okrucieństwo i samolubstwo, i on zmierza do tego, aby cię wziąć w niewolę. Zmierza się do tego, aby poprzez handel, religię i politykę wykorzystać twój czas, twe siły, twe zdolności, a nawet twą uległość. Diabłu i jego narzędziom, przy pomocy których zwodzi cały świat, jest wszystko jedno czy należysz do przeciętnych obywateli tego świata, którzy muszą walczyć o swój byt, którzy korzystają z pewnych nowoczesnych wygód, lecz również mają swe troski i kłopoty, czy też przyswoiłeś sobie pewną wiedzę światową i teraz cały czas spędzasz na tym, aby do czegoś dojść. On jest chytry i stosuje różne metody, aby zwieść ludzi, którzy się ociągają z czynieniem tego, co właściwie wymaga od nich miłość Boża i siła prawdy. Istnieją wielcy ludzie, którzy uchodzą za dobroczyńców ludzkości, lub którzy w różnych dziedzinach ludzkich dążeń osiągnęli coś wybitnego, ale oni poświęcają się jedynie pewnemu określonemu dziełu, albo w sposób szowinistyczny służą jednej wybitnej osobistości. Jakże całkiem odmiennie ma się rzecz ze sługą Boga Jehowy! Dlaczego? On oddaje się swemu Bogu, a nie tylko pewnemu określonemu dziełu, chociaż jego oddanie się wymaga niepodzielnego zajęcia się dobrymi dziełami, które czczą Jehowę.

21, 22. Jaką decyzję powinniśmy teraz powziąć, jeżeli chcemy żyć? (b) Co powinni więc czynić ci, którzy się jaszcze nie oddali Bogu i nie usymbolizowali jeszcze swego oddania przez chrzest wodny?

²¹ Tak więc każdy człowiek musi zadecydować, komu chce służyć: Jehowie, czy Szatanowi, systemowi tego świata, czy sprawom Królestwa. Czy zamierzasz tak zadecydować, jak niegdyś Jozue, który powiedział: „Ale ja i moi domownicy będziemy służyć Jehowie”, lub jak Jezus, który mówił: „Oto przyszedłem, aby czynić twoją wolę”? Ta decyzja obejmuje również przestrzeganie nakazu Chrystusa, aby się ochrzcić. Chrzest jest nieodzownym krokiem, jeśli chcemy nawiązać szczególny stosunek z Jehową i z Jego Synem. Nie możemy świadomie uchylać się od przyjęcia chrztu i mimo to doznawać łaski Bożej. Studiuj pilnie Słowo Boże, ponieważ przez to poznasz lepiej obowiązki związane z oddaniem się oraz znaczenie oddania się i chrztu. Potem uczyń ten krok posłusznie i bez ociągania się, jeśli go jeszcze nie uczyniłeś, gdyż przez to osiągniesz łaskę Jehowy oraz widoki na życie wieczne w Jego nowym świecie. — Joz. 24:15; Hebr. 10:9, NW.

²² Czy należysz do tych, którzy już zawarli przymierze z Jehową? — Jeśli tak, to pamiętaj wciąż o swym ślubowaniu i pozostań mu wierny. Miłuj nadal Jehowę ze wszystkich swych sił i nigdy nie zapomnij także miłować swego bliźniego. W związku z nakazem, aby iść i czynić uczniów, aby pozwolić im usymbolizować ich oddanie się Jehowie przez chrzest, Jezus powiedział: „Dana mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi.” Nie mamy żadnego rozsądnego powodu, aby zwlekać z naśladowaniem Jezusa i z wykonywaniem nakazu, który on dał po udzieleniu mu wszelkiej władzy, a mianowicie: aby się ochrzcić i brać udział w głoszeniu dobrej nowiny.

Dlaczego chrześcijanie powinni brać na siebie odpowiedzialność i z niej się wywiązywać?

