Gdy Biblia porusza zagadnienia naukowe,...

„Na początku Bóg stworzył niebiosa i ziemię” (Rodz. 1:1). W książce „God and the Astronomers” (Bóg a astronomowie) na stronie 14 czytamy: „Widzimy więc, że dowody z dziedziny astronomii prowadzą do biblijnego poglądu na powstanie świata”.

„Zawiesił ziemię na niczym” (Hioba 26:7). Egipcjanie wierzyli, że ziemia spoczywa na słupach; Grecy — że podtrzymuje ją Atlas; jeszcze inni — że niesie ją na grzbiecie słoń stojący na żółwiu, który pływa po kosmicznym oceanie. Tymczasem to, co powiedziano w pochodzącej z XV wieku p.n.e. Księdze Hioba, jest ścisłe pod względem naukowym.

W VIII wieku p.n.e. Izajasz napisał, że Jehowa „mieszka nad okręgiem ziemi”. Hebrajskie słowo „chug” tłumaczone na „okręg” może również oznaczać „kulę”, jak to wynika z konkordancji opracowanej przez Davidsona oraz z „Old Testament Word Studies” Wilsona. Dlatego w tłumaczeniu Moffata oddano tekst Izajasza 40:22 następująco: „Siedzi nad okrągłą ziemią”.

Biblia mówi: „Gwiazda różni się od gwiazdy wspaniałością”. Uczeni wiedzą dzisiaj, że są gwiazdy niebieskawe, żółte, jak również białe karły i że się różnią między sobą pod wieloma innymi względami (1 Kor. 15:41).

Setki lat naprzód, zanim przyrodnicy zdali sobie sprawę z wędrówek ptaków, Jeremiasz napisał (VII wiek p.n.e.): „Nawet bocian w przestworzach zna swój czas, synogarlica, jaskółka i żuraw przestrzegają pory swojego przylotu” (Jer. 8:7, Nowy Przekład).

Tysiąc lat przed Chrystusem król Salomon pisał obrazowo o krążeniu krwi (Kazn. 12:6). Medycyna poznała je dzięki badaniom dra Harveya dopiero w XVII wieku po Chrystusie.

Z prawa Mojżeszowego (XVI wiek p.n.e.) wynika, że już tysiące lat przed Pasteurem zdawano sobie sprawę z istnienia drobnoustrojów chorobotwórczych. Prawo to zawierało zarządzenie chroniące przed zakażeniem (Kapł. rozdz. 13, 14).

W 1907 roku medycyna odkryła, że gryzonie są roznosicielami chorób. W związku z pewną zarazą, w 1 Samuela 6:5 wspomniano o „szczurach, które pustoszą kraj” („The New English Bible”). Było to w XI wieku p.n.e.

Jak to potwierdziła kronika skamielin i współczesna genetyka, zawarte w Księdze Rodzaju sprawozdanie o stwarzaniu jest zgodne z wiedzą biologiczną, gdy mówi, że każdy rodzaj miał się rozmnażać „według swego rodzaju” (Rodz. 1:12, 21, 25).

„Idź do mrówki, leniwcze, (...) w żniwa zgromadza swoją żywność” (Prz. 6:6-8, NP). Krytycy Biblii wyszydzali tę wypowiedź, twierdząc, że żadne mrówki tego nie robią, jednakże w 1871 roku pewien angielski przyrodnik odkrył mrówki, które rzeczywiście gromadzą ziarno. Nazwano je mrówkami żniwiarkami. W Biblii wspomniano o nich już setki lat przed Chrystusem.

Plan genetyczny zapłodnionego jaja ludzkiego zawiera programy każdej części naszego ciała, gdy jeszcze nawet nie ma ich śladu. Porównaj to z Psalmem 139:16: „Oczy Twoje [Jehowy] widziały nawet mój zarodek, i do Twej księgi zostały wpisane wszystkie jego cząstki, jeśli chodzi o dni, kiedy się kształtowały i kiedy jeszcze nie było ani jednej z nich”.