jaką poniósł wraz z dwoma innymi kosmonautami przy powrocie na ziemię w kabinie Sojuz-11, podał drogą radiową swe spostrzeżenia dotyczące ziemi: „Patrzysz w dół i ogarnia cię tęsknota za domem. Chciałbyś trochę wyjść na słońce, zażyć świeżego powietrza i pochodzić po lesie”. Dobrze zdał sobie sprawę z tego, że ziemia jest ojczyzną człowieka.

Tak, człowiek w każdym, nawet najmniejszym szczególe należy do ziemi. A ziemia zapewnia mu pod każdym względem najlepsze warunki. Potwierdzają to odkrycia naukowe. W Biblii można było o tym przeczytać już od tysięcy lat. Czy nie powinieneś jej więc zaufać w tym, co pisze o zamierzeniu Bożym, dotyczącym przemienienia wkrótce tej ziemi w raj wolny od wszelkiej niegodziwości? — Mat. 6:9, 10; Łuk. 23:43; Apok. 21:4, 5.

Dekoracje czy wizerunki bałwochwalcze

LUDZIE pragnący pozyskać uznanie Boże powinni wiedzieć, czy pewne odwzorowania są wizerunkami bałwochwalczymi, czy po prostu tylko dekoracjami, ozdobami. Kto nie potrafi rozeznać, co naprawdę stanowi przedmiot kultu bałwochwalczego, ten będzie miał trudności z przestrzeganiem nakazów Biblii: „Strzeżcie się bałwochwalstwa”, oraz: „Strzeżcie się fałszywych bogów” (1 Kor. 10:14; 1 Jana 5:21). Mogłoby się to dla niego okazać katastrofalne w skutkach. Dlaczego? Ponieważ bałwochwalcy niedwuznacznie są zaliczeni do tych, którzy nie odziedziczą Królestwa Bożego. — 1 Kor. 6:9, 10.

Co więc rozstrzyga o tym, czy jakiś przedmiot ma charakter bałwochwalczy? Czy rzeźba, obraz albo coś podobnego jest bożkiem dlatego, że stworzenia lub rzeczy, które przedstawia, były kiedyś przedmiotem kultu? Czy coś może być bożkiem w jednej stronie świata, podczas gdy w innej po prostu służy za ozdobę, za dekorację? Czym powinien się kierować chrześcijanin w decydowaniu o tym, czy należałoby się pozbyć jakichś przedmiotów z racji ich powiązania z kultem bałwochwalczym?

Pismo święte wyraźnie wskazuje, że nie wszystkie obrazy, rzeźby lub inne podobizny są bożkami. Czy dany przedmiot jest bożkiem, to przede wszystkim zależy od okoliczności, jak go ludzie traktują. Można to unaocznić na przykładzie starożytnych rzeźb przedstawiających woły.

Na dziedzińcu świątyni zbudowanej przez Salomona stał ogromny odlewany pojemnik zwany „morzem”. Zbiornik ten spoczywał na figurach dwunastu wołów. Figury te zarówno spełniały cel praktyczny, jak też służyły za element dekoracyjny. Nigdy jednak nie stanowiły przedmiotu kultu. Dźwigając naczynie, które normalnie mieściło w sobie około 44 000 litrów wody, woły te były stosownym symbolem siły albo mocy (1 Król. 7:26). Przywoływały na pamięć prawdę wyłuszczoną w Psalmie 62:12: „Moc należy do Boga”. — NP.

Z drugiej strony złote cielce ustawione przez króla Jeroboama w Dan i Betel były bożkami. Były istotnie