Rozdział 12

Czy kończysz to, co zaczynasz?

 1, 2. Co trzeba zrobić, żeby zaznać zadowolenia z osiągnięcia czegoś?

NA OGÓŁ człowiek cieszy się, gdy mu się uda coś osiągnąć. Jeżeli na przykład postanowisz nauczyć się grać na gitarze i potem pilnie ćwiczysz, aż dopniesz celu, sprawi ci to wielkie zadowolenie. Gdybyś jednak zaraz po rozpoczęciu nauki zrezygnował z dalszych wysiłków, nigdy byś nie zaznał tej radości. Odnosi się to do każdego przedsięwzięcia, które wymaga ćwiczenia i uczenia się przez pewien czas.

² W kwestii doprowadzenia do końca tego, co się zaczęło, wszyscy mamy jednak pewne skłonności, które musimy zwalczać i przezwyciężać.

NA CZYM POLEGA TRUDNOŚĆ

 3-8. (a) Co może pomóc w przezwyciężaniu niecierpliwości? (b) Czym powinno się poprzedzić każde przedsięwzięcie? Kto mógłby ci udzielić dobrej rady, zanim coś postanowisz? (c) W jakich okolicznościach lepiej jest nie kończyć tego, co się zaczęło?

³ Wiadomo, że małe dzieci mają bardzo ograniczoną zdolność skupiania uwagi. Nawet w trakcie zabawy ich zainteresowanie szybko słabnie i łatwo przenosi się na coś innego. Ale w miarę dorastania rozwija się zdolność koncentracji. Może zauważyłeś to już u siebie samego. Jednakże w znacznej mierze trzeba tą cechę w sobie dopiero wyrobić. To się opłaca, ponieważ życie staje się wtedy o wiele bogatsze.

⁴ Chcąc jednak osiągnąć ten cel, musisz się wyzbyć jeszcze jednej dość pospolitej przywary, jaką jest niecierpliwość. Przypomnij sobie okres, w którym byłeś jeszcze małym dzieckiem. Jak sobie zapewne przypominasz, małe dzieci wszystko chcą mieć NATYCHMIAST. Gdy usiłują coś zrobić, a im się to nie udaje, już po kilku próbach gotowe są z tego zrezygnować. Na pewno znasz wielu młodocianych, którzy tak się zachowują. Jeżeli jednak nie zapominasz o tym, że wypracowanie najcenniejszych wartości w życiu wymaga stosunkowo dużo czasu i wysiłku, to nie popadniesz szybko w zniechęcenie.

⁵ Człowiek niecierpliwy zazwyczaj działa pochopnie i impulsywnie. Pewne mądre przysłowie mówi: „Zamiary pracowitego przynoszą zysk, a wszystkich śpieszących się — biedę” (Przysłów 21:5). Zanim więc przystąpisz do urzeczywistnienia jakiegoś planu bądź podejmiesz się jakiegoś zadania lub pracy, upewnij się najpierw, czy to przedsięwzięcie naprawdę jest warte zachodu.

⁶ Może w niektórych wypadkach rozsądniej będzie nie kończyć tego, co się rozpoczęło. Dlaczego? Ponieważ od samego początku mógł to być pomysł chybiony. Może przy tym chodzić o jakiś zły cel, niezgodny ze słusznymi zasadami. Ale obrany cel może też być nieodpowiedni dla ciebie. Czy warto poświęcać czas i dokładać starań, żeby go osiągnąć? Czy masz wszelkie dane po temu, że uda się go osiągnąć?

⁷ Swego czasu Jezus mówił o człowieku, który rozpoczął budowę wieży, ale nie obliczył kosztów i nie zastanowił się nad tym, czy zdoła je pokryć. Według słów Jezusa taki człowiek zakłada fundamenty, a potem stwierdza, że nie może dalej budować. Obserwatorzy będą się wtedy naśmiewać z niego i mówić: „Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć” (Łukasza 14:28-30). Jeżeli więc chcesz skończyć to, co zaczynasz, to najpierw oblicz koszty.

