bądźmy gnuśnymi w porze najwspanialszej sposobności służenia Bogu!

13. Dlaczego powinniśmy oddawać wszystkie siły służbie Królestwa i w związku z tym jakie słuszne ostrzeżenie kieruje zbieracz do młodych ludzi?

¹³ Niechaj nikt z nas nie trwoni swych sił na zajęcia sprowadzające nieszczęście. Na to zbyt ograniczony jest czas przed Armagedonem, w którym możemy używać swych sił w służbie Królestwa. Tej służbie oddajmy wszystkie swoje siły. Szczególne możliwości mają pod tym względem ludzie młodzi. Jeżeli trwonią swą młodość na marne, nieszczęsne zajęcia, Bóg we właściwym czasie na pewno ich za to osądzi. Zbieracz bowiem ostrzega: „Wesel się, młodzieńcze! w młodości twojej, a niech używa dobrej myśli serce twoje za dni młodości twojej, a chodź drogami serca twego, i według zdania oczu twoich; ale wiedz, że cię dla tego wszystkiego Bóg na sąd przywiedzie. A tak oddal gniew [zniechęcenie, NW] od serca twego, i odrzuć złość [nieszczęście, NW] od ciała twego, gdyż dzieciństwo i młodość są marnością.” — Kazn. 11:9, 10.

14. (a) Co zaleca zbieracz młodzieży, aby ją ustrzec od nieszczęścia oraz zmarnowania młodości i pełni sił? (b) Dlaczego większość dzisiejszej młodzieży nie będzie miała sposobności dożyć sędziwego wieku po strwonieniu młodości?

¹⁴ Jak młodzi mężczyźni i niewiasty mogą trzymać nieszczęście z dala od siebie, jak zaoszczędzić swemu sercu zniechęcenia oraz co mają zrobić, aby nie zmarnować lat młodzieńczych i kwiecia wieku? Zbieracz odpowiada: „Pamiętaj tedy na stworzyciela swego we dni młodości twojej, pierwej niżeli nastaną złe [nieszczęsne, NW] dni, i nadejdą lata, o których rzeczesz: Nie podobają mi się. (...) Pierwej niż się przerwie sznur srebrny, i niż się stłucze czasza złota, a rozsypie się wiadro nad zdrojem, a skruszy się koło nad studnią: i wróci się proch do ziemi, jako przedtem był, a duch wróci się do Boga, który go dał.” (Kazn. 12:1-7) Niestety faktem jest, że większość młodych ludzi doby dzisiejszej nawet nie będzie miała sposobności roztrwonić młodość i pełnię swego życia, aby osiągnąć nieszczęsny wiek starczy, kiedy życie okazałoby się zmarnowane. Według boskiego rozkładu czasu wielka klęska, wszechświatowa walka Armagedonu, powali ich jeszcze w młodości i pełni sił, ponieważ nie pamiętają o swym Stworzycielu i nie służą Mu pożytecznymi uczynkami.

15. Dlaczego nie potrzebujemy sami przeprowadzać doświadczeń i czego unikniemy zważając na słowa natchnionego Salomona?

¹⁵ Zdążyliśmy więc rozpatrzyć to, co powiedział zbieracz. Zostaliśmy powiadomieni o tym, co jest ‚największą marnością’ i czym jest ‚nieszczęsne zajęcie’. Nie potrzebujemy sami tego próbować, aby się o tym przekonać, na podstawie własnych doświadczeń. Salomon, który miał do dyspozycji wszelkie środki i możliwości króla, dokonał już niezbędnych doświadczeń i podaje nam wyniki swoich badań. Unikniemy tego, co jest ‚największą marnością’, i zaoszczędzimy sobie nieszczęścia, gdy sobie weźmiemy do serca jego natchnione, mądre słowa.

16. (a) Do jakiego wniosku powinniśmy dojść na podstawie powyższego i co mamy w związku z tym czynić? (b) Jak osądzone zostaną nasze pożyteczne uczynki?

¹⁶ Do jakiego wniosku powinniśmy teraz dojść i co mamy przedsięwziąć, skoro dowiedzieliśmy się od niego również o tym, co jest wartościowe? Odpowiedzią niech będą następujące jego słowa: „Wniosek końcowy z całej sprawy, po wysłuchaniu wszystkiego, jest taki: Bój się [prawdziwego] Boga i zachowuj jego przykazania. Bo w tym tkwi całość [obowiązku] człowieka. Bo wszelkiego rodzaju uczynek [prawdziwy] Bóg sam pociągnie pod sąd przewidziany dla każdej rzeczy skrytej, czy jest dobra, czy zła.” (Kazn. 12:13, 14, NW) Niczego nie zdołamy przed nim ukryć ani nie zapobiegniemy osądzaniu tego. Obowiązek nasz został nam teraz jasno przedstawiony. Okażmy zarówno w prywatnym, skrytym życiu, jak i w życiu, które prowadzimy przed wszystkimi ludźmi, że się boimy Boga i przestrzegamy Jego przykazań. Wówczas uczynki nasze będą pożyteczne i opłacalne, gdyż Bóg osądzi je pomyślnie, tak iż wspólnie z Jego błogosławionym zborem uzyskamy życie wieczne w Jego nadchodzącym świecie sprawiedliwości. — Kazn. 8:12, 13.

Budowanie z myślą o przyszłości podkreślone przy zakończeniu nauki w Szkole Galaad

DZIEŃ 7 lutego był w tym roku dniem zakończenia w Szkole Galaad nauki trzydziestej czwartej klasy misjonarzy. Zgromadziło się 2476 osób w celu skorzystania z duchowych błogosławieństw tej uroczystości.

Program rozpoczął się o godz. 9 rano, kiedy prezes Towarzystwa, N. H. Knorr, poprosił sługę Farmy Królestwa i kolejno wszystkich czterech wykładowców Szkoły, żeby jeszcze udzielili klasie krótkich rad. Potem prezes Knorr przemawiał ponad godzinę na temat: „Budowanie z myślą o przyszłości.”

Mówca wykazał swoim uważnym słuchaczom, że Mojżesz skutecznie przeprowadził teokratyczne dzieło budowania, gdyż był mężem wiary i miłował sprawiedliwość. Jezus zbudował zbór chrześcijański. Ci, których wyszkolił, kontynuowali właściwego