Od Jehowy oczekuj wnikliwości

„Użyczę ci wnikliwości i pouczę cię o drodze, którą powinieneś chodzić” (PSALM 32:8).

1. Wymień niektóre czynniki wpływające na to, czy nasze decyzje okażą się mądre (por. Powtórzonego Prawa 32:7, 29).

CODZIENNIE musimy podejmować jakieś decyzje — niektóre są na pozór błahe, inne zaś niewątpliwie mają ogromne znaczenie. Czy nasze postanowienia okażą się rozsądne? W niemałym stopniu zależy to od okoliczności, czy działamy pochopnie, czy też najpierw się zastanawiamy, zanim coś powiemy lub uczynimy. Sporo jest wszakże spraw, w których na powzięcie mądrych decyzji może mieć wpływ umiejętność dostrzeżenia czegoś poza oczywistymi faktami. Może być potrzebna świadomość następstw aktualnych wydarzeń na świecie, a nawet znajomość sytuacji w dziedzinie duchowej. Ale czy taka wiedza jest w ogóle osiągalna? Czy człowiek śmiertelny może się w tym względzie zdobyć na coś więcej niż domysły?

2. Jakiej pomocy potrzebujemy, aby pomyślnie pokierować swym życiem, i dlaczego? (Przysłów 20:24).

² Ludzie dysponują doprawdy zdumiewającymi zdolnościami umysłowymi, nie są jednak obdarzeni umiejętnością pomyślnego przejścia przez życie bez oglądania się z pokorą na pomoc od Boga. Natchniony prorok Jeremiasz słusznie napisał: „Dobrze wiem, Jehowo, że nie do ziemskiego człowieka należy jego droga. Do człowieka, który idzie, nie należy nawet pokierowanie swoim krokiem” (Jeremiasza 10:23).

3. Do czego musi dojść, gdy ktoś pomija kierownictwo Jehowy? (Por. Rodzaju 3:4-6, 16-24).

³ A co się dzieje, gdy ktoś zamyka oczy na powyższą prawdę i przy wyborze między postępowaniem mądrym a głupim, dobrym a złym, polega wyłącznie na sobie albo na innych ludziach? Pod wpływem cielesnego rozumowania może nieraz uznać za dobre coś, co Bóg uważa za złe, a za mądre — coś, co On nazywa głupotą (Izajasza 5:20). Można w ten sposób, nawet nieumyślnie, stać się dla drugich przyczyną zgorszenia (por. 1 Koryntian 8:9). Słowo Boże wyjawia, jaki los spotka w końcu tych, którzy uparcie odmawiają szukania kierownictwa u Jehowy: „Istnieje droga, która przed człowiekiem jest prosta, ale później końcem jej są drogi śmierci” (Przysłów 14:12).

4. Jaką pomoc Jehowa wspaniałomyślnie obiecuje swoim sługom? (Por. Jeremiasza 10:21).

⁴ Czego nam więc potrzeba? Mówiąc najkrócej, musimy korzystać z pomocy, jaką udostępnia Jehowa. Na szczęście zapewnia On: „Użyczę ci wnikliwości i pouczę cię o drodze, którą powinieneś chodzić. Chcę ci udzielać rad, mając na ciebie oko” (Psalm 32:8).

Co wchodzi w zakres wnikliwości

5. Co rozumiemy przez „wnikliwość”?

⁵ Czym właściwie jest „wnikliwość”, o której mowa w Piśmie Świętym? Chodzi o umiejętność dotarcia do sedna rzeczy, spojrzenia poza to, co widać na powierzchni. Według dzieła Theological Wordbook of the Old Testament (Słownik teologiczny do Starego Testamentu) wyraz hebrajski oddawany przez „wnikliwość” ma związek z „rozumowym poznawaniem przyczyn”. Chodzi o ten rodzaj wiedzy, który umożliwia człowiekowi postępowanie w sposób mądry i zapewniający powodzenie. Aby zachować podstawowy sens odpowiedniego czasownika hebrajskiego i zarazem uwypuklić jego różne odcienie znaczeniowe, w Przekładzie Nowego Świata oprócz zwrotu „odznaczać się wnikliwością” użyto również takich wyrażeń, jak „działać rozumnie”, „działać roztropnie” i „osiągać sukces” (Psalm 14:2).

