Bądźcie ożywieni duchem Jehowy

„Bóg prawdziwy, ten mnie mocno opasuje energią życiową.” „Jehowa jest moją siłą.” — Ps. 18:32; 28:7, NW.

 1. Czym wszędzie powinni ludzie być zainteresowani i dlaczego?

OD WIEKÓW ludzie walczyli i umierali, usiłując zaprowadzić trwały pokój i szczęście w tym rozdzieranym wojnami świecie. Jednak żadna organizacja nie zdołała dopiąć tego pożądanego celu, z jednym tylko wyjątkiem. Tym wyjątkiem jest grupa ludzi znanych jako świadkowie Jehowy. Jedność myśli i jedność działania to również były wielce upragnione cele, których nie osiągnięto w żadnej społeczności ludzkiej, tylko wśród świadków Jehowy. Żyjąc szczęśliwie i współpracując z sobą w pokoju i jedności, świadkowie Jehowy wykazują prawdziwą miłość ku sobie nawzajem bez względu na pochodzenie rasowe, narodowe, społeczne czy religijne poszczególnych jednostek. Do takiego stanu rzeczy od dawna dążą rozmaite inne ugrupowania, lecz nigdy dotąd im się go nie udało wprowadzić. Dlatego też poznanie, jakim sposobem i jaką mocą czy siłą ta jedna grupa osiągnęła owe jak najbardziej pożądane warunki, powinno budzić największe zainteresowanie u myślących członków całej ludzkości.

 2. Co przywódcy światowi przeoczają obserwując świadków Jehowy?

² Nader często przywódcy religijni i inni ludzie, obserwując te osiągnięcia oraz bardzo szybki wzrost liczebny świadków Jehowy, nie mogą pojąć, jaka siła tego dokonuje. Na przykład pewien ksiądz John A. O’Brien z uczelni University of Notre Dame, stwierdził: „Świadkowie osiągnęli zawrotny, 2300-procentowy wzrost w ciągu 25 lat w porównaniu ze średnim 74-procentowym wzrostem 254 innych Kościołów. (...) Jeżeli my katolicy byśmy mieli takie przeciętne jak świadkowie Jehowy, to zdobylibyśmy dla Chrystusa nie tylko sto milionów ludzi areligijnych w Ameryce, ale także wszystkich niechrześcijan na całym świecie.” — Cytaty za czasopismami Extension i Our Sunday Visitor.

 3. Komu lud Boży przypisuje swoje sukcesy?

³ Świadkowie Jehowy w pokorze serca i umysłu (spytaj któregokolwiek z nich) zawsze gotowi są przyznać, że samą tylko swoją pomysłowością i własną siłą nigdy by nie zdobyli tak chlubnej reputacji. Jedynie dzięki szukaniu potrzebnej siły u wszechmocnego Jehowy i dzięki temu, że też ją otrzymują z tego prawdziwego Źródła wszelkiej energii dynamicznej i żywotności, możliwym się stało dokonanie tego, o czym wyżej wspomniany autorytet powiedział, iż „nie ma odpowiednika we współczesnej historii”. Ale jak Bóg udziela tym skromnym świadkom wsparcia, sił i żywotności?

 4, 5. (a) Dlaczego jest tak ważne, żeby mieć dobre serce? (b) Jaki związek istnieje między studiowaniem Biblii, a otrzymaniem siły od Jehowy?

⁴ Chcąc otrzymać siłę od Jehowy, trzeba najpierw spełnić pewne warunki; nie dochodzi do tego automatycznie. Przede wszystkim trzeba mieć dobre serce. Nikt nie może być napełniony duchem Bożym, jeśli pobudki jego serca są samolubne, jeśliby się starał wyzyskiwać tego ducha dla korzyści materialnych lub się ubiegał o niego dla zdobycia osobistej popularności. (Dzieje 8:17-22) Jeżeli ktoś jest butny albo się lubuje w nikczemnościach, to nie może się spodziewać, że otrzyma ducha z tego tak świętego Źródła. Trzeba być pokornym i skorym do przyjmowania nauki.

