Szczęśliwa rodzina Boga, który czyni cuda

 1. Dlaczego rodzina Boża jest obecnie niezmiernie szczęśliwa?

ISTNIEJE obecnie na ziemia rodzina, która jest niezmiernie szczęśliwa. Jest to szczęśliwa rodzina wielkiego Boga, który ‚czyni cuda’. Członkowie tej rodziny żyją rozproszeni wśród wszystkich narodów i ludów ziemi, niemniej jednak szczęściem napełnia ich fakt, że jednoczy ich wielbienie wspólnego Ojca, najmiłościwszego w całym wszechświecie. Są szczęśliwi, ponieważ ich Ojciec Jehowa ustanowił Królestwo niebios, którego władzę oddał w ręce swego Syna Chrystusa Jezusa, i ponieważ otworzył przed nimi cudowne widoki na dostatnie życie rodzinne przez całą wieczność. Są szczęśliwymi dziećmi szczęśliwego Boga.

 2. (a) Dlaczego większość rodzin ludzkich jest dzisiaj nieszczęśliwa? (b) Co można powiedzieć o nowożytnych „bogach”?

² Większość rodzin, z których się składa rodzaj ludzki, jest dzisiaj nieszczęśliwa. Dzieje się tak, ponieważ są „przeciwne zbawiennemu pouczeniu według chwalebnej dobrej nowiny szczęśliwego Boga”. (1 Tym. 1:9-11, NW) Rodziny ludzkie w nigdy dotąd nie spotykanej mierze ulegają rozbiciu przez rozwody, nieobowiązkowość i brak miłości. Skąd się to bierze? Stąd, że nie znają szczęśliwego Boga, Jehowy, jedynego prawdziwego Źródła jedności i szczęścia. Ludzie zamiast tego nagromadzili sobie mnóstwo bogów fałszywych. Istnieje tyle sekciarskich „bogów”, ile jest sekt chrześcijaństwa, a nadto czyni się „bogami” przodków i wielbi „bogów” narodowych. Na niektórych obszarach ziemi państwo odbiera cześć boską i w takim kraju składa się życie rodzinne w ofierze temu „bogu”. Inni przypisują zbawienie Narodom Zjednoczonym. Wiele osób uwielbia jakąś „gwiazdę” na niemoralnym firmamencie filmu albo jakiegoś bohatera wojskowego, politycznego czy sportowego. Apostoł Paweł trafnie opisał materialistycznie usposobionych ludzi czasów obecnych: „Bogiem ich jest brzuch; przechwalają się ze swych niecnych czynów, a myśli ich są przyziemne.” (Filip. 3:19, Kow) W rzeczywistości tkwią ślepo w niewoli Szatana, ‚boga tego systemu rzeczy’. (2 Kor. 4:4, NW) Oczywiście nie są szczęśliwi.

 3. Co jedynie może teraz uczynić ludzi szczęśliwymi?

³ Jedynie ‚chwalebna dobra nowina szczęśliwego Boga’ — całość wspaniałego poselstwa zawartego w Jego Słowie, Biblii — może obecnie uszczęśliwić ludzi. Jedynie ta dobra nowina, dotycząca Królestwa Bożego, może wyprowadzić ludzi z ciemności oszalałego świata do chwalebnego światła i jedności, którą się cieszy rodzina Boża w niebie i na ziemi. Kto szuka prawdziwego szczęścia, ten musi wielbić szczęśliwego Boga i Ojca wszystkiego, co żyje, jak to też czynił apostoł: „Dlatego zginam kolana swoje przed Ojcem (...) od którego się wszelka rodzina na niebie i na ziemi nazywa.” — Efez. 3:14, 15, NT.

 4, 5. (a) Jak człowiek na ziemi może sobie uświadomić chwałę niebiańskiej rodziny Jehowy? (b) Jakie — miedzy innymi — wspaniałości stworzenia Jehowy świadczą o Jego majestacie?

⁴ Człowiek, który jest ‚uczyniony mało mniejszym od aniołów’, nie może swoim ludzkim wzrokiem widzieć rodziny Bożej w niebiosach. Jednak pouczony przez natchnione Słowo Boże zdoła on okiem duchowego rozeznania pojąć wiele spraw, które się wiążą z chwałą tej rodziny i niedoścignioną chwałą jej Ojca. Potrafi zrozumieć radosne obwieszczenie niebiańskiego serafina: „Święty, święty, święty jest Pan zastępów; pełna jest wszystka ziemia chwały jego.” (Izaj. 6:3) Wspaniałość stworzenia Bożego na ziemi w istocie rzeczy odzwierciedla cząstkę daleko większej wspaniałości, która napełnia wszystko przewyższające dzieło stworzenia Bożego — niewidzialne niebiosa.

⁵ Przyjrzyjmy się przez chwilę niektórym z tych wspaniałości stworzenia Bożego. Gdziekolwiek natura nie została skażona ręką upadłego człowieka, tam tchnie ona mądrością, pięknością i harmonią. Następujące po sobie pory roku i zmieniająca się wraz z nimi szata barw oraz nieskończona rozmaitość i wdzięk stworzeń ludzkich, zwierzęcych i roślinnych — wszystko to świadczy o miłościwym Stwórcy, który „wszystko dobrze czyni czasu swego”. (Kazn. 3:11) Te cuda trwały nieprzerwanie poprzez tysiąclecia zgodnie z prawami Bożymi, aż dopiero współczesny człowiek zaczął zanieczyszczać ziemię i powietrze ubocznymi produktami swej wiedzy, a umysły ludzkie naukami ateistycznymi. Atomiści, którym tak zależy na wzajemnym zdmuchaniu się eksplozjami z powierzchni ziemi, zrobiliby dobrze, gdyby się przez chwilę zastanowili nad tym, jak Stwórca, Jehowa, od miliardów lat wykorzystuje proces rozszczepiania jąder atomowych do celów pokojowych. To przecież Jehowa, doskonały Organizator, utworzył reaktor jądrowy zwany słońcem oraz umieścił ziemię na odpowiedniej orbicie — nie za daleko i nie za blisko słońca — aby śmiertelne stworzenia ziemskie otrzymywały właściwe ilości energii potrzebnej im do utrzymania życia. Jak Dawid w dawnych czasach, tak i dzisiejsi wierzący, pokorni ludzie czują się zmuszeni oświadczyć: „Gdy się przypatruję niebiosom twoim, dziełu palców twoich, miesiącowi i gwiazdom, któreś wystawił, tedy mówię: Cóż jest człowiek, iż nań pamiętasz? albo syn człowieczy, iż go nawiedzasz? (...) Panie [Jehowo, NW], Panie nasz! jako zacne jest imię twoje po wszystkiej ziemi!” — Ps. 8:4-10.

 6. Co wyjawia Daniela 7:9-14 w związku z (a) chwałą niebiańskiego tronu Jehowy? (b) wiecznotrwałym Królestwem?

⁶ Imię Jehowy jest rzeczywiście „zacne” na całej ziemi. Ale jeśli chwałę przynosi Mu już napełnienie ziemi, to ileż więcej wysławia Go to, co napełnia dziedziny Jego niezrównanego stworzenia duchowego! Tutaj również przejawia się mądrość i dobre zorganizowanie, lecz na skalę jeszcze o wiele wspanialszą: „Przypatrywałem się, aż one stolice postawione były, a Starodawny usiadł, którego szata była jak śnieg biała, a włosy głowy jego jako wełna czysta, stolica [tron] jego jako płomienie ogniste, a koła jej jako ogień gorejący. Rzeka ognista płynąc wychodziła od oblicza jego. Tysiąc tysięcy służyło mu, a dziesięćkroć tysiąc tysięcy stało przed nim.” A więc miriady aniołów, służących we wspaniałej harmonii! I oto Jehowa, wymieniony tu „Starodawny”, oddaje w ręce Chrystusa — ‚podobnego synowi człowieczemu’ — „władzę i cześć, i królestwo, aby mu wszyscy ludzie, narody i języki służyli; władza jego władzą wieczną, która nie będzie odjęta, a królestwo jego, które nie będzie skażone”. — Dan. 7:9-14.

 7. Na co wskazuje Ezechiela 1:4-28, jeśli chodzi o przymioty Jehowy i Jego wszechświatowej organizacji? Co ukazano w Objawieniu 4:1-8?

⁷ W proroctwie Ezechiela 1:4-28 również opisano płomiennymi słowami wizję tronu niebiańskiego i otaczającego go blasku chwały Jehowy. Lojalna organizacja niebiańska Jehowy została tu przedstawiona przez zamknięty kwadrat „czterech stworzeń żyjących” (NW), zawsze gotowych do gorliwego spełnienia zlecenia Jehowy, gdyż ‚biegały i wracały się jak prędkie błyskawice’. Ukazano również, że każde z tych żywych stworzeń miało głowę o obliczach człowieka, lwa, wołu i orła, co symbolizuje doskonale zrównoważone przymioty pochodzące od Jehowy i charakteryzujące całą Jego rodzinę niebiańską i ziemską, mianowicie bezgraniczną miłość, odważną sprawiedliwość, nieprzezwyciężoną moc i dalekowzroczną mądrość. W Objawieniu 4:1-8 podana jest podobna wizja okrytej chwałą organizacji Jehowy, Jego oddanej Mu i w pełni czuwającej wszechświatowej organizacji świętych stworzeń, które stale z radością wołają: „Święty, święty, święty jest Jehowa Bóg, Wszechmocny, który był i który jest, i który nadchodzi.” — NW.

 8. (a) Dlaczego można powiedzieć, że wszechświatowa organizacja Jehowy służy Mu jako oddana „małżonka”? (b) Kto obecnie uświadamia sobie chwałę Jehowy i Jego organizacji?

⁸ Wszechświatowa organizacja Jehowy, która jest z Nim związana węzłem rodzinnym, służy Mu jako oddana „małżonka” albo pomocnica. Jest czujna, pełna miłości i pracowita, tak jak wierna żona w szczęśliwej rodzinie ludzkiej. (Przyp. 31:10-31) Od tej przypodobanej do niewiasty organizacji, do której należą też Jego namaszczone duchem, oddane Mu dzieci na ziemi, Jehowa powiada: „I oglądają narody sprawiedliwość twoją, i wszyscy królowie sławę twoją (...) I będziesz koroną ozdobną w ręce Pańskiej, i koroną królestwa w ręce Boga twego (...) jako się oblubieniec weseli z oblubienicy, tak się weselić będzie z ciebie Bóg twój.” (Izaj. 62:2, 3, 5) Zgodnie z przepowiednią proroctwa ludzie dobrej woli ze wszystkich narodów przyłączają się obecnie do namaszczonego ostatka spłodzonych z ducha dzieci Jehowy na ziemi i wraz z nim dostrzegają sprawiedliwość, chwałę i piękno wszechświatowej organizacji rodziny Jehowy. Wychodzą z ciemności i mroku okrywającego narody świata, aby się cieszyć światłem i prawdą, gdyż oto „zajaśniała już chwała Jehowy”. — Izaj. 60:1-8, NW.

 9. W jaki sposób rodzina Boża może obecnie znaleźć szczęście i pokój?

⁹ Czy pragniesz szczęścia i pokoju, który może dać tylko Jehowa? Jeżeli tak, to dobrze zważaj na pouczenie, jakie On kieruje przez swą przypodobaną do małżonki organizację, o której napisano: „Wszyscy synowie twoi będą wyuczeni od Pana [Jehowy, NW], i obfitość pokoju będą mieli synowie twoi.” — Izaj. 54:13.

POUCZENIE ZBAWIENNE DLA RODZINY BOŻEJ

10. Jak Jezus scharakteryzował narzędzie do przekazywania zbawiennych pouczeń rodzinie Bożej na ziemi?

¹⁰ Jezus w swym godnym uwagi proroctwie o dopełnieniu obecnego systemu rzeczy przepowiedział wojny światowe, ucisk, wzrastające bezprawie, a nawet fałszywego „boga”, który powoduje spustoszenie: Organizację Narodów Zjednoczonych. Przepowiedział również, że „dobra nowina o królestwie” będzie głoszona na całej ziemi, i wskazał, jakim narzędziem posłuży się do przeprowadzenia tego dzieła oraz do przekazywania zbawiennych pouczeń wszystkim członkom rodziny Bożej na ziemi. Oświadczył: „Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i rozumnym, którego pan jego ustanowił nad swą czeladzią, aby jej dawał pokarm na czas słuszny? Szczęśliwy jest ten niewolnik, jeśli jego pan, przychodząc, znajduje go tak czyniącego. Zaprawdę powiadam wam: Ustanowi go nad całą swoją posiadłością.” — Mat. 24:7, 8, 12, 14, 15, 45-47, NW.

11. Jak „niewolnik” okazuje, że jest w pełni przebudzony i czuwa nad przywilejami Królestwa?

¹¹ Ten niewolnik jest zupełnie niepodobny do stróżów chrześcijaństwa, którzy się kochają w drzemaniu. (Izaj. 56:10) „Niewolnik”, to znaczy zbiorowo wzięty ostatek pozostających jeszcze na ziemi, namaszczonych, oddanych synów Jehowy jest w pełni przebudzony i czuwa nad przywilejami Królestwa, pilnie stosując się do poleceń swego Pana, Chrystusa Jezusa. Radośnie powitał Pana, gdy ten przybył w roku 1918, aby osądzić wszystkich, którzy się podawali za chrześcijan. W tym okresie przeglądu i sprawdzania Mistrz oświadczył: „Słusznie zrobiłeś, dobry i wierny niewolniku! Byłeś wierny w małych rzeczach. Ustanowię cię nad wieloma. Wejdź do radości swego pana.” (Mat. 25:21, NW) Po powierzeniu jej wielu spraw — a właściwie wszystkich spraw Mistrza na ziemi — ta organizacja „niewolnika” wiernie kroczy za przewodnictwem Słowa i ducha Jehowy, publikując pouczenia biblijne, które są „pokarmem na czas słuszny”, i troszcząc się o to, żeby ten potok w coraz większej obfitości docierał aż do krańców ziemi.

12. Jaka cudowna organizacja została wyłoniona calem duchowego karmienia rodziny Bożej?

¹² Dzięki temu, że „niewolnik wierny i rozumny” radośnie usługuje całej rodzinie Bożej na ziemi, otrzymuje ona odpowiednie dla siebie pożywienie. Ten pokarm i budowanie się na nim jest dla niej sprawą żywotną. Chcąc zachować duchową radość i zdrowie, wszyscy muszą się regularnie karmić przy stole rodzinnym, i w tym celu „niewolnik” wyznaczył nadzorców w około 20 000 zborów istniejących na całej ziemi. Ci dbają o to, aby cztery do pięciu razy tygodniowo były urządzane odpowiednie zebrania, na których się podaje zbawienne pouczenia, nadto by w rodzinie zborowej pomagano wszystkim w uczęszczaniu na nie i w wyruszaniu do służby Bożej. W ten sposób ‚dobrze czynią wszystkim, a najwięcej domownikom wiary’. (Gal. 6:10) Ta rodzina, która rozciąga się na 175 krajów i terytoriów i której członkowie wszyscy współpracują z sobą w całkowitej jedności, jest na pewno najcudowniejszą rodziną, jaka się kiedykolwiek pojawiła na powierzchni ziemi. Ci, z których się składa, są nowożytnymi „domownikami Bożymi”. — Efez. 2:19.

13. Pod jakimi względami boskie wykształcenie góruje nad wykształceniem świeckim?

¹³ Zbawienne pouczenia pochodzące od szczęśliwego Boga są obecnie rzeczą nader ważną. W dzisiejszym na opak odwróconym świecie niejeden czyni wielkie wysiłki, aby zdobyć wykształcenie w obranej dziedzinie naukowej, filozoficznej czy kulturalnej. W najlepszym razie może mieć nadzieję na wyspecjalizowanie się podczas swego krótkiego życia w jakimś wąskim wycinku wiedzy. Daleko szersza i bardziej uszczęśliwiająca jest dziedzina wykształcenia boskiego, które obecnie pobiera rodzina Boża w Społeczeństwie Nowego Świata. Nie jest ono ograniczone do dziesięciu czy iluś tam lat szkolenia świeckiego ani do okresu życia, który by w całości trwał siedemdziesiąt czy osiemdziesiąt lat. To kształcenie się nie będzie zakończone przez uzyskanie stopnia akademickiego, ani się nie przerwie, gdy współcześni wielcy uczeni zostaną wraz ze swymi narzędziami zniszczenia starci w proch przez to, co Bóg z nimi uczyni w Armagedonie. Studia te będą trwały bez końca, w różnych czasach specjalizując w różnych kierunkach. — Kazn. 3:1.

14. (a) Dlaczego trzeba obecnie specjalizować się w wykształceniu boskim? (b) Jak należy zapatrywać się na wykształcenie świeckie i utrzymywać je na właściwym miejscu?

¹⁴ W tej chwili boski program kształcenia specjalizuje tych, którzy z niego korzystają w cudownych prawdach związanych z ustanowionym Królestwem Jehowy. A zatem jest ważne, żeby wszyscy członkowie rodziny Bożej zwracali jak najwięcej uwagi na osobiste studium Biblii i na regularne przychodzenie do miejscowej Sali Królestwa, czyniąc wszystko, co tylko w ich mocy, aby się wyposażyć na robotników godnych uznania Bożego, którzy ‚władają słowem prawdy właściwie’. (2 Tym. 2:15, NW) Dobre, zasadnicze wykształcenie świeckie oczywiście również jest potrzebne członkom rodziny Bożej. Ale w jakim celu? Czy po to, żeby się wysuwali na czoło w obecnym świecie? Nie; jest ono dla nich ważne jedynie o tyle, o ile ich wyposaża w podstawy do pełnienia roli kaznodziejów. Trzeba dbać o to, by wykształcenie świeckie pozostawało na właściwym miejscu w życiu. Kto pielęgnuje zainteresowanie wyższym wykształceniem świeckim lub stara się ‚rozwijać charakter’ przez przerzucanie się z jednego kierunku na inny, ten wystawia siebie na niebezpieczeństwo zatonięcia w filozofii obecnego świata. (Kol. 2:8) Jedyny cel wszystkich nas powinien teraz być taki: przedrzeć się do Bożego nowego świata. Później będzie mnóstwo sposobności do podjęcia innych studiów stosownie do boskiego czasu i zamysłu.

15, 16. (a) Jakie nieograniczone możliwości kształcenia się otworzy przed ludzkością nowy świat? (b) Jakich wysiłków nie powinniśmy teraz szczędzić?

¹⁵ Fizjolodzy wykazali, że człowiek posługuje się obecnie tylko częścią swego mózgu.a Niejaki Bruce Bliven w artykule pt. „Niewykorzystane możliwości twego mózgu” stwierdza: „Pojemność mózgu jest prawie nieograniczona.” Po cóż się mozolić nad tym, aby owym wycinkiem mózgu uganiać się za przemijającą wiedzą świecką, jeśli w nowym świecie po przywróceniu doskonałości człowiek będzie w stanie posługiwać się wszystkimi otrzymanymi od Boga władzami umysłu do zgłębiania wspaniałych dziedzin wiedzy, których nowożytni intelektualiści nawet jeszcze nie tknęli! W nowym świecie będą nieograniczone możliwości rozwijania swych umiejętności. Wielkie, mistrzowskie dzieła sztuki światowej, muzyki i wynalazków naukowych obecnego wieku w porównaniu ze wspaniałym artyzmem wytworów nowego świata spadną do poziomu miernoty i tandety. Człowiek nie będzie się już trudzić z chciwości albo na rzecz wojny, lecz wszystkie jego osiągnięcia będą służyć pokojowi i wiecznej chwale Jehowy Boga. — Ps. 104:24, 31; Izaj. 65:22-25.

¹⁶ Jakąż radość będzie sprawiać w nowym świecie stałe przyjmowanie wiedzy do doskonałego umysłu obdarzonego wierną pamięcią! Cóż w obliczu tego znaczą obecnie podejmowane wysiłki — choćby się komuś wydawały nawet bardzo wielkie — mające na celu przyjęcie do niedoskonałych umysłów Słowa Bożego i zbawiennych pouczeń, które prowadzą do życia wiecznego! — Jana 6:63, 68.

WYCHOWANIE RODZINY DO ŻYCIA

17, 18. (a) Jaka poważna odpowiedzialność ciąży teraz na rodzicach? (b) Jak obecny kryzys podkreśla tę odpowiedzialność?

¹⁷ Wszyscy, którzy ‚chodzą’ z prawdziwym Bogiem i Jego szczęśliwą rodziną, muszą się wywiązywać z obowiązków, jakie maja wobec swych rodzin cielesnych. Czy masz własne dzieci? Jeśli tak, to czy robisz wszystko, co w twojej mocy, aby je wychować według zasad Bożych? Czy przeciwnie — poprzestajesz na tym, że im pozwalasz biegać z dziećmi świata i pozostawiasz wszystko własnemu biegowi, aż się nadarzy „lepsza sposobność” do wychowywania ich w duchu teokratycznym?

¹⁸ Obecny świat stoi w obliczu największego załamania. Odpowiada on poniekąd kryzysowi, któremu uległa kiedyś Juda i który doprowadził do zburzenia Jeruzalem w roku 607 przed Chr. W owych czasach Żydzi dali się pochłonąć przez materializm i fałszywą religię. Niektórzy ofiarowali nawet swoje dzieci w płomieniach pogańskiego boga Molocha. (Jer. 32:35) Chociaż to brzmi może strasznie, ale te same praktyki znajdują dziś odpowiednik w chrześcijaństwie, które się odwróciło od zdrowej nauki biblijnej i wydało swe dzieci na pastwę nowożytnego materializmu i przestępczości. Oby się to nigdy nie przydarzyło dzieciom ze Społeczeństwa Nowego Świata! Niech rodzice mają się stale na baczności, prowadząc dzieci z miłością według zasad Bożych. — Efez. 6:1-4; Przyp. 22:6.

19. Jak mądrzy rodzice strzegą dzisiaj swych dzieci?

¹⁹ Mądrzy rodzice trzymają dzisiaj swe dzieci blisko siebie. Interesują się nimi i regularnie studiują z nimi w domu Biblię. Stosują się we wszystkim do mądrych rad, jakie Słowo Boże podaje na temat odpowiedniego wychowania dzieci. Zdają sobie sprawę, że gdy nadchodzi pora na zebranie nie należy pytać dzieci: Czy zechcesz pójść z nami? Nie podsuną też dziecku myśli: Czy nie czujesz się dziś wieczorem zbyt zmęczony, kochanie? Ojciec czy matka również nie zabierze dzieci ze sobą tylko dlatego, że w domu pozostałyby bez opieki. Z drugiej strony nie zostawi ich w domu z obawy, że na zebraniu będą się za głośno zachowywać. Zabierze malców na zebranie bez względu na to, czy chcą pójść, czy nie, a gdy się niewłaściwie zachowają, przywoła ich do porządku, ale nie przez przekupienie cukierkami, lecz w razie takiej potrzeby — dobrym klapsem. Szybko zrozumieją, że są tam po to, by się przysłuchiwać i uczyć. — Przyp. 13:24; 23:13, 14; 5 Mojż. 4:9, 10.

20. (a) Jaki godny przykład można znaleźć w postępowaniu ludu judzkiego pod władzą wiernego króla Jozafata? (b) Jaką ważną decyzję muszą podejmować rodzice za dzieci poddane ich opiece?

²⁰ W miarę zaostrzania się kryzysu na ziemi zwiększa się także potrzeba strzeżenia swych dzieci. Gdy lud judzki pod władzą wiernego króla Jozafata podobnie stanął wobec kryzysu, wówczas zgromadził się i szukał rady u Jehowy. A kto się zgromadził? Czy tylko dorośli? Sprawozdanie podaje: „Także ze wszystkich miast Judzkich zeszli się szukać Pana [Jehowy, NW]. (...) Wszystek też lud Judzki stał przed Panem, i dziatki ich, żony ich, i synowie ich.” (2 Kron. 20:4, 13-17) Przy tej okazji wszystkie rodziny judzkie „i dziatki ich” oglądały, jak Jehowa je wybawił. Rodzice, jeśli wasze dzieci zgodnie z waszym własnym przykładem gorliwości teokratycznej przychodzą na zebrania zawsze, a więc nie tylko czasami, gdy im przyjdzie ochota, oznacza to dla nich ochronę i życie. Dopóki nie dorosną i nie osiągną wieku, w którym będą odpowiadać same za siebie, wy podejmujecie tę ważną decyzję za nie. — 5 Mojż. 6:4-7; 29:10-13.

21, 22. (a) Jak można kształtować młode umysły już od najwcześniejszych lat życia? (b) Jak pewna młoda matka od samego początku dobrze się do tego zabrała?

²¹ Jak wiadomo, jezuici mówią: „Daj mi sześcioletnie dziecko, a zrobię z niego katolika.”b Zdają sobie sprawę, że w tym wczesnym wieku można nadać kształt całemu przyszłemu życiu człowieka. Rodzice należący do wielkiej rodziny Bożej powinni oczywiście być jeszcze gorliwsi wobec swych dzieci. Oto mają sposobność kształtowania młodych umysłów — zamiast według sekciarskich wierzeń — zgodnie ze ‚zbawiennym pouczeniem według chwalebnej dobrej nowiny’, która prowadzi do życia wiecznego. Gdy to modelowanie rozpocznie się od samego zarania życia dziecka, wówczas jego pierwsze pytania będą dotyczyć Jehowy i Jego zamysłu. Już na długo przed osiągnięciem wieku przedszkolnego ochraniające zasady pouczenia biblijnego będą zapuszczać w tym młodym sercu korzenie. Od najwcześniejszych lat dziecko może być uczestnikiem codziennego omawiania przez rodzinę tekstu dziennego. Później, gdy się nauczy czytać, zbożni rodzice mogą je pouczać nie tylko przez regularne studiowanie z nim samym, ale i przez pomaganie mu w przygotowaniu się do udziału w zebraniach.

²² W Hongkongu jest pionierka specjalna, która ma małe dziecko. Już od chwili, gdy miało dwa tygodnie, regularnie po kilka razy w tygodniu zabiera je ze sobą na zebrania w koszyku tam używanym do noszenia dzieci. Dzięki pomocy chętnych krewnych ta matka kilkutygodniowego dziecka mogła już znowu poświęcać służbie Królestwa 150 godzin w miesiącu, a gdy się da, zabiera dziecko ze sobą. Kto teraz ma lepszą sposobność wyrośnięcia na dojrzałego i gorliwego sługę Bożego: dziecko tej młodej chińskiej matki czy „dziecko nowoczesne”, które jest pozostawione samemu sobie i może robić, co mu się podoba?

23. Jak mężowie mogą pomóc niewierzącym żonom, a żony niewierzącym mężom?

²³ Jakże szczęśliwa jest społeczność braci i sióstr w Bożej ogólnoświatowej rodzinie świadków Jehowy, i jak radosne są widoki wspólnego przedostania się żywo do nowego świata sprawiedliwości! A ileż większa jest radość, gdy rodziny cielesne znajdą się całe w łonie większej rodziny ludu Bożego! Mężowie, pomóżcie swoim żonom! Żony, pomóżcie swoim mężom! Warto planować taktowne mówienie swemu współmałżonkowi tego wszystkiego, co mu może pomóc do zrozumienia wspaniałej nadziei na nowy świat, który jest teraz tak bliski. Pod tym względem niektóre osoby przez bojaźń przed człowiekiem i przez brak wiary przeoczyły niekiedy świetne okazje. Obawiały się tego, co ewentualnie mąż mógłby powiedzieć lub uczynić, gdyby stwierdził, że świadczą na rzecz Jehowy. Raczej więc niejako pozostawiły męża w ciemności. Biblia jednak powiada: „Nie ma bojaźni w miłości, ale miłość doskonała odrzuca bojaźń, ponieważ bojaźń sprawia powściągliwość.” (1 Jana 4:18, NW) Opowiedz swemu współmałżonkowi wspaniałą dobrą nowinę o Królestwie! Daj mu sposobność przyłączenia się do ciebie. Ufaj, że Jehowa pokieruje sprawą.

24. W jaki sposób mądrość i Pismo Święte mogą być użyte na rzecz zbawienia pozostałych członkom rodziny?

²⁴ Rozmawiając z takimi członkami rodziny, mądrze dobieraj tematy. Nie pobudzaj ich do sprzeciwiania się przez poruszanie najpierw punktów spornych. Mów raczej o wielkich prawdach dotyczących miłościwego, wszechmądrego Stwórcy i Boga, o wspaniałych widokach rajskiej ziemi, o cudownej miłości i jedności, która panuje w Społeczeństwie Nowego Świata, oraz jego wysokich miernikach moralnych. Wyrabiaj w nich poważanie dla pięknej organizacji, jaką Jehowa ma na całej ziemi. Gdy mimo wszystko wyłonią się punkty sporne, miej przygotowane logiczne argumenty biblijne i użyj ich w sposób uprzejmy, lecz z przekonaniem. Pamiętaj, że „żywe jest Słowo Boże i skuteczne”. (Hebr. 4:12, NT; 2 Kor. 10:3-5) Posługuj się nim dobrze, aby się to przyczyniało do zbawienia pozostałych członków twej rodziny.

25. Jaką powinno się mieć wizję cudownej struktury i jedności rodziny Bożej?

²⁵ Szczęśliwi ci wszyscy, którzy znajdują swoje miejsce we wszechświatowej rodzinie Bożej i na nim pozostają! Ta rodzina jest niewątpliwie najcudowniejszym dziełem utworzonym przez Boga, który czyni cuda. Przed chwalebnym tronem Jehowy w niebiosach stale służy Mu we wspaniałej jedności „dziesięćkroć tysiąc tysięcy” świętych aniołów. Ponad tym wszystkim, wyniesione jako stolica i jako „nowe niebiosa”, jest Królestwo Boże na czele z Chrystusem Jezusem, a z nim są także zmartwychwstali członkowie jego „małego stadka” 144 000 wiernych. W polu widzenia pojawia się obecnie też ziemska część tej wszechświatowej rodziny — „nowa ziemia”, złożone ze świadków Jehowy Społeczeństwo Nowego Świata, które napełnia glob ziemski wychwalaniem jedynego, wielkiego Boga. Spójrz, jakie rzesze napływają do tej rodziny! I jaka jedność panuje wśród wszystkich członków rodziny Bożej! O tej właśnie jedności mówił Jezus, gdy przebywając ze swymi uczniami na ziemi rzekł: „Nie tylko za nimi proszę, lecz i za tymi, którzy przez słowo ich uwierzą we mnie, aby wszyscy byli jedno; jak Ty, Ojcze! we mnie, a ja w Tobie, aby i oni w nas jedno byli; aby świat uwierzył, żeś Ty mię posłał.” „Mam i drugie owce, które nie są z tej owczarni; i te muszę przyprowadzić, i głosu mego słuchać będą; i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz.” — Jana 17:20-22; 10:16, NT.

26. (a) Jakie zapewnienie doniosłe na obecny czas zwierają obietnice Jehowy? (b) Co powinni teraz czynić miłośnicy prawdy i sprawiedliwości?

²⁶ Podczas gdy ten chwiejący się w posadach stary świat Szatana wraz ze swą fałszywą religią i ‚oszalałymi’ narodami zajmuje stanowisko, na którym ma być zgładzony w Armagedonie, Jehowa udostępnia zachwycającą nadzieję opartą na Jego obietnicy, że bezpośrednio po nim nastanie nowy świat wiecznego pokoju. Jako dobrotliwy Ojciec będzie On z całą swą wszechświatową rodziną nieodmiennie postępować miłościwie i wspaniałomyślnie! Jakże doniosłe znaczenie mają obecnie takie Jego obietnice: „Oto wszystko nowym czynię”. „Napisz, ponieważ te słowa są godne zaufania i prawdziwe.” „Kto jest spragniony, temu dam ze źródła wody życia darmo.” (Obj. 21:1-7, NW) Niech wszyscy, którzy miłują prawdę i sprawiedliwość, piją teraz wielkimi łykami wodę życia, aby mogli na zawsze utrzymać swoje miejsce w szczęśliwej rodzinie wielkiego Boga, który ‚czyni cuda’. Niech ‚ze wszystkiego serca swego’ modlą się do Ojca jak Dawid: „Tyś sam jest Bogiem. Naucz mię, Panie, drogi twojej, abym chodził w prawdzie twojej, a ustanów serce moje w bojaźni imienia twego.” — Ps. 86:10, 11.

[Przypis]