⁸ Rozważ wszystkie „za” i „przeciw”. Zapytaj innych, zwłaszcza rodziców, co o tym myślą. Skorzystaj z ich doświadczenia; oni popełniali błędy i mogą ci pomóc ich uniknąć. Biblia jest wybornym źródłem mądrych i praktycznych rad. Pochodzi od Boga i mówi o pouczających przeżyciach, które ludzie mieli w ciągu kilku tysiącleci. Na przykład król Salomon pozwolił sobie prawie na wszystko, na co tylko może się zdobyć człowiek, żeby czerpać radość i przyjemność z dóbr czysto materialnych. Rezultat tych starań przedstawia następująco: Była to jedynie „pogoń za wiatrem”. Po cóż więc mielibyśmy podejmować podobnie bezsensowną pogoń? — Koheleta 2:3-11.

NIE ULEGAJ ZNIECHĘCENIU

 9-12. (a) Dlaczego po wyznaczeniu sobie celu dobrze jest pomyśleć, jak go osiągnąć? (b) Jak traktować wyłaniające się trudności? (c) Dlaczego ważne jest wystrzeganie się pochopnego rezygnowania z powziętego zamiaru? (Łukasza 9:62)

⁹ Jeżeli jesteś przekonany, że zmierzasz do celu, który jest naprawdę wartościowy, to ważne jest również staranne przemyślenie, w jaki sposób go osiągnąć. Niejeden młody człowiek nie kończy tego, co zaczął, ponieważ ulega zniechęceniu. Niekiedy napotyka nieprzewidziane trudności lub przeszkody albo dochodzi do przekonania, że to, czego się podjął, jest znacznie trudniejsze niż mu się zdawało. I co wtedy?

¹⁰ W takiej sytuacji wychodzi na jaw, jaki masz charakter. Jeżeli w trudnościach dopuścisz, żeby wzięły górę negatywne i pesymistyczne myśli, to wkrótce zabraknie ci sił do dalszego działania. Rzecz ma się dokładnie tak, jak mówi przysłowie biblijne: „Jeśli utrudzony zwątpisz w dzień ucisku, umniejszy się siła twoja” (Przypowieści 24:10, Wujek). Potraktuj raczej zaistniałą sytuację jako wyzwanie. Przyjmij je, wkładając w to przedsięwzięcie jeszcze więcej wysiłku, uwagi, energii i czasu. Dzięki takim wyzwaniom twoje życie może się stać o wiele ciekawsze, jeżeli się ich nie przestraszysz. Gdy przezwyciężasz napotykane trudności, nabierasz pewności siebie i stajesz się zaradniejszy. Następne zadania będziesz już podejmował śmielej i z większym zadowoleniem.

¹¹ Wystrzegaj się pochopnego rezygnowania ze swego zamiaru, gdy napotykasz przeszkody, w przeciwnym razie bowiem następnym razem pojawienie się trudności skłoni cię do takiego samego „machnięcia ręką”. Jeżeli od samego początku będziesz walczyć z takim nawykiem, unikniesz przeobrażenia swego życia w pasmo niepowodzeń i nie urzeczywistnianych zamiarów.

¹² Gdy wykażesz, że nie należysz do ludzi, którzy łatwo się poddają i zniechęcają z byle powodu, zaskarbisz sobie zaufanie i szacunek otoczenia. Kiedy Tymoteusz był jeszcze młodym człowiekiem, otrzymał „dobre świadectwo” od braci z dwóch różnych miast (Dzieje Apostolskie 16:2). Dlatego apostoł Paweł wybrał go sobie na towarzysza podróży. Tymoteusz dostąpił wyjątkowych przywilejów, przemierzając razem z tym apostołem wielkie połacie imperium rzymskiego. Po około 12 latach wiernej służby, pełnionej nieraz w niebezpiecznych warunkach, powierzono mu bardzo odpowiedzialne zadanie, chociaż nie cieszył się najlepszym zdrowiem. Na Tymoteuszu można było polegać, że pozostanie na wyznaczonym posterunku i rzetelnie wykona swoją pracę. Był godny zaufania. Potrzeba było jednak sporo czasu i wytrwałości, żeby zasłużyć na to zaufanie.

