wszyscy ci, którzy krytykują śmiałe poselstwo przestrogi niesione przez sług Jehowy i którzy zarzucają im ogłaszanie niemiłosiernego Boga oraz poselstwa nienawiści — całkowicie przeoczają fakt, że głosiciele owych wieści ostrzegających przed pomstą Boga kierują je przede wszystkim do samych siebie. Podobnie też — jak wykazano w poprzednim wydaniu Strażnicy — trzy pierwsze plagi, które niegdyś nawiedziły starożytny Egipt, dotknęły nie tylko Egipcjan, ale również trzymanych tam w niewoli Izraelitów, czyli lud Jehowy. Ponieważ jednak we współczesnym spełnieniu tego obrazu słudzy Jehowy z owych trzech pierwszych plag osiągnęli zamierzoną korzyść, to znaczy przyjęli je jako pewną formę upomnienia, więc też oszczędzone im są skutki pozostałych siedmiu plag, co więcej, nawet mają swój udział w ich szerzeniu. W związku z owym nowożytnym nawiedzeniem plagami ostatek duchowego Izraela, żyjący dziś jeszcze na ziemi, jest odpowiednikiem brata Mojżesza, Aarona, podczas gdy sam Mojżesz obrazował Króla Jezusa Chrystusa, panującego teraz w niebiańskiej chwale. (2 Mojż. 6:5, 6, 20; 9:8) Aaron działał jako rzecznik, czyli narzędzie mówcze Mojżesza i posługiwał się jego laską.

CZWARTA PLAGA — ROJE GZÓW

 3. Co stanowiło czwartą plagę? Jakie były jej następstwa?

³ Czwarta plaga, jaka nawiedziła starożytny Egipt, była z dziesięciu plag pierwszą, w której Jehowa zaznaczył różnicę między swoim ludem — Izraelem, a Egipcjanami. Według doniesienia zanotowanego w księdze 2 Mojżeszowej 8:21-24, (w Biblii Tysiąclecia: Księga Wyjścia 8:17-20) plagę tę stanowiły „muchy”; wydaje się jednak, że były to owady większe od zwykłych much domowych, a więc raczej gzy lub bąki. Pewne odmiany tych „much” atakowały ludzi i zwierzęta, inne natomiast tylko rośliny. Wszędzie też zaroiło się od ich czerwi. Było ich pełno w domach egipskich, a szkoda przez nie wyrządzona była tak wielka, że — jak czytamy — „kraj został zniszczony przez muchy [gzy, NW]”. Można powiedzieć, że plaga ta zadała cios zwłaszcza bogini Wadżet, której poświęcone były muchy znane obecnie pod nazwą gąsienicznik mangusta.a Skłoniła ona również faraona do uelastycznienia swego stanowiska, ale tylko do chwili jej ustania. — 2 Mojż. 8:24-28, BT (w BG 8:28-32).

 4. Co należy rozumieć przez „kraj” duchowego Izraela?

⁴ Ponieważ o tej pladze powiedziano, że wyniszczyła kraj egipski, może ona trafnie obrazować podobne do plagi poselstwo Jehowy, demaskujące ruinę nowożytnego „Egiptu”, to jest organizacji Szatana. Jak to rozumieć? Pewien punkt oparcia dają nam w tym wypadku proroctwa z księgi Izajasza 62:4 i 66:8; czytamy tam między innymi: „Nazwą (...) krainę twoją ‚Poślubiona’”, oraz: „Czyż kraj się rodzi jednego dnia?” (BT) Proroctwa te wskakują na odrodzony stan dzisiejszych Izraelitów duchowych. Wyraz „kraj” odnosi się do ziemskiej sytuacji lub pozycji, jaką zajmuje przywrócony ostatek duchowego narodu Bożego, to znaczy do jego uznanego stanowiska. W czasie pierwszej wojny światowej, a więc w latach 1914-1918 mogło się wydawać, jakoby Bóg odrzucił ten lud. Jak jednak wskazują fakty historyczne, w roku 1919 odzyskał on uznanie Boże, innymi słowy zostało mu przywrócone stanowisko łaski u Boga, przy czym jego odrodzenie nastąpiło nagle, jakoby „jednego dnia”. Objęte tym były ich nauki, ich struktura organizacyjna, cała ich forma wielbienia.

 5, 6. Jak nowożytny „Egipt” usiłował zdobyć stan uznania Bożego? Co jednak wyjawiła czwarta plaga i w jaki sposób?

⁵ Skoro tak, to można słusznie powiedzieć, że religioniści nowożytnego „Egiptu” zabiegają o uznanie Boże, polegając na swych ludzkich organizacjach oraz mocno trzymając się nauk i zwyczajów wymyślonych przez ludzi. Do nauk tych należy między innymi doktryna o trójjednym Bogu, o wiecznych mękach po śmierci ciała, o czyśćcu, o nieśmiertelności duszy ludzkiej, o królach z łaski Bożej itp. Poza tym starają się o odpowiednią pozycję u Boga poprzez takie praktyki religijne, jak: asceza, bezżenność księży, stan zakonny mężczyzn i kobiet, coniedzielne chodzenie do kościoła, spowiadanie się kapłanom, posługiwanie się krzyżem czy święconą wodą, oddawanie czci obrazom (przypominają się tu na przykład ikony wschodnich Kościołów prawosławnych)‚ wielbienie Marii i „świętych”, kult relikwii i inne. Cel swój próbują również osiągnąć przez „cuda”, a więc między innymi przez budowanie kosztownych kościołów i kaplic, cudowne uzdrowienia, współpracę międzywyznaniową katolików, protestantów i Żydów, reformę obyczajów, wpływanie na prawodawstwo oraz przez dobroczynność, jak przez organizowanie jadłodajni dla biednych w Stanach Zjednoczonych i rozdawanie ubogim ryżu na Wschodzie.

