oskarżeń, do uwięzienia drugiego prezesa Towarzystwa Strażnica wraz z siedmioma innymi odpowiedzialnymi braćmi, z których każdy skazany został na karę sięgającą osiemdziesięciu lat więzienia. Wróg spowodował, że zamknięto główne biuro Towarzystwa w Brooklynie, dzielnicy Nowego Jorku. Ale nawet w tych mrocznych dniach uwięzienia „Samsona” Strażnica nadal ukazywała się w Pittsburgu (stan Pensylwania) i rozsiewała, wprawdzie słabe, promyki pociechy i nadziei. — Sędz. 16:5-21, BT.

²⁹ Czy Jehowa zamierzał opuścić swego „niewolnika” w stanie uwięzienia? Czy klasa „Samsona” miała się przebudzić, by rozpoznać przyczynę swego przykrego położenia? Czy Jehowa postanowił przywrócić swemu słudze siłę do kontynuowania działalności teokratycznej? Na te pytania odpowie następny artykuł.

Podźwignięty z niemocy

 1. Czego Źródłem jest Jehowa?

JEHOWA jest prawdziwym Źródłem życia i siły, jest Tym, „który stworzył i rozpiął niebo, rozpostarł ziemię wraz z jej plonami, dał ludziom na niej dech ożywczy, i tchnienie tym, co po niej chodzą”. (Izaj. 42:5, BT) Jehowa duchem swoim, czyli swą czynną mocą, wzmacnia oddanych Jemu sług na ziemi, gdy ci w potrzebie wołają do Niego, prosząc o kierownictwo i pomoc. — Ps. 34:9, 16.

 2. Co zobrazowało przebudzenie się Samsona?

² Tak stało się również w wypadku Samsona. Skoro tylko wrogowie go ostrzygli i tym samym pozbawili mocy, zaraz się przebudził. Poznawszy swój błąd, okazał skruchę i zaczął się przygotowywać do ponownego służenia Bogu jako oddany Jemu nazirejczyk. Nie zwlekał z tym ani chwili. Wkrótce po ostrzyżeniu „już włosy jego podrastać poczynały”. A gdy mu wróciły siły, znowu „szukał zaczepki przeciw Filistynom”. (Sędz. 16:22; 14:4, Wk) Całkiem podobnie klasa „niewolnika” Bożego, w pełni skruszona i zarazem zdecydowana aż do śmierci służyć Jehowie w roli Jego świadków, zaznała począwszy od roku 1919 powrotu do sił. „Wstąpiło w nich życiodajne tchnienie, od Boga pochodzące; powstali znów na swe nogi,” gotowi do gorliwej działalności w „czasie końca”. — Obj. 11:8-12, Kow; Dan. 12:1-4, BT.

 3. Jak został wyprowadzony „lud ślepy”, i w jakim celu?

³ Nadszedł czas na spełnienie słów z proroctwa Izajasza 43:8, 10, 11: „‚Wywiedź lud ślepy, choć same oczy istnieją (...).’ ‚Wy jesteście moimi świadkami’, brzmi wypowiedź Jehowy, ‚jak i sługą moim, którego obrałem, ażebyście się dowiedzieli i uwierzyli we mnie, i abyście zrozumieli, że jestem Ten sam. Przede mną nie utworzono Boga, a po mnie nadal nie było żadnego. Ja — ja jestem Jehowa, a poza mną nie ma zbawcy.’” (NW) Wprawdzie lud Jehowy wskutek wpływu zwolenników religii fałszywej był w latach pierwszej wojny światowej był chwilowo zaślepiony, niemniej jednak musiał teraz być wyprowadzony z pojmania, aby niedwuznacznie wystąpić w roli Jego świadków. Jeżeli można mu jeszcze zarzucić jakąkolwiek wadę wzroku, to chyba jedynie pod tym względem, że nie dostrzega niczego więcej, jak tylko pełnienia woli Boga Wszechmocnego. Postanowił ‚zapomnieć o tym, co pozostało za nim’. — Filip. 3:13, 14.

