-
Czyńcie sobie przyjaciół!Strażnica — 1962 | nr 13
-
-
gdyż dla tego świata nastał „czas końca” i wkrótce zginie on w Bożej wojnie Armagedonu. Teraz musimy udowodnić, że jesteśmy Bożymi przyjaciółmi. Teraz musimy przyjąć każdą pomoc, która jest nam zaofiarowywana, aby odzyskać przyjaźń Boga. Dlatego musimy regularnie spotykać się z tymi, którzy miłują Boga i są Mu posłuszni — których Jezus Chrystus nazywa „moi przyjaciele”. (Łuk. 12:4) Przez łączność ze Społeczeństwem Nowego Świata Świadków Jehowy, tysiące ludzi dzisiaj uczy się, jak mogą uczynić zadość wezwaniu Jezusa: „Czyńcie sobie przyjaciół za pośrednictwem niesprawiedliwego bogactwa, żeby gdy go zabraknie przyjęto was do wieczystych miejsc zamieszkania.” — Łuk. 16:9, NW.
-
-
Okazywanie się przyjacielem BożymStrażnica — 1962 | nr 13
-
-
Okazywanie się przyjacielem Bożym
„O Jehowo! Kto będzie gościem w twoim namiocie? Kto będzie mieszkać na twej świętej górze? Ten, kto postępuje nienagannie i praktykuje sprawiedliwość, i mówi prawdę w swoim sercu.” — Psalm 15:1, 2, NW.
1. Jak opisuje Biblia Boży Nowy Świat i poznanie jakich wymagań powinno nas interesować?
KTO nie jest przyjacielem Bożym, nie będzie przyjęty do Jego Nowego Świata i nie będzie mógł w nim mieszkać wiecznie jako gość Boży. Ponieważ Jehowa zgromadzi wokół siebie tylko ludzi czystych i dobrych, dlatego każdy, kto chce być gościem w Jego namiocie, musi odpowiadać pewnym wymaganiom. Życzeniem każdego prawdziwego chrześcijanina powinno być poznać te wymagania, gdyż tylko ten, kto im odpowiada, może kiedyś wiecznie mieszkać w miejscu zamieszkania, o którym Biblia mówi: „I ujrzałem nowe niebo i nową ziemię. Albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, a morza już nie masz. (...) I usłyszałem z tronu głos donośny mówiący: ‚Oto przybytek Boga wśród ludzi. (Bóg) zamieszka z nimi, a oni będą jego ludem. Sam Bóg z nimi będzie (...).’” — Obj. 21:1, 3, NDą.
2. Jak inspirowany psalmista opisuje przyjaciela Bożego?
2 Inspirowany Psalmista Dawid napisał, czego Bóg wymaga od kogoś, kto chciałby być Jego gościem, to znaczy być Jego przyjacielem: „O Jehowo, kto będzie gościem w twoim namiocie? Kto będzie mieszkać na twej świętej górze? Ten, kto postępuje nienagannie i praktykuje sprawiedliwość, i mówi prawdę w swoim sercu. Nie oczerniał swym językiem. Nie uczynił nic złego swemu towarzyszowi i nie stawiał obelżywych zarzutów swemu przyjacielowi. W Jego oczach każdy kto zasługuje na pogardę, jest odrzucony, ale tych, którzy się boją Jehowy, on szanuje.” — Psalm 15:1-4, NW.
3. Dlaczego Jehowa słusznie nie przyjmuje jako gościa każdego i jak to wyglądało za czasów Dawida?
3 Nie powinno to nas dziwić, że Bóg Wszechmocny tylko pewne osoby przyjmie w charakterze gości do swego namiotu. Czy ktoś z nas chciałby przyjąć kogokolwiek jako gościa w swoim domu? My nie zapraszamy każdego. Wielu z nas nie życzyłoby sobie, aby ludzi złych nawet na krótki okres czasu mieć wokół siebie. Tej zasady trzyma się także Jehowa Bóg. On także nie przyjmuje do swojego namiotu kogokolwiek: „A nie zamieszka z tobą, złośnik.” (Ps. 5:5) W czasach Dawida nie każdy miał pozwolenie wejścia do namiotu Bożego. Dawid przeniósł skrzynię Jehowy z domu Obed-Edoma do Jerozolimy. „A gdy przynieśli skrzynię Pańską [Jehowy, NW], postawili ją na miejscu swem w pośrodku namiotu, który był dla niej rozbił Dawid.” (2 Sam. 6:17) Kto wstąpił do tego namiotu, wstąpił przed obecność Najwyższego. Dawid wyznaczył pewnych mężczyzn jako sług w namiocie Jehowy. Do tych uprzywilejowanych należał także Asaf. (1 Kron. 16:4-6) Tylko ktoś, kto żył nienagannie, był czysty i szczery, mógł stale służyć w tym namiocie na świętej górze Jehowy.
4. Co jest wymagane od tych, którym wolno jest przebywać w Bożej obecności i dlatego jak chrześcijanin powinien być nastawiony?
4 Jehowa bardzo dokładnie wybiera tych, którzy mogą przebywać w Jego świętej obecności. Skoro nawet ci, którzy za czasów Dawida chcieli być gośćmi w namiocie Jehowy na Jego świętej górze, musieli odpowiadać dokładnym wymaganiom, o ileż więcej muszą im odpowiadać ci, którzy jako członkowie Jego świętej rodziny, chcieliby być na zawsze gośćmi w Jego namiocie! Jeśli chcemy być godni tego niezrównanego przywileju i mówić za Dawidem: „Będę mieszkał w przybytku Twoim na wieki” — musimy się rzeczywiście wykazać, że jesteśmy w przyjaźni z Bogiem. „Ale ze szczerymi tajemnica Jego.” Kto więc chce na zawsze doznawać Bożej ochrony i gościnności, koniecznie musi wiedzieć co należy czynić, aby się okazać szczerym w oczach Bożych. (Ps. 61:5; Przyp. 3:32) Każdy chrześcijanin powinien wobec tego zapytać: „O Jehowo! Kto będzie gościem w twoim namiocie? Kto będzie mieszkać na twej świętej górze?” I każdy chrześcijanin powinien dokładnie wiedzieć, co psalmista miał na myśli, gdy odpowiadał: „Ten, kto postępuje nienagannie i praktykuje sprawiedliwość, i mówi prawdę w swoim sercu. — Ps. 15:1, 2, NW.
POSTĘPOWAĆ NIENAGANNIE
5. Dlaczego Adam nie postępował nienagannie i co on dlatego utracił?
5 Chrześcijanin, który chciałby w oczach Bożych postępować nienagannie, musi całkowicie zaufać Jehowie Bogu i zaufanie to udowodnić przez zachowywanie Jego przykazań. Pierwszy człowiek Adam był gościem Bożym w raju Eden. On mógłby wiecznie mieszkać w owym raju pobłogosławionym przez obecność Boga. Lecz on nie pozostał przyjacielem Bożym. Z powodu nieposłuszeństwa przeciw swemu niebiańskiemu Ojcu i właścicielowi tego rajskiego miejsca
-