-
Poszanowanie rzeczy świętychStrażnica — 1969 | nr 11
-
-
NIEZLICZONE DOBRODZIEJSTWA
19. Wymień parę rzeczy świętych, które słudzy Boży powinni dziś mieć w poszanowaniu.
19 Ile mógłbyś wyliczyć rzeczy świętych, które stały się dla ciebie dobrodziejstwem? Wspomnieliśmy tu tylko małą ich część. Do ogromnej liczby dobrodziejstw, jakich dostąpili słudzy Jehowy, należy między innymi prawda, oświecenie, nabranie szacunku dla zamierzeń Jehowy. Podczas gdy świat błądzi po omacku w ciemnościach duchowych, słudzy Jehowy mają za przewodnika Jego prorocze Słowo i wiedzą, co niesie przyszłość. Dlatego też nie znają strachu. „Mamy więc słowo prorockie jeszcze więcej potwierdzone, a wy dobrze czynicie, trzymając się go niby pochodni świecącej w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i nie wzejdzie jutrzenka w sercach waszych. Przede wszystkim to wiedzcie, że wszelkie proroctwo Pisma nie podlega dowolnemu wykładowi. Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym.” — 2 Piotra 1:19-21.
20-22. Jakie cudowne dzieła sprawił Jehowa dla ludzi według słów Psalmu 107?
20 Piękny przykład poszanowania wszystkiego, co uczynił Jehowa, znajdujemy w Psalmie 107. Psalmista kilkakrotnie wysławia w nim święte dzieła Jehowy tymi samymi słowami, powtarzającymi się w wierszach 8, 15, 21 i 31: „Niechże będą składane Jehowie dziękczynienia za jego serdeczną życzliwość i za jego cudowne dzieła, sprawione dla synów ludzkich.” (NW) Jehowa uczynił doprawdy wiele dobrego dla stworzeń ludzkich. Nigdy nie był obojętny na ich potrzeby czy kłopoty. Jest wielkim Wybawcą i Wyzwolicielem. „Gdy wołali do Pana w utrapieniu swoim, z ucisku ich wyrywał i prowadził ich prostą drogą, aby przyszli do miasta, w którym by mieszkali.” — Ps. 107:6, 7.
21 Jehowę Boga mamy w poszanowaniu również za Jego wielkie miłosierdzie i za przebaczanie naszych grzechów, jak też za uzdrowienie oraz za opiekę nad tymi spośród stworzeń, które starają się Jemu służyć. Okazuje On wielką gotowość pojednania się z tymi, co żałują swoich błędów. „Posyła słowo swe i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.” — Ps. 107:20.
22 Jehowa jest ponadto Dawcą wszelkiego dobrego pokarmu duchowego; gdy słudzy Jego pozostają lojalni, błogosławi ich duchowym dobrobytem. Znajduje upodobanie w przejawianym przez nich poszanowaniu rzeczy świętych. Toteż dzisiejsi słudzy Jehowy wkroczyli w okres pomyślności duchowej, jaką opisano w proroczym Psalmie 107:35-38: „Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód, i osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu; którzy posiewają pole, a sadzą winnice i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju. Tak im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.”
23. Dlaczego powinniśmy dziś mieć w poważaniu Słowo Boże i Jego postanowienia?
23 Ludzie, którzy nie mają w poszanowaniu świętego Słowa Jehowy i nie posługują się nim, nie znajdą nigdzie dobrobytu duchowego, wiary, radości, nadziei, swobody i bezpieczeństwa, jakimi się cieszą słudzy Boży. Poszanowanie świętego Słowa Bożego przynosi z sobą wiele korzyści. Przestrzeganie praw Bożych przyczynia się na przykład do zdrowia i odpowiedniej troski o ciało, będące przecież darem Bożym. Posłuszeństwo wobec tego, co słuszne i prawe, zapewnia czyste sumienie, ulepsza też stosunki panujące w rodzinach. Rozumiemy wtedy jasno, dlaczego tak ważne jest trzymanie się z dala od teraźniejszego systemu rzeczy. A wszystko to możliwe jest pod warunkiem opierania się na Słowie Bożym. Stanowi ono ochronę przed uwikłaniem się w zło. „Stały pokarm jest dla dojrzałych, dla tych, którzy wskutek ćwiczenia mają wyostrzony zmysł, aby móc rozróżniać między dobrem a złem.” (Hebr. 5:14, Kow) Kto jest świadomy swych potrzeb duchowych, ten — zgodnie ze słowami Jezusa z Ewangelii według Mateusza 5:3 — osiągnie szczęście. Cenimy sobie fakt, że Jehowa zaspokaja nasze potrzeby duchowe. Naszą miarą wartości jest Jego Słowo i korzystamy z każdej sposobności, by się jeszcze więcej z niego nauczyć. Z wdzięcznością przyjmujemy stałą opiekę i ochronę, jaką Bóg roztacza nad swymi sługami. Lud Jehowy stoi w jaskrawym przeciwieństwie do niewdzięcznej i obojętnej ludzkości, opisanej w Liście 2 do Tymoteusza 3:2.