⁶ Tymczasem czwarta plaga, spowodowana głoszeniem prawdy, wyjawia, jaki jest w gruncie rzeczy stan religionistów nowożytnego „Egiptu” w oczach Boga i wszystkich oświeconych przez prawdę ludzi. Plaga ta zdemaskowała nauki rzekomego chrześcijaństwa, jego strukturę organizacyjną, formy wielbienia Boga i całą jego działalność jako niebiblijne. Trafnym przykładem tego był traktat z publicznym oskarżeniem duchowieństwa, wydany w roku 1924 z okazji kongresu świadków Jehowy w Columbus (stan Ohio) i wykazujący, że najważniejsze nauki i zwyczaje religijne chrześcijaństwa są sprzeczne z Pismem świętym. Wydrukowano wówczas celem rozpowszechnienia ponad 13 000 000 egzemplarzy tego traktatu. Przykładem z późniejszych czasów jest pomocniczy podręcznik do studiowania Biblii, książka „Niech Bóg będzie prawdziwy”, która po raz pierwszy ukazała się 20 lat temu i której dotąd wydano przeszło 19 000 000 egzemplarzy w 54 językach. Z omawianego punktu widzenia wywody szczególnie dręczące jak plaga zawierała również broszura „Słowo — kogo miał na myśli apostoł Jan?” doręczona większości duchownych chrześcijaństwa; wydrukowano z górą 9 000 000 egzemplarzy tej broszury w wielu językach i rozpowszechniono ją po całym świecie. O tym, jak dotkliwie odczuli ową plagę, świadczą choćby liczne pełne oburzenia listy, skierowane do wydawców. Jeszcze dalszym przykładem tej plagi było specjalne wydanie Przebudźcie się! sprzed dwóch lat pod ogólnym tytułem „Zbadajmy fundamenty religii współczesnej”; nakład tego czasopisma osiągnął wówczas wysokość 6 196 655 egzemplarzy. W samej rzeczy mnóstwo jest wydawnictw Towarzystwa Strażnica, w których zdemaskowano ruinę „kraju” współczesnego „Egiptu” i wykazano, że nie znajduje uznania u Boga i nie jest ziemią jemu ‚poślubioną’, bo nie ma z Nim nic wspólnego. To dzieło obnażania, jakiego się podjęli świadkowie Jehowy za przewodem większego Mojżesza, Jezusa Chrystusa, doprawdy spełnia rolę plagi.

PIĄTA PLAGA — ZARAZA

 7. Na czym polegała piąta plaga?

⁷ Na prośbę faraona Mojżesz w modlitwie wstawił się za Egipt do Jehowy i czwarta plaga ustała. Faraon jednak ponownie wykazał nieustępliwość swego serca, toteż Jehowa zesłał piątą plagę, wymierzoną szczególnie przeciw żywemu inwentarzowi Egipcjan. Mojżesz zapowiedział: „Oto ręka Jahwe [Jehowy] porazi bydło twoje na polu.” Zaraza miała dotknąć wszelkie rodzaje zwierząt domowych: „konie, osły, wielbłądy, krowy i owce, i będzie bardzo wielka zaraza”. „Wykonał to Jahwe nazajutrz, i wyginęło [zaczęło padać, NW] wszelkie bydło Egipcjan, a z bydła Izraelitów nie zginęło nic.” — 2 Mojż. 9:3, 6, BT.

 8-11. Jak w naszych czasach spełnia się obraz piątej plagi?

⁸ Co zobrazowała ta plaga? Żywy inwentarz gospodarski, czyli zwierzęta domowe, a szczególnie bydło i trzody, są w Biblii często użyte do przedstawienia ludzi, których można porównać ze zwierzętami jucznymi. A ponieważ bydło egipskie było jak gdyby podporą tego kraju, bo na nim się opierało Jego utrzymanie, więc może ono obrazować popierających dzisiejszy odpowiednik Egiptu — organizację Szatana. Podobnie jak wówczas nie wyginęły wszystkie sztuki bydła, ale padały zwierzęta wszelkiego rodzaju bydła, tak i dzisiaj na skutek niesionego przez lud Boży i dręczącego jak plaga poselstwa sądu ludzie wszelkiego rodzaju, wielcy i mali, bogaci i ubodzy, starzy i młodzi, mężczyźni i niewiasty, przynależni do najróżniejszych ras i narodowości, dotąd popierający pozaobrazowy Egipt, teraz w sensie figuralnym umierają, bo organizacja Szatana traci ich poparcie. Plaga ta przedstawia więc w szczególności poselstwo skierowane do ludzi szczerego serca, miłujących sprawiedliwość, a popierających organizację Szatana po prostu z niewiedzy — poselstwo wzywające ich do opuszczenia tej organizacji i zajęcia stanowiska po stronie Jehowy i Jego Królestwa.

