Uciekaj od pragnień przytrafiających się w młodości
„Uciekaj od pragnień przytrafiających się w młodości, ale dąż do sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju z tymi, którzy z czystego serca wzywają Pana”. — 2 Tym. 2:22, NW.
1. Kiedy gotowość do ucieczki jest przejawem odwagi i kto dał nam pod tym względem dobry przykład?
CZŁOWIEK skory do ucieczki uchodzi zwykle za tchórza. Kto ucieka przed niebezpieczeństwem, naraża się dziś na ogólną pogardę, zwłaszcza w kołach błądzącej po manowcach młodzieży, która opacznie pojmuje odwagę i dlatego woli raczej śmiało obstawać przy swoim punkcie widzenia i walczyć, choćby nawet nie miała racji. Takie postępowanie jest jednak niekoniecznie dowodem odwagi. Znacznie więcej odwagi wymaga nieraz nie rzucające się w oczy przestrzeganie sprawiedliwych praw. Może właśnie ucieczka jest dowodem odwagi, jeśli tylko ktoś ucieka na polecenie właściwej osoby i dla słusznej sprawy. Ucieczka Józefa od żony Potyfara, ucieczka Lota i jego rodziny z Sodomy i Gomory oraz ucieczka pierwszych chrześcijan przed zburzeniem Jeruzalem w 70 roku, świadczą na przykład o odwadze tych posłusznych sług Bożych. — 1 Mojż. 39:11, 12; 19:20; Mat. 24:16.
2. (a) W jaki sposób młodzież w Społeczeństwie Nowego Świata może dowieść odwagi i co jej w tym pomaga? (b) Dlaczego ona obecnie musi być odważna?
2 Chłopcy i dziewczęta w rodzinach chrześcijańskich mogą dziś wykazać swą odwagę, uciekając od ogólnie przyjętego w świecie sposobu życia, którego wyłącznym celem jest zaspokajanie ziemskich pragnień. Oni powinni się trzymać słusznych zasad, aby móc prowadzić życie czyste i służyć Bogu i ludziom, a to wymaga czystego serca. Poznanie wszystkiego co się z tym wiąże jest obecnie możliwe, ponieważ w Słowie Bożym niedwuznacznie napisano jakie są wymagania, gdy się chce żyć zgodnie ze sprawiedliwymi zasadami. Ponieważ jednak młodzież jest stale wystawiona na wpływ otoczenia: kolegów szkolnych, towarzyszy zabaw, albo towarzyszy pracy, którzy nakłaniają ich do niewłaściwego sposobu życia, więc musi być odważna. Jest więc rzeczą słuszną, aby młodzi chrześcijanie słuchali i brali sobie do serca następujące słowa napomnienia apostoła Pawła: „Uciekaj od pragnień przytrafiających się w młodości, ale dąż do sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju wspólnie z tymi, którzy z czystego serca wzywają Pana.” — 2 Tym. 2:22, NW; Przyp. 4:18.
3. Jakiego wyboru musi obecnie dokonać nasza młodzież i co jej pomaga w dokonaniu wyboru właściwego?
3 Paweł radzi: „Dąż do sprawiedliwości”. Jakże stosownie opisują te słowa sposób postępowania, który mogą obrać młodociani chrześcijanie mający przed sobą całą swą przyszłość! Jaka będzie ta przyszłość? Przed nimi dwa całkowicie różne światy, dwa światy o zupełnie odmiennych cechach i celach. Oni mogą wybrać, w którym z tych dwóch światów chcą coś zyskać. W szkole roztacza się przed nimi widoki wielce obiecującej kariery w dziedzinie handlu, względnie w życiu politycznym czy religijnym togo świata. Jehowa Bóg natomiast proponuje im wybór kariery sługi pełnoczasowego w służbie nowego świata, o który modlą się chrześcijanie. Czy ty również modlisz się o przyjście Królestwa Bożego i o to, aby wola Boża działa się na ziemi tak jak w niebie? Właściwy wybór nie jest rzeczą łatwą. Propaganda tego starego świata wystawia dzisiejszą młodzież na wielką pokusę. Rozbudza w niej żądzę przygód i inne zwodnicze pragnienia. Jednak Biblia przychodzi młodzieży z pomocą, wskazując, jaką radę Bóg dał Tymoteuszowi, gdy ten miał powziąć decyzję, wobec której obecnie stoi również nasza młodzież. Apostoł Paweł przekazał tę radę młodemu Tymoteuszowi następującymi słowami: „O Tymoteuszu, strzeż powierzonego ci skarbu; unikaj próżnych światowych słów i sprzecznych twierdzeń rzekomej nauki. Niektórzy goniąc za nią, odpadli od wiary.” (1 Tym. 6:20-21, NDą) Rodzice i dzieci, zastanówcie się nad tym! Porównajcie rzeczy, które może zaofiarować ten stary, umierający świat, z życiem w Bożym nowym sprawiedliwym świecie, a następnie po gruntownym rozważeniu poweźmijcie odważnie taką decyzję, jaką wówczas powziął młody Tymoteusz. On obrał służbę na rzecz Królestwa Bożego.
4. (a) Czym różni się młodzież Społeczeństwa Nowego Świata od innej młodzieży? (b) Czy młodzi ludzie są zwolnieni od służby Bożej, i które słowa Jezusa stanowią dla młodych ludzi zachętę?
4 W porównaniu z młodzieżą światową młodociani chrześcijanie mają szczególny obowiązek wynikający z ich miłości do Jehowy Boga i ze względu na służbę, którą On wyznaczył. Z tego obowiązku muszą się wywiązać, ponieważ w przyszłości mają być nadzorcami w organizacji Bożej. Ich młody wiek nie uwalnia ich od służenia Bogu i od spełniania Jego woli. Gdy Jehowa Bóg polecił Jeremiaszowi nauczać, ten usprawiedliwiał się słowami: „Panie Boże [Jehowo, NW]! Oto nie umiem mówić, bom ja jest młody.” Jehowa skarcił go z tego powodu, ale równocześnie obiecał, że mu pomoże: „Nie mów: jestem młody, bo na wszystko na co cię poślę, pójdziesz i wszystko, co ci rozkażę, mówić będziesz. Nie bój się oblicza ich, bo ja jestem z tobą, aby cię wybawić, mówi Pan [Jehowa, NW].” (Jer. 1:6-8, Wu, uw.marg.) Młody chrześcijanin, który sumiennie kroczy tą drogą, może liczyć na to, że Jehowa Bóg i Jezus Chrystus będą go miłować i ochraniać. Jeśli Jeremiasz mógł być wiernym sługą Bożym, to dlaczego również ty nie mógłbyś nim być? Nie pozwól, aby ktoś ci przeszkodził albo cię zniechęcił w poważnym traktowaniu twych przywilejów, którymi obdarzył cię Jehowa. Pewnego razu, gdy nie chciano dopuścić do Jezusa dzieci, on powiedział: „dopuśćcie dziatki, i nie zabraniajcie im przychodzić do mnie; albowiem takich jest królestwo niebieskie.” (Mat. 19:14, NT) Przy innej okazji powiedział również: „Z ust niemowląt i ssących zgotowałeś sobie chwałę.” (Mat. 21:16, NT) To wskazuje, jakie uprzywilejowane miejsce zajmuje posłuszna młodzież w oczach Jehowy i Jego Syna Jezusa Chrystusa.
DĄŻENIE DO RZECZY NIEWŁAŚCIWYCH
5. Jakich manier powinni się między innymi wystrzegać młodzi chrześcijanie i dlaczego?
5 Podobnie jak niegdyś młody Tymoteusz niewątpliwie musiał się mieć na baczności przed nawykami swych rówieśników, tak też obecnie młodzi chrześcijanie muszą uważać, aby nie ulec złemu wpływowi tego świata. Bardzo łatwo może dojść do tego, ze będą naśladować maniery i szaleństwa mody dzisiejszej młodzieży. Niektórzy młodzi są chciwi silnych wrażeń. Lubią przeżywać dreszczyk emocji. Dlatego lekkomyślnie szaleją na swych pojazdach tylko po to, aby się przekonać, jak daleko można się posunąć. To jest jednak bardzo niebezpieczne, bo każdy — choćby najmniejszy — nieopatrzny ruch albo powzięcie niewłaściwej decyzji może kosztować życie nie tylko ich samych, lecz czasem nawet również innych. Chrześcijanie nie powinni przejmować tych światowych manier. Niedostosowanie się do ogółu może wprawdzie spowodować, że się będzie uznanym za tchórza, za maminego synka lub za człowieka nietowarzyskiego. Ale w gruncie rzeczy kto jest maminym synkiem i człowiekiem nietowarzyskim? Ci, którym brak siły, aby się przeciwstawić niebezpiecznym pokusom, którzy są za słabi, aby się oprzeć wpływowi Diabła nakłaniającego ich do czynienia czegoś, co ewentualnie może szkodzić nie tylko im, lecz także innym. Wystrzegaj się lekkomyślności!
6. Dlaczego należy unikać dwuznacznego wyrażania się i prostackiej gadaniny?
6 Młodociani chrześcijanie powinni również unikać dwuznacznego i prostackiego sposobu wyrażania się tak bardzo przyjętego wśród dzisiejszej młodzieży. Słowo Boże mówi, że „bezwstyd albo głupie mowy” jak i „nieprzystojne żarty” nie są stosowne dla chrześcijan, „ale raczej składanie dziękczynienia”. (Efez. 5:4, NDą) Taki język uchodzi wśród młodzieży światowej za „wytworny”. Młodzi sądzą, że dzięki niemu będą rychlej poważnie traktowani i zyskają popularność. Niektórzy nawet uważają to za przejaw męskości, ale się mylą, ponieważ to świadczy tylko o słabości, o ubogim zasobie słów i o nastawieniu światowym. Gdy chrześcijanie zaczynają naśladować młodzież światową i mówić jej nieprzyzwoitym odpychającym językiem, wówczas po niedługim czasie przyjmą też jej sposób myślenia. A ponieważ sposób myślenia młodzieży światowej nie zgadza się z myślami Bożymi, więc osłabia wiarę. Jeśli więc chrześcijanie tego nie zaniechają, to ich wiara zostanie całkowicie zrujnowana. W ten sposób ustanie również ich dążenie do rzeczy właściwych. Stracą wszystko tylko dlatego, że pozwolili na to, aby zakiełkowało w nich nasienie nieprzyzwoitej mowy.
7. Jakimi słowami Biblia ostrzega nas przed niemądrymi żartami?
7 Robienie kawałów i płatanie niesfornych figli również nie przystoi słudze Bożemu. Przez to można uczynić wiele szkody. Poza tym Jest to niebiblijne, ponieważ w Przypowieściach 26:18, 19, (Wu) czytamy: „Jak jest winny ten, który wypuszcza strzały i włócznie na zabicie, tak człowiek, który podstępnie szkodzi przyjacielowi swemu, a gdy go przychwycą, mówi: ‚W żarcie to zrobiłem’.” To, co dla nas jest być może tylko chwilową zabawą, może być dla kogoś innego śmiertelną strzałą. Dlatego przed spłataniem komuś figla należy zawsze zadać sobie pytanie: „Jak ja bym na to zareagował”? Nigdy nie powinniśmy szukać zadowolenia we wprawianiu kogoś w zakłopotanie albo w wyrządzaniu mu szkody.
8. Na jakie niebezpieczeństwo można się narazić przez przesadne zachwycanie się sportem?
8 Młodocianemu chrześcijaninowi nie przynosi również korzyści przesadne zachwycanie się sportem, obojętnie czy w roli uczestnika, czy kibica. Kto głównie interesuje się sportem, będzie wieczory przeznaczone na studium Słowa Bożego albo na zebrania spędzał na jakichś imprezach sportowych, a pod koniec tygodnia, gdy nie musi iść do szkoły albo do pracy, nie spędzi wolnego czasu jak niegdyś Jezus i jego apostołowie — w służbie kaznodziejskiej od domu do domu. Uprawianie sportu w rozsądnych granicach może być korzystne, ale Paweł mówi: „Cielesne ćwiczenie mało jest pożyteczne; lecz pobożność [zbożne oddanie, NW] do wszystkiego jest pożyteczna, mając obietnicę żywota teraźniejszego i przyszłego.” (1 Tym. 4:8) Najważniejszą rzeczą Jest zachowanie umiaru. Żadna przyjemność nie powinna się przerodzić w tak silne pragnienie, żeby o nim wciąż myśleć i mówić. Kto dopuszcza do tego, ten naraża się na niebezpieczeństwo odciągnięcia go od oddania się Bogu, zahamowania postępu duchowego, a nawet może i zaprzepaszczenia nadziei na życie wieczne.
9, 10. (a) Na jakie niebezpieczeństwo — zgodnie ze słowami apostoła Pawła — naraża nas materializm? (b) Jak młodociani mogą stawić czoło materializmowi?
9 Wiele młodych ludzi stara się zdobyć bogactwo i dobra ziemskie. Jednak młodzież Społeczeństwa Nowego Świata wie, że takie dążenie nie prowadzi do życia wiecznego. Kto mu ulega, ten wpada w sidło materializmu. Posłuchajmy upomnienia naszego Ojca niebiańskiego: „Ci, którzy są zdecydowani stać się bogatymi, wpadają w pokusę i w sidło oraz w wiele bezsensownych i zgubnych pragnień, które pogrążają ludzi w zniszczenie i ruinę. Bo miłość pieniędzy jest korzeniem wszelkiego rodzaju rzeczy szkodliwych, a przez dostanie się w zasięg tej miłości niektórzy zostali sprowadzeni z wiary na manowce i poprzebijali się wieloma boleściami.” (1 Tym. 6:9, 10, NW) Kto nie myśli o zdobyciu niepotrzebnych rzeczy materialnych i nie ubiega się o nie, tego nie opanują te szkodliwe pragnienia. Pomyśl tylko: jeśli uda się materializmowi zniewolić twe myśli, wtedy staniesz się jego niewolnikiem! — Przyp. 23:7.
10 Nie wolno nam więc dopuścić do powstania takiej sytuacji, w której moglibyśmy wpaść w wir materializmu. Po co rozmyślać o adapterze o wysokiej wierności odtwarzania, po co płonąć chęcią zdobycia drogiego samochodu albo marzyć o domu z garażem, jeśli nas na to nie stać, i jeśli bez tego możemy żyć? Gdy będziemy stale o czymś takim myśleć albo oglądać coś, co chętnie byśmy posiedli, wówczas pragnienie tego stanie się tak silne, że będziemy gotowi pracować wieczorami i w wolne dni tygodnia, byle tylko móc kupić tę upragnioną rzecz, choćby nawet nie była koniecznie potrzebna. Kto stara się zaspokajać takie pragnienia, ten doznaje przeszkód w służbie Bożej, bo opuszcza zebrania i dąży do rzeczy niewłaściwych.
11. Jak nie należy się ubierać?
11 U młodzieży męskiej i żeńskiej obserwuje się obecnie nadmierną dążność do przyciągającego oddziaływania na płeć odmienną przez niestosowne wystawianie na widok swego cielesnego powabu. Chrześcijanin nigdy nie powinien się tak ubierać, aby wzbudzać u kogoś zmysłową pożądliwość. Ubiory przesadnie obcisłe i z głębokimi dekoltami nie przystoją. Młodzież tego świata może określać tego rodzaju ubiory jako modne; jednakże młodzież Społeczeństwa Nowego Świata powinna być stale świadoma swego stanowiska i powinna przejawiać swe właściwe zachowanie się także przez swój ubiór. To dotyczy szczególnie młodzieży żeńskiej. Dziewczęta powinny stale zachowywać w pamięci radę, której apostoł Piotr udzielił pod tym względem niewiastom: „Ozdoba wasza niechaj nie będzie zewnętrzna: kunsztowne uczesanie, złote naramienniki i suknie wykwintne. W oczach Bożych wartość ma jedynie człowiek ukryty, wewnętrzny, o usposobieniu równym, łagodnymi cichym.” — 1 Piotra 3:3, 4, Kow.
