się przyłączyć do rolnika o imieniu Gedeon. U niego był właśnie Anioł Jehowy i doniósł mu, że Bóg go wybrał, aby wyzwolił Izraela od Madianitów. Wkrótce naszą uwagę przykuje cały szereg formalnie piętrzących się wydarzeń. W nocy zburzono ołtarz Baala i zbudowano ołtarz Jehowie. Przychodzą ojcowie miasta i żądają krwi Gedeona. Słyszymy, jak ojciec Gedeona ich odprawia i rzuca wyzwanie ich bogu Baalowi. Posłowie Gedeona zwołują 32 000 mężów, a gdy Bóg przez dwa dalsze znaki usunął ostatnią wątpliwość Gedeona, wówczas maszerujemy z nim aż do źródła Harod, które leży w dolinie Jezreel w odległości niespełna ośmiu kilometrów od obozu łupieżców madianickich.

²⁵ Lecz cóż widzimy? Ledwo wierzymy własnym oczom? Gedeon czyni to, co Jehowa dawno polecił czynić przywódcom ludu Izraela: „(Dowódcy) rzekną do ludu: ‚który jest człowiek bojaźliwy i serca lękliwego? Niech idzie i wróci się do domu swego, by nie zarażał strachem serca braci swych, jak on sam jest strachem przejęty’”. (5 Mojż. 20:8, Wu) Czy może twoje serce też się trwoży, gdy się dowiedziałeś, że 22 000 mężów zawraca? Co teraz będzie, przecież Madianici są tak liczni jak szarańcze? Tak, lecz co by się stało gdyby oni usłyszeli o planach Gedeona i dowiedzieli się, że jego wojsko liczy już tylko 10 000 mężów?

²⁶ Teraz prowadzi ich nad wodę. Zatrzymują się, aby się napić. Niektórzy czerpią w pośpiechu wodę ręką i piją ją. Zaraz stawia się ich osobno, a jest ich tylko 300. 9700 mężów, którzy do picia uklękli na kolana, odsyła się do domu! Przypominamy sobie, że Anioł powiedział do Gedeona: „Pobijesz Madianitów jako jednego człowieka.” (Sędz. 6:16, Krusz) Z tak niewieloma? Nic dziwnego, że nazwa tego źródła, Harod, znaczy „trząść się”.

²⁷ Wyobraźmy sobie teraz, że należymy do tych 300 mężów! Jesteśmy w pełni świadomi, że jeśli zwyciężymy, to zwycięstwo będziemy zawdzięczać nie naszej sile, lecz pomocy Jehowy i dlatego uczynimy dobrze, jeśli będziemy bez namysłu spełniać Jego wskazówki podawane nam przez Gedeona. Zrozumieliśmy, na co Bóg chce raz na zawsze zwrócić szczególną uwagę, a mianowicie na to, że powinniśmy się stosować do wskazówek!

²⁸ Nastaje noc. Gedeon udaje się do obozu nieprzyjacielskiego, aby zasięgnąć języka, a to, co słyszy, wzmacnia go. Szybko wraca z powrotem i dzieli tych 300 mężów na trzy hufce. Każdy z nich jest zaopatrzony w osobliwe narzędzia walki: trąbę, pochodnię i wielki nieprzezroczysty dzban. Gedeon wyjaśnia nam, jak powinniśmy się tymi przedmiotami posługiwać i zapoznaje nas z sygnałem.

²⁹ Teraz jesteśmy gotowi. Nadchodzi północ. Ogarnia nas gęsta ciemność, która zdaje się połykać szelest posuwających się naprzód mężów. Co by się stało, gdyby ktoś się potknął i upadł, a przez to obudził wroga, lub gdyby ktoś zbyt gorliwy, nie czekając na sygnał Gedeona, samowolnie uprzedził zarządzenie Jehowy? Panuje zapierające dech napięcie, czujemy to we wszystkich członkach. Sekundy stają się godzinami. Zbliżamy się do obozu nieprzyjacielskiego. Słyszymy przytłumione głosy. To nieprzyjacielskie posterunki średniej straży nocnej zajmują swe stanowiska. Cały obóz jest pogrążony w głębokim śnie. Lecz oto nagle rozlega się donośny dźwięk trzystu jeden trąb, trzysta jeden dzbanów zostaje rozbitych, trzysta jeden pochodni zostaje wytkniętych w górę i jakby z jednego gardła grzmi: „Miecz Jehowy i Gedeona!”

