i uwolnić lud Boży — był nim Cyrus, znany też jako Cyrus Wielki. Proroctwo głosiło, że będą przed nim otwarte „dwuskrzydłowe wrota, tak iż nawet bramy nie będą zamknięte” (Izaj. 44:26 do 45:1). Czy rzeczywiście tak się stało? Odpowiedzi niech udzieli historia.

UPADEK BABILONU

Przepowiedziana 70-letnia niewola Żydów dobiegała końca, gdy rozpoczął się zwycięski pochód Medów i Persów. Król babiloński Nabonid umknął przed Cyrusem z pola walki. Historyk grecki Herodot podaje, że Babilończycy przygotowali się do przetrzymania bardzo długiego oblężenia. Niewątpliwie zaufali potężnym murom swej stolicy.

Sprawozdanie biblijne donosi, że w nocy z 5 na 6 października 539 roku p.n.e. Baltazar urządził w mieście wspaniałą ucztę dla tysiąca swoich dostojników (Dan. 5:1-4). Herodot potwierdza, iż owej nocy w Babilonie obchodzono święto; mieszkańcy „tańczyli w tym czasie i się zabawiali”. Natomiast na zewnątrz Cyrus zmienił bieg wód Eufratu, przepływającego przez sam środek miasta. Kiedy poziom rzeki się obniżył, jego żołnierze przeszli grząskim dnem wzdłuż wysokich murów i opanowali — jak je nazwał Herodot — „furtki, które wiodły do rzeki”, nie zamknięte przez Babilończyków.

Wiele lat wcześniej prorok Jeremiasz barwnie opisał przyszły upadek tego miasta powiadając: „Przestali walczyć rycerze Babilonu (...). Goniec biegnie za gońcem, zwiastun za zwiastunem, by donieść królowi babilońskiemu, że jego miasto zdobyte ze wszystkich stron, że brody są obsadzone, bastiony spalone” (Jer. 51:30-32, Bw).

Potwierdza ten opis Kronika Nabonida, przechowywana obecnie w Muzeum Brytyjskim. Dowiadujemy się z niej, że „wojska Cyrusa wkroczyły do Babilonu bez walki”.

SPEŁNIENIE SIĘ PROROCTWA JEHOWY

Imperium babilońskie upadło w ciągu jednej nocy. Trzecie mocarstwo światowe w historii biblijnej nagle przestało istnieć. W sporządzonym pismem klinowym dokumencie, znanym jako Cylinder Cyrusa, zdobywca ów mógł się chełpić: „Ja jestem Cyrus, król świata, król wielki, król prawowity, król Babilonu, król Sumeru”. Wkrótce potem wydał on słynny dekret, na mocy którego około 50 000 żydowskich jeńców powróciło, by odbudować Jeruzalem i świątynię Jehowy. Powrót ich zbiegł się z zakończeniem przepowiedzianych 70 lat niewoli (Ezdr. 1:1-11).

Setki lat później przybył do Babilonu Piotr, apostoł Jezusa, by nauczać członków tamtejszej prężnej gminy żydowskiej, i właśnie stamtąd napisał przynajmniej jeden ze swych natchnionych listów wchodzących w skład Biblii (1 Piotra 5:13). Z biegiem czasu jednak spełniło się następujące proroctwo: „I stanie się z Babilonem, perłą królestw, chlubą i dumą Chaldejczyków, to, co się stało z Sodomą i Gomorą, które zniszczył Bóg. Nigdy już nie będzie zamieszkany” (Izaj. 13:19, 20, Bw).

Dzisiaj potężny Babilon to tylko pokryte pyłem ruiny, rumowiska na pustkowiu, nieme, ale wymowne świadectwo niezawodności proroczego Słowa Jehowy (Jer. 51:36, 37).

Pomoc w okresie dojrzewania

Nabywanie dojrzałości nie jest łatwe w obecnych niespokojnych czasach. Młodzież napotyka wiele nowych sytuacji i musi podejmować ważne decyzje. Czy palić? Czy zażywać narkotyki? Jak się odnosić do osób odmiennej płci? Co sądzić o samogwałcie i homoseksualizmie? Pewna dziewczyna pisze:

„Mam już prawie 13 lat i pragnę Wam podziękować za książkę Twoja młodość. Bardzo mi pomogła w trudnym okresie dorastania. Chciałabym, żeby wiedziały o niej wszystkie dzieci w moim wieku, a także starsze”.