⁵ Dopiero człowiek o tak dobrze usposobionym sercu stanowi odpowiednią glebę, na której może się rozwijać dokładna wiedza o woli i zamierzeniach Jehowy, wyłuszczonych w Jego Słowie, Biblii świętej. (Łuk. 8:5-8, 15) Zarówno Mojżesz, jak i Jezus oświadczyli, że sam chleb nie wystarcza do życia; aby się cieszyć siłą i żywotnością od Boga, trzeba karmić serce i umysł Jego Słowem. Każąc Jozuemu ‚wzmacniać się i bardzo mężnie sobie poczynać’, Jehowa powiedział mu: „Niech nie odstępują księgi zakonu tego od ust twoich; ale rozmyślaj w nich we dnie i w nocy.” A apostoł Paweł dodaje: „Żywe jest słowo Boże i skuteczne.” (5 Mojż. 8:3; Mat. 4:4; Joz. 1:7, 8; Hebr. 4:12) To życiodajne Słowo Boga sprawia, że wierzący staje się silnym w wierze, nadziei i miłości, a „największa z nich jest miłość”. Tak wyposażony potrafi on dokonywać potężnych dzieł i przetrwać niejedne tragedie życiowe. „Miłość nigdy nie zawodzi.” Miłość „wszystko znosi” i „wszystko przetrzymuje”. — 1 Kor. 13:7, 8, 13, NW.

 6, 7. Jakie przykłady potwierdzają, że łączność z organizacją Jehowy jest koniecznym warunkiem otrzymania Jego ducha?

⁶ Studium Słowa Bożego doprowadza do zrozumienia, że Jehowa nie udziela swej dynamicznej energii za pośrednictwem jakiejkolwiek organizacji, która by sobie przypięła etykietę religijnej. Podobnie też Bóg nie obcuje z poszczególnymi jednostkami niezależnie od swej organizacji, nazwanej Jego małżonką i „matką” wszystkich, którzy się oddali Bogu. (Gal. 4:26) Zawsze miał On na ziemi swój kanał łączności, przez który działał Jego duch. Przypomnijmy sobie, jak Maria i Aaron próbowali pominąć ten kanał i w rezultacie niemalże stracili życie. Jezus dopiero po ochrzczeniu przez przedstawiciela Jehowy otrzymał ducha świętego, co mu dało moc dokonywania potężnych czynów. (4 Mojż. 12:1-15; Mat. 3:16; Dzieje 10:38) Za pośrednictwem tego świętego ducha i z jego pomocą Jezus wspomagał tych wszystkich, którzy się do niego przyłączyli, udostępniając im zrozumienie prawdy, po czym również otrzymali moc umożliwiającą im dostosowanie się do polecenia: „Chorych uzdrawiajcie, umarłych wskrzeszajcie, trędowatych oczyszczajcie, demony wyganiajcie.” Wszystko to uwypukla, jak ważna jest łączność z organizacją Jehowy. — Mat. 10:8, NP; Łuk. 24:45; 1 Kor. 2:10.

⁷ Podobnie jak w przeszłości, tak też dzisiaj Jehowa ma swoją widzialną organizację na ziemi, i za jej pośrednictwem rozwija się zrozumienie Jego woli. Organizacja ta jest również potrzebna, aby zespolić wysiłki wszystkich chrześcijan rozproszonych wśród wielu narodów, co chroni przed dublowaniem pracy i zapewnia jedność działania. Takie są dodatkowe powody, dla których łączność z tą organizacją jest konieczna każdemu, kto zamierza otrzymać ducha Jehowy.

 8. Co jeszcze według listu do Galatów 3:2 jest konieczne, jeśli ktoś pragnie otrzymać świętego ducha od Boga?

⁸ Ale czy to już wszystko? Czy zdobycie wiedzy i łączność z widzialną organizacją Jehowy wystarcza, by otrzymać od Niego świętego ducha? Nie. Potrzeba jeszcze czegoś więcej. „Chciałbym dowiedzieć się od was (...): czy ducha, którego otrzymaliście, zawdzięczacie uczynkom wedle Zakonu, czy też posłuchowi, jaki daliście wierze?” (Gal. 3:2, Kow) A więc potrzebny jest ‚posłuch dany wierze’, co oznacza gotowość postępowania odpowiednio do tego, co się słyszało. Nie przez martwe już uczynki dawnego przymierza Prawa, lecz przez energiczną działalność wynikającą z wiary chrześcijańskiej, udowadniamy Jehowie, że zasługujemy na otrzymanie Jego ducha. Stąd też jeśli chcemy być napełnieni Jego duchem, musimy tak jak Jezus oddać swe życie Jehowie i potwierdzić to przez chrzest.

