przeciętnie? Zewnętrzny urok nie jest kluczem do szczęśliwej przyszłości.

Stwierdzenie to odnosi się również do dziewczyny naprawdę ładnej. Powinna sobie zdawać sprawę, że wiele pięknych kobiet skończyło prowadzeniem zupełnie pustego, a często niemoralnego życia. (Porównaj z tym Przysłów 6:24, 25 i Ezechiela 16:15). Ileż prawdy mieści się w słowach: „Czym w ryju świni złota obrączka, tym piękna kobieta, ale bez rozsądku”! (Prz. 11:22). Tak, „wdzięk bywa złudny, a uroda — próżna; ale niewiasta, która się boi Jehowy, ta sobie zaskarbia chwałę”. — Prz. 31:30, NW.

Obyś więc okazała się piękną w trwałych zaletach, które się naprawdę liczą! Dzięki nim bowiem nie tylko radować się można teraźniejszym życiem, ale osiągnięte będzie życie wiecznotrwałe w nowym porządku nieograniczonego piękna i doskonałości.

Interesująca legenda

Badacze Biblii już od dawna interesują się podaniami ludowymi z różnych okolic świata, które odzwierciedlają prawdziwość wypowiedzi biblijnych dotyczących wczesnych okresów historii człowieka. W legendach tych często znajdują potwierdzenie zwłaszcza dwa wydarzenia: ocalenie Noego i jego rodziny podczas potopu ogólnoświatowego oraz rozproszenie ludzkości z Babel nad Eufratem, powyżej Ur Chaldejskiego, co nastąpiło, gdy Bóg w Babel pomieszał mowę ludzką. — Księga Rodzaju, rozdział 7 i 11.

W ilustrowanej broszurze pt. The Family of the Maori (Rodzina Maorysów) poruszona jest między innymi kwestia pochodzenia Maorysów, tubylczych mieszkańców wysp Nowej Zelandii, którzy należą do rasy polinezyjskiej; czytamy tam: „Kim byli Maorysi? Skąd przyszli? (...) Antropolodzy wciąż jeszcze szukają odpowiedzi. Jeżeli uwzględni się tradycje Maorysów, to wydaje się, że pochodzą z terenów spoza subkontynentu indyjskiego. Ustna tradycja Maorysów opiewa, iż pierwotną ich ojczyzną jest Uru. Z Uru wyemigrowali do Irihia, a Irihia to Vrihia w starożytnym sanskrycie, czyli Indie.

„O położeniu Uru można na razie wypowiadać tylko przypuszczenia. Czyżby nim było starożytne królestwo Ur w dolnym biegu rzeki Eufrat? Teoria ta być może nie jest tak zawieszona w powietrzu, jakby się wydawało. Starożytne rzeźby egipskie wyraźnie spokrewnione są z dziełami Maorysów, a często również słowa z obszarów Indii oraz Malajów podobne są do słów maoryskich.

„Jeżeli uwzględnić tradycję Maorysów o pochodzeniu rasy polinezyjskiej, to nie dziwi fakt, iż w swej mitologii znali legendę o wielkim potopie. Tak bardzo przypomina ona dzieje Noego, że nie potrzeba jej tutaj przytaczać.”