6. Dlaczego o tym, „kto wargi swe trzyma w ryzach”, można powiedzieć, że działa rozumnie, czyli z wnikliwością?

⁶ O człowieku, który „wargi swe trzyma w ryzach”, powiedziano na przykład, że „działa rozumnie”, czyli z wnikliwością (Przysłów 10:19). Zanim coś powie, zastanowi się, jak drudzy zrozumieją jego słowa oraz czy to, co chciałby o kimś powiedzieć, jest mądre, życzliwe i konieczne (Przysłów 12:18; Jakuba 1:19). Kiedy się wypowiada, buduje drugich, ponieważ miłuje drogi Jehowy i szczerze pragnie pomagać bliźnim (Przysłów 16:23).

7. Dzięki czemu Dawid zjednał sobie opinię człowieka, który działa roztropnie?

⁷ O Dawidzie, synu Jessego, napisano: „Gdziekolwiek Saul go posyłał, tam działał roztropnie”, a więc z wnikliwością. Dawid rozumiał, że jego zadanie wykracza poza zwykłe konflikty między człowieczymi wojownikami. Uświadamiał sobie, że razem z towarzyszącymi mu ludźmi bierze udział w wojnach Jehowy. Dlatego od Niego oczekiwał kierownictwa i błogosławieństwa (1 Samuela 17:45; 18:5; 2 Samuela 5:19). A w wyniku tego wyprawy Dawida były uwieńczone powodzeniem.

8. Jakie jeszcze wątki mieści w sobie czasownik tłumaczony w Chrześcijańskich Pismach Greckich na „odznaczać się wnikliwością”?

⁸ W Chrześcijańskich Pismach Greckich czasownik tłumaczony na „odznaczać się wnikliwością” jest także oddawany przez „pojmować sens” oraz „uprzytomnić sobie” (Rzymian 3:11; Mateusza 13:13-15; Efezjan 5:17). Jehowa obiecuje obdarzyć swoich sług taką umiejętnością. Ale w jaki sposób udziela im tej wnikliwości?

Jak Jozue posiadł wnikliwość

9. Jak Jehowa użyczał wnikliwości starożytnemu ludowi izraelskiemu?

⁹ W starożytnym Izraelu Lewici mieli z upoważnienia Jehowy pouczać lud o Jego Prawie (Kapłańska 10:11; Powtórzonego Prawa 33:8, 10). Prawo to było natchnione przez Boga, a postanowieniami organizacyjnymi powziętymi w celu udzielania takich pouczeń kierował duch Jehowy (Malachiasza 2:7). W ten sposób Jehowa, jak czytamy w Księdze Nehemiasza 9:20, ‛udzielił Izraelitom roztropności’, czyli użyczył im wnikliwości.

10, 11. (a) Co w myśl słów z Księgi Jozuego 1:7, 8 pomogło temu mężowi Bożemu działać z wnikliwością? (b) Jakie postanowienie co do pouczania musiał on uwzględniać? (c) Na jaki osobisty wysiłek musiał się też zdobyć Jozue?

¹⁰ Ale czy wnikliwość mogły wykazywać także poszczególne jednostki należące do tego narodu? Owszem, zależało to jednak od sprostania pewnym wymaganiom. Kiedy Jehowa powierzał Jozuemu zadanie wprowadzenia Izraela do Ziemi Obiecanej, powiedział mu: „Tylko bądź odważny i bardzo silny, żeby zadbać o postępowanie zgodne z całym prawem, które ci nakazał Mojżesz, mój sługa. Nie odwracaj się od niego ani w prawo, ani w lewo, abyś działał mądrze, gdziekolwiek się udasz. Ta księga prawa niech nie schodzi z twych ust; będziesz ją półgłosem czytać dniem i nocą, abyś mógł zadbać o wprowadzenie w czyn wszystkiego, co w niej napisane, gdyż wtedy osiągniesz na swej drodze powodzenie i wtedy będziesz działał mądrze”. Hebrajskie słowo oddane tutaj przez ‛działać mądrze’ znaczy też ‛działać z wnikliwością’ (Jozuego 1:7, 8).