 9. Czy można słusznie prosić Jehowę, żeby nas ożywił swoim duchem?

⁹ Jednocześnie z podejmowaniem powyższych kroków należy gorliwie prosić o ducha Jehowy. Nie potrzebujesz milczeć; wyjaw swoje pragnienie. Pod tym względem człowiek naprawdę wierzący jest w nader szczęśliwym położeniu, ponieważ może przez modlitwę zwracać się bezpośrednio do swego Stwórcy, prawdziwego Źródła wszelkiej siły. Jezus powiedział: „Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu otworzą. (...) Jeśli więc wy, którzy jesteście źli, umiecie dobre dary dawać dzieciom swoim, o ileż więcej Ojciec niebieski da Ducha świętego tym, którzy go proszą.” Zatem nie wahaj się prosić Ojca niebiańskiego o moc i siłę potrzebną do spełniania Jego woli, ponieważ On „potrafi nieskończenie więcej uczynić niż to, o co prosimy lub co pomyśleć zdołamy”. Dlatego też Paweł, ubiegając się o moc Bożą dla ówczesnego Kościoła, zwracał się o nią w modlitwie. „Zginam kolana przed Ojcem”, pisał; „niech dozwoli wam wedle bogactwa swej chwały stać się przez Ducha Jego mocnymi i silnymi w życiu wewnętrznym”. — Łuk. 11:10-13, NP; Efez. 3:20, 14, 16, Kow.

10. Czy Jehowa wylewa swego ducha obficie tak na „drugie owce”, jak na „ostatek”?

¹⁰ Ponieważ większość czytelników niniejszego czasopisma zalicza się do wspomnianej przez Jezusa klasy „drugich owiec” (Jana 10:16), więc zapewne będą chcieli się dowiedzieć, czy Jehowa tym „drugim owcom” udziela swej siły na równi z namaszczonym „ostatkiem” ciała Chrystusowego. Czyż obie klasy — „ostatek” i „drugie owce” — nie stają wobec takich samych problemów? Czy obie nie mają podobnych obowiązków? Czy nie współpracują obie ze sobą w tym samym dziele i w jednakowo trudnych warunkach? Zatem obu klasom jednakowo potrzeba siły od Boga, udzielanej poprzez ducha świętego. Jest nie do pomyślenia, żeby Bóg sprawiedliwości postawił jedną klasę w gorszej sytuacji przez wstrzymanie jej swego ducha, zarazem udzielając go w obfitości drugiej. Nadto przypomnijmy sobie, jak starożytni mężowie wiary, choć nie należeli do namaszczonej duchem klasy „Kościoła”, mimo tego tak byli napełnieni duchem świętym, że potrafili spisać natchnione, święte Pisma. Byli również zdolni rozwalać świątynie pogańskie, zabijać lwy i niedźwiedzie, uzdrawiać trędowatych, a nawet wskrzeszać umarłych. Podobnie dzisiaj członkowie klasy „drugich owiec” mają przywilej osiągania często znakomitych wyników pracy przy wsparciu czynnej mocy Jehowy.

11. Jakie czynniki decydują o tym, czy ktoś jest zdatny do otrzymania ducha Jehowy?

¹¹ A zatem czynnikiem rozstrzygającym o tym, czy ktoś się kwalifikuje do otrzymania ducha świętego, nie jest przyszły los, ku któremu się kieruje, ale raczej jego duchowa dojrzałość i postawa umysłu. Jedna osoba może być bardziej podatna do otrzymania ducha i chętniej iść za jego wskazaniami, natomiast inna może wygaszać tego ducha, nie chodząc w pełni za jego przewodem. Jeżeli ktoś postępuje wbrew kierownictwu Bożemu, to może się z nim stać tak, jak się stało z królem Saulem, o którym napisano: „Duch Pański odstąpił od Saula.” Jaka to straszna rzecz dla każdego: utracić ducha Jehowy! Saul, podobnie jak Judasz Iszkariot, umarł śmiercią samobójczą. A może to się zdarzyć każdemu, obojętnie, czy jest z namaszczonego „ostatka” czy z „drugich owiec” — jeśli będzie lekkomyślny. — 1 Sam. 16:14.