⁹ Każde z siedmiu dorocznych zgromadzeń, jakie świadkowie Jehowy odbyli w latach od 1922 do 1928, kończyło się tego rodzaju wezwaniem, ale zwłaszcza rezolucja podjęta przez nich w roku 1927 na międzynarodowym kongresie w Toronto (w Kanadzie) rzuciła jasne światło na ten rys działalności kaznodziejskiej ostatka ludu Jehowy, zobrazowanego przez Aarona, brata Mojżesza. (2 Mojż. 9:27) Zwróćmy uwagę, jak trafnie rezolucja ta uwypukla poruszoną przez nas kwestię; powiedziano w niej między innymi: „Nic nie przemawia za tym, żeby dalej popierać ten (...) system. W obecnej dobie zamieszania Jehowa Bóg wzywa ludy do opuszczenia i porzucenia na zawsze rzekomego ‚chrystianizmu’, czyli ‚zorganizowanego chrześcijaństwa’, do całkowitego odwrócenia się od niego i nieudzielania mu poparcia w jakiejkolwiek formie, ponieważ jest to organizacja Diabła; wzywa ludy, aby oddały się sercem i w pełni podporządkowały Jehowie Bogu, Jego Królowi i Królestwu, gdzie uzyskają całkowitą wolność i błogosławieństwa, jakie Bóg dla nich przygotował.” Broszurę zawierającą tę rezolucję rozpowszechniono w wielu językach, przekraczając liczbę 3 900 000 egzemplarzy.

¹⁰ Odtąd ogłoszono niejedne dalsze podobne wezwania. Szczególnie dobitną pod tym względem była rezolucja, którą powzięli świadkowie Jehowy na wielkim kongresie, jaki się odbył w roku 1958 na nowojorskich stadionach „Yankee” i „Polo-Grounds”. Końcowe jej słowa między innymi wzywały „wszystkich, do których dotrze niniejsza Rezolucja, a którzy miłują życie w szczęściu pod panowaniem sprawiedliwego rządu, aby sobie wzięli do serca wagę jej słów, aby czcili imię Stwórcy nieba i ziemi i zwrócili się ku Jego poddanemu Chrystusowi Królestwu, to jest ku prawowitemu rządowi nowego świata”. Rezolucja ta, przetłumaczona na 50 języków, została rozpowszechniona po całej ziemi w 70 000 000 egzemplarzy. Owo działające jak plaga poselstwo jest po dzień dzisiejszy nadal głoszone w pozaobrazowym Egipcie, nawołując ludzi do usłuchania nakazu z Objawienia 18:4: „Wyjdźcie z niego [z Babilonu Wielkiego], ludu mój, abyście nie byli uczestnikami grzechów jego i żebyście nie wzięli z plag jego.” (NT) Nie znaczy to, jakoby Babilon Wielki był równoznaczny ze współczesnym pozaobrazowym Egiptem; Babilon Wielki jest raczej religijną częścią składową symbolicznego Egiptu, widzialnej organizacji Szatana. A zatem kto uchodzi z nowożytnego Babilonu Wielkiego, czyli odmawia mu swego poparcia, ten w sensie przenośnym jak gdyby umarł dla tej organizacji, bo i „Egipt” stracił jego poparcie, tak jak starożytny Egipt nie mógł dłużej czerpać korzyści ze zwierząt domowych, które padły wskutek owej zarazy.

¹¹ Doroczne sprawozdanie z działalności świadków Jehowy, publikowane w Strażnicy oraz w Roczniku świadków Jehowy, obecnie również ukazującym się w kilku językach, jest wymownym świadectwem szerokiego zasięgu tej plagi. Dlaczego? Ponieważ sprawozdania te niezbicie dowodzą, jakie mnóstwo ludzi opuszcza co roku nowożytny „Egipt”, oddawszy się Jehowie i decydując się na chrzest w wodzie. Na przykład w jednym z ostatnich lat było takich 62 798, a w następnym już 68 236 osób. Z pewnością nawet samo publikowanie tych wiadomości we wspomnianych wydawnictwach dręczy nowożytny „Egipt” jak plaga.

SZÓSTA PLAGA — WRZODY I PRYSZCZE

12-13. Co przyniosła szósta plaga?

¹² Mimo że na skutek piątej plagi padało wszelkiego rodzaju bydło Egipcjan, „serce faraona było nieustępliwe i nie puścił ludu”. Jehowa ostrzegł go więc przed szóstą plagą. Następnie Mojżesz zgodnie z poleceniem Jehowy wziął sadzy z pieca i rzucił ją ku niebu, i powstały wrzody i pryszcze na ludziach i na zwierzętach”. „Czarownicy [kapłani zajmujący się magią, NW] nie mogli stanąć przed Mojżeszem z powodu wrzodów, bo mieli czarownicy wrzody jak i inni Egipcjanie.” — 2 Mojż. 9:7-11, BT.

