do tamtego ludu przez dawniejszych proroków, tak i Jego prorok Jeremiasz wcześnie bywał już na nogach, żeby rozpoczynać służbę. Cóż za piękny przykład dla nas, byśmy nigdy nie zwolnili tempa ani nie zaspali, kiedy trzeba się zająć dziełem Jehowy! — Jer. 7:1, 2, 13, 14; 25:3, 4, Gd.

17. Jak gruntowna będzie zagłada od Jehowy?

¹⁷ Ogłaszając ‛zburzenie’ narodów i królestw oraz zastąpienie ich Królestwem Bożym, z ufnością oczekujemy chwili, gdy Jehowa rozstrzygnie swój spór z narodami. W wyznaczonym przez siebie czasie przystąpi do działania! Żaden z niegodziwców nie umknie. Zostaną doszczętnie wytępieni.

„Pobici przez Jahwe dnia tego zalegną od krańca ziemi po kraniec. Nie będą opłakiwani, zbierani ani też grzebani, staną się mierzwą na powierzchni ziemi”.

Kiedy nawałnica spustoszenia będzie się przetaczała po ziemi, „pasterze” narodów oraz „przewodnicy trzody” podniosą lament i krzyk, po czym runą „jak kruche naczynie”. Zapanuje wtedy taka konsternacja, jaką wywołuje w domu spadnięcie na podłogę i rozbicie się bezcennego wazonu. ‛Zniszczeją od żaru gniewu Jahwe’. — Jer. 25:31-37, Poz.

18. (a) W jaki sposób szczerzy ludzie znajdą ocalenie? (b) Z jakiego zapewnienia nadal będziemy czerpać siłę?

¹⁸ Na szczęście do klasy Jeremiasza przyłączają się ze wszystkich narodów ludzie szczerego serca, którzy dowiadują się o dobroci Jehowy. Znajdą oni ocalenie, gdy wybuchnie żar gniewu Jehowy i „wszystkie narody” wypiją swoją śmiertelną dawkę (Jer. 25:17). Szybko zbliża się egzekucja tego orzeczenia! Jeszcze przez krótki czas wrogowie Boży mogą walczyć przeciw klasie Jeremiasza i jej towarzyszom. Ale niczym „warowny mur spiżowy” nadal będziemy stawiać opór nieprzyjaciołom usiłującym wywrzeć na nas nacisk, byśmy nie oznajmiali „wszystkich słów” poruczonych przez Jehowę. Zawsze czerpiemy siłę z Jego obietnicy: „Ale cię nie zmogą, bom Ja jest przy tobie, aby cię wybawić i ocalić — zapewnia Jahwe”. — Jer. 15:20, Poz.

„Nie dotrze tam wrogi statek żeglarski”

Na temat bezpieczeństwa, jakiego mieli zaznawać mieszkańcy Jeruzalem dzięki ochronie Jehowy, prorok Izajasz napisał: „Zaprawdę, mamy chwalebnego Jahwe, zamiast strumieni i rzek szerokich; nie dotrze tam wrogi statek żeglarski, nie dopłynie też okręt wspaniały. (...) Bo Jahwe jest naszym Sędzią, Jahwe — Prawodawcą naszym, Jahwe — naszym Królem! On nas wybawi!” — Izaj. 33:21, 22, Poz.

Jeruzalem nie było otoczone szerokimi rzekami ani siecią kanałów, które by wchodziły w skład systemu obronnego na wypadek napaści. Ale ochrona, jaką mógł miastu zapewnić Jehowa, była nie mniej skuteczna jak „strumienie i rzeki szerokie”. Potężne siły zbrojne nieprzyjaciela, przedstawione jako wrogie statki żeglarskie, zostałyby zatopione w symbolicznych wodach ochrony Jehowy. Dobitny przykład takiego obronnego wystąpienia za czasów Izajasza uwidocznił się wówczas, gdy asyryjskiemu królowi Sennacherybowi nie udało się zdobyć Jeruzalem. Zaledwie w ciągu jednej nocy anioł Jehowy zgładził 185 000 żołnierzy asyryjskich. Straciwszy najważniejsze oddziały swojej armii, Sennacheryb był zmuszony odstąpić od planu opanowania Jeruzalem. — 2 Król. 19:35, 36.