PRZEJAWY DUCHA JEHOWY

12. Jakie trzy właściwości prądu elektrycznego trafnie ilustrują działanie ducha świętego?

¹² Energii jako takiej nie da się zobaczyć; ale kiedy jest w użyciu, z łatwością można spostrzec skutki jej działania. Kiedy dynamiczna energia Jehowy pozostając niewidzialną ożywia ludzi, również bez trudu można rozpoznać efekty tego. Pod tym względem święty duch Jehowy da się przyrównać do elektryczności, która może służyć do oświetlenia, jako środek łączności, albo jako potężna siła wykonująca wielkie prace. Patrząc jedynie na osobę, nie możemy powiedzieć, czy ona jest napełniona duchem świętym, podobnie jak przez spojrzenie na miedziane przewody linii zasilającej nie potrafimy stwierdzić, czy są pod napięciem. Sam wygląd baterii nie mówi nam jeszcze, czy się nadaje do użytku, czy jest wyczerpana.

13. Jaka okoliczność dowodzi, że duch Jehowy jest skutecznym środkiem oświecenia?

¹³ Jak elektryczność służy do oświetlenia, tak w obecnych mrocznych dniach duch Boży oświeca nas i objaśnia nam Słowo Boże. (Ps. 119:105; Joela 2:28) Zrozumienie i kierownictwo zapewnia tylko duch święty, co jasno widać, gdy się obserwuje zamieszanie i ogólny brak rozeznania czy jakiegokolwiek kierunku działania, zaznaczający się w różnych organizacjach religijnych tego świata. Są one ślepe na fakt, że jedyną nadzieją dla ludzkości jest Królestwo Boże. Nie dostrzegają, że Król tego Królestwa już objął rządy i obecnie panuje w niebiosach. Nie widzą szybko nadciągającej zagłady teraźniejszego systemu rzeczy, poddanego władzy Diabła. Nie wiedzą, że bardzo bliskie jest zapowiedziane ustanowienie literalnego raju. Są zupełnie ślepe na takie prawdy, które przecież dodają sercu tyle otuchy, ponieważ te prawdy wyjawia tylko duch Jehowy. — 1 Kor. 2:9, 10.

14. Jaką rolę spełnia duch święty we wszechświatowej zaciętej walce, w której też biorą udział chrześcijanie?

¹⁴ Gdyby nie było skomplikowanego systemu łączności, rozbudowanego w oparciu o energię elektryczną, to oficerowie dowodzący nie mogliby manewrować wielkimi armiami na skalę całego świata. Podobnie jest w boju, jaki obecnie na całej ziemi toczą chrześcijanie. Gdyby nie duch Jehowy, nie byłoby ciągłego dopływu pouczeń ani też dość sił potrzebnych w srogiej walce wręcz z wrogiem. — 2 Kor. 10:4-6; Efez. 6:11, 12.

15. Jakich dzieł potrafili dokonać Noe, Samson i inni, kiedy zostali pobudzeni duchem Jehowy?

¹⁵ Olbrzymie maszyny o napędzie elektrycznym wykonują to, czemu człowiek sam nie jest w stanie podołać. W podobny sposób moc Jehowy potrafi pobudzić ludzi do poczynań, których inaczej by się nie podjęli. Noe i jego synowie, chociaż nie byli budowniczymi okrętów, ani z wykształcenia, ani z praktyki, pod kierownictwem ducha Bożego odnieśli wspaniały sukces w skonstruowaniu wielkiego, odpornego na wodę i burze schroniska. W czasach późniejszych, kiedy przystąpiono do budowy świętego przybytku na pustyni, stało się, co następuje: „Oto wezwał Pan po imieniu Bezeleela, syna Uriego, syna Purego, z pokolenia Judy, i napełnił go duchem Bożym, mądrością i rozumieniem, i umiejętnością, i wszelką nauką, aby obmyślił i wykonał roboty w złocie, w srebrze, i w miedzi, i przez rznięcie kamienia, i przez robotę ciesielską. Cokolwiek według prawideł sztuki wynalezione być może, dał do serca jego.” Tenże sam duch Jehowy pozwolił przeciętnemu skądinąd człowiekowi imieniem Samson dokonywać wyczynów wymagających więcej niż naturalnej siły ludzkiej. — 2 Mojż. 35:30-33, Wk; Sędz. 13:25; 14:6, 19; 15:14.