„Jeden drugiego brzemiona noście; a tak wypełnicie prawo Chrystusowe. Bo każdy musi nieść własne brzemię.” — Gal. 6:2, 5, Kow.

 1. Co uczyniłby człowiek zaproszony do budowy pałacu królewskiego, w którym wolno by mu było potem zamieszkać?

GDYBY jakiś król postanowił zbudować pałac i gdyby mu się spodobało skorzystać z twej służby przy wznoszeniu budowli oraz gdyby nawet ci obiecał, że w tym pałacu zamieszkasz — co byś o tym sądził? Co być zrobił? „No cóż”, — powiesz — „cieszyłbym się, przystąpiłbym z wdzięcznością do pracy i dołożyłbym wszelkich starań, a każdemu, kogo bym spotkał, opowiadałbym o dobroci i wielkoduszności tego króla”.

 2. Kiedy zaczęto budowę tego pałacu? Kto go buduje i kto jest mistrzowskim robotnikiem?

² O takim królewskim pałacu mówi się proroczo w Psalmie 29:9. Budowa tego pałacu trwa już przeszło tysiąc dziewięćset lat. Chodzi przy tym o dom, czyli o świątynię, która buduje sam Bóg i to nie z martwych kamieni, lecz z materiału żywego, z mężczyzn i kobiet pochodzących z naszej ziemi. Nadzór nad tą budową powierzył ten wielki Władca najbardziej zdolnemu mistrzowskiemu robotnikowi, który już niezliczone lata pełni u Niego służbę, a mianowicie swemu Synowi, Jezusowi Chrystusowi. Według Przypowieści 8:22-31 (NW) on mówi jako uosobienie boskiej mądrości: „Jehowa sam wyłonił mnie dawno temu jako początek swej drogi, jako najwcześniejsze ze swych dzieł (...) Wtedy stałam się obok niego mistrzowskim robotnikiem i stawałam się dzień w dzień tym, co on szczególnie lubił, ciesząc się przed nim cały czas.” — Kol. 1:15, 16; Jana 1:3.

 3. Kogo Bóg uczynił kamieniem węgielnym i dlaczego?

³ Bóg, Król całego wszechświata, uznał za rzecz słuszną uczynić swego Syna kamieniem węgielnym, na którym miały być budowane wszystkie inne kamienie. Piotr pisze o tym kamieniu węgielnym: „Przychodząc do niego jako do żywego kamienia, odrzuconego wprawdzie przez ludzi, lecz wybranego, drogocennego u Boga, wy sami też jako żywe kamienie jesteście budowani w dom duchowy, abyście byli świętym kapłaństwem, składającym duchowe ofiary, możliwe do przyjęcia u Boga przez Jezusa Chrystusa.” (1 Piotra 2:4, 5, NW) Bóg uczynił to, ponieważ Jezus okazał się ‚kamieniem doświadczonym, węgielnym, kosztownym, gruntownie ugruntowanym’. — Izaj. 28:16.

 4. Czyj to dom, kto dostarcza „plan budowy” i jaki jest stosunek właściciela domu do budujących?

⁴ Jezus Chrystus jest „mistrzowskim robotnikiem”, jednak pałac, czyli dom należy do Boga i jest budowany dla Niego, aby w nim mieszkał przez swego ducha. (Ps. 26:8) Apostoł Paweł również poucza nas o tym, gdy mówi: „Lecz Chrystus [był wierny] jako Syn nad Jego domem. Jesteśmy Jego domem, jeśli mocno trzymany się naszej swobody mowy i naszego chlubienia się nadzieją, wytrwale aż do końca.” (Hebr. 3:5, 6, NW) Jako mądry Architekt, Bóg dostarcza swemu mistrzowskiemu robotnikowi również „plan budowy”, czyli dokładne dane dotyczące budowy tego domu. (1 Kroniki 28:12, 19) Dlatego wszyscy, którzy pomagają w budowie, są nazwani „współpracownikami Bożymi”. Czytamy: „Bo jesteśmy współpracownikami Bożymi. Wy