⁴⁴ Prorok Amos powiedział: „Słuchajcie tego słowa, które mówi Jahwe do was, synowie Izraela, do całego pokolenia, które wyprowadziłem z ziemi egipskiej: Jedynie was znałem ze wszystkich narodów na ziemi” (Amosa 3:1, 2). Trafnego porównania użył psalmista w jednym z psalmów grupy zwanej Hallelem. „Objawia swe słowo Jakubowi, swoje prawa i wyroki Izraelowi. Dla żadnego narodu tak nie uczynił i nie dał poznać swoich wyroków. Alleluja” (Psalm 147:19, 20, Poz). Ten uprzywilejowany naród istotnie miał wszelkie powody, żeby wielbić Jehowę przez dochowywanie warunków Jego przymierza. W rozpoczynającym się odtąd okresie, który można by nazwać erą przymierza Prawa, miało się okazać, czy tak postąpi.

ROZDZIAŁ 10

Zawarcie z Dawidem przymierza co do Królestwa

 1. Jaki odcinek czasu wymieniono w 1 Królewskiej 6:1 i dlaczego podanie długości tego okresu było słuszne?

BÓG wyznacza odcinki czasu odpowiadające Jego „wieczystemu zamierzeniu”. O jednym z takich odcinków czytamy w 1 Królewskiej 6:1: „W roku czterysta osiemdziesiątym po wyjściu Izraelitów z ziemi egipskiej, w miesiącu Ziw, to jest drugim, czwartego roku panowania Salomona nad Izraelem rozpoczął on budowę domu Jahwe”. Długość tego okresu podano nie bez przyczyny, chodzi bowiem o czas, który upłynął od wyzwolenia Izraelitów z Egiptu, gdy wkrótce potem zaczęli wznosić miejsce wielbienia na pustyni Synaj, aż do rozpoczęcia przez króla Salomona, syna