¹¹ Jak zatem Jehowa obdarzył Jozuego ową wnikliwością? Nie wszczepił mu jej w jakiś cudowny sposób. Kluczową rolę odegrało spisane Słowo Boże. Jozue musiał napełniać nim umysł i serce, regularnie czytając to Słowo i rozmyślając nad jego treścią. Wiedział z niego, że przekazywaniem pouczeń zaczerpniętych z Prawa mają się zajmować Lewici. Musiał więc uznawać ten fakt i nie mógł się odosabniać, jak gdyby z racji piastowania odpowiedzialnego stanowiska w narodzie potrafił sam wszystko zrozumieć (Przysłów 18:1). Jozue miał się pilnie przykładać do studiowania spisanego Słowa Bożego. Gdy tak czynił, nie pomijając żadnego fragmentu tego Słowa, i gdy się do niego stosował — mógł działać z wnikliwością (por. 1 Królów 2:3).

Jak dzisiaj Jehowa udziela wnikliwości

12. Jakie trzy warunki należy spełnić, aby odnieść pożytek z wnikliwości, którą nam udostępnia Jehowa?

¹² Jehowa po dziś dzień niezmiennie zapewniał i zapewnia swoim sługom wskazówki, dzięki którym mogą działać mądrze. Aby skorzystać z tych wskazań, każdy z nas winien sprostać następującym wymaganiom: 1) Musimy jak Jozue cenić sobie organizację Jehowy. W naszym wypadku takie docenianie oznacza między innymi współpracę z chrześcijańskim zborem pomazańców, klasą „niewolnika wiernego i rozumnego” oraz z jego Ciałem Kierowniczym (Mateusza 24:45-47; por. Dzieje Apostolskie 16:4). Ponadto wyraża się ono w regularnym chodzeniu na zebrania (Hebrajczyków 10:24, 25). 2) Musimy sami pilnie studiować Słowo Boże oraz publikacje klasy „niewolnika”, ułatwiające zrozumienie Biblii. 3) Ważne jest też, byśmy poświęcali czas na rozmyślanie o tym, jak zastosować w życiu wszystko, czego się uczymy, oraz jak to wyzyskać do pomagania drugim.

13. Co oznacza obietnica zapisana w Księdze Jeremiasza 3:15?

¹³ Na temat sposobu nadzorowania, a także pokarmu duchowego przewidzianego na nasze czasy Jehowa przepowiedział w proroctwie Jeremiasza 3:15: „Zamierzam też dać wam pasterzy odpowiadających memu sercu i ci naprawdę będą was karmili, posługując się wiedzą oraz wnikliwością”. Dzięki temu programowi karmienia duchowego istotnie zdołaliśmy posiąść niezwykłą umiejętność orientowania się w sytuacji oraz ustalania, jaką obrać drogę, żeby nam się powiodło. Skąd pochodzi ta wnikliwość? Od Boga Jehowy.

14. Dlaczego klasa ‛wiernego niewolnika’ przejawia wnikliwość?

¹⁴ Dlaczego klasa ‛wiernego niewolnika’ wykazuje taką wnikliwość? Otóż jej członkowie traktują poważnie Słowo Boże i stosują się do jego wytycznych. A ponieważ podporządkowali się kierownictwu Jehowy, On im udzielił swego ducha i posługuje się nimi zgodnie ze swoim zamierzeniem (Łukasza 12:43, 44; Dzieje Apostolskie 5:32). Już dawno temu natchniony psalmista napisał: „Więcej posiadłem wnikliwości niż wszyscy moi nauczyciele, gdyż interesują mnie Twoje przypomnienia” (Psalm 119:99).

15. (a) Jaki jest istotny sens rady, której stale nam udziela klasa „niewolnika”? (b) Skąd wiele lat temu „niewolnik” miał tyle „wiedzy oraz wnikliwości”, żeby należycie przedstawić chrześcijański pogląd na transfuzję krwi?

¹⁵ Odpowiadając na pytania dotyczące właściwego sposobu postępowania w różnych sprawach, „niewolnik wierny i rozumny” zawsze radził: Stosujcie się do tego, co mówi Biblia. Zaufajcie Jehowie (Psalm 119:105; Przysłów 3:5, 6). Kiedy przetaczanie krwi rozpowszechniło się do tego stopnia, że uznano je za rutynową metodę leczenia, Świadkowie Jehowy stanęli w obliczu poważnej kwestii i wtedy na łamach Strażnicy w wydaniu angielskim z 1 lipca 1945 roku ukazał się artykuł wyjaśniający chrześcijański pogląd na świętość krwi. Wykazano w nim, że Bóg zabronił korzystania z krwi zarówno zwierzęcej, jak i ludzkiej (Rodzaju 9:3, 4; Dzieje Apostolskie 15:28, 29). W artykule tym nie omawiano skutków ubocznych transfuzji; zresztą wiedza w tym zakresie była wówczas skąpa. Sprawą zasadniczej wagi było i jest posłuszeństwo względem prawa Bożego. Obecnie dużo więcej osób rozumie, jak mądrze jest nie przyjmować transfuzji krwi. Jednakże Świadkowie Jehowy przez cały ten czas potrafili działać z wnikliwością, gdyż polegają na Stwórcy, który wie o krwi znacznie więcej niż ktokolwiek z ludzi.

