Jehowa nie porzuca swego ludu

„Nie odrzuci Pan [Jehowa, NW] ludu swego, a dziedzictwa swego nie opuści” (Ps. 94:14, NP).

 1, 2. Co prorok Samuel oraz psalmista powiedzieli na temat więzi Jehowy z ludem wybranym?

„JEHOWA (...) nie porzuci swego ludu przez wzgląd na wielkie swoje imię” — oświadczył dawno temu prorok Samuel. Podobne słowa napisał psalmista: „Nie odrzuci Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie opuści” (1 Sam. 12:22, NW; Ps. 94:14, NP).

² Czy ty, drogi czytelniku, gotów byłbyś zaufać prawdziwości takich wypowiedzi? Czy Estera, Mardocheusz i inni Żydzi z tamtych czasów mogli być pewni, że Jehowa nie porzuci swego ludu? Zaraz się o tym przekonamy.

KROKI NACECHOWANE UFNOŚCIĄ DO JEHOWY

 3. (a) Do czego dochodzi, gdy Estera bez zaproszenia staje przed Aswerusem? (b) O co prosi króla?

³ Już trzeci dzień przygnębieni Żydzi w imperium perskim poszczą i modlą się do Jehowy. Odważna i myśląca nie tylko o sobie Estera przywdziała szaty królewskie, po czym mimo braku zaproszenia przybyła na wewnętrzny dziedziniec domu króla. Aswerus dostrzega ją ze swego tronu. Czy skaże ją na śmierć? Nie, oto wyciąga do niej złote berło, a Estera zbliża się i dotyka jego końca. Zyskała łaskę u króla. Słyszy też jego słowa: „Co ci się stało, królowo Estero, i jaka jest prośba twoja? — choćby to była połowa królestwa, będzie ci dana”. W odpowiedzi zaprasza Aswerusa wraz z premierem, to jest Amanem na ucztę. Uprzejme zaproszenie zostaje przyjęte (Est. 5:1-5).

 4. Co zakłóca radość Amana po uczcie u Estery?

⁴ Monarcha perski i Aman Agagita jeszcze tego samego dnia przybywają na przyjęcie wydane przez Esterę. Napiwszy się wina w pewnej chwili król zapytuje: „Jakie jest życzenie twoje?” Estera zaprasza wtedy Aswerusa i Amana na bankiet, który zamierza urządzić następnego dnia. Aman odchodzi w wesołym nastroju. Dopiero mijając Mardocheusza, bezkompromisowego Żyda, który na jego widok nawet nie drgnął, Amalekita czuje, jak wzbiera w nim wściekłość, i ledwo potrafi nad sobą zapanować. Po przyjściu do domu przywołuje żonę i przyjaciół. Daje folgę chęci pochwalenia się i opowiada im, jak to Aswerus wywyższył go ponad wszystkich książąt i dworzan (Est. 5:6-11).

 5. Co żona i przyjaciele Amana radzą mu zrobić z Mardocheuszem?

⁵ „Nawet królowa Estera”, kontynuuje Aman, „nikogo oprócz mnie nie zaprosiła na ucztę z królem, którą wydała, a także na jutro mam zaproszenie do niej razem z królem”. Coś bardzo jednak niepokoi chełpliwego Agagitę, ponieważ dodaje: „Lecz wszystko to jest dla mnie niczym, jak długo patrzę na Mardocheusza, Żyda siedzącego w Bramie”. Zeresz, żona Amana, oraz jego przyjaciele są pewni, że kłopotu można będzie się pozbyć; wyjaśniają: „Niech postawią drzewo wielkie na pięćdziesiąt łokci, a rano powiedz królowi, niech powieszą na nim Mardocheusza, i idź wesół na ucztę z królem”. Pomyśleć: zwłoki Mardocheusza zawisną na słupie wysokości pięćdziesięciu łokci, (czyli 22 metrów)! Dobrze! — mówi sobie zarozumiały Aman i każe postawić odpowiedni pal (Est. 5:12-14).

 6. Jak usposobieni są dzisiaj namaszczeni chrześcijanie na podobieństwo Mardocheusza i Estery?

⁶ Oczekując na rozwój wydarzeń w dniu następnym, możemy tymczasem zastanowić się nad postępowaniem Mardocheusza i Estery. Oboje pokładali ufność w Jehowie i ubiegali się o Jego kierownictwo. Estera z miłości do ludu Jehowy zaryzykowała nawet własne życie; zebrała odwagę i udała się do króla bez wezwania. Wzorem Mardocheusza i Estery namaszczeni duchem chrześcijanie doby obecnej również przejawiają miłość do całego ludu Bożego. I pomimo prześladowań ze strony przeciwników religijnych współcześni słudzy Boży działają z bezwzględnym zaufaniem do Jehowy.

RĘKA JEHOWY DAJE SIĘ BARDZIEJ ODCZUĆ

 7. Jak Jehowa może postąpić z władzami, aby przeprowadzić swą wolę?

⁷ Kiedy Jehowa sobie życzy, może tak wpłynąć na czynniki rządzące lub nimi pokierować, żeby wykonywały Jego wolę. Słusznie więc natchnione przysłowie stwierdza: „Serce króla w ręku Jahwe jak płynąca woda, On zwraca je, dokąd sam chce” (Prz. 21:1; Dan. 2:21). Przyjrzyjmy się teraz, jak w czasach Mardocheusza i Estery działanie ręki Najwyższego zaczęło się zaznaczać w bardziej odczuwalny sposób.

 8. Do czego dochodzi, gdy Aswerus spędza bezsenną noc?

⁸ Noc poprzedzającą drugą ucztę Aswerus spędza bezsennie. Zapewne dzieje się to za sprawą Jehowy. Doszedłszy być może do wniosku, że czegoś nie dopełnił, król każe czytać sobie kronikę pamiętnych wydarzeń. Po jakimś czasie słyszy doniesienie o lojalności Mardocheusza, który wykrył spisek dwóch sług dworskich, Bigtana i Teresza, nastających na życie króla. Ale zarazem dowiaduje się, że ten godny pochwały czyn nie został nagrodzony. Perski monarcha postanawia wobec tego, że Mardocheusza należy uczcić (Est. 6:1-3).

 9. Jaką pompatyczną ceremonię nakreśla Aman w przekonaniu, że sam będzie nią uhonorowany?

⁹ Następnego dnia wczesnym rankiem pełen złych intencji Aman zostaje dopuszczony do Aswerusa. Nie przedstawia jednak swego planu ukarania Mardocheusza śmiercią, bo zanim do tego dochodzi, król zapytuje: „Co należy uczynić mężowi, którego król chce uczcić?” Agagita mówi sobie w sercu: „Komuż by król chciał oddać większą cześć niż mnie?” Toteż niewątpliwie widząc siebie w roli tego wielce uhonorowanego człowieka, odpowiada: Niech przyprowadzą królewskiego konia z paradnym przybraniem na głowie. (Wyniosłemu Amanowi nie wystarczy zwykły koń!) Niech ubiorą tego człowieka w szaty samego króla. Następnie niech go obwożą na tym koniu po placu miejskim i niech głośno obwieszczają przed nim: „Oto, co uczyniono mężowi, którego król chce uczcić!” (Est. 6:4-9).

10. (a) Jakiego szoku doznaje Aman? (b) Czy ten Agagita po ceremonii na cześć Mardocheusza słyszy pocieszenie z ust żony i przyjaciół?

¹⁰ „Szybko weź szatę i konia”, mówi Aswerus, „i jak powiedziałeś, tak uczyń Żydowi Mardocheuszowi, który siedzi w Bramie Królewskiej. Niczego nie opuść z tego wszystkiego, co powiedziałeś!” Jaki to druzgocący cios dla dumnego Amana! Ale cóż ma począć? Niewykonanie polecenia równałoby się pewnej śmierci. Dlatego wkrótce już Mardocheusz posadzony na konia królewskiego i przyodziany w monarsze szaty jest oprowadzany po placu miejskim, a upokorzony Aman woła przed nim: „Oto, co czyni się mężowi, którego król chce uczcić”. Potem Mardocheusz wraca do bramy pałacowej, natomiast Aman spieszy do swego domu w żałobnym nastroju i z głową zakrytą ze wstydu. Żona i przyjaciele nie podnoszą go na duchu, lecz stwierdzają: „Jeżeli Mardocheusz jest z narodu żydowskiego, a ty zacząłeś przed nim upadać, to nie przemożesz go, raczej całkiem upadniesz”. Tak, ich zdaniem fakt, iż musiał w publicznej ceremonii uczcić Mardocheusza, wróży mu tylko kompletne załamanie się przed tym Żydem. Zaledwie wysłuchał owych okrutnych słów, a tu przybywają dworzanie królewscy i zabierają go na drugą ucztę u Estery (Est. 6:10-14).

ODWAŻNE UJAWNIENIE SIĘ I ZDEMASKOWANIE WROGA

11, 12. (a) Co mówi Estera o sobie i swoim narodzie podczas drugiej uczty wydanej dla Aswerusa i Amana? (b) Jak reaguje Aman na zdemaskowanie jego fałszywych zarzutów i zdradzieckich knowań? Dlaczego Estera nie daje się przejednać?

¹¹ W czasie uczty Aswerus zapytuje: „Jakie jest twoje życzenie, królowo Estero”? Odpowiedź wymaga odwagi, ale królowa mówi: „Jeśli jesteś mi życzliwy, królu, i jeśli królowi się podoba, to niech będzie darowane mi życie na moją prośbę i lud mój na moje życzenie. Albowiem sprzedano nas, mnie i mój lud, aby nas wygładzić, wymordować i zniszczyć. Gdyby nas sprzedano tylko jako niewolników i niewolnice, milczałabym, chociaż nie wynagrodzi nigdy ciemiężyciel szkody królowi” (Est. 7:1-4).

¹² Co to wszystko znaczy? A więc królowa Estera jest z narodu żydowskiego, który skazano na zagładę! Aswerus chce wiedzieć, kto do tego doprowadził. Estera oświadcza śmiało: „Tym przeciwnikiem i wrogiem jest Aman, ten niegodziwiec”. Słowa te napełniają Amalekitę trwogą, ale królowa postąpiła uczciwie, starając się o to, żeby był obecny przy zdemaskowaniu. Estera odważnie oskarża Amana o karygodne przekręcanie faktów i wyjawia, iż swym niecnym zamysłem zdradziecko naraził interesy samego monarchy. Król ogromnie oburzony wychodzi do ogrodu pałacowego. Przerażony Aman, wiedząc, że nie może liczyć na miłosierdzie Aswerusa, pada na sofę, gdzie spoczywa Estera. Błaga o życie. Estera wszakże nie daje się wzruszyć, gdyż to nie podobałoby się Jehowie, który zarządził kompletne wytępienie Amalekitów (Est. 7:5-7).

13. Co spotyka Amana z rozkazu króla Aswerusa?

¹³ Powracając z ogrodu, Aswerus widzi doprowadzonego do rozpaczy Amana na łożu Estery i woła: „Czy jeszcze chce zgwałcić królowę w mojej obecności w domu?” Król niezwłocznie skazuje podłego Agagitę na śmierć. Wkrótce potem zwłoki Amana zawisły na tym samym palu, który był ustawiony dla Żyda Mardocheusza. Dopiero wówczas uśmierzył się gniew monarchy perskiego (Est. 7:8-10).

14. Jaki współczesny odpowiednik ma utożsamienie się Estery z Żydami i śmiałe zdemaskowanie Amana jako wroga ludu Bożego?

¹⁴ Nasz rzut oka w przeszłość pozwolił nam zauważyć, że odważna Estera nie tylko ujawniła swoją przynależność do narodu żydowskiego, ale też śmiało zdemaskowała Amana jako wroga ludu Bożego. Podobnie i w naszych czasach postąpili naśladowcy Jezusa Chrystusa, którzy zostali namaszczeni duchem Bożym po pierwszej wojnie światowej. Stanęli u boku starszych pomazańców i razem z nimi śmiało dali się poznać jako duchowi Żydzi, a tym samym — Świadkowie Jehowy (Izaj. 43:10-12). A nieprzyjaciół też im nie brak. Na przykład duchowieństwo nominalnego chrześcijaństwa wzorem Amana dąży do zagłady ludu Jehowy. Ale szczerzy chrześcijanie mężnie demaskują tych nienawistnych wrogów, którzy ze swoimi intrygami nie zajdą dalej niż tamten pozbawiony skrupułów Amalekita. Stanie się tak dlatego, że lud Jehowy, który z całą odwagą głosi Słowo Boże, stawia czoło knowaniom i prześladowaniom przy wsparciu ze strony Najwyższego (Izaj. 54:17; Dzieje 4:29-31).

ZMARTWIENIE ZAMIENIA SIĘ W RADOŚĆ

15. Co dzieje się z domem Amana? Jakie stanowisko otrzymuje Mardocheusz?

¹⁵ Dom straconego Amana król Aswerus przekazuje w darze Esterze, która mu opowiedziała o swoim pokrewieństwie z Mardocheuszem. Ponadto monarcha zdejmuje sygnet odebrany Amanowi i wręcza go Mardocheuszowi; ten lojalny Żyd zostaje pierwszym ministrem w miejsce Agagity. Działając w ramach uprawnień otrzymanych od króla, Estera ustanawia Mardocheusza zarządcą domu Amana (Est. 8:1, 2).

16. Jakiego upoważnienia w sprawie Żydów udziela Aswerus w odpowiedzi na prośbę Estery?

¹⁶ Jeszcze raz narażając życie dla dobra swego ludu, Estera udaje się do króla bez zaproszenia i z płaczem pada mu do nóg. Aswerus wyciąga złote berło i Estera wstaje, mówiąc: Jeżeli się to podoba królowi i jeśli jest mi życzliwy, niech będzie przygotowany dokument, który by przekreślił plan Amana. Jakże mogłabym patrzeć na nieszczęście mego narodu i na zgubę moich krewnych? — Prawa Medów i Persów są nieodwołalne, toteż Aswerus upoważnia Esterę i Mardocheusza do opracowania w jego imieniu innego rozporządzenia, korzystnego dla Żydów i udaremniającego intrygę Amana (Est. 1:19; 8:3-8).

17, 18. (a) Co czyni Mardocheusz dla Żydów w całym imperium perskim? Jakie otrzymują prawo na trzynasty dzień miesiąca Adar? (b) Jak Żydzi przyjmują nową ustawę?

¹⁷ Nowo mianowany premier przystępuje do działania. Dwudziestego trzeciego dnia miesiąca Siwan (maj-czerwiec) Mardocheusz zwołuje sekretarzy królewskich i dyktuje im nowe pismo, przeciwdziałające poprzedniemu dekretowi. Wkrótce dotrze ono do Żydów, a także funkcjonariuszy państwowych: do satrapów, czyli wicekrólów, do podległych im namiestników i książąt, jak również do wszystkich mieszkańców 127 okręgów administracyjnych. Mardocheusz uwierzytelnia dokumenty, pieczętując je sygnetem króla. Do czego się sprowadza zasadnicza treść nowej ustawy? Król Aswerus daje Żydom prawo zgromadzić się i walczyć w obronie swoich dusz aż do wygubienia tych, którzy by wrogo przeciw nim wystąpili. Tak, w chwili wyznaczonej uprzednio na ich zagładę, trzynastego dnia miesiąca Adar (luty-marzec), będą mogli się bronić! Kurierzy na szybkich koniach pocztowych niezwłocznie galopem ruszają w drogę i przez sztafety takich gońców nowy dekret dociera do wszystkich części rozległego imperium (Est. 8:9-14).

¹⁸ Wychodząc od króla, premier Mardocheusz odziany jest w królewskie szaty z materiału błękitnego i lnu. Ma na sobie płaszcz z delikatnej wełny ufarbowanej na purpurowo, a jego głowę zdobi wielka złota korona. Z pewnością ma wszelkie powody, by cieszyć się z nowego rozporządzenia. W gruncie rzeczy wesele ogarnia całą Suzę, a potem dzień radości, ucztowania i zabawy nastaje stopniowo dla Żydów w całym państwie. Co więcej, na ludzi pada strach przed Żydami i wielu przyjmuje ich wiarę (Est. 8:15-17).

19. Czy w rozważaniach na temat zamysłu Amana, jego udaremnienia oraz związanych z tym wydarzeń dostrzegasz jakąś zachętę dla dzisiejszych chrześcijan?

¹⁹ Spojrzenie na dopiero co opisane wydarzenia dodaje otuchy współczesnym chrześcijanom. Jak wówczas Aman ukartował zagładę rodowitych Żydów, tak religijni przywódcy chrześcijaństwa dążą do wygubienia dzisiejszych Żydów duchowych, to jest duchowych braci Chrystusa. Syn Boży dzierży władzę królewską nad ziemią, jak Aswerus nad mocarstwem perskim, a jeśli pozwala na podobne próby, to jednocześnie umożliwia swoim namaszczonym naśladowcom obronę życia w charakterze chrześcijańskich Świadków Boga Jehowy. Ponadto tysiące ludzi szczerego serca, wzorem perskich prozelitów z czasów Estery, opowiada się po stronie tych duchowych Żydów i przyłącza się do prawdziwego wielbienia Boga (Zach. 8:23; Gal. 6:16).

JEHOWA WSPIERA SWÓJ LUD

20. Jak wiedzie się Żydom oraz ich wrogom trzynastego i czternastego dnia miesiąca Adar?

²⁰ Mija kilka miesięcy i oto nadchodzi trzynasty dzień w miesiącu Adar. Wszyscy ci, którzy chcieli wyrządzić krzywdę Żydom zebranym w swoich miastach, dostają się w ich ręce. Nikt nie potrafi się oprzeć ludowi Bożemu. Faktem jest, że z obawy przed Mardocheuszem pomagają mu nawet urzędnicy państwowi. Ale zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi Żydzi zawdzięczają przede wszystkim poparciu ze strony Jehowy. W samym tylko grodzie Suza zabijają 500 mężczyzn; śmierć dosięga również dziesięciu synów Amana. Na terenie całego imperium ginie 75 000 wrogów, ale nigdzie Żydzi nie dopuszczają się grabieży. Na prośbę Estery król Aswerus pozwala Żydom w stołecznej Suzie walczyć jeszcze jeden dzień, w ciągu którego uśmiercają dalszych 300 mężczyzn, nie ruszając jednak ich mienia. Ponadto wieszają ciała dziesięciu synów Amana. Zwycięzcy Żydzi, wytraciwszy nieprzyjaciół, obwołują czternasty dzień miesiąca Adar w dalej położonych okręgach, a piętnasty dzień w Suzie porą ucztowania i radości (Est. 9:1-19).

21. Do jakiego dorocznego święta Mardocheusz zobowiązuje Żydów? Co ma przy tym na uwadze?

²¹ Jehowa ocalił swój lud i nie powinno to pójść w niepamięć. Toteż Mardocheusz śle odpowiednie pisma do Żydów w całym państwie. W jakim celu? Aby ich zobowiązać do corocznego obchodzenia czternastego i piętnastego dnia miesiąca Adar jako święta radości, w którym będą ucztować i przesyłać sobie dary. Później zostaje wydany jeszcze jeden okólnik w tej sprawie, z potwierdzeniem królowej Estery. Owo święto ocalenia zaczęto określać nazwą Purim, nawiązujących do czynności Amana, który kazał rzucać Pur, czyli los, żeby ustalić najbardziej pomyślny dzień na przeprowadzenie zbrodniczego planu zagłady, co jednak w końcu obróciło się przeciwko niemu (Est. 9:20-32).

JEHOWA WYBAWIA SPRAWIEDLIWYCH

22. Co Mardocheusz na wysokim stanowisku w rządzie nadal czyni dla ludu Bożego?

²² Estera, Mardocheusz i inni Żydzi mają już za sobą to, co najgorsze. Jehowa nie porzucił swego ludu. Po pewnym czasie król Aswerus nakłada na kraj i podległe mu wyspy obowiązek pracy przymusowej (w okresie swego panowania dokończył na przykład wiele robót budowlanych, rozpoczętych w Persepolis przez jego ojca Dariusza I). Mardocheusz nadal zajmuje wysokie stanowisko w rządzie, ustępując właściwie jedynie królowi. Ten wierny Żyd, cieszący się uznaniem i szacunkiem oddanych sług Bożych, nieustannie zabiega o ich dobro i zapewnia pokój całemu ich potomstwu (Est. 10:1-3).

23. Jakie piękne zalety wykazali Mardocheusz i Estera?

²³ Mardocheusz był doprawdy mężem wiary, który się odznaczał odwagą, zdecydowaniem, prawością oraz lojalnością wobec Jehowy i ludu Bożego. Estera to roztropna niewiasta, która we właściwym czasie potrafiła milczeć, ale w potrzebie przemawiała nieustraszenie. Przyjmowała rady Mardocheusza, nawet jeśli zastosowanie się do nich narażało jej życie. Była piękna, lecz pokorna, i dała wspaniałe dowody miłości, bezinteresowności oraz lojalnego przywiązania do swego ludu. Na równi z Mardocheuszem całkowicie ufała Jehowie i w modlitwie szukała Boskiego kierownictwa.

24. O czym mogą być przekonani dzisiejsi słudzy Jehowy z uwagi na Jego postępowanie z Mardocheuszem, Esterą i innymi Żydami?

²⁴ Jaki to budujący przykład dla sług Bożych w dobie obecnej! Wbrew trudnościom i prześladowaniom pracują ramię przy ramieniu, lojalni wobec Jehowy i siebie nawzajem. Żyją w ufnym przekonaniu, że Jehowa Bóg ich wesprze i ocali, tak jak poparł i uratował Esterę, Mardocheusza oraz ich rodaków (Filip. 1:27-30). Prawdą jest, że „wiele złego przychodzi na sprawiedliwego; ale z tego wszystkiego wyrywa go Pan” (Ps. 34:20, Gd). Zatem rozgłaszajmy chwałę naszego Boga i zawsze Mu ufajmy, bo Jehowa nie porzuca swego ludu.

[Ilustracja na stronie 14]

Estera nie daje się ubłagać; niegodziwy Aman zostaje skazany na śmierć