drapieżny z natury ssak”. Opis tej dzikiej bestii przywodzi na pamięć proroctwo Daniela o pewnych dzikich bestiach: jednej podobnej do lwa, drugiej podobnej do niedźwiedzia, trzeciej podobnej do lamparta i tak dalej, które sam później utożsamia z wyobrażającymi je potęgami światowymi z takimi jak Medo-Persja i Grecja. Ta dzika bestia wychodząca z morza, czyli z przepaści, harmonizuje z tym, ponieważ posłużono się morzem, aby przedstawić „ludy i tłumy ludzkie, narody i języki”. — Obj. 17:15; Dan. 7:1-8; 8:1-22.

Ta dzika bestia wyobraża oczywiście ziemskie, ludzkie, widzialne rządy. To, że ma siedem głów i dziesięć rogów, symbole zupełności, dobrze przedstawia, iż wszystkie narody świata były pod kontrolą Szatana, zwłaszcza siedem potęg światowych, które sprawowały zupełną władzę od czasów starożytnego Egiptu aż do dziś. One były i są z Bożego punktu widzenia zwierzęce, bez względu na to, jak mogłoby się to wydawać im samym albo ich narodom. W samej rzeczy można by powiedzieć, że one milcząco przyznały, iż są zwierzęcymi przez obranie takich symboli jak: rosyjski niedźwiedź, brytyjski lew i amerykański orzeł.

Zwróć uwagę, że o smoku Szatanie powiedziano, iż dał tej bestii swoją moc, tron i władzę. Dlatego ona musi należeć do niego i wykonywać jego rozkazy. Zgadza się to z propozycją Szatana, w której zaofiarował on Jezusowi wszystkie królestwa świata, za pokłon i akt uwielbienia. Toteż dlatego Jezus wspomniał o Szatanie jako o „księciu świata tego”; dlatego Paweł nazywa go: „bogiem świata tego”, „władcą powietrza, duchem działającym obecnie w synach nieposłuszeństwa”; i dlatego Jan powiedział, że „cały świat jest pod władzą owego złego”. To, że istnieje widzialna organizacja Szatana jako jego instrument, czyli narzędzie, pomaga nam zrozumieć, dlaczego o jej siedmiu głowach powiedziano, że zawierają bluźnierstwa, czyli imiona bluźniercze. — Jana 12:31; 2 Kor. 4:4; Efez. 2:2, NDą; 1 Jana 5:19, NDą.

A co można powiedzieć o głowie, która doznała śmiertelnego ciosu a jednak została uleczona? Była to szósta głowa przedstawiająca w nowożytnych czasach Niemcy, jako następcę Rzymu, szóstej potęgi światowej, która stopniowo została przekształcona z pogańskiego Rzymu w Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego. Ona doznała śmiertelnego zranienia podczas pierwszej wojny światowej, z czego była uleczona; jest tylko częściowo uleczona z rany, którą otrzymała w czasie drugiej wojny światowej.

Mieć znak tej bestii na czole albo na rękach oznacza, że się organizacji Szatana udziela poparcia duchowego lub fizycznego, naruszając przez to nakaz aby „siebie zachować czystym od tego świata”. (Jak. 1:27, Kow) Taka przyjaźń ze światem oznacza jednak nieprzyjaźń z Bogiem.

O tej bestii powiedziano, że ma liczbę 666. W Piśmie świętym liczba sześć jest symbolem niedoskonałości lub niezupełności. (1 Sam. 17:4; 2 Sam. 21:20; Dan. 3:1) Widzialna organizacja Szatana składa się z trzech zasadniczych panujących czynników; fałszywej religii, chciwego handlu i światowej polityki. Ta trójka została dobrze zobrazowana przez niedoskonałą liczbę 666; fałszywa religia przez 600, chciwy handel przez 60, a światowa polityka przez 6, im większa liczba tym większy stopień niegodziwego powiązania. W Armagedonie ta dzika bestia, widzialna organizacja Szatana, zostanie ustawiona w jednym szeregu z Szatanem i hordami jego demonów, którzy walczą przeciwko Chrystusowi, Królowi królów, jako że w tej wojnie bestia ta i jej hufce doznają całkowitej porażki. — Obj. 13:18; 14:9, 11; 15:2; 16:2; 19:19, 20.

