PRZETRWANIE DZIĘKI OCHRONIE BOŻEJ

Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że będą tacy, co przeżyją zagładę teraźniejszego niezbożnego systemu w „wielkim ucisku”. Biblia opisuje nawet „wielką rzeszę” ludzi, którzy „wychodzą z wielkiego ucisku”, czyli którzy w nim ocaleli (Apok. 7:9, 14, NW). Bóg Jehowa nie dopuści do tego, żeby wrogowie Jego ludu posunęli się w swojej furii aż do wytępienia go. Za pośrednictwem swego Syna i Jego anielskich wojsk przyjdzie z pomocą swemu ludowi, wyratuje go od zagłady. Ponieważ jest ‚lojalny wobec Niego’, śmierć całego tego ludu byłaby dla Niego zbyt „drogocenna”, zbyt kosztowna w Jego oczach (Ps. 116:15, NW). Lud Jemu oddany będzie też osłonięty przed egzekucją wyroku Bożego. Ani Jezus Chrystus, ani jego anielskie siły zbrojne nie popełnią takiej omyłki. Żaden sługa Boży nie zostanie zagarnięty razem z niegodziwcami.

Potwierdzają to dawniejsze przykłady wykonywania wyroków Bożych. Noe i jego rodzina przeżyli potop, który zmiótł bezbożnych. Lot wraz z córkami nie zginął pospołu z mieszkańcami Sodomy i Gomory, skoro zgodnie z zarządzeniem Boga skorzystał z możliwości ucieczki.

Co więcej — także psalmista, a w danym wypadku prawdopodobnie był to Mojżesz, uznał Jehowę za swe miejsce ucieczki i schronienia. Ufny, że Bóg potrafi zabezpieczyć swój lud jako całość, napisał:

„Powiem do Jehowy: ‚Ty jesteś ucieczką i twierdzą moją, Bogiem moim, w którym położę ufność’. On sam bowiem ratuje cię od pułapki ptasznika, od zarazy sprowadzającej niedole. Lotkami swymi zagrodzi dostęp do ciebie, a pod jego skrzydłami znajdziesz schronienie. Prawdomówność jego będzie ci wielką tarczą i szańcem. Nie ulękniesz się niczego strasznego w nocy ani strzały lecącej za dnia — ani zarazy, co grasuje w mroku, ani zagłady, co pustoszy w południe. Tysiąc padnie u samego boku twego, a dziesięć tysięcy po twej prawicy; do ciebie się to nie przybliży. Tylko popatrzysz oczami i zobaczysz odpłatę daną niegodziwcom”. — Ps. 91:2-8, NW.

Naprawdę więc nie potrzebujemy się lękać nadejścia „wielkiego ucisku”. Możemy pokładać pełną ufność w ochronie Bożej. Gdyby nawet niektórzy ponieśli śmierć z rąk wroga, posłuży to obronie świętego imienia Bożego. Czy twoja miłość do Boga jest dość intensywna, żebyś w obliczu śmierci poczytał sobie za przywilej poświadczenie swej lojalności wobec Niego bez względu na konsekwencje? Taka zdecydowana postawa przysporzyłaby chwały Jehowie i dowiodłaby, że fałszem jest twierdzenie Szatana, iż służysz Bogu tylko z samolubnych względów.

Jedno wiemy na pewno: Jehowa Bóg nigdy nie pozwoli, by Jego lojalni słudzy zniknęli z powierzchni ziemi. Żaden z nich też nie zginie z rąk Jezusa Chrystusa albo jego oddziałów egzekucyjnych. „Jehowa wie, jak ludzi zbożnie oddanych wyzwolić z próby, a niesprawiedliwych zachować na dzień sądu, aby zostali odcięci” (2 Piotra 2:9, NW). Wie też, jak nagrodzić ponad najśmielsze oczekiwania tych, którzy dowiodą swej lojalności wobec Niego. Obyśmy stali po Jego stronie, kiedy ten podły świat poddany władzy Szatana Diabła ogarnie „wielki ucisk”!

Czas dobrze spożytkowany

Chrześcijańscy świadkowie Jehowy zdają sobie sprawę z tego, jak niezmiernie cenne jest prawdziwe wielbienie. Napawa ich ono wielką radością, pozwoliło im odnaleźć sens życia. Dlatego też chętnie przeznaczają czas na opowiadanie innym o swych przekonaniach opartych na Biblii.

Weźmy pod uwagę przykład pewnego świadka Jehowy ze Stanów Zjednoczonych, mieszkającego w stanie