16. Dlaczego publikowane w Strażnicy rady na temat życia seksualnego, rodziców samotnie wychowujących dzieci oraz depresji okazały się tak trafne?

¹⁶ Odkąd na świecie coraz wyraźniej się zaznacza lekceważenie moralności w życiu seksualnym, Strażnica nie idzie z prądem, lecz udziela rozsądnych wskazówek opartych na Biblii. Dzięki temu wielu osobom łatwiej jest utrzymać drogocenną więź z Jehową i skupić całą uwagę na trwałym szczęściu, a nie na chwilowej przyjemności. Podobnie też zamieszczone w Strażnicy artykuły poświęcone rodzicom samotnie wychowującym dzieci oraz ludziom zmagającym się z depresją odzwierciedlają wnikliwość, jaką mogą posiadać jedynie ci, którzy cenią sobie myśli Jehowy i żarliwie proszą: „Naucz mnie pełnić wolę Twoją, bo Ty jesteś moim Bogiem” (Psalm 143:10; 139:17).a

17. (a) Co lud Jehowy wiedział o roku 1914 kilkadziesiąt lat naprzód? (b) Dzięki czemu słudzy Boży mogli rozsądnie pokierować sobą, chociaż po roku 1914 ciągle im się nasuwały pytania co do pewnych szczegółów?

¹⁷ Ponadto za pośrednictwem „niewolnika wiernego i rozumnego” Jehowa pomógł swoim sługom zrozumieć z kilkudziesięcioletnim wyprzedzeniem, że w roku 1914 zakończą się Czasy Pogan (Łukasza 21:24, Bw). Po pierwszej wojnie światowej wynikły pewne kwestie, które trochę zbiły ich z tropu. Niemniej to, co do tego czasu poznali, wystarczyło, by umieli działać mądrze. Wiedzieli z Pisma Świętego, że bliski jest wyznaczony przez Boga czas na zagładę starego systemu; postąpiliby zatem bezmyślnie, gdyby pokładali nadzieję w tym świecie albo dostosowali swe życie do powszechnie przyjętych w nim, materialistycznych mierników powodzenia. Wiedzieli też, że wszelkie problemy trapiące ludzkość doczekają się rzeczywistego rozwiązania za sprawą Królestwa Bożego (Daniela 2:44; Mateusza 6:33). Jasno zdawali sobie sprawę z tego, iż każdy prawdziwy chrześcijanin ma obowiązek ogłaszać wieść o Królu namaszczonym przez Jehowę — o Jezusie Chrystusie — oraz o jego Królestwie (Izajasza 61:1, 2; Mateusza 24:14). W roku 1925 doznali pokrzepienia, gdy w Strażnicy ukazał się artykuł pt. „Narodziny narodu”, dokładniej wyjaśniający znaczenie 12 rozdziału Księgi Objawienia; zrozumieli wtedy, co się wydarzyło w niebiosach, niedostępnych dla oka ludzkiego. Dzięki takiej wnikliwości mogli trafnie pokierować swym życiem.

18. Jaki przywilej i obowiązek mamy teraz i jakie pytanie powinniśmy sobie zadać?

¹⁸ Kilka tysięcy ówczesnych sług Jehowy, występujących w charakterze Jego świadków, z wiarą podjęło się ogłaszania we wszystkich częściach świata dobrej nowiny o już ustanowionym Królestwie Bożym. Dzięki temu miliony ludzi poznało i umiłowało Jehowę, ciesząc się teraz widokami na życie wieczne. Wszystkim nam, którzy ich szczerym wysiłkom zawdzięczamy zetknięcie się z prawdą, wyjaśniono, że my też mamy przywilej i obowiązek uczestniczyć w tej działalności przez dawanie dokładnego świadectwa każdemu, do kogo zdołamy dotrzeć, a będziemy się tym zajmować dopóty, dopóki Jehowa nie orzeknie, że dzieło zostało wykonane (Objawienie 22:17; por. Dzieje Apostolskie 20:26, 27). Czy twój sposób spędzania życia świadczy o tym, że doceniasz wnikliwość, której użycza Jehowa za pośrednictwem swojej organizacji?