¹³ Plaga ta ściągnęła wstyd i hańbę na Imhotepa (inaczej zwanego Imuthesem), egipskiego boga sztuki lekarskiej, gdyż żaden egipski doktor medycyny nie był w stanie uleczyć dotkniętych nią pacjentów. Upokorzyła ona przede wszystkim uprawiających magię kapłanów egipskich. Pierwsze dwie sprowadzone przez Mojżesza plagi udało im się przedtem pozornie naśladować. O trzeciej, to jest o pladze komarów, musieli przyznać, że „palec to Boży”. (2 Mojż. 8:1-19) Jednakże szósta plaga okryła ich jeszcze większą hańbą, gdyż nie mogli się nawet stawić przed faraonem. Niektórzy komentatorzy Biblii są zdania, że tą plagą był czarny trąd albo wrzód egipski znany też pod nazwą elephantiasis, a więc ta sama choroba, która najprawdopodobniej kilka lat wcześniej nawiedziła Ijoba. (Ijoba 2:6-12) Jakkolwiek było, chodziło w każdym razie o chorobę skóry objawiającą się występowaniem guzów, opuchlizną, wrzodami i wyciekami, a sądząc po jej oddziaływaniu na kapłanów egipskich, bez wątpienia musiała być bardzo bolesna.

14-16. Co do dnia dzisiejszego dręczy nowożytny „Egipt” w ramach szóstej plagi?

¹⁴ Jak dopełnia się dziś prorocze znaczenie tej plagi? Punktem oparcia może w tym wypadku być Objawienie 16:2, gdyż wspomniane w owym tekście wylanie czaszy gniewu Bożego spowodowało, że na wszystkich ludziach noszących piętno bestii i kłaniających się jej obrazowi wystąpiły bolesne i złośliwe wrzody. Książka „Upadł Babilon Wielki!” — panuje Królestwo Boże! („Babylon the Great Has Fallen!” God’s Kingdom Rules!) wykazuje, iż plaga ta rozpoczęła się w roku 1919, kiedy zostało przepowiedziane niedopisanie Ligi Narodów. W roku 1921 Strażnica po raz pierwszy wskazała, że wymieniona w 13 rozdziale Objawienia symboliczna bestia z morza nie obrazuje systemu kościelnego, lecz widzialną polityczną organizację Szatana, zaś bałwochwalczo czczony „obraz” tej dzikiej bestii — Ligę Narodów. Zarówno o tej pladze, jak i o pozostałych, można powiedzieć, że mają w dobie obecnej dwojakie spełnienie: z jednej strony na podstawie Biblii zostało wyjawione, jak nowożytni „Egipcjanie”, czciciele „obrazu” dzikiego zwierza, wyglądają w oczach Jehowy, natomiast z drugiej strony to zdemaskowanie trapi ich i dręczy. A ponieważ Egipt przedstawia całą widzialną organizację Szatana, plaga ta nawiedza religijnych przywódców tak chrześcijaństwa, jak i pogaństwa.

¹⁵ Jeden z pierwszych przejawów nasilania się tej plagi wystąpił już w roku 1922, gdy 8 września na kongresie świadków Jehowy w Cedar Point (stan Ohio) Joseph F. Rutherford, ówczesny prezes Towarzystwa Strażnica, powołał się na fakt, że król Uzjasz został dotknięty trądem za zuchwałe mieszanie religii z polityką w Jeruzalem, gdyż będąc królem ośmielił się w świątyni składać ofiarę kadzenia, który to przywilej zastrzeżony był jedynie dla kapłanów z pokolenia Lewiego; wyjaśnił przy tym, że ta zuchwałość Uzjasza i jej ukaranie znajduje swój odpowiednik w nominalnym chrześcijaństwie. (2 Kron. 26:1, 16-23) Następnie sędzia Rutherford wspomniał, że chrześcijaństwo poparło Ligę Narodów, choć jest to stworzona przez ludzi namiastka Królestwa Bożego, po czym rzekł: „W ten sposób zaparli się oni przyjścia Pana i Jego Królestwa.” Odtąd chrześcijaństwo było w oczach Jehowy Boga tak samo trędowate albo pokryte wrzodami i pryszczami, a więc nieczyste. Szósta plaga, która nawiedziła Egipt, była wyrazem gniewu Jehowy i powodowała ból. Tak też miała się sprawa z proklamacjami, które na ten temat głosił oddany lud Boży. Były one przejawem zagniewania Boga na tych ludzi, którzy mieli „piętno” dzikiego zwierza czyli bestii, i którzy czcili jej obraz, to jest Ligę Narodów; dotkliwie również dręczyły pozaobrazowych Egipcjan XX wieku.