24. Jakim ostrzeżeniem jest postępowanie Ezawa?
24 W dobie obecnej, która jest okresem wielkiego oświecenia duchowego, niebezpieczna byłaby postawa niewdzięcznika. Przypomnijmy sobie Ezawa i okazany przez niego brak poszanowania. Dla niego obojętna była waga świętego postanowienia Jehowy. Wiele stuleci po śmierci Ezawa apostoł Paweł wskazał chrześcijanom na doniesienie o jego zachowaniu, aby ich zachęcić do poszanowania rzeczy świętych. W Liście do Hebrajczyków 12:16, 17 czytamy: „Niech nie będzie [wśród was] rozpustników ani ludzi lekceważących świętość, jak Ezaw, który za jedną potrawę sprzedał pierworodztwo. Wiecie, jak potem jeszcze uzyskać pragnął błogosławieństwo, lecz z niczym był odprawiony, bo nie zdołał już odmienić myśli ojca, choć zabiegał o to ze łzami.” — Kow.
25. Jaki sposób postępowania jest rozsądny?
25 Zatem mądrze postępuje dzisiaj ten, kto sobie wysoko ceni rzeczy święte i o nie się ubiega. Zaoszczędzisz sobie łez i smutku, gdy będziesz pamiętać o Ezawie i innych przykładach wspomnianych w Piśmie świętym. Szanuj prawdziwe wartości. Bądź wdzięczny za nie. Skoro tych rzeczy będziesz „szukał jak srebra i jak skarbów ukrytych tropić je będziesz — to wtedy zrozumiesz bojaźń Jehowy i znajdziesz (...) wiedzę o Bogu.” (Prz. 2:4, 5, NW) Przytoczone stwierdzenie jest stanowcze. Jeżeli będziemy pilnie szukać tych wartości, jeżeli będziemy je mieć w poszanowaniu, to zgodnie z zapewnieniem Jehowy zrozumiemy bojaźń Bożą i znajdziemy wiedzę o Bogu. Kto tak czyni, temu nastręcza się wspaniała sposobność rozwijania u innych większego poszanowania rzeczy świętych, a przy tym i sam darzy uwagą Jehowę. „Któż jest mądry? Ten będzie zarówno przestrzegał tych rzeczy, jak też weźmie pod uwagę czyny wynikłe z serdecznej życzliwości Jehowy. (...) Niechże będą składane Jehowie dziękczynienia za jego serdeczną życzliwość i za jego cudowne dzieła, sprawione dla synów ludzkich.” — Ps. 107:43, 31, NW.
-
-
„Nie chciwy na grosz”Strażnica — 1969 | nr 11
-
-
„Nie chciwy na grosz”
Pewien świadek Jehowy donosi, że u niego zainteresowanie prawdą obudziło się wskutek zachowania tych głosicieli, którzy wstępowali do jego zakładu pracy: „Do salonu fryzjerskiego, gdzie pracuję, często zachodzili świadkowie Jehowy zaofiarowując nam czasopisma Strażnica i Przebudźcie się! Byłem gorliwym katolikiem i prócz tego spirytystą, zawsze więc odmawiałem. Ale któregoś dnia jeden z mych klientów nabył sobie owe czasopisma i dał przybyłemu świadkowi większą kwotę niż się należało za te egzemplarze, po czym nie chciał przyjęć reszty. Tymczasem świadek odpowiedział, że nie może zatrzymać reszty, i to mnie zaciekawiło.”
-