PODSTAWA WYTRWAŁOŚCI

13, 14. (a) Dlaczego my odnosimy pożytek z wytrwałości Noego przy budowie arki? (b) Czego można się nauczyć z przykładu wytrwałości, który dał apostoł Paweł? (2 Tymoteusza 4:16, 17)

¹³ Jeżeli starasz się coś zrobić dlatego, że to jest słuszne, albo dlatego, że pragniesz podobać się Bogu, wówczas On ci w tym pomoże. Pomyśl o Noem. Arka zbudowana przez niego i jego synów była trójkondygnacyjną skrzynią mającą ponad 130 m długości. Nie była to „robota na wolną sobotę”. Ale Noe doprowadził budowę do końca i dlatego przeżył potop razem z rodziną, dzięki czemu my, jego potomkowie cieszymy się dzisiaj życiem.

¹⁴ Pomyśl też o apostole Pawle. Był pięknym przykładem człowieka, który nie rezygnuje z powodu wyłaniających się trudności. Uważał, że wykonanie do końca powierzonego mu zadania służbowego warte było poniesienia najcięższych trudów. Gotów był znosić chłostę, kamienowanie, uwięzienie, ciężką pracę, bezsenne noce, pragnienie, głód, zimno i brak odzienia, jak również niebezpieczeństwa nie tylko ze strony wrogów prawdy, ale też ze strony pospolitych przestępców, a nawet dzikich zwierząt i żywiołów, które mu zagrażały, gdy podróżował lądem lub morzem. Ponieważ nigdy się nie wycofał, mógł zgodnie z prawdą oświadczyć: „Dobry bój bojowałem, biegu dokonałem, wiarę zachowałem”. Na jakiej podstawie? Nie dlatego, że polegał na sobie, bo przecież powiedział: „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia”. Poza tym napisał: „We wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował” (2 Tymoteusza 4:6-8, NP; Filipian 4:13; Rzymian 8:35-39). Czy nie uważasz, że warto pójść za jego przykładem?

15. (a) Dlaczego wszyscy powinniśmy żyć w zgodzie z bliźnimi? (b) Co nam pomoże uniknąć pochopnego „zerwania” z kimś, kto nas rozczarował?

¹⁵ Poza tym jeżeli chcesz być szczęśliwy, to musisz żyć z drugimi w zgodzie; musisz skutecznie współpracować z nimi i zdobywać ich szacunek. Nie uda ci się to, jeśli pochopnie zrywasz zawartą z kimś przyjaźń już przy pierwszej różnicy zdań. Zbadaj swoją postawę. Czy twoje zachowanie nie pozostawia niekiedy wiele do życzenia? Czy nie dajesz powodów do obrazy? Czy wtedy dajesz za wygraną? Dlaczego miałbyś zaraz wpadać w irytację i odwracać się do bliźnich plecami tylko dlatego, że cię nieraz rozczarowują? Znajdź czas na cierpliwe rozwikłanie zaistniałych problemów. Któż z nas nie przyzna racji przysłowiu: „Człowiek nierychły do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy pomnaża swoją głupotę”? — Przypowieści 14:29, NP.

16. Jaką rolę w urzeczywistnieniu się naszej chrześcijańskiej nadziei odgrywa wytrwałość?

¹⁶ Wytrwałość popłaca i jest warta zachodu. Jeżeli okażesz się człowiekiem, który kończy to, co zaczął, możesz dostąpić licznych przywilejów i błogosławieństw. Jezus powiedział swoim naśladowcom: „Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony” (Mateusza 24:13). Jako chrześcijanie bierzemy udział w pewnym biegu. Wspaniałą nagrodą dla zwycięzców jest życie wiecznotrwałe. Dostąpisz tej nagrody tylko wówczas, gdy rozwiniesz w sobie umiejętność doprowadzania do końca tego, co zacząłeś, choćby wypadło pokonywać trudności i przeszkody.