¹⁶ Od tego czasu Towarzystwo Strażnica, które chrześcijańskim świadkom Jehowy służy za korporację wydawniczą, opublikowało i rozprowadziło wiele literatury na temat Ligi Narodów i jej następczyni, Organizacji Narodów Zjednoczonych, gdzie je zdemaskowano jako bezużyteczne, przez ludzi utworzone środki zastępcze w miejsce Królestwa Bożego. Szczególnie trafnym przykładam tego z ostatnich czasów było specjalne wydanie Przebudźcie się! pod ogólnym tytułem „Narody Zjednoczone czy Królestwo Boże?” Towarzystwo Strażnica przygotowało do rozpowszechnienia 5 269 268 egzemplarzy tego numeru. Całe to rozgłaszanie i obwieszczanie poselstwa o sądzie Bożym dobitnie wykazało, jak wstrętny, nieczysty, opłakany i duchowo schorzały jest w oczach Bożych stan popleczników owych przez ludzi ustanowionych organizacji. Dzieło to zarówno na obszarach chrześcijaństwa, jak i poza nimi, nader dotkliwie trapi zwolenników owych politycznych środków na rzecz pokoju i bezpieczeństwa światowego, i należy do szóstej plagi.

SIÓDMA PLAGA — GRAD, OGIEŃ, PIORUNY

17, 18. (a) Co okazał Jehowa swym postępowaniem z faraonem? (b) Co przyniosła wówczas siódma plaga?

¹⁷ Jehowa Bóg zesłał już sześć plag na faraona i jego naród, lecz mimo to serce faraona nadal trwało w zaciętości. Dlaczego Jehowa, wszechpotężny Bóg, akurat w ten sposób postępował z tym upartym, pysznym, a przecież tak marnym człowiekiem? Jehowa sam rzekł wówczas do niego: „Już teraz mógłbym wyciągnąć rękę swoją i dotknąć ciebie i lud twój zarazą, byś został usunięty z ziemi. Lecz dlatego zostawiłem cię przy życiu, byś zobaczył siłę moją i by imię moje zostało rozsławione po całej ziemi.” Słusznie, właśnie tym sposobem postępowania Jehowa rozsławił swoje imię i pokazał faraonowi, jak wielka jest Jego potęga Boska i w jak różnoraki sposób ona potrafi działać. Po oświadczeniu faraonowi, dlaczego tak z nim postępuje, Jehowa ostrzegł go teraz przed siódmą plagą następującymi słowami: „Jeśli zabraniasz jeszcze memu ludowi wyjścia i nie chcesz go puścić, to jutro o tej porze spuszczę bardzo wielki grad, jakiego jeszcze w Egipcie nie było od dnia jego powstania aż dotąd.” — 2 Mojż. 9:15-19, BT.

¹⁸ Ponieważ faraon nie przejął się tym ostrzeżeniem, Jehowa Bóg polecił Mojżeszowi wyciągnąć rękę ku niebu, a wtedy „zesłał grad i grzmot, i spadł ogień na ziemię. Jahwe [Jehowa] spuścił również grad na ziemię egipską. I powstał grad i błyskawice z gradem na przemian (...) ogromne (...) Tylko w ziemi Goszen, gdzie byli Izraelici, nie było gradu.” — 2 Mojż. 9:22-26, BT.

19-21. (a) Co zostało nawiedzone przez siódmą plagę? (b) Co symbolizują grzmoty, grad i błyskawice?

¹⁹ Ponieważ w związku z tą plagą biły z nieboskłonu pioruny i spadł stamtąd ogień i grad, można o niej powiedzieć, że ogarnęła niebo, powietrze i ziemię. Wyraźnie przypomina to wspomnianą w księdze Objawienia 16:17-20 siódmą plagę wylaną na powietrze, którym oddychają ludzie. Czytamy tam: „Siódmy Anioł wylał czaszę swoją w powietrze; i wyszedł głos wielki od przybytku niebieskiego, od tronu, mówiący: Stało się. I stały się głosy i gromy i błyskawice, i stało się wielkie trzęsienie ziemi, jakiego nigdy nie było, odkąd są ludzie na ziemi, takie trzęsienie ziemi, tak wielkie. I zostało miasto wielkie na trzy części rozerwane, i miasta pogan upadły; i Babilon wielki wspomniany został przed Bogiem, aby mu dał kielich wina zapalczywości gniewu swego. I każda wyspa uciekła, i góry nie zostały znalezione.” (NT) Owa plaga opisana w Objawieniu była wyrazem gniewu Bożego, skierowanego przeciw duchowi, jakim żyją i oddychają ludzie światowi. Chodzi tu o duch Diabła, który wśród tych ludzi wydaje swoje owoce. Oświadczenie uwypuklające tę okoliczność zostało ogłoszone jeszcze w roku 1928 w Detroit (stan Michigan) i ukazało się ono pod tytułem „Deklaracja przeciw Szatanowi, a za Jehową”. Niedwuznacznie przypisano tam Szatanowi Diabłu odpowiedzialność za wszelkie niedole ludzkości i dodano przestrogę przed zbliżającą się bitwą Armagedonu. Podobnie też wszystkie inne dotąd wydane pisma, demaskujące rolę Szatana w dziejach świata, należały do owej plagi dręczącej nowożytny „Egipt” i jego faraona. Wymienić by tu można takie artykuły Strażnicy, jak: „Pieśń szydercza przeciw Szatanowi Diabłu” i „Zapowiadanie śmierci Szatana” (z których pierwszy ukazał się w języku polskim na początku r. 1950, a drugi kilka lat później) oraz w ogóle wszystko, co dotąd napisano celem wyjawienia niewidzialnego wpływu Szatana na wydarzenia światowe. Przykładem z ostatnich czasów może być zamieszczony w Strażnicy artykuł pod tytułem „Rozpoznanie ducha tego świata”.