 4. Za co ucztujący Filistyni chwalili swego boga?

⁴ Książęta filistyńscy zgromadzili się, by złożyć wielką ofiarę czczonemu u nich bożkowi ryb, Dagonowi. Uroczystość tego rodzaju była powiązana z ucztą o charakterze religijnym, podobną do tej, jaką około 600 lat później wydał Balsazar w Babilonie, kiedy to dla zabawy kazał przynieść naczynia zrabowane ze świątyni Jehowy. (Dan. 5:1-4, 30) Tu na uczcie Filistynów tarczą, w którą celowały wszystkie drwiny i szyderstwa, stał się Samson, oddany sługa Jehowy. „Mówili: ‚Oto bóg nasz wydał w nasze ręce Samsona, wroga naszego.’ Widział to lud i sławił swego boga, wołając: ‚Oto bóg nasz wydał w nasze ręce Samsona, wroga naszego, tego, który pustoszył nasz kraj i wielu pozabijał.’” — Sędz. 16:23, 24, BT.

 5. W czym jednoczy się dzisiejsze duchowieństwo zobrazowane przez Filistynów?

⁵ Jakże rozkoszowali się duchowni chrześcijaństwa pod koniec pierwszej wojny światowej, widząc świadków Jehowy pojmanych! W mniemaniu, że już na zawsze zmusili tych świadków do milczenia, postępowali akurat tak, jak przepowiedziano w Objawieniu 11:10: „Radować się nad nimi i weselić się będą; i poślą dary jedni drugim” (NT) Zabawiali się kosztem sponiewieranego „niewolnika” Jehowy. A od tamtych dni począwszy, ciągle wyśmiewając świadków Jehowy, kapłani chrześcijaństwa i nawet całego ogólnoświatowego imperium religii fałszywej zbierali się w swym domu fałszywego kultu, w ramach ruchów międzywyznaniowych zacieśniając łączące ich więzy i dając coraz wyraźniej poznać, że są wrogami Boga, jak również Królestwa ustanowionego przez Jehowę, z władzą złożoną do rąk Chrystusa Jezusa. We wspólnym zwalczaniu świadków Jehowy zawsze są ze sobą całkowicie zgodni.

 6, 7. (a) Dlaczego Samsona przywołano z więzienia? (b) O co Jehowa zadbał w stosunku do swego nowożytnego „niewolnika”?

⁶ W trakcie owej hulaszczej uczty Filistynów ku czci bałwana Dagona „stało się, gdy byli dobrej myśli, że rzekli: Zawołajcie Samsona, aby błaznował przed nami. A tak zawołano Samsona z domu więźniów, aby błaznował przed nimi.” — Sędz. 16:25.

⁷ Jehowa kierował przebiegiem tego dramatu za dni Samsona. Podobnie też Jehowa zatroszczył się o to, by Jego oddany „niewolnik” został w roku 1919 oswobodzony z więzów religijnych. Od tej pory nowożytni Filistyni nie mieli już żadnej mocy nad świadkami Jehowy, choć może nie od razu zdali sobie z tego sprawę. Świadkowie wyszli z niewoli, aby służyć Bogu, aby działać. Symboliczne włosy zaczęły im znowu „podrastać”. Nadal narażeni byli na urąganie i obelgi rzucane przez przywódców kościelnictwa. Aż po dziś dzień „niewolnik wierny i rozumny”, namaszczony duchem ostatek świadków Jehowy, służy Jemu lojalnie w Jego mocy i obstaje przy Jego zwierzchnictwie, chociaż przez cały czas był ‚wystawiony publicznie na zniewagi i udręki’. — Hebr. 10:33.

MIĘDZY FILARAMI

 8, 9. Co zostało zobrazowane przez postawienie Samsona między filarami?

⁸ „I postawili go między dwoma słupami [filarami, NW]”, stanowiącymi główną podporę domu Dagona. Musiały to być ogromne filary, jeśli na nich