16. Jaką rolę odegrał duch Jehowy w spisywaniu proroctw biblijnych?

¹⁶ Jakim sposobem pisarze Biblii byli w stanie zapisać proroctwo nie obarczone skazą niedokładności! Odpowiada na to apostoł Piotr, mówiąc: „Nigdy z woli ludzkiej nie było przyniesione proroctwo, ale wiedzeni przez Ducha Świętego mówili święci Boży ludzie.” Bez tej pochodzącej od Jehowy siły kierowniczej Daniel absolutnie nie byłby w stanie przepowiedzieć 2500 lat naprzód wypadków rozgrywających się w obecnym dwudziestym wieku, ale wiedziony boską zdolnością przewidywania, ten prorok Jehowy opisał na przykład „zimną wojnę”, jaka się teraz toczy pomiędzy wschodnim i zachodnim blokiem narodów, z takim samym realizmem, jak to dzisiaj przedstawiają nagłówki prasy codziennej. — 2 Piotra 1:21, NT.

17. W jaki cudowny sposób przejawiała się dynamiczna energia Jehowy za dni Jezusa i apostołów?

¹⁷ Jeżeli Jezus i apostołowie mieli udowodnić boskie pochodzenie chrystianizmu, to musieli się wykazać nadprzyrodzoną mocą, i rzeczywiście tak było. Historyczny zapisek donosi o Jezusie: „Przyszło do niego mnóstwo ludu, mając z sobą chromych, kalekich, ślepych, niemych oraz wielu innych i kładli ich u nóg jego, a On ich uzdrowił, tak iż się lud zdumiewał, widząc, że niemi mówią, kalecy odzyskują zdrowie, chromi chodzą, ślepi widzą; i wielbili Boga Izraela.” (Mat. 15:30, 31, NP) Co za wspaniały pokaz dynamicznej energii Jehowy! Ta sama moc Boża została przekazana również apostołom: „Przywołał [Jezus] dwunastu uczniów swoich i dał im moc nad duchami nieczystymi, aby je wyganiali, i aby uzdrawiali wszelką chorobę i wszelką niemoc. Tych dwunastu posłał Jezus, rozkazując im i mówiąc: (...) chorych uzdrawiajcie, umarłych wskrzeszajcie, trędowatych oczyszczajcie, demony wyganiajcie; darmo wzięliście, darmo dawajcie.” Później o dniu Pięćdziesiątnicy czytamy: „Wszyscy napełnieni zostali Duchem Świętym i poczęli mówić w obcych językach tak, jak im Duch kładł w usta.” — Mat. 10:1, 5, 8, NP; Dzieje 2:4, Kow.

18. Opisz coś z dorobku ludu Bożego, osiągniętego w czasach obecnych dzięki kierownictwu Jego ducha.

¹⁸ Spełniwszy zadanie umocnienia chrystianizmu i utrwalenia przeświadczenia o jego pochodzeniu od Boga, udzielanie cudownych darów ducha w celu cielesnego uzdrawiania ustało wraz ze śmiercią apostołów; jednak święty duch Jehowy działa po dziś dzień jako pomocnik Jego ludu. Ci, którzy już od dawna są związani ze Społeczeństwem Nowego Świata, złożonym ze świadków Jehowy, dobrze sobie zdają sprawę z działania tego ducha Bożego, bo rzeczywiście był On siłą pobudzającą i napędową ich dzieła. Żaden człowiek czy grupa ludzi nie może się szczycić z powodu zjednoczonej działalności głoszenia, którą świadkowie Jehowy prowadzą na skalę ogólnoświatową w 194 krajach i terytoriach. Nikomu z nich też nie można przypisać zasługi za bezprzykładny potok prawd biblijnych. Decyzje dotyczące organizacji teokratycznej, funkcjonowanie Biblijnej Szkoły Strażnicy — Galaad oraz Szkoły Służby Królestwa, budowa i rozbudowa drukarni w wielu częściach świata, wszystko to, jak również wiele, wiele więcej z pewnością nie zostało dokonane jedynie w oparciu o zdolność myślenia i przewidywania stworzeń ludzkich. Wielkie zwycięstwa prawne, których osiągnięto niemałą liczbę w imię obrony i prawnego umocnienia prawdziwego wielbienia na ziemi, są w istocie zwycięstwami Jehowy. To Jego duch kierował wszystkimi tymi poczynaniami, włącznie z zajęciem przez sam tylko lud Boży stanowiska przeciw silnie okopanym zwolennikom transfuzji krwi. Bez kierownictwa ducha Bożego na pewno nie byłoby możliwe stawić czoło gwałtownemu naporowi kpiny i szyderstwa oraz „rad” życzliwych krewnych czy poważanych autorytetów medycznych, usiłujących wyperswadować tę postawę. Nie, tak nieugiętego obstawania przy świętości krwi nie da się przypisać jedynie ludzkiemu rozumowaniu i przewodnictwu. Cała chwała i uznanie należy się kierownictwu ducha Jehowy.