²⁰ W starożytnym Egipcie siódmej pladze towarzyszyły również grzmoty i ogień, czyli błyskawice. Podobnie teraz na plagę tę składają się też przestrogi przed wykonaniem w bitwie Armagedonu Boskich wyroków wydanych na pozaobrazowy Egipt, na widzialną organizację Szatana — przestrogi bijące w nią jak gromy. Te symboliczne grzmoty z kolei są wywoływane przez rozbłyski duchowego światła, przez błyskawice prawdy pochodzące z niebiańskiej świątyni Jehowy. Plaga owa ostrzegawczo zwraca uwagę ludzi na fakt, że nowożytny „Egipt” nie zapewnia bezpieczeństwa. Wszystkich tych, którzy nie biorą tego ostrzeżenia poważnie i dlatego zginą w Armagedonie, można porównać ze starożytnymi Egipcjanami, którzy zignorowali ówczesne ostrzeżenie i poginęli od gradu.

²¹ Omawiana przez nas siódma plaga wiązała się z gradem, podobnie jak wylanie siódmej czaszy opisane w 16 rozdziale Objawienia i głos siódmej trąby wspomniany w Objawieniu 11:15-19. Ogień i zgubny grad tej siódmej plagi w starożytnym Egipcie przywodzą na pamięć tekst Jeremiasza 23:29: „Czyż słowo moje [przy wprowadzeniu w czyn] nie jest palące jak ogień? (...) i jak młot, co rozbija skałę?” (BT) Grad to bryłki zmarzniętej wody, a twarde, działające jak uderzenia młotem prawdy biblijne, publikowane w oprawnych książkach Towarzystwa Strażnica, mogą słusznie być porównywane z gradem. Podręczniki do studiowania Biblii, takie jak „Nieprzyjaciele”, „Religia”,b rzeczywiście podziałały jak gradobicie; podobnie też wykład publiczny pt. „Chrześcijaństwo zawiodło! Jego koniec jest bliski — co będzie potem?” wygłoszony cztery lata temu na całym świecie. Obecnie grad duchowy pada w postaci poselstwa przedstawionego w 704-stronicowej książce „Upadł Babilon Wielki!” — panuje Królestw Boże!c oraz w dwugodzinnym filmie pt. „Obwieszczanie ‚wiecznotrwałej dobrej nowiny’ dookoła świata”.

22. Co w końcu przyniesie jeszcze plaga gradu?

²² Szczytowe nasilanie plagi gradu, to znaczy ogłaszania skoncentrowanych, twardych prawd biblijnych, połączone z piorunującymi ostrzeżeniami skierowanymi do dzisiejszych pozaobrazowych „Egipcjan”, zdaje się jednak być jeszcze przed nami. W książce „Upadł Babilon Wielki!” — panuje Królestw Boże! podano na stronach 574 i 575 (wydania angielskiego), co następuje: „Twarde, nieustępliwe poselstwo o pomście Bożej nad widzialną organizacją Szatana na koniec jak grad zasypie ludzi, dając im przedsmak ich zagłady. Symboliczne gradobicie w owym późnym stadium rozwoju wypadków na świecie nie zmierza do nawrócenia ludzkości i nie można w ogóle tego po nim oczekiwać. (...) Fakt, że ‚plaga była nader wielka’, wykazuje, że w końcu nastąpi niezwykle rozległe obwieszczenie pomsty Bożej przez świadków Jehowy.” Wypowiedź ta nasuwa oczywiście pytanie: Skoro to uciążliwe jak plaga gradu poselstwo nie przyczyni się do nawrócenia ludzi, to po co ma ono być głoszone? Otóż po to, żeby niegodziwcy nie mieli wątpliwości co do tego, kto i dlaczego ich wytraca.

ÓSMA PLAGA — SZARAŃCZE

23, 24. Jakie ciekawe szczegóły poruszono w związku z ósmą plagą?

²³ Kiedy starożytny faraon zobaczył, jakie szkody wyrządził wówczas grad i ogień, udał skruchę, ale tylko do chwili ustania tej plagi. Skoro gradobicie przeminęło, od razu zmienił zdanie. Wobec tego Jehowa posłał do niego Mojżesza wraz z jego rzecznikiem Aaronem i polecił im ostrzec faraona przed ósmą plagą, nalotem szarańczy. Czytamy o tym w księdze 2 Mojżeszowej 10:13-15: „Rano wiatr wschodni przyniósł szarańczę. Szarańcza przyleciała na całą ziemię egipską i opuściła się na cały kraj egipski (...) pożarła wszelką trawę ziemi i wszelki owoc z drzewa, który pozostał po gradzie, i nie pozostało nic zielonego na drzewach i nic z roślinności polnej w całej ziemi egipskiej.” — BT.