Dwurożna Bestia

DANIELOWI anioł Boży powiedział (Dan. 8:20), że dwurożny baran, którego on widział, przedstawiał dwuczłonowe królestwo Medo-Perskie. Przez to wyjaśnienie Bóg rzucił światło na to, co zostało zobrazowane przez dziką bestię, którą apostoł Jan potem zobaczył, gdy już widział smoka i dziką bestię, która wyszła z morza: „I ujrzałem inną Bestię, wychodzącą z ziemi. Miała dwa rogi podobne do [rogów] Baranka, a mówiła jak Smok. I całą władzę pierwszej Bestii, przed nią wykonuje, i sprawia że ziemia i wszyscy jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszej Bestii, której rana śmiertelna została uleczona. I czyni znaki wielkie (...) i zwodzi mieszkańców ziemi, mówiąc (...) by obraz uczynili Bestii.” — Obj. 13:11-14, Pal.

Co mogła przedstawiać ta dzika bestia? Wychodzącymi na widownię przed dziką bestią, czyli widzialną organizacją Szatana były Wielka Brytania i Stany Zjednoczone. Chociaż oba te państwa są oddzielnymi narodami, wszakże działają jako dwuczłonowa potęga światowa: ich język, spuścizna, zasady i administracja cywilna są takie same, a od czasu gdy ustały ich spory w wojnie 1812 r. działały wspólnie. W ten sposób historia odnotowała, że od ogłoszenia Doktryny Monroe’a w roku 1823 one współdziałały w sprawach światowych, czego dobitnych przykładów dostarczyły pierwsza i druga wojny światowe.

Z wszystkich potęg światowych, które panowały na kuli ziemskiej, od Egiptu do dziś, ta Anglo-Amerykańska dwuczłonowa potęga światowa jest największa. Ona rozpościera się dalej niż jakakolwiek inna, a przez przejęcie władzy po Świętym Cesarstwie Rzymskim, jako dominującej potędze światowej, stała się siódmą potęgą światową z proroctwa biblijnego i historii. Jej rogi baranka harmonizują z przechwałkami Wielkiej Brytanii i Ameryki, że prowadziły tylko wojny obronne, a nie wojny zaborcze. Faktem jest, że nie powstała ona przez militarne podboje, takie jak Aleksandra Wielkiego i Napoleona; Wielka Brytania najpierw stała się potęgą światową, a z początkiem dziewiętnastego stulecia połączyła się ze Stanami Zjednoczonymi, tworząc Anglo-Amerykańską potęgę światową. Ona osiągnęła swoje cele dzięki stosowaniu odpowiednich metod, takich jak: dyplomacja, handel i religia. Chociaż pozuje na baranka, ona mimo to ma głos smoka, potężny głos, taki głos, jaki wydaje smok, Szatan Diabeł.

Przez to, że jest potęga światową, ta dwurożna bestia sprawuje całkowitą władzę pierwszej dzikiej bestii, panującej nad resztą świata. Jej wybitna pozycja w świecie Szatana, cel jej zamiarów i metod jest ten, żeby nakłonić narody świata do wielbienia organizacji Szatana zamiast Boga i Jego Królestwa.

Łączy się ją ze smokiem i dziką bestią z Objawienia 16:13, gdzie jest nazwana „fałszywym prorokiem”. Że ten fałszywy prorok rzeczywiście jest tym samym co dwurożna bestia wynika zarówno z widocznych faktów jak i ze wzmianki o niej w Objawieniu 19:20, gdzie opisano, jak „fałszywy prorok” czynił rzeczy wymienione w rozdziale 13, które czyniła także dwurożna bestia. „I pochwycono Bestię, a z nią fałszywego proroka, co czynił wobec niej znaki, którymi zwiódł był tych, co wzięli znamię Bestii.” Nazwano ją trafnie fałszywym prorokiem, bowiem służyła w charakterze rzecznika dzikiej bestii, widzialnej organizacji Szatana, a to głosem smoka. Spotka ją ten sam los, co los dzikiej morskiej bestii, ponieważ „oboje żywcem wrzuceni zostali do ognistego jeziora, gorejącego siarką.” To jezioro ognia pokazane jest gdzie indziej jako druga śmierć, to jest wieczne unicestwienie, czyli zniszczenie. — Obj. 19:20; 20:14, Pal.