³⁰ Paniczny strach ogarnia Madianitów. W obozie, który był liczny jak piasek nad brzegiem morskim, powstaje potworny rozgardiasz, gdy jedni podnoszą swe miecze na drugich i jedni drugich zabijają. Ratując się ucieczką, umykają wiele kilometrów przez okolice, w których jest wiele rozpadlin. Na polu walki pozostaje sto dwadzieścia tysięcy poległych, których zabili albo ich towarzysze, albo Izraelici, gdyż Gedeon rozkazał obsadzić brody Jordanu, aby nieprzyjaciel nie mógł ujść.

31. (a) W jaki sposób możemy sobie coś tak wpoić, że później będziemy to sobie jeszcze przypominać? (b) O czym powinniśmy jednak pamiętać przede wszystkim?

³¹ Niezapomniany widok! Tak samo nie zapomnisz tego, co czytasz podczas studium, jeśli będziesz to przeżywać. Używaj wszystkich twych zmysłów. To, co przeczytałeś, staraj się sobie w duchu wyobrazić. Obudź swą fantazję. Stań się częścią wydarzeń. Próbuj potraw. Powóź końmi. Wspinaj się na skały. Dmij w trąbę. Chodź po wilgotnej trawie. Przeżywaj wydarzenia. Staraj się je pojąć. Lecz nie tylko to: pouczenie zastosuj do siebie. Gdy wpoisz sobie, dlaczego dokonano opisanych czynów i co wspólnego one mają z imieniem i wolą Jehowy, wówczas o każdej porze znów sobie przypomnisz, czego się nauczyłeś. Pomyśl o tym, jak długo według Biblii przypominano sobie o czynach Gedeona i przede wszystkim nie zapomnij, że zwycięstwa użyczył mu Jehowa! — 1 Sam. 12:11; Ps. 83:9, 11; Izaj. 9:4; 10:26; Hebr. 11:32.

Pogłębiaj swą wiedzę codziennie

 1. W czym się różni nabycie mądrości ludzkiej od nabycia mądrości ze Słowa Bożego?

NIEKTÓRZY ludzie wzbraniają się przyjąć nowe myśli biblijne, gdyż prawdopodobnie musieliby zrezygnować ze starych, niebiblijnych poglądów. Jeśli mądrość pochodząca od ludzi przekładamy nad pouczenia Boże, to również coś pogłębimy, a mianowicie dumę, z której wynikają najczęściej zazdrość, spory, złe podejrzenia i niezdrowy sposób myślenia łatwo ulegający różnym wpływom. (1 Tym. 6:3-5, NW) Jeśli jednak zmieniamy swą osobowość i rezygnujemy ze starych, samolubnych poglądów na rzecz niezmiennych zasad biblijnych, to będziemy szczęśliwi. (Efez. 4:22-24, NW) Wtedy będziemy mogli spojrzeć wstecz i porównać nasze stare, nierozsądne poglądy z prawdą i z naszym obecnym rozsądnym sposobem myślenia, dzięki któremu możemy zrozumieć drobne szczegóły panoramicznego obrazu, który jest uchwycony w Biblii.

 2, 3. Czego trzeba się wystrzegać, gdy się sprawdza przez odczytanie teksty, które są tylko zacytowane, lub gdy się szuka jakiegoś słowa w słowniku lub innym podręczniku?

² Chcąc się jak najwięcej nauczyć w czasie, którym dysponujemy, musimy się podczas studium skupić na danym temacie. Gdybyśmy, szukając w słowniku jakiegoś wyrazu, odczytywali wyjaśnienia do wszystkich wyrazów przytoczonych przed nim i za nim, nie odnieślibyśmy z naszego studium zamierzonej korzyści. Postaraj się wyszukać myśl stanowiącą temat i uporządkuj związane w tym szczegóły w taki sposób, aby one tę myśl wspierały. Inaczej twoja wiedza będzie podobna do niezłożonej układanki: ograniczałaby się do kilku małych wycinków z różnych obrazów. Przez intensywne studium można ją