²⁴ Szarańcza pojawiająca się w Egipcie osiąga siedem do ośmiu centymetrów długości. Według prawa, jakie Bóg dał Izraelitom za pośrednictwem Mojżesza, szarańcza była stworzeniem czystym i wolno było ją jeść; zresztą w krajach orientalnych spożywa się ją po dzień dzisiejszy. Starożytny Egipt nie przeżywał dotąd tak strasznej plagi szarańczy. Olbrzymie ich chmary całkowicie zaćmiły niebo. Już samo ostrzeżenie Mojżesza i Aarona przed tą plagą spowodowało, że słudzy faraona jawnie oburzali się na postępowanie swego władcy. Toteż faraon po odprawieniu obu tych przedstawicieli Boga ponownie wezwał ich do siebie. Kiedy jednak Mojżesz i Aaron zażądali, żeby wypuścił na pustynię nie tylko mężczyzn, lecz cały naród izraelski, by tam wielbił Jehowę, faraon wpadł we wściekłość i kazał ich przepędzić. Nastąpiła więc owa plaga i wskutek niej wszystko, co pozostało jeszcze po poprzednich plagach, zostało pożarte, a cały kraj był katastrofalnie ogołocony; stanowiło to również wstępne zwycięstwo nad bogami egipskimi, którym przypisywano urodzajność gleby i plony. Faraon pospiesznie rozkazał, aby wezwano Mojżesza i Aarona, wobec których teraz na pozór okazał skruchę. Później jednak znowu popadł w nieustępliwość. Kto nie ma właściwie usposobionego serca, ten z przeżytych doświadczeń niczego się nie uczy.

25, 26. Jakie spustoszenie poczyniła dotąd nowożytna plaga szarańczy? Jakimi środkami?

²⁵ Co zobrazowała ta plaga? Literalna plaga do szczętu zniszczyła wówczas w Egipcie wszystko, co dotąd pozostało jeszcze na polach i drzewach, a to z kolei prowadziło do klęski głodu, która wszakże nie zagrażała ludowi Jehowy w ziemi Goszen. Szarańczę tę zesłał Jehowa Bóg. Odpowiednikiem jej może być działalność Jego dzisiejszych świadków, w której wyniku ginie w pozaobrazowym Egipcie to, co podtrzymywało jego życie religijne, bo wychodzi na jaw fakt, że w nim nie ma życiodajnego pokarmu duchowego.

²⁶ Plaga ta wyjawia, jak Jehowa Bóg traktuje duchowy pokarm obecnego „Egiptu”. Prawdy biblijne, które ostatek jego duchowego ludu, zobrazowany przez Aarona, ogłasza pod kierownictwem większego Mojżesza, Jezusa Chrystusa, dowodzą, że nauki i zwyczaje religijne pozaobrazowego Egiptu polegają na fałszu i nie zapewniają życia. Przedstawiciele świata interesu, politycy, uczeni, filozofowie i wszyscy zwolennicy religii fałszywej, włącznie z duchowieństwem katolickim i protestantami, to jest zarówno z fundamentalistami, jak i z modernistami wierzącymi w teorię ewolucji — nie są w stanie zaradzić tej sytuacji. Okazuje się, że tym „Egipcjanom” brak rzeczywiście pożywnego pokarmu duchowego. Ujawnienie klęski głodu panującej w nowożytnym „Egipcie” odczuli „Egipcjanie” jako plagę. Temat występującego na świecie głodu duchowego był już niejednokrotnie roztrząsany w czasopismach Strażnica i Przebudźcie się! jak i w publicznych wykładach świadków Jehowy. Do nowszych przejawów tej symbolicznej plagi zaliczyć można również książki: Co religia uczyniła dla ludzkości?d oraz „Upadł Babilon Wielki!” — panuje Królestwo Boże! Wszystkie tego rodzaju informacje, które nie pomijają nic z religii fałszywej i ujawniają głód duchowy, panujący w nowożytnym „Egipcie”, pozwalają rozpoznać, że nie pozostało tam już żadnej zielonej trawki, którą by można posilić swego ducha, i że ludzie świadomi swych potrzeb duchowych muszą zwrócić się gdzie indziej.

DZIEWIĄTA PLAGA — CIEMNOŚCI

27, 28. (a) Na czym polegała dziewiąta plaga i dlaczego była ona dla bogów egipskich najcięższym z dotychczasowych ciosów? (b) Co uczynił Faraon po ustaniu tej plagi?

²⁷ Faraon starożytnego Egiptu niczego się nie nauczył z ósmej plagi, wobec czego Jehowa Bóg zesłał dziewiątą — ciemności. Według doniesienia zapisanego w 2 Mojżeszowej 10:21-29 ciemności te były tak gęste, że wprost namacalne, jak nieprzeniknione tumany kurzawy. Przez trzy dni i trzy noce było tak ciemno, że żaden Egipcjanin nie ruszył się ze swego miejsca. Natomiast w mieszkaniach Izraelitów było widno, gdyż dziewiąta plaga oszczędziła ich, podobnie zresztą jak pięć poprzednich. Plaga ta okryła hańbą boga słońca o złożonym Imieniu Amon-Ra oraz boga Thoth, którego czczono jako doradcę Ozyrysa i boga księżyca, a także uważano za tak zwanego regulatora słońca, księżyca i gwiazd. Można powiedzieć, że to był największy cios, jaki do owej chwili został zadany bóstwom egipskim. Dlaczego? Ponieważ Egipcjanie najbardziej oddani byli właśnie kultowi słońca i światła.