19. (a) Podaj przykład osoby, której życie stanowi dowód doceniania wnikliwości, jakiej Jehowa udziela przez swoją organizację. (b) Czego można się nauczyć z tego przykładu?

¹⁹ Wielka rzesza ludzi ze wszystkich stron ziemi postępowaniem swym poświadcza, że śmiało może odpowiedzieć na to twierdząco. Zastanówmy się nad przykładem Johna Cutfortha. Mniej więcej 48 lat temu wziął on sobie do serca radę biblijną, na którą klasa ‛wiernego niewolnika’ zwraca uwagę po dziś dzień: „Stale więc szukajcie wpierw Królestwa i sprawiedliwości Jego, a wszystkie te drugie rzeczy będą wam dołożone. Dlatego nigdy się nie zamartwiajcie o jutro” (Mateusza 6:33, 34). Przeżywszy wiele lat w służbie dla Jehowy, brat Cutforth powiedział: ‛Niewzruszenie umocniłem się w przekonaniu, że Jehowa ma na ziemi organizację, którą kieruje, a ja mogę współpracować z tą organizacją, i że zawsze, gdy usłucham jej wskazówek i poddam się jej kierownictwu, odczuwam spokój i zadowolenie, znajduję wielu przyjaciół i zaznaję innych obfitych błogosławieństw’. W przekonaniu tym wciąż na nowo się utwierdzał, prowadząc życie bogate w sensie duchowych dobrodziejstw i pełniąc służbę w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii oraz Papui Nowej Gwinei. Istotnie wszyscy postępujemy mądrze, gdy dajemy dowody doceniania środków, którymi Jehowa udostępnia swemu ludowi wnikliwość (Mateusza 6:19-21).

Strzeżmy się utraty wnikliwości

20, 21. (a) Dlaczego niektórzy utracili już osiągniętą zbożną wnikliwość? (b) Co nas zabezpieczy przed zgubnym postępowaniem?

²⁰ Wnikliwość udzielana przez Jehowę jest skarbem, którego należy strzec. Powinniśmy jednak pamiętać, że jeśli nie będziemy się trzymać drogi, która nam umożliwia nabycie zbożnej wnikliwości, to możemy ją utracić. Niestety, niektórych spotkał taki los (Przysłów 21:16; Daniela 11:35). Odrzucili karcenie, którym poczuli się dotknięci, usiłując przy tym usprawiedliwiać swoje postępowanie. Pycha stała się dla nich sidłem. Zaczęli uważać za dobre to, co Słowo Boże przedstawia jako złe, i porzucili organizację Jehowy. Jakież to smutne!

²¹ Położenie takich ludzi opisano w Psalmie 36:1-3 (36:2-4, Bw): „U niegodziwca głos występku jest pośrodku jego serca”. Znaczy to, że do występku popychają go własne samolubne myśli i pragnienia. „Przed jego oczyma nie ma bojaźni Bożej”, ciągnie dalej psalmista. „Obchodził się ze sobą zbyt przymilnie, by stwierdzić u siebie uchybienie i następnie je znienawidzić. Słowa jego ust to szkodzenie i oszukiwanie”. A do czego to prowadzi? ‛Przestaje odznaczać się wnikliwością ku wyświadczaniu dobra’. W tej sytuacji przekonuje sam siebie, że postępuje słusznie, i namawia drugich, żeby szli jego śladami. Jakież to więc ważne, byśmy nie tylko wykazywali wnikliwość, ale też strzegli jej przez docenianie środków, którymi Jehowa pomógł nam ją zdobyć!

[Przypis]

Co zapamiętałeś?

◻ Co nam pomaga w podejmowaniu mądrych decyzji?

◻ Co wchodzi w zakres „wnikliwości”?

◻ Jak w naszych czasach Jehowa użycza swoim sługom wnikliwości?

◻ Jakim wymaganiom musimy sprostać, żeby odnieść pełny pożytek z wnikliwości, której udziela Jehowa?

[Ilustracja na stronie 72]

Chcąc odnieść pożytek z wnikliwości, której nam udziela Jehowa, musimy sobie cenić Jego organizację, pilnie studiować, a także rozmyślać nad tym, jak zdobywaną wiedzę wprowadzać w czyn