Jehowa ‛to przyśpiesza’

„Ja, Jehowa, sam przyśpieszę to w słusznym czasie” (Izaj. 60:22).

 1. W czym perspektywy ludu Jehowy różnią się od widoków świata Szatana? Dlaczego?

RADOŚĆ i szczęście są dziś widoczne nie tylko w niebiańskiej organizacji Jehowy, ale również w całej społeczności Jego ziemskich świadków. Taki stan rzeczy wśród nas pozostaje w jaskrawym przeciwieństwie do mroku, jaki ogarnął świat Szatana (Ps. 144:15). Dysponujemy dostatkiem duchowego pokarmu i napoju, toteż ‛wznosimy okrzyki radości, dobrze się mając w sercu’ (Izaj. 65:13-19). Znamy przyczynę obecnego kryzysu na świecie. Nasza nadzieja rychłego wyzwolenia wskutek działań Królestwa Bożego się umacnia, gdy w ramach spełniania się proroctw biblijnych widzimy, jak niepowstrzymanie przebiega odliczanie wsteczne do Armagedonu. Wiemy, że ta „wojna wielkiego dnia Boga Wszechmocnego” będzie stoczona dokładnie w „czasie wyznaczonym”, gdyż widzenie „dysząc spieszy ku końcowi i nie opowie kłamstwa” (Obj. 16:14, 16; Hab. 2:3).

 2. Czym się odznacza organizacja Jehowy? Jakie to nasuwa pytanie?

² Teokratyczna organizacja Jehowy zarówno w niebie, jak i na ziemi, odznacza się trwałością. Ponadto Jehowa jako Źródło wszelkiej energii dynamicznej „napełnia obfitością mocy” tych, ‛którzy w Nim pokładają nadzieję’ (Izaj. 40:29-31). Jego organizacja rozwija ożywioną działalność i ciągle jest w ruchu. (Porównaj proroctwo Ezechiela 1:15-21). W 203 krajach całej ziemi jest 47 869 zborów Świadków Jehowy, dobrze przygotowanych do gorliwego parcia naprzód w dziele Królestwa (Mat. 24:14). Jak powstała ta dynamiczna ogólnoświatowa organizacja?

 3. (a) Jak w czasach nowożytnych spełniło się proroctwo z Księgi Izajasza 60:17? (b) Jakie podobne postanowienia organizacyjne dobrze spełniły swoją rolę w czasach biblijnych?

³ Wyraz „organizacja” był tytułem artykułów do studium, jakie ukazały się w angielskich wydaniach Strażnicy z 1 i 15 czerwca 1938 roku. Omówiono w nich obszernie werset z Księgi Izajasza 60:17, gdzie Jehowa zwraca się do swej niebiańskiej organizacji takimi słowami: „Zamiast miedzi wprowadzę złoto, a zamiast żelaza wprowadzę srebro; zamiast drewna — miedź, a zamiast kamieni — żelazo; i zechcę twymi nadzorcami ustanowić pokój, a sprawiedliwość tymi, którzy wyznaczają ci zadania”. Na ziemskiej organizacji Jehowy te polepszone warunki odbiły się w ten sposób, że została napełniona nową siłą. Jak złoto ma większą wartość niż miedź (przy czym podobnie ma się rzecz z innymi wspomnianymi materiałami), tak porządek teokratyczny, który Towarzystwo Strażnica przedstawiło zborom ludu Bożego wówczas, w roku 1938, a który one szczerym sercem przyjęły, walorami swymi znacznie przewyższa wcześniejszą procedurę demokratyczną. Jest też zharmonizowany z Pismem Świętym. Przyczynia się do wykonania dzieła Bożego w sposób dobrze zorganizowany, podobnie jak niezwykle użyteczne okazały się analogiczne postanowienia powzięte za czasów Mojżesza oraz w okresie działalności zboru wczesnochrześcijańskiego (Wyjścia 18:25; Dzieje 6:3-7; Tyt. 1:5; 1 Piotra 5:1-3).

 4. (a) W jaki sposób Świadkowie Jehowy zostali zahartowani na próby czekające ich w latach od 1939 do 1945? (b) Co dowodzi, że na tym porządku teokratycznym spoczęło błogosławieństwo Jehowy?

⁴ Tak więc w roku 1938, na rok przed wybuchem drugiej wojny światowej, we wszystkich zborach „nadzorcami” oraz ‛wyznaczającymi zadania’ stały się „pokój” i „sprawiedliwość”. Ten zwarty, ujednolicony system organizacyjny zaowocował wzrostem. Jehowa pobłogosławił swych zjednoczonych świadków. Toteż pomimo nacisków i prześladowań, jakie miały miejsce w tych latach wojennych ich liczba niemal się podwoiła, wzrosła bowiem z 71 509 w roku 1939 do 141 606 w roku 1945.

„NIE BĘDZIE JUŻ (...) PRZEMOCY”

 5. Jak lud Jehowy różni się od świata, jeśli chodzi o „pokój”?

⁵ A co się działo w okresie po drugiej wojnie światowej? Nie było pokoju wśród narodów ziemi. W gruncie rzeczy z różnych doniesień wynika, że w pomniejszych wojnach stoczonych po roku 1945 zginęło ponad 30 000 000 ludzi! W pewnej chwili na całym globie szalało jednocześnie co najmniej 40 takich „wojen kieszonkowych”. Jakże więc szczęśliwi możemy być, że służymy Bogu z organizacją, która odrzuca wszelką przemoc! (Izaj. 2:4; Prz. 20:22). A przy tym, mimo że jesteśmy organizacją ogólnoświatową, we własnych szeregach cieszymy się pokojem. Chodzimy z „Bogiem pokoju”, więc nic dziwnego, że doświadczamy ‛pokoju Bożego, który przewyższa wszelką myśl’ (Filip. 4:7-9).

 6, 7. (a) W czym lud Boży oderwał się od świata? (b) Jak spełniają się na nas słowa z Księgi Izajasza 60:18? (c) Pod jakim szczególnym względem różnimy się od obłudnych religiantów?

⁶ Ponieważ wśród ludu Jehowy panuje „pokój” i „sprawiedliwość”, wyraźnie odstaje on od świata Szatana. Niektóre osoby postronne, widząc to, wypowiadają się na przykład tak: „Podziwiamy was jako ludzi, chociaż nie podoba się nam wasza religia”. Czy jednak nie jesteśmy tacy właśnie dzięki naszej religii? Nie interesują nas sprzeczne ideologie ani nie podzielamy poróżniających narody uczuć nienawiści. Zajmują nas natomiast dwie sprawy: (1) pouczanie osób pokornych o możliwości uzyskania zbawienia za pośrednictwem Królestwa Chrystusowego i (2) przysparzanie czci Jehowie przez wysławianie Jego imienia przed wszystkimi ludźmi na świadectwo. Po prostu ‛nie należymy do świata’ (Jana 17:14, 16, Brandstaetter).

⁷ W ten sposób przyczyniamy się do spełnienia obietnicy Bożej: „Nie będzie już słychać o przemocy w twoim kraju, o złupieniu albo załamaniu się w obrębie twoich granic. I stanowczo nazwiesz swoje mury Wybawieniem, a swoje bramy Sławą” (Izaj. 60:18). Cała chwała za to należy się naszemu Bogu Jehowie! Przywódcy religijni chrześcijaństwa (i wszyscy odstępcy, jako ich poplecznicy) przynoszą Jego imieniu ujmę; w swej obłudzie posuwają się nawet do usunięcia go z przekładów Biblii. „Ale my ze swej strony będziemy chodzić w imieniu Jehowy, naszego Boga, po czas niezmierzony, już na zawsze”! (Mich. 4:5).

 8. (a) Do czego Jehowa zachęca swój lud w Księdze Izajasza 60:19-21? (b) Jakie ‛odrośle’ wsławiają Jehowę i z jakiego względu?

⁸ Jehowa zachęca nas, abyśmy chodzili w Jego imieniu. W proroctwie Izajasza 60:19-21 zapewnia swoją niebiańską organizację, że będzie dla niej „wieczną światłością”, usuwającą w cień nawet blask słońca i księżyca. W sensie duchowym stanie się jej „ozdobą”, spełniając także następującą obietnicę dotyczącą jej dzieci: „Cały twój lud będzie ludem sprawiedliwych, którzy posiądą kraj na zawsze, nowa odrośl z mojego szczepu, dzieło rąk moich, abym się wsławił” (Biblia Tysiąclecia). I rzeczywiście Jehowa obdarzył pomyślnością „kraj”, to znaczy dziedzinę działalności swoich świadków. Jest owocna, urodzajna; ‛wypuszcza odrośle’, gdy w coraz większej liczbie nowe osoby stają po stronie Królestwa i otrzymują pomoc w przyoblekaniu osobowości chrześcijańskiej (Kol. 3:10, 12-14). ‛Wsławia’ to Jehowę, przysparzając czci Jego cennemu imieniu.

 9. (a) W jaki sposób i dlaczego Jehowa błogosławi swym świadkom w Meksyku? (b) Co w pewnej gazecie napisano na temat ich prawości?

⁹ Do nowszych przykładów tego należy Meksyk. W ciągu ostatnich dwóch lat szczytowa liczba głosicieli w tym kraju wzrosła ze 113 823 do 151 807 — aż o 33 procent! (W roku 1984 na uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa było tam obecnych 695 369 osób). Nasi bracia meksykańscy przejawiają niezwykłą gorliwość w służbie polowej. W pewnej gazecie ukazującej się w Monterrey zwrócono też niedawno uwagę na ich niezłomną prawość w kwestii neutralności; między innymi napisano: „Jakże głęboki szacunek wzbudza w nas ich nieugięta postawa, ich odważne obstawanie przy swoich przekonaniach. Nawet gdy ich dzieci wyrzuca się ze szkół, wolą lojalnie trzymać się swej wiary. Co byśmy osiągnęli, gdybyśmy wszyscy jako chrześcijanie tak zaczęli postępować bez względu na swoją przynależność grupową lub wyznaniową? Meksyk stałby się filią nieba”.

10. (a) Z czego wynika, że Świadkowie Jehowy pracują owocnie nawet w warunkach zakazu? (b) Jakie pytanie nasuwa się tutaj?

¹⁰ Świadkowie Jehowy w dalszym ciągu wydają te owoce chwały także w krajach, w których nie ustają prześladowania. Jakże to porusza serca, gdy się widzi w sprawozdaniu za rok służbowy 1984, że w 28 krajach, gdzie obowiązują urzędowe zakazy albo inne ograniczenia, ogólna liczba głosicieli wzrosła o 3,1 procent i wyraźnie już przekroczyła ćwierć miliona, a szeregi pionierów powiększyły się o 23 procent! Czy potrafisz sobie wyobrazić pracę pionierską w takich warunkach? A tu przeciętnie 6905 naszych braci i sióstr pełni tę służbę w takich krajach każdego miesiąca! Jeżeli w swoim kraju masz względną swobodę, czy nie mógłbyś podjąć stałej lub przynajmniej dorywczo pomocniczej służby pionierskiej? (Przeczytaj też Łukasza 17:5, 6).

TYSIĄCKROTNE POMNOŻENIE

11, 12. (a) Jak brzmi pierwsza część obietnicy danej przez samego Jehowę? (b) Podaj przykłady na to, że ‛malutki stał się tysiącem’. (c) Dlaczego następuje tak szybki wzrost?

¹¹ W Księdze Izajasza 60:22 Jehowa daje potrójną obietnicę, za której spełnienie ręczy swoim wzniosłym imieniem (Izaj. 60:22). Najpierw mówi: „Malutki stanie się tysiącem”. Kto czyta Roczniki Świadków Jehowy, temu musiało rzucić się w oczy, jak w niektórych krajach, gdzie teraz są tysiące, wszystko rozpoczynało się zaledwie od jednego lub kilku głosicieli. Na przykład pionier, który pierwszy podjął się świadczyć w Chile, wynajął pomieszczenie i zaczął zapraszać ludzi na zebranie niedzielne. W końcu przyszedł jeden zainteresowany. Mężczyzna ten zapytał: „A kiedy przyjdą inni?” Pionier zapewnił go: „Przyjdą”. I rzeczywiście przyszli. W ciągu blisko 50 lat z tego „malutkiego” początku wyrosła rzesza licząca 23 985 osób.

¹² We Włoszech faszystowski reżim Mussoliniego zaciekle prześladował Świadków Jehowy. W powojennym roku 1946 zaledwie około 120 głosicieli składało sprawozdania ze służby. Pamiętajmy jednak, że w roku 33 n.e. również tylko 120 osób było obecnych podczas Pięćdziesiątnicy. I pomyślmy, co się wtedy zapoczątkowało! (Dzieje 1:15; 2:1-4, 41). We Włoszech duch Jehowy został teraz wylany w innym sensie. Według ostatniego sprawozdania w ciągu 38 lat liczba głosicieli zwiększyła się do 119 408, co stanowi prawie tysiąckrotne pomnożenie. Świadkowie Jehowy we Włoszech, podobnie zresztą jak w wielu innych katolickich krajach na całym świecie, przeżywają zadziwiający wzrost. (Porównaj Psalm 69:10, Biblia warszawska; Izajasza 63:14).

„POTĘŻNY NARÓD”

13, 14. (a) Jak się zrealizowała druga część obietnicy Jehowy? (b) Jakie zastosowanie mają w związku z tym: List 1 Piotra 2:9 i Księga Izajasza 59:21? (c) Odkąd działalność głoszenia nabrała większego rozmachu?

¹³ Druga część wspomnianej obietnicy Jehowy brzmi: „Niewielki [stanie się] potężnym narodem”. I rzeczywiście „niewielki” był rozproszony ostatek pomazańców, który w roku 1919 został przyprowadzony z powrotem do „krainy” łaski Jehowy. Rozrastał się jednak, aż Izrael duchowy osiągnął w końcu pełną liczbę 144 000 dziedziców Królestwa (Rzym. 11:25, 26). Namaszczony ostatek na ziemi, należący do ‛świętego narodu’ Bożego, istotnie został powołany z ciemności do Jego cudownego światła. Do dnia dzisiejszego z radością oznajmia wszędzie wokoło zalety swego Boga, Jehowy (1 Piotra 2:9). Chociaż liczebnie jest stosunkowo nieduży, to jednak dzięki duchowi Bożemu przeprowadza potężne dzieło. „‛Co do mnie, takie z nimi zawarłem przymierze’, powiedział Jehowa: ‛Duch mój, który spoczywa na tobie, i moje słowa, które włożyłem w twe usta — nie będą zdjęte z twych ust ani z ust twoich potomków, ani też z ust potomstwa twoich potomków’, powiedział Jehowa, ‛odtąd aż po czas niezmierzony’” (Izaj. 59:21).

¹⁴ Słowami tymi Jehowa zapewnia nas, że nasze rozgłaszanie „dobrej nowiny o dobrych rzeczach” niewątpliwie zostanie uwieńczone powodzeniem, o co też żarliwie modlimy się w obecnym ‛dniu Jehowy’. Dzieło głoszenia nabrało rozmachu, gdy symboliczni „potomkowie” namaszczonego ostatka, to jest członkowie „wielkiej rzeszy”, a potem jeszcze ich „potomstwo” (nowi ludzie, których oni skierowali do organizacji Bożej), wzięli na usta to samo orędzie zbawienia i zaczęli ogłaszać je publicznie. Skutkiem tego wszystkie zbory wzrastają liczebnie, a zarazem pod względem duchowym (Rzym. 10:10, 15; Ps. 118:24, 25; 1 Tes. 3:12).

15. Jak liczny stał się symboliczny „naród” Boży? Dlaczego jest szczęśliwy?

¹⁵ Jakże cudownie spotęgowało się wydawanie owoców Królestwa w ostatnim czasie! Zwiększony liczebnie napływ „wielkiej rzeszy” doprowadził do tego, że symboliczny naród Boży urósł już do poziomu 2 842 531 aktywnych Świadków. „Naród” ten jest ludniejszy niż 92 kraje i jednostki geopolityczne na świecie. Z radością powtarzamy słowa natchnionego śpiewaka: „Po czas niezmierzony ostoi się rada Jehowy; myśli Jego serca trwają przez pokolenia, jedno po drugim. Szczęśliwy naród, którego Bogiem jest Jehowa, lud, który On sobie obrał za dziedzictwo” (Ps. 33:11, 12).

PRZYŚPIESZENIE

16, 17. (a) Po czym można poznać, że teraz spełnia się też trzecia część obietnicy danej przez Jehowę? (b) Jak znajduje wyraz miłość do Boga i Chrystusa? (c) Jaka uszczęśliwiająca działalność i jaki radosny duch przyczyniają się do zapowiedzianego ‛przyśpieszenia’? (d) Jakie zastosowanie mają obecnie słowa z Ewangelii według Mateusza 9:35-38?

¹⁶ Jehowa dodaje do swej obietnicy jeszcze trzeci składnik: „Ja, Jehowa, sam przyśpieszę to w słusznym czasie”. Ponieważ stoimy u progu „wielkiego ucisku”, więc TERAZ pora na urzeczywistnienie się tej zapowiedzi (Marka 13:10, 18, 19). Potwierdzeniem tego jest raptowne ‛przyśpieszenie’ dzieła Królestwa w ostatnich dwóch latach. Daje się ono zauważyć na całej ziemi, nawet w tych krajach, gdzie Świadkowie Jehowy są zmuszeni dowodzić swej miłości do Jehowy Boga i Jezusa Chrystusa przez głoszenie wśród prześladowań lub w innych warunkach wystawiających na niebezpieczeństwo wręcz ich życie. Na czele kroczą pionierzy, tym bardziej, że ciągle rosną szeregi tych pełnoczasowych głosicieli. A ileż radości zaznają pionierzy w służbie Jehowy! (Prz. 10:22).

¹⁷ Radosny duch pionierski pobudza wszędzie zbory do ‛przyśpieszenia’ uczestnictwa w końcowym zgromadzaniu. Pomimo znacznych przyrostów można powiedzieć, że „żniwo jest wielkie, lecz robotników mało”. W dzisiejszym pozbawionym nadziei świecie ludzie budzą u nas współczucie jak budzili je u Jezusa, gdy był na ziemi, bo naprawdę są złupieni i sponiewierani jak ‛owce bez pasterza’. Toteż ‛prosimy Pana żniwa, aby wysyłał robotników na swoje żniwo’, i radujemy się widząc, jak w zadziwiający sposób nasze modlitwy są wysłuchiwane (Mat. 9:35-38).

18, 19. Z jakich przykładowo podanych doniesień wynika, że ogólnoświatowe pole jest już „białe do żniwa”?

¹⁸ Popatrzmy chociaż na jeden z licznych przykładów napawających otuchą: W kwietniu 1984 roku w Ekwadorze pracowało 1048 pionierów pomocniczych, co oznacza 106 procent wzrostu w stosunku do kwietnia poprzedniego roku. W czerwcu prowadzono w tym kraju 12 238 domowych studiów biblijnych — 24 procent wzrostu w ciągu roku — a było tam 8044 głosicieli, w wyniku 17-procentowego przyrostu. Liczba obecnych na Pamiątce podskoczyła do 40 728, a więc przekroczono stosunek pięciu na każdego głosiciela. Z całego świata napływają podobne doniesienia, a ogólna suma 7 416 974 przybyłych na uroczystość Wieczerzy Pańskiej w dniu 15 kwietnia 1984 roku dowodzi, że pola naprawdę są „białe do żniwa”, dojrzałe do zebrania tych, którzy mają dostąpić „życia wiecznego” (Jana 4:35, 36).

¹⁹ Częstokroć Jehowa ‛przyśpiesza’ dzieło w zaskakujący sposób. Nadzorca podróżujący, który pełni służbę w dżunglach północnej części Papui Nowej Gwinei, napisał: „Pewien człowiek, z którym rozmawiał pionier specjalny, wrócił potem do swego domu w odosobnionej wiosce górskiej. Kilka lat później pojawił się znowu na zgromadzeniu obwodowym, ale z prośbą. Ten nieochrzczony jeszcze człowiek tak skutecznie świadczył w swej wiosce i okolicznym ‛dzikim mieszkańcom’ puszczy, że starszyzna wiejska postanowiła teraz sprowadzić Świadków Jehowy, aby zadbali o duchowe potrzeby całego terenu”. Jeżeli ziarno zostanie zasiane, istotnie ‛Bóg daje temu wzrost’ (1 Kor. 3:6).

20. W jaki sposób oddziały Towarzystwa Strażnica zostały przygotowane do sprostania rosnącym zadaniom?

²⁰ Wieloma drogami Jehowa przygotowywał swój lud na wielki wzrost, jaki teraz następuje. Cieszymy się, że w ostatnich latach tak cudownie zatroszczył się o powiększenie pomieszczeń oddziałów Towarzystwa Strażnica. Placówki te są teraz lepiej wyposażone do pomagania ogromnym stadom „gołębi”.

21. W jaki sposób możemy dalej uczestniczyć we wspomnianym ‛przyśpieszaniu’?

²¹ Bierzmy więc wszyscy udział w wypromieniowywaniu światła dobrej nowiny o Królestwie ku dalszym milionom ludzi! Wskazujmy wszystkim zlatującym się „gołębiom” drogę do „wybawienia”, do ocalenia za obronnymi murami organizacji Jehowy, i pomnażajmy „sławę” Jehowy w jej bramach. Módlmy się o to, aby Pan Wszechwładny, Jehowa, i głowa zboru chrześcijańskiego, Jezus Chrystus, nasz umiłowany Król, w dalszym ciągu ‛przyśpieszali’ dzieło obwieszczania Królestwa, które teraz wyraźnie zmierza do punktu kulminacyjnego!

Powtórka tego studium

▪ Jakie godne uwagi spełnienie proroctwa Izajasza 60:17 miało miejsce w roku 1938?

▪ Czym się interesujemy zgodnie z Księgą Izajasza 60:18?

▪ W jakim sensie sprawozdania ze służby polowej ‛wsławiają’ Jehowę?

▪ W jaki sposób potrójna obietnica z Księgi Izajasza 60:22 zbliża się do punktu szczytowego?

[Ilustracja na stronie 16]

Okładka „Strażnicy” z lat trzydziestych bieżącego stulecia; rycina przedstawiająca wizję Ezechiela, w której ukazano mu dynamiczną organizację Jehowy

[Ilustracja na stronie 19]

Zdrowy duch pionierski przyczynia się do ‛przyśpieszenia’ pracy żniwnej