²⁸ Po ustaniu plagi ponadnaturalnych ciemności faraon wyraził już zgodę na odejście wszystkich Izraelitów w pustynię, aby tam mogli służyć Jehowie. Kiedy jednak Mojżesz i Aaron obstawali przy tym, że Izraelici zabiorą z sobą również swoje trzody, z których zamierzają złożyć ofiary, faraon zawołał grzmiącym głosem: „Odejdź ode mnie! Strzeż się i nie zjawiaj się więcej w mojej obecności! Skoro się tylko zjawisz przede mną, umrzesz.” Mojżesz odrzekł na to spokojnie: „Będzie, jak powiedziałeś. Nie zjawię się więcej przed twymi oczyma.” — 2 Mojż. 10:28, 29, BT.

29. Jak dopełnia się dziewiąta plaga za naszych dni?

²⁹ Jeżeli chodzi o współczesny odpowiednik dziewiątej plagi, to można powiedzieć, co następuje: Zarówno nominalne chrześcijaństwo, jak i pozostali pozaobrazowi „Egipcjanie”, nie uznają dzisiaj Jehowy Boga za światło wszechświata ani Jezusa Chrystusa za Zbawiciela i Światło świata ludzkiego. Wielu spodziewa się, że ludzkość zostanie uratowana przez dalszą ewolucję; inni pokładają nadzieję w materialistycznej wiedzy; wyznawcy religii pogańskich mają swoje sposoby doskonalenia się, a Żydzi twierdzą, że tylko Judaizm stanowi światło świata i jedyną nadzieję człowieka. Dziewiąta plaga ujawnia, jakim głupstwem jest poleganie na tych rzekomych światłach, i wykazuje, że wszyscy ufający im i idący za nimi są w gruncie rzeczy pogrążeni w ciemności czarnej jak smoła; chodzi przy tym nie tylko o ciemnotę umysłu, ale również o przypominający ciemność stan niełaski Bożej. Plaga ta znalazła dobitny wyraz już w roku 1926 na kongresie świadków Jehowy w Londynie, stolicy Anglii, gdzie odczyt publiczny omawiał temat: „Dlaczego chwieją się potęgi świata?” Wykład ów wygłoszono dla poparcia rezolucji, jaką powzięli wówczas uczestnicy kongresu, a w rezolucji tej wykazano, że Liga Narodów stanowi fatalną omyłkę, gdyż „wskutek omamiającego wpływu Szatana tak umysły władców, jak i poddanych, są odwrócone od prawdziwego Boga”, i że tylko Królestwo Boże zdoła usunąć ową „ślepą niewiedzę”, w jakiej ludzie od tak dawna są pogrążeni. (Obj. 16:10, 11) Podobnie rezolucja przyjęta kilka lat temu podczas „Zgromadzenia wędrującego dookoła świata” wskazywała na ciemność niełaski Bożej, która okryła nowożytny „Egipt”. Lud Jehowy dowodził już w wielu publikacjach, iż rzekomi zbawcy ludzkości — pojedyncze osoby, akcje czy organizacje, takie jak Liga Narodów, czczona w swoim czasie jako „jedyne istniejące światło” — w rzeczywistości nie są ani światłami, ani środkami ratunku. Wykład publiczny wygłoszony w roku 1926 na kongresie w Londynie i powziętą wówczas rezolucję wydrukowano potem w formie traktatu, który został rozpowszechniony w 50 milionach egzemplarzy. Prócz tego w londyńskiej gazecie Daily News, mającej wtedy 800 000 czytelników, Towarzystwo Strażnica zamieściło na własny koszt całostronicowy artykuł wyłuszczający ten sam temat. Wszystkie te starania, ukazujące w jak nieprzeniknione ciemności spowity jest nowożytny „Egipt”, należą do owej symbolicznej dziewiątej plagi, a tych, którzy spoglądają ku rzekomym światłom świata, wiadomości głoszone przez świadków Jehowy rzeczywiście trapią jak plaga.

[Przypisy]

[Ilustracja na str. 2]

W tyle: „Kościelnictwo w stania oskarżenia”; na pierwszym planie, od lewej do prawej: „Niech Bóg będzie prawdziwy”, „‚Słowo’ — kogo miał na myśli apostoł Jan?” i wydanie specjalne „Przebudźcie się!” (wszystko w jęz. angielskim)

[Ilustracja na str. 3]

„Strażnica” w szacie z r. 1921 i wydanie specjalne „Przebudźcie się!” pt. „Narody Zjednoczone czy Królestwo Boże?”

[Ilustracja na str. 4]

W tyle: „Posłaniec” — pismo wydawane z okazji kongresów; na pierwszym planie, od lewej do prawej: „Pieśń szydercza przeciw Szatanowi Diabłu”, „Zapowiadanie śmierci Szatana” i „Rozpoznanie ducha tego świata”

[Ilustracja na str. 5]

Od lewej do prawej: „Nieprzyjaciele”, „Religia”, „‚Upadł Babilon Wielki!’ — panuje Królestwo Boże!” i „Tekst do filmu ‚Obwieszczanie „wiecznotrwałej dobrej nowiny” dookoła świata’”