wiecznotrwałe — w wolności synów Bożych (Life Everlasting — in Freedom of the Sons of God). Ze szczerego serca polecamy przeczytanie jej i studiowanie z pomocą Pisma świętego, kiedy tylko to będzie możliwe, aby tym sposobem zabezpieczyć swą bezcenną wolność, która jest darem pochodzącym od Boga za pośrednictwem Chrystusa.

Wyzwoliciel przybywa do Syjonu

 1. (a) Jakie słowa Jehowy dotyczące Syjonu stały się niezatartym świadectwem i źródłem pociechy dla Żydów? (b) Jakie podobne proroctwo zostało wypowiedziane po upadku Babilonu przez proroka Zachariasza?

WARTO było utrwalić to na piśmie, aby się stało niezatartym świadectwem, a co więcej, aby było rozgłaszane aż do najodleglejszych stron globu ziemskiego. Okazało się nadto, że Żydzi czerpali stąd nieocenioną pociechę, kiedy się znaleźli w niewoli babilońskiej. Chodzi przy tym o słowa wypowiedziane przez samego Jehową Boga: „Mówcie do Córy Syjońskiej: ‚Oto twój Zbawca przychodzi. Oto, Jego nagroda z Nim idzie i zapłata jego przed Nim.’” (Izaj. 62:11, BT) Kilka lat po rozpoczęciu odbudowy Jeruzalem w roku 537 p.n.e., a więc już po upadku Babilonu, gdy nie zajmował więcej pozycji trzeciego z kolejnych mocarstw światowych i nie mógł dłużej zatrzymywać Żydów w niewoli, Jehowa natchnął swego proroka Zachariasza do wypowiedzenia podobnej myśli następującymi słowami: „Raduj się wielce, Córo Syjonu, wołaj radośnie, Córo Jeruzalem! Oto Król twój idzie do ciebie, sprawiedliwy i zwycięski. Pokorny — jedzie na osiołku, na oślątku, źrebięciu oślicy.” — Zach. 9:9, BT.

 2. (a) Jak Żydzi od dawna zapatrywali się na to proroctwo Zachariasza? (b) Na co powinni zwrócić baczną uwagę dzisiejsi potomkowie Abrahama?

² Żydzi rozumieli, że to ostatnie proroctwo odnosi się do przyjścia Mesjasza i tęsknie wyczekiwali jego spełnienia. W dzisiejszych czasach jednak dużo Żydów należy do ludzi nie przejawiających takiej wiary. Niemniej ci potomkowie Abrahama dobrze zrobią, jeśli zwrócą uwagę na fakt, że Dawca tego proroctwa obalił wielką potęgę światową, aby ich przodków wywieść z niewoli. Powinni z całą powagą rozpatrzyć obietnicę swego Boga, zapowiadającą, że Syjon zostanie zaszczycony odwiedzinami obiecanego Mesjasza, którego Jehowa zamierzał namaścić duchem świętym na Króla już nieodmiennie zasiadającego na „tronie Jehowy”. Nie jest jeszcze dla nich za późno, żeby zbadać, czy może Mesjasz dokonał tych odwiedzin nierozpoznany przez nich.

FAKTY GODNE UWAGI

 3. (a) Jakie fakty należy uwzględnić przy rozpatrywaniu tej kwestii? (b) Dlaczego po roku 70 n.e. nikt już nie zdołałby dowieść, że jest Mesjaszem?

³ Ci spośród Żydów, którzy chcieliby się zainteresować tą kwestią, powinni się poważnie zastanowić nad następującymi faktami: To właśnie ich rodacy, Żydzi, pierwsi uznali Jezusa za Mesjasza i to ogłosili. Prawda, że stanowili mniejszość i że przeważnie byli to ludzie prości. Przywódcy religijni natomiast odrzucili Jezusa i do odrzucenia go skłonili większość narodu żydowskiego. Ale czyż nie przywódcy Żydów zlekceważyli proroctwa Izajasza i Jeremiasza, doprowadzając do tego, że w roku 607 p.n.e. lud dostał się do niewoli babilońskiej? Nie wierzyli prorokom, których Bóg posłał, aby przepowiedzieli niewolę i jej przyczyny oraz by opisali powrót z niewoli w roku 537 p.n.e. Niemniej jednak proroctwa te spełniły się do ostatniego słowa. Odrzucenie Mesjasza przez takich ludzi nie powinno w nas zachwiać wiary, gdyż Jehowa nawet przepowiedział, że kiedy przyjdzie Mesjasz, naród go odrzuci, będąc pojmany w niewolę religii typu babilońskiego. (Izaj. 53:3-9, 12) Należy również wziąć pod uwagę fakt, że Żydzi za czasów Jezusa mieli dostęp do zapisków genealogicznych i chronologicznych, związanych z istnieniem narodu, i mogli sprawdzić tożsamość Mesjasza, co za naszych czasów, jak również w przyszłości, byłoby już rzeczą niemożliwą. Gdyby ktokolwiek wystąpił z twierdzeniem, że jest Mesjaszem, nie mógłby dowieść swej tożsamości, bo żydowskie księgi genealogiczne i chronologiczne zniszczyli Rzymianie w 70 roku n.e.

DOWODY NA TO, ŻE WYZWOLICIEL PRZYBYŁ DO SYJONU

 4. Jaka pomoc została tu udostępniona wszystkim pragnącym bez uprzedzeń rozpatrzyć sprawę przybycia Mesjasza do Syjonu?

⁴ Dla dobra tych, którzy wierzą w Boga i są gotowi bez uprzedzeń rozpatrzyć sprawę przybycia do Syjonu Mesjasza-Wyzwoliciela, przedstawiamy tu pięć szeregów dowodów na to, że Mesjasz faktycznie odwiedził Syjon w pierwszym wieku naszej ery.

 5. (a) Jakiego greckiego słowa użyto w „Septuagincie” do oddania pojęcia „Mesjasza” i co te tytuły znaczą? (b) Jakim warunkom pod względem genealogii musiał odpowiadać Mesjasz i dlaczego? (c) Na jakie części Mateusz dzieli rodowód Chrystusa?

⁵ (1) Świadectwo genealogii. Mniej więcej trzysta lat przed przybyciem Mesjasza mówiący po grecku Żydzi w egipskim mieście Aleksandrii opracowali tłumaczenie natchnionych Pism Hebrajskich, które jest znane jako grecka Septuaginta. W przekładzie tym użyli greckiego tytułu „Chrystus”, który tak samo jak i hebrajski tytuł „Mesjasz” oznacza Pomazańca. Oczekiwany Mesjasz, czyli Chrystus, musiał między innymi odpowiadać pewnym wymaganiom co do swego rodowodu. Musiał być synem lub potomkiem patriarchy Abrahama. Poza tym musiał także być synem Dawida. Na tej podstawie miał posiadać naturalne prawo do królowania na Syjonie, aby się wywiązać z zadania obiecanego Nasienia Abrahamowego, które miało sprowadzić błogosławieństwa na wszystkie ludy ziemi. (2 Sam. 7:8-17; 1 Mojż. 12:3; 22:18) Jezus spełniał te wymagania. Apostoł Mateusz dzieli jego rodowód na trzy części: od Abrahama do Dawida, od Dawida do uprowadzenia Żydów do Babilonu, a następnie do Jezusa. — Mat. 1:17.

 6. (a) Jak doniesienie Mateusza dowodzi, że ojcem Jezusa nie był Józef? (b) Co oznacza imię „Jezus” i dlaczego pasuje ono do Jezusa Chrystusa?

⁶ (2) Cudowne zrodzenie Jezusa. W proroctwie Izajasza 7:14 dokładnie przepowiedziano sposób zrodzenia tego, który miał być Mesjaszem. A Mateusz szczegółowo donosi o faktach stanowiących spełnienie tego proroctwa: „Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak: Gdy matka jego, Maria, była poślubiona Józefowi, okazało się, że zanim się zeszli, była brzemienna z Ducha świętego. (...) A to wszystko się stało, aby się spełniło Słowo Pańskie [Jehowy, NW], wypowiedziane przez proroka: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nadadzą mu imię Immanuel, co się wykłada: Bóg z nami.” (Mat. 1:18-23) Posiadał on pełne prawo do imienia Immanuel, ale anioł zapowiedział Marii, żeby dała mu imię Jezus, bo miał wybawić swój lud od grzechów. „Jezus” znaczy „Jehowa jest zbawieniem”. Z imienia tego wynika, że miał on być nie tylko przedstawicielem Boga wśród Jego ludu, ale również miał zostać wielkim, przez Jehowę obiecanym Wybawicielem. Józef, który także pochodził z rodu Dawida, przysposobił sobie Jezusa, jak na to wskazuje Mateusz. Niemniej Jezus był synem Boga, a nie Józefa.

 7. (a) Gdzie miał się narodzić Mesjasz? (b) Skąd kapłani żydowscy o tym wiedzieli?

⁷ (3) Miejsce narodzin. Prorok Boży Micheasz przepowiedział miejsce narodzenia się tego, który miał być przedstawicielem Jehowy. Naczelni kapłani i uczeni w Piśmie, którzy żyli za czasów Jezusa, dobrze o tym wiedzieli, bo gdy król Herod dowiadywał się od nich, gdzie ma się narodzić Chrystus, odpowiedzieli: „W Betlejemie Judzkim; bo tak napisał prorok: I ty Betlejemie, ziemio judzka, wcale nie jesteś najmniejszym między książęcymi miastami judzkimi, z ciebie bowiem wyjdzie wódz, ten paść będzie lud mój Izraelski.” Jezus rzeczywiście urodził się w Betlejem. — Mat. 2:4-6; Mich. 5:2; Łuk. 2:1-7.

 8. (a) Kiedy Jezus stał się Mesjaszem? (b) Kiedy Jan Chrzciciel rozpoczął swoją służbę?

⁸ (4) Czas pojawienia się Mesjasza. Gdy Jezus miał około trzydziestu laty stawił się u Jana celem dokonania chrztu. (Łuk. 3:23) Bezpośrednio po ochrzczeniu w wodzie został pomazany, czyli namaszczony duchem świętym, przy czym Janowi dane było ujrzeć widomy dowód tego. (Jana 1:32-34) Jezus stał się w ten sposób Pomazańcem, czyli Mesjaszem,