12. (a) Czy w sprawie wyboru towarzyszy chrześcijanie podlegają pewnym ograniczeniom? (b) Jakimi słowami ostrzegał Bóg Izraelitów, aby chronili swe dzieci przed złym towarzystwem?
12 W niektórych krajach panuje zwyczaj zawierania trwałej znajomości już w młodych latach. Miłość odgrywa tam w życiu młodzieży znaczną rolę. W tych sprawach należy być jednak bardzo ostrożnym. Wielu młodych sądzi, że może się swobodnie przyjaźnić z kimś ze szkoły albo z sąsiedztwa, kogo lubią, że mogą chodzić z nim na spacer i flirtować. Tak jednak nie jest. Ich obcowanie jest ograniczone następującą radą ze Słowa Boga Jehowy: „Nie dajcie się zwodzić: złe towarzystwo psuje dobre obyczaje.” (1 Kor. 15:33, NDą) Młodzi chrześcijańscy słudzy Boży mają dobre, pożyteczne obyczaje, ponieważ zostali wychowani w Społeczeństwie Nowego Świata według zasad biblijnych. Aby zachować te dobre obyczaje, należałoby respektować radę Bożą i szukać dla siebie towarzystwa tylko wśród osób tak samo usposobionych, to znaczy wśród tych, którzy się oddali Bogu i Mu służą, a oddanie swe usymbolizowali przez chrzest. Tę radę Bóg dał również narodowi izraelskiemu, ponieważ powiedział rodzicom, że nie powinni zezwolić, aby ich synowie i córki wstępowali w związki małżeńskie z synami i córkami okolicznych narodów pogańskich, albo aby z nimi obcowali: „Ani się małżeństwami z nimi łączyć będziesz. Córki twej nie dasz synowi jego, ani córki jego nie weźmiesz synowi twemu.” (5 Mojż. 7:3, Wu) Gdyby rodzice i dzieci nie zważali na te słowa, wówczas zachodziłoby niebezpieczeństwo, że dzieci zapomną wielbić Boga i zostaną na wieki zniszczone. „Bo zwiedzie syna twego, że nie pójdzie za mną, ale raczej będzie służył cudzym bogom, i rozgniewa się zapalczywość Pańska [Jehowy, NW] i wygładzi cię prędko.” — 5 Mojż. 7:4, Wu.
13. Jakie szkodliwe następstwa mogą pociągnąć za sobą namiętne pieszczoty i na jakie niebezpieczeństwo można się przez to narazić?
13 Właściwe postępowanie w wypadku takich trwałych znajomości jest bardzo ważne, ponieważ nadmierne pobudzanie zmysłów jest niebezpieczne. Z tym nie należy igrać. Gdy młodzi ludzie rozbudzą swe zmysły namiętnymi pieszczotami, a potem uświadomią sobie, że ze względu na ograniczenia nałożone przez Słowo Boże nie mogą się posunąć dalej, to znaczy całkowicie zaspokoić swych zmysłowych pragnień, wówczas doznają najczęściej nerwowości, zamętu w swych uczuciach, jak również szkody na duchu i na ciele. Należy więc nakazać sobie powściągliwość. Namiętność może łatwo doprowadzić do nieobyczajności, a przed tym ostrzega nas Słowo Boże: „Otóż uczynki ciała są jawne, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozwiązłe prowadzenie się... zazdrości, pijackie wyczyny, biesiadowanie i temu podobne. Co do tych rzeczy przestrzegam was, jak was już przestrzegałem, że praktykujący takie rzeczy nie odziedziczą królestwa Bożego.” (Gal. 5:19-21, NW) A więc nie przyswajaj sobie tych złych nawyków. One mogłyby cię kosztować życie. Chrześcijańscy rodzice zawsze powinni wiedzieć, gdzie są ich dzieci, a nastolatki nigdy nie powinny się wstydzić powiedzieć swym rodzicom, gdzie były i co robiły.
DĄŻENIE DO RZECZY WŁAŚCIWYCH
14. Wobec kogo młodzi ludzie powinni okazywać szacunek?
14 Młodociani powinni szanować swych bliźnich, z którymi codziennie obcują, oraz powinni słuchać swych przełożonych. Bądźcie więc posłuszni nie tylko swym rodzicom, lecz także organizacji Jehowy oraz nadzorcom, których Bóg ustanowił w swym zborze. Wielu młodocianych niestety tego właśnie obecnie nie czyni, choć w Biblii zachęca się ich do tego następująco: „Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom swoim w Panu, bo to sprawiedliwe. Czcij ojca swego i matkę, to jest pierwsze przykazanie z obietnicą: aby ci się dobrze działo, i abyś długo żył na ziemi.” (Ef. 6:1-3) Pomyślcie o tym, co się przydarzyło dzieciom, które za dni Elizeusza nie miały żadnego szacunku dla starszych. Gdy prorok Elizeusz wstępował do Betel, z miasta szła mu naprzeciw grupa chłopców. Gdy ci chłopcy go spostrzegli, wołali na niego: „Wstępuj łysku, wstępuj łysku” (Wu). W końcu Elizeusz obejrzał się i złorzeczył im w imieniu Jehowy. Czy Jehowa wysłuchał Elizeusza? Czy okazał, że nie podobało Mu się to pozbawione szacunku zachowanie się chłopców? Tak! Dwa niedźwiedzie wyszły z lasu i rozdarły czterdziestu dwu chłopców. Drogo musieli zapłacić za ten brak szacunku! — 2 Król. 2:23-24; Przyp. 30:17.
15. (a) Kiedy należy rozpocząć służbę dla Jehowy? (b) Jakie obfite przywileje służby mogą się stać udziałem młodych ludzi w Społeczeństwie Nowego Świata, jeśli tylko będą właściwie planować i dążyć do rzeczy właściwych?
15 Młodzi słudzy Boży, dążcie do tego, aby służyć swemu Stwórcy i wykonywać Jego dzieło, ponieważ napisano: „Pomnij na Stworzyciela twego za dni młodości twojej, póki nie przyjdzie czas udręczenia.” (Kazn. 12:1, Wu) Kto pamięta o swym Stwórcy w młodości i służy Mu, ten użyje swe młodzieńcze siły w pracy przynoszącej największe zadowolenie — w służbie pełnoczasowej. Rozpocznij ją już teraz. Wstąp do wakacyjnej służby pionierskiej i trwaj w niej, a potem przekonasz się, że twoje przywileje służby rozszerzą się na służbę pioniera ogólnego, specjalnego, albo na służbę w obwodzie lub w okręgu. Masz nawet wspaniałe widoki, aby pewnego dnia rozpocząć pracę gdzieś na szerokim świecie, w domu Betel lub w centrali Towarzystwa Strażnica. Przed tobą otwiera się wielkie pole działalności, jeśli tylko obierasz zawód kaznodziei pełnoczasowego, aby w ten sposób służyć Stwórcy. Chcąc jednak dostąpić któregoś z tych pięknych przywilejów, trzeba planować, trzeba dokładnie wiedzieć, jaki ma się zamiar, a potem usilnie zmierzać do tego celu i nie pozwolić się niczemu od tego odwieść. W liście do Rzymian czytamy: „Przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa, a nie ulegajcie staraniom o ciało i jego pożądliwości”. — Rzym. 13:14, NDą.
16. Co można uczynić w celu pokonania trudności i przeszkód?
16 Zmierzając do swego celu, do pełnoczasowej służby kaznodziejskiej, możesz napotkać na wiele trudności, które działają zniechęcająco. Może na skutek swej niedojrzałości i młodości popełniłeś jakiś niewłaściwy czyn albo zawiniłeś jakieś uchybienie? W takim wypadku bądź szczery i wyznaj swój błąd. Udaj się do rodziców albo do nadzorcy zboru i przyjmij od nich radę, która ci pomoże. Słowo Boże mówi: „Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy, aby nam odpuścił grzechy, i oczyścił nas od wszelkiej nieprawości.” — 1 Jana 1:9, NT.
17. (a) Kiedy Jehowa będzie pamiętał o młodocianych, którzy obecnie o Nim pamiętają? (b) Jakich radości i błogosławieństw mogą doznać teraz i w przyszłości młodzi ludzie, którzy służą Jehowie?
17 Zmierzaj do sprawiedliwego nowego świata. Pokładaj w nim swą nadzieję i zdecyduj się obrać zawód popierający jego sprawy. Pamiętaj teraz o Jehowie, twym Stworzycielu, wtedy i On będzie o tobie pamiętał, gdy nadejdą dni utrapienia w Armagedonie, w którym zginie ten stary, zły świat. Już teraz uciekaj od pragnień przytrafiających się młodzieży tego starego świata. Nie warto być zniszczonym za udział w jej doczesnych grzechach. Dąż do rzeczy, które mają swe źródło w nadziei na nowy świat, a służbę dla Boga uczyń celem swego życia. Takie postępowanie przyniesie ci już dziś wielką korzyść: dobre sumienie, wewnętrzne zadowolenie i serdeczną radość. Poza tym takie postępowanie stanowi dla ciebie wielką korzyść, ponieważ zapewni ci wieczne szczęście i życie w raju nowego świata.
18. Jak młodzież Społeczeństwa Nowego Świata może wywierać korzystny wpływ na swych rówieśników?
18 Młodzi, wywierajcie dobry wpływ na swych rówieśników. Rozmawiajcie ze swymi przyjaciółmi o wiecznym życiu w nowym świecie. Pokażcie im, że zarówno młody, jak i stary może zrozumieć Biblię. Powiedzcie swym towarzyszom zabaw i kolegom szkolnym, że życie nie zależy od znajomości najmodniejszych kroków tanecznych i imion najnowszych gwiazd filmu czy telewizji, ale od znajomości Jehowy Boga i Chrystusa Jezusa oraz od naśladowania Ich. Swym przykładem i postępowaniem dajcie światu dowód, że problem przestępczości wśród młodzieży może być rozwiązany tylko wtedy, gdy młodzież będzie pouczana o Słowie Bożym i zachęcana do służby na rzecz Stworzyciela, Jehowy Boga. Uciekaj więc od uciech tego starego świata, od jego nieprzyzwoitych rozmów, jego żartów, materializmu, rozwiązłości i dążenia do rzeczy opacznych, którymi Szatan Diabeł, wróg młodzieży, pragnąłby was uwikłać w sidła. Dążcie do najpiękniejszego celu, do jakiego mogą obecnie dążyć posłuszni młodzi ludzie: do pełnoczasowej służby kaznodziejskiej! Służenie Jehowie i głoszenie dobrej nowiny w charakterze chrześcijańskich kaznodziejów, stanowi najpiękniejszy cel życiowy, któremu młodzi ludzie mogą się teraz poświęcić albo się do niego przygotować. Na tej drodze możecie nie tylko sami osiągnąć życie wieczne, lecz także możecie pomóc w tym innym. Studiujcie więc gorliwie, wy młodzi głosiciele, starajcie się coraz bardziej być lepszymi kaznodziejami, abyście jeszcze lepiej mogli reprezentować Społeczeństwo Nowego Świata Jehowy ku czci i chwale Jego imienia.
[Ilustracja na str. 3]
SŁUŻBA POLOWA
[Ilustracja na str. 3]
SŁUŻBA W DOMU BETEL