19. Co to znaczy grzeszyć przeciw duchowi Bożemu? Dlaczego jest to tak niebezpieczne?

¹⁹ Do dalszych przejawów działania świętego ducha Jehowy należy wykluczenie ze społeczności i ukaranie przestępców, takich jak na przykład: Kore, Datan, Abiron, Achan, Judasz Iszkariot, Ananiasz i Safira. O ostatnich dwojgu z tych ludzi Biblia się wypowiada, że ‚skłamali duchowi ściętemu’. Powinniśmy wiec bardzo uważać, aby nigdy nie grzeszyć przeciwko duchowi Bożemu. A tak właśnie czynili faryzeusze za dni Jezusa, odrzucając cuda Boże i tym samym zaprzeczając jawnym dowodom działania jego ducha. Zamiast się sprzeciwiać lub opierać wskazaniom i radom ducha, należy chętnie im się podporządkować. Nigdy nie ograniczaj jego działania ani nie przeszkadzaj mu przez posunięcia lub życie przeciwne Jego wytycznym. — 4 Mojż. 16:1-35; Joz. 7:1-26; Mat. 27:3-10; Dzieje 5:3.

20. Gdzie można znaleźć owoce ducha Jehowy i dlaczego tam?

²⁰ „Owocem ducha” — mówi apostoł Paweł w liście do Galatów 5:22, 23 — „jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara, łagodność, panowanie nad sobą.” (NW) Gdzie można obecnie znaleźć takie wyborne owoce? Czy wśród rozlicznych grup społecznych tego świata? Na pewno nie! Tam występują bardzo zepsute owoce: nienawiść, wojny, uprzedzenia, kłamstwo, kradzież, niemoralność, itd. Wyjątek stanowi tylko Społeczeństwo Nowego Świata, złożone ze świadków Jehowy i wydające piękne owoce ducha Jehowy. To nie jest tajemnicą. Obserwatorzy ze świata widzą tę jawną manifestację ducha świętego, a jednak — choć to dziwne — nie czują się skłonni do wejścia w skład tej jednomyślnej, szczęśliwej organizacji. Niejedni z tych, którzy zostali wprawieni w zdumienie pokojem, harmonią i jednością widzialnej organizacji Jehowy, nawet walczyli przeciwko temu, co zobaczyli i podziwiali, a co mogła sprawić tylko energia dynamiczna od Jehowy. Należą oni do tej samej kategorii ludzi, do której należeli obłudni faryzeusze grzeszący przeciw duchowi Bożemu. A to jest grzech niewybaczalny. — Mat. 12:32; Hebr. 6:4-6; 10:26.

NAPÓR BEZBOŻNICTWA PRZEZWYCIĘŻONY W SILE JEHOWY

21, 22. Skąd świadkowie Jehowy otrzymują siłę potrzebną do stawienia czoła bezbożnym prześladowcom? I z jakim skutkiem?

²¹ Jeszcze jednym świadectwem tego, że lud Boży ożywiony jest jego duchem, może być okoliczność, że się potrafi ostać w długotrwałym prześladowaniu ze strony totalistycznych rządów. Ci prześladowani świadkowie Jehowy śpiewają słowami psalmisty: „Bóg jest ucieczką i siłą naszą, ratunkiem we wszelkim ucisku najpewniejszym. Przetoż się bać nie będziemy, choćby się poruszyła ziemia, choćby się przeniosły góry wpośród morza; choćby zaszumiały a wzburzyły się wody jego, i zatrzęsły się góry od nawałności jego.” — Ps. 46:2-4.

²² W tym boju przeciw elementom bezbożnym i totalistycznym lud Jehowy bezustannie czerpie siłę z niebiańskiego Źródła, mówiąc: „Bóg prawdziwy, ten mnie mocno opasuje energią życiową (...) Przepaszesz mnie energią życiową do boju.” (Ps. 18:32, 39, NW; 2 Sam. 22:2, 3, 40) Będąc tak wyposażeni, świadkowie Jehowy w krajach, gdzie pozostają odcięci od swych braci w innych stronach świata, mimo wszystko wykazują daleko większą wytrwałość, żywotność i dynamikę niż ich brutalni dręczyciele. Dzieło zlecone im przez Boga nadal się pomyślnie rozwija, ku wielkiemu zakłopotaniu i osłupieniu tyrańskich dyktatorów.

23. Do jakiego wniosku muszą teraz dojść myślący ludzie po starannym zastanowieniu się nad wiernymi świadkami Jehowy?

²³ Wy wszyscy, ludzie myślący spośród całej ludzkości, przyjrzyjcie się dobrze świadkom Jehowy! Spójrzcie, jak przełamali wszelkie narodowe, rasowe, społeczne i religijne bariery, które dzielą ludzi. Zwróćcie uwagę na ich zgodność i jedność w działaniu oraz w sposobie wielbienia Boga. Zobaczcie, jak złośliwie są zwalczani przez cały świat, a jednak nadal w obliczu doświadczeń zachowują swą nienaganność. Przypatrzcie się ich rozwojowi organizacyjnemu i liczebnemu wzrostowi. Zaobserwujcie ich entuzjastyczną gorliwość dla sprawiedliwego Królestwa Jehowy i miłość do niego. Rozważcie to wszystko starannie, a na pewno dojdziecie do przekonania, że ten lud ożywia potężna, niewidzialna siła — święty duch Jehowy. Jest to zademonstrowanie ‚jedności ducha’ na wielką, ogólnoświatową skalę. — Efez. 4:3.

24. (a) Jeśli nie ze zbrojnej potęgi ani mocy ludzkiej, to skąd pochodzi siła chrześcijan? (b) Co nieodparcie przemawia za tym, że słudzy Boży muszą polegać na sile dostarczanej przez Jehowę?

²⁴ Wszystko to dzieje się obecnie tak, jak Jehowa dawno temu zapowiedział: „Nie wojskiem ani siłą stanie się to, ale duchem moim, mówi Pan [w tekście orygin.: Jehowa] zastępów.” Dlatego też apostoł Paweł przypisał swoją siłę mocy Jehowy, mówiąc: „Wszystko mogę w tym, który mię wzmacnia.” Niech więc nigdy sługa Jehowy nie polega na własnych siłach lub mocy innych ludzi, ale raczej „kto posługuje, niech to czyni według siły, jaką Bóg daje; aby we wszystkim wielbiony był Bóg”. — Zach. 4:6; Filip. 4:13; 1 Piotra 4:11, NT.

25. Jakimi wielkimi błogosławieństwami cieszą się teraz w pełni wszyscy ci, którzy są ożywieni duchem Jehowy?

²⁵ Ponieważ oddani słudzy Jehowy czynią wszystko, co się może przyczynić do Jego czci i chwały, On z kolei darzy ich licznymi błogosławieństwami. Wśród tych błogosławieństw znajduje się radość i szczęście. Choć może przyjąłeś „Słowo w wielu uciskach”, to jednak stało się tak „z radością Ducha Świętego”, jak powiada Pismo. (1 Tes. 1:6, NT) Ponadto zawiera ono obietnicę: „Szczęsny człowiek, który ma siłę swoją w Tobie,” bo tacy „idą z rosnącymi siłami”. Ta radość i szczęście nie mają nic wspólnego z powierzchowną wesołością wywołaną przez światowych komików. Przeciwnie, chodzi tu o szczere, głęboko we wnętrzu odczute przyjemne zadowolenie, które cieszy, chociażby łzy spływały po policzkach na skutek niemiłosiernego bicia w głuchych lochach zatęchłych więzień. Takiego szczęścia zaznają ci, którzy uszczęśliwiają serce Jehowy, którzy stają w obronie wyższości Jego Wielkiego Imienia i świętego Słowa. — Ps. 84:6, 8, Sz; Przyp. 27:11.