głównie do zboru chrześcijańskiego, niemniej jednak wyłuszczone w nich zasady odnoszą się też do „wielkiej rzeszy” dzisiejszych „drugich owiec”. Wiele cierpień wynika z wrogości, jaką okazuje świat Szatana. W miarę zbliżania się jego końca wrogość ta jeszcze narasta. Jezus zapowiedział uczniom: „Będziecie w nienawiści u wszystkich narodów z powodu mego imienia”, po czym dodał: „Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony”. Następnie przedstawił przypowieść o owcach i kozłach, w której wykazał, że „owcami” są osoby otwarcie stające po stronie „braci” Chrystusa i usługujące im, mimo iż ci narażeni są na głód, cierpienia i uwięzienie. — Mat. 24:9-13; 25:35-40.

20. Jak chrześcijanin powinien się zapatrywać na cierpienia wywołane chorobami, zmartwieniami itd.?

²⁰ Czy do tych cierpień można z biblijnego punktu widzenia zaliczyć też wszelki smutek i ból spowodowany chorobą albo utratą osoby bliskiej oraz innymi sytuacjami występującymi powszechnie wśród ludzi? Owszem, jeśli się je traktuje jako sposobność do wyrobienia sobie większej wytrwałości, wiary i niezłomnej prawości. Pismo święte przedkłada chrześcijanom regułę: „Wszystko na chwałę Bożą czyńcie”; dotyczy ona nawet jedzenia i picia, po prostu wszystkiego, co się składa na życie codzienne (1 Kor. 10:31). Skoro wyjdziemy z takiego założenia, wszelkie owe cierpienia dają dobrą sposobność, żeby w wielkiej kwestii spornej podniesionej przez Szatana zająć stanowisko po stronie Boga. — Joba 1:8-11; 2:3-5.

21. Jak możemy znajdować upodobanie w cierpieniu wszyscy razem i każdy z osobna?

²¹ Dowiedzieliśmy się więc, jak można znajdować upodobanie w cierpieniu — zarówno gdy chodzi o jednostki, jak i o całą grupę osób. Zbiorowo radujemy się tym, że żyjemy w dniu, w którym Jehowa za pośrednictwem swego „Anioła Przymierza” postąpił z namaszczonym ostatkiem „jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy”, a przez to spełnił obietnicę, że „wtedy będą składać dla Jahwe ofiary sprawiedliwe”. Natomiast jako jednostka możesz wzorem Joba [Ijoba] dowiedzieć się przez ‚znoszenie zła i ćwiczenie cierpliwości’ — a zresztą nie tylko się dowiedzieć, lecz nawet osobiście się przekonać — „że Jehowa jest wielce subtelny w uczuciach i miłosierny”. — Malach. 3:1-4; Jak. 5:10, 11, NW.

Miej upodobanie w Jehowie

 1. Gdzie można znaleźć wskazówki ułatwiające dążenie do słusznego celu? Jaki to jest cel?

WIELE jest wypowiedzi w Słowie Bożym, w Biblii, które nas zachęcają do utożsamienia swoich celów i zamierzeń w życiu z samym Jehową i Jego zamierzeniem, a także wskazują nam drogę, na której te starania na pewno będą uwieńczone powodzeniem. Jeżeli tak postąpimy, nie tylko pozyskamy niezawodną nadzieję na przyszłość, ale też przyczynimy się w istotnej mierze do tego, że już obecnie będziemy się czuli szczęśliwi i będziemy mieli spokój wewnętrzny pomimo cierpień i prób, jakie by się z tym wiązały. Życie z upodobaniem w Jehowie po prostu sprawia, że warto żyć.

 2. (a) Jakimi dwoma sposobami możemy utożsamić się z Bogiem i Jego zamierzeniem? (b) Jaki przykład dobrze to ilustruje? Dlaczego?

² Istnieją zasadniczo dwie metody, którymi możemy dochodzić do takiego utożsamienia. Polegają one (1) na doprowadzeniu naszej osobowości