Jaki jest sens tego przysłowia?

CZTERY SYTUACJE, KTÓRE DAJĄ DO MYŚLENIA

Wśród ‛słów Agura, syna Jake z Massa’, znajdujemy następujące przysłowie: „Trzech rzeczy pojąć nie mogę, a czterech nie znam: drogi orła po niebie, drogi węża po skale, drogi okrętu po morzu, drogi mężczyzny u młodej kobiety” (Prz. 30:18, 19). Jaki element jest wspólny wszystkim czterem wymienionym tu sytuacjom?

Orzeł, ptak duży i ciężki, z łatwością wzbija się w powietrze bez pozostawienia widocznego śladu, który pozwalałby odtworzyć jego trasę lub określić, że tędy przelatywał. Wąż na piasku i trawie pozostawia za sobą smugę. Potrafi się natomiast bez śladu dostać na szczyt nagiej skały, chociaż nie ma nóg. Okręt płynący po bezkresnym morzu, odnajduje swój szlak, po czym jednak ślad wkrótce zanika i nie da się stwierdzić, czy rzeczywiście tamtędy coś przepływało.

Wszystko to zostało przyrównane do „drogi mężczyzny u młodej kobiety”. Zwrot ten odnosi się zapewne do obcowania płciowego, zwłaszcza utrzymywanego w tajemnicy. Dwoje osób pobudzanych pragnieniami ciała zmierza do niedozwolonego stosunku, a na usprawiedliwienie swych postępków wynajdują przebiegłe, pozornie słuszne argumenty. Osiągnąwszy pewien punkt, brną coraz dalej, i nie próbują się nawet zastanawiać nad skutkami. Potem nie ma żadnego widocznego dowodu ich czynu. Oczywiście późniejsza ciąża lub badania lekarskie mogłyby wyjawić, że dziewczyna została naruszona. Ale poza tym przed ludźmi czyn ten można zamaskować i trzymać w ukryciu. Jedynie wszechmocny Bóg wszystko widzi, wie i osądza oraz może sprawić, że to wyjdzie na jaw, jeśli sprawa dotyczy członków zboru chrześcijańskiego.

RZECZY, KTÓRYCH NIGDY NIE MOŻNA NASYCIĆ

W Księdze Przysłów 27:20 znajdujemy przestrogę: „Szeol i otchłań są nienasycone, podobnie nienasycone są oczy człowieka”. — Poz.

Księga Przysłów 30:15, 16 zawiera pełniejszą wypowiedź na podobny temat: „Pijawka ma dwie córki, którym na imię: Daj! Daj! Trzy są rzeczy nienasycone, owszem cztery, które nigdy nie powiedzą: Dosyć! Kraina umarłych, łono niepłodne, ziemia niesyta wody i ogień, który nigdy nie powie: Dosyć!” — NP.

Nieco wcześniej, bo w Księdze Przysłów 30:14, pisarz wypowiadał się na temat tych, którzy usiłują „pożreć ubogich na ziemi, a biednych wśród ludzi” (NP). Są niczym pijawki, które wysysają krew, przy czym aż pęcznieją od jej nadmiaru. Podobni im ludzie domagają się coraz więcej pieniędzy, więcej władzy. Grób też jest zawsze otwarty dla coraz to nowych ofiar śmierci. Niepłodne łono jak gdyby się ‛domagało’ dzieci. Rachela mówiła do Jakuba: „Spraw, abym miała dzieci; bo inaczej przyjdzie mi umrzeć!” (Rodz. 30:1). Dotknięta suszą ziemia wypija deszcz, który na nią pada, i wkrótce wygląda, jakby deszczu w ogóle nie było. Ogień po strawieniu tego, co do niego wrzucono, przenosi się na dalsze materiały palne i płonie tak długo, jak długo będzie podsycany.

Wydaje się, że powyższych porównań użyto do zilustrowania nienasyconej chciwości — do zaznaczenia, że ludzie chciwi nigdy nie spoczną ani się nie nasycą, lecz ciągle popędzani samolubnym pragnieniem pochłaniają wszystko, co napotkają i każdego, kto im stanie w drodze.