Czy będziesz świadkiem na rzecz prawdziwego Boga?
„‛Jesteście moimi świadkami’, brzmi wypowiedź Jehowy, ‛a ja jestem Bogiem’” (Izaj. 43:12).
1. Dlaczego powinniśmy okazywać szacunek prawdziwemu Bogu?
KRÓTKO przed śmiercią Jezus „podniósł oczy ku niebu”, by się modlić. Zwracał się do kogoś, kogo błagał jako „jedynego prawdziwego Boga” (Jana 17:1, 3). Logika wskazuje, że może być tylko jeden żywy i prawdziwy Bóg, Stwórca i Władca wszechświata. Jemu zawdzięczamy swój byt i dlatego powinniśmy Go darzyć należnym szacunkiem. Potwierdzają to słowa z Księgi Objawienia 4:11: „Godzien jesteś Jehowo, nasz Boże, odbierać chwałę i szacunek, i moc, ponieważ Ty stworzyłeś wszystko i ponieważ z Twojej woli to istnieje i zostało stworzone”.
2. (a) Czego słusznie można oczekiwać, jeśli chodzi o prawdziwego Boga? (b) Jak komunikuje się On z tymi, którzy pragną oddawać Mu cześć?
2 Słusznie można się spodziewać, że prawdziwy Bóg nie będzie bez końca tolerował warunków, w których niszczeją ziemskie dzieła. Są też podstawy, by oczekiwać, że będzie powiadamiał swych czcicieli o tym, co zamierza i co mają czynić, zanim zostaną wykonane Jego wyroki (Am. 3:7). A jak komunikuje się On z ludźmi poszukującymi prawdy? Za pośrednictwem tych, którzy ochoczo służą Mu jako rzecznicy. „‛Wyście moimi świadkami’, brzmi wypowiedź Jehowy, (...) ‛Przