ich ostatnie kongresy odegrały pod tym względem bardzo pożyteczną rolę. Jedna z uczestniczących w nich rodzin trafnie przedstawiła to w liście: „Drodzy Bracia, każdy powrócił z tego zgromadzenia lepiej wyposażony do stawienia czoła licznym problemom, z którymi się borykamy w życiu powszednim. Dziękujemy Wam za trud w niego włożony i za wszystko, co na nim przyniosło chwałę Jehowie”. Zeszłoroczne międzynarodowe kongresy faktycznie utwierdziły naszą zwycięską wiarę.

PO SKIEROWANIU do słuchaczy wezwania: „Nie stawiajcie oporu złemu”, Jezus dodał: „Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził” (Mat. 5:39, 43).

Kazanie na Górze było wygłoszone do Żydów, którzy oczywiście słyszeli przykazanie Boże: „Nie będziesz szukał pomsty, nie będziesz żywił urazy do synów twego ludu, ale będziesz kochał bliźniego jak siebie samego” (Kapł. 19:18).

Jednakże izraelscy przywódcy religijni podkreślali, że skoro tu mowa o „synach twego ludu” i „bliźnich”, rzecz odnosi się tylko do Żydów. Kładli również nacisk na inne przepisy Prawa Bożego, wymagające od Izraelitów trzymania się z dala od okolicznych narodów (Powt. Pr. 7:1-4). Chociaż miały one zastosowanie do odrębności narodowej Izraela w odróżnieniu od okolicznych ludów, to jednak z czasem w nawiązaniu do nich wyrobił się pogląd, iż wszyscy nie-Żydzi są „nieprzyjaciółmi”, wobec czego należy ich jako poszczególne jednostki po prostu mieć w nienawiści. Przykładem takiej postawy może być następujący cytat z Miszny:

„Bydło niech nie będzie zostawione w zajazdach pogan, są bowiem podejrzani o obcowanie ze zwierzętami; niewiasta niech nie pozostaje z nimi w samotności, gdyż można ich posądzać o rozwiązłość; również mężczyzna nie powinien wśród nich przebywać samotnie, ponieważ podejrzewa się ich o przelewanie krwi. Córka Izraelity nie powinna pomagać pogance przy porodzie, bo sprowadzałaby na świat dziecię dla bałwochwalstwa, natomiast poganka może wspomagać córkę Izraelity. Córce Izraelity nie wolno karmić piersią dziecka pogańskiego, tymczasem poganka może tak karmić dziecko córki Izraelity na jego posiadłości” (Traktat Abodah Zarah [„Bałwochwalstwo”] 2:1).

Pokrzepiającym przeciwieństwem tego są słowa Jezusa: „A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują” (Mat. 5:44). Widzimy tutaj kolejny dowód na to, że Syn Boży nie przyszedł „znieść” spisanego Prawa Bożego, ale je „wypełnić”, ponieważ i ono nakazywało obchodzić się z cudzoziemcami uprzejmie oraz życzliwie (Mat. 5:17; Wyjścia 22:20; 23:4, 5; Kapł. 19:33, 34; Powt. Pr. 10:19).

Jezus w żadnym wypadku nie zamierzał ograniczyć tej zasady do pogańskich nieprzyjaciół Izraela. Pragnął, by jego naśladowcy z miłością odnosili się do wszystkich ludzi, którzy by do nich byli wrogo usposobieni. Łukasz piszący przede wszystkim do pogan oddał słowa Jezusa w ten sposób: „Ale wam, którzy słuchacie, powiadam: