nie tylko „Cudownym Doradcą”, „Potężnym Bogiem”, „Wieczystym Ojcem” i „Księciem Pokoju”, ale też „Emmanuelem”, które to imię znaczy: „Bóg z nami”. A przy tym wszystkim — co warto zaznaczyć — gdy był na ziemi, nie wołano go żadnym z tych imion.

● Dlaczego Jezus Chrystus, wisząc na palu, zawołał: „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?”

Pytanie Jezusa było cytatem z pewnego psalmu Dawida (Ps. 22:2). W wypadku Dawida pytanie to odnosiło się do chwilowego stanu opuszczenia. Otoczony przez nieprzyjaciół, Dawid znalazł się w sytuacji, w której się zdawało, że był całkowicie opuszczony przez Jehowę. Wynikające z tego ogromne napięcie skłoniło Dawida do zapytania, dlaczego się tak stało, mimo że on nie poczuwał się do żadnej winy. Ale Dawid nie utracił wiary, gdyż w tym samym psalmie modlił się: „Spiesz mi na ratunek”. — Ps. 22:17-20.

Podobnie też gdy Jezus wypowiadał słowa Psalmu 22:2, do głębi odczuł, że jego Ojciec na chwilę powściągnął swą ochronę i „opuścił” go, czyli oddał w ręce nieprzyjaciół, aby Jezus umarł na palu jak przeklęty przestępca (Gal. 3:13). Jezus nie dlatego pytał „czemu”, jakoby dawał do zrozumienia, że nie zna powodu tego opuszczenia; nie czekał też na odpowiedź od swego Ojca. Dla porównania można tu przytoczyć sytuację chrześcijanina, który zna powody cierpień ludzkich, ale pod naporem niezwykłych trudności na głos czy też po cichu skłonny jest pytać: „Dlaczego?” Wyjawia przez to, że nie ma powodu sądzić, iż to cierpienie spotyka go z powodu jakichś jego przewinień. Tak więc okrzyk Jezusa oprócz spełnienia Psalmu 22:2 wyraźnie potwierdzał jego niewinność i zwracał uwagę na rzeczywisty cel jego cierpienia. — Mat. 27:46; porównaj z tym też Jana 12:27, 28, 33.

Skróty stosowane w „Strażnicy” na oznaczenie przekładów Biblii

UWAGA: Cytaty z Pisma świętego są w „Strażnicy” przytaczane w zasadzie według „Biblii Tysiąclecia”, wydanie II, Pallotinum, Poznań-Warszawa, 1971. W wypadkach posłużenia się innymi przekładami są one zaznaczone pełną nazwą lub nazwiskiem tłumacza albo też stosuje się następujące symbole:

Db — E. Dąbrowski: Pismo święte Nowego Testamentu, przekład z Wulgaty.

Gd — Biblia gdańska w wydaniu Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego.

Kow — S. Kowalski: Pismo święte Nowego Testamentu, przekład z jęz. greckiego.

NDb — E. Dąbrowski: Pismo święte Nowego Testamentu, nowy przekład z języka greckiego.

NP — Nowy Przekład wydawany od r. 1964 przez Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne.

NT — Nowy Testament, przekład „warszawski” z języka greckiego, wydania Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego.

NW — Pismo święte w Przekładzie Nowego Świata, dotychczas w języku polskim nie opublikowane.

Wk — J. Wujek: Pismo święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie polskim z Wulgaty, III wydanie W.A.M.