32, 33. (a) Dlaczego z uwagi na treść Psalmu 46:2, 3 można powiedzieć, że Bóg jest bliżej niż jakikolwiek nieprzyjaciel? (b) W jaki sposób prawdopodobne tło tego psalmu wskazuje, że słudzy Boży nawet w niebezpieczeństwie nigdy nie są sami? (c) Jak można pozyskać w Bogu miejsce ucieczki i schronienia?

³² Będąc wiernym chrześcijaninem pamiętaj zawsze, że nigdy nie jesteś sam. Ponadto nie zapominaj, że Jehowa Bóg jest bliżej niż ktokolwiek z nieprzyjaciół. Toteż jak psalmista się wyraził w Psalmie 46:2, 3, „Bóg jest dla nas ucieczką i mocą: łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach. Przeto się nie boimy, choćby waliła się ziemia i góry zapadały w otchłani morza.”

³³ Słowa tego psalmu zdają się odpowiadać krytycznej sytuacji za panowania króla Ezechiasza, kiedy to stołecznemu Jeruzalem zagroziły wojska króla asyryjskiego. Ezechiasz miał wtedy powody, aby poczuć się zupełnie osamotnionym, ale zdawał sobie sprawę, że u Boga „łatwo znaleźć (...) pomoc w trudnościach”. Modlił się więc do Jehowy i miasto zostało wyratowane z udręki (Izaj. 37:14-37). Stąd też prawdziwi chrześcijanie, znalazłszy się w trudnym położeniu, mogą podobnie pamiętać o tym psalmie. Bóg stanie się naszą Ucieczką, jeśli schronimy się pod Jego opiekę, a w tym celu musimy się zawsze trzymać Jego sprawiedliwych zasad. Ufając Mu, trwając wiernie w Jego organizacji, czynimy Jehowę swoją Twierdzą i Schronem. — Prz. 18:10.

34. Co powinniśmy postanowić na przyszłość? Jaki będzie tego wspaniały wynik?

³⁴ Ciągle jeszcze przed nami jest czas wielkiego ucisku, kiedy to na nas, na lud Jehowy, przypuści swój z dawna przepowiedziany atak Gog z Magog, Szatan Diabeł (Ezech. 38:1, 2, 8-12). Nigdy jednak nie jesteśmy zdani tylko sami na siebie, a Jehowa pomoże nam to znieść, w czym nasze ewentualne osadzenie w miejscu odosobnienia bynajmniej Mu nie przeszkodzi. Jesteśmy zdecydowani trwać mocno, bez względu na to, co przyniesie przyszłość. We właściwym czasie Jehowa Bóg przystąpi do energicznej akcji przeciw wszystkim swym nieprzyjaciołom, a wtedy zatryumfujemy, stojąc po stronie Jego Królestwa. Kiedy będzie już po wszystkim i „wielki ucisk” przejdzie do historii, stwierdzimy, że łatwo było u Jehowy znaleźć pomoc w trudnościach, że był naszym bezpiecznym wzniesieniem, niezawodnym miejscem ucieczki i niezmożoną naszą siłą.

Pomoc z góry

„Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”. — Mat. 26:41.

 1, 2. (a) Jakie wydarzenie mógł mieć na myśli apostoł Piotr, kiedy pisał słowa: ‚Bądźcie czujni ze względu na modlitwy’? (b) Jakiej rady udzielił Jezus trzem apostołom, którzy zaprzestali „czuwać”?

„PRZYBLIŻYŁ się jednak koniec wszystkiego. Bądźcie więc trzeźwego umysłu i czujni ze względu na modlitwy.” Kiedy apostoł Piotr pisał do chrześcijan słowa tej rady, zapewne miał w pamięci noc, w którą Pan Jezus nawoływał jego samego oraz Jakuba i Jana, żeby się modlili. Znajdowali się wówczas w ogrodzie Getsemani. Nadchodziła chwila wydania Jezusa. Jezus powiedział wtedy do nich trzech: „Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie