uwagę od wielbienia Jehowy w przybytku (Sędz. 8:24-27).

Duch Jehowy z potężną siłą oddziaływał na Samsona, umożliwiając mu dokonywanie wprost nadludzkich czynów (Sędz. 14:5, 6, 19; 15:14, 15; 16:3, 28-30). Tak samo za sprawą Jehowy Samson zażyczył sobie, by pewna Filistynka została jego żoną, „gdyż szukał on zaczepki z Filistynami” (Sędz. 14:4, Biblia warszawska). W rezultacie doszło do potyczek, w których zginęło wielu filistyńskich ciemiężycieli. Niewątpliwie pod kierownictwem Jehowy udał się do Gazy i zatrzymał się tam w domu pewnej nierządnicy, dokonał bowiem wtedy kolejnego wyczynu, którym upokorzył zdeprawowanych Filistynów.b Wydaje się jednak, że właśnie kontakty z tymi kobietami sprawiły, iż zaczął sobie niezbyt mądrze poczynać, gdy się zakochał w Dalili, która widocznie była Izraelitką, ale dała się przekupić Filistynom (Sędz. 16:1-21).

Takie doniesienia mają nas uczyć, że zawsze trzeba się mieć na baczności przed wyrafinowanymi atakami nieprzyjaciela. Na przykład chrześcijaninowi lub chrześcijance może przyświecać wzniosły cel, gdy odwiedza współwyznawcę odmiennej płci, aby pospieszyć z pociechą czy zachętą w chwili przygnębienia. Zazwyczaj jednak niemądrze byłoby przebywać przy tym sam na sam. Niedoskonałość ludzka mogłaby pchnąć oboje ku niestosownym postępkom; z drugiej strony sąsiedzi mogliby zacząć pomawiać prawdziwych chrześcijan, że ich mierniki moralne nie są wyższe niż u większości innych ludzi.

Warto się też zastanowić nad wiarą i oddaniem dziewiczej córki Jefty. Niekiedy samotni chrześcijanie mogą nosić się z myślą, że gdyby wszystko dobrze się ułożyło i znaleźliby miłych, lojalnych partnerów, zmieniliby swój stan. Dopóki jednak są samotni, niech sobie myślą o tym, że chociaż córce Jefty nieraz mogło być przykro, iż nie może wyjść za mąż i doczekać się własnych dzieci, to jednak z godną pochwały stanowczością wiernie wykonywała szczególne zadania dostępne dla niej jako panny (Sędz. 11:30-40, Biblia gdańska).

To tylko niektóre z wielu cennych lekcji poglądowych zawartych w fascynującej, krzepiącej wiarę Księdze Sędziów. Lektura jej powinna cię utwierdzać w przekonaniu, że Jehowa jest wielkim Wybawcą swoich czcicieli. Jeżeli i ty do nich należysz, to zabiegaj o silną pobudzającą do czynu wiarę, którą tchnie Księga Sędziów.

„My wielbimy, co znamy”

„OJCIEC Niepojęty, Syn Niepojęty i Duch Święty Niepojęty. Ojciec Wiekuisty, Syn Wiekuisty i Duch Święty Wiekuisty, a jednak nie ma Trzech Wiekuistych, tylko Jeden Wiekuisty. Tak samo nie ma Trzech Niestworzonych ani Trzech Niepojętych, tylko Jeden Niestworzony i Jeden Niepojęty”. Według tego Atanazjańskiego Symbolu wiary Bóg chrześcijaństwa, pojedynczy czy troisty, istotnie jest tajemniczy, niepojęty i nieznany.

„My wielbimy, co znamy”, powiedział Jezus (Jana 4:22). Mówił to jako członek narodu, do którego jeszcze Mojżesz rzekł: „Słuchaj, Izraelu: Jehowa, nasz Bóg, to jeden Jehowa”. Wierzący Żydzi znali Boga, któremu oddawali cześć. Podobnie o chrześcijanach, którzy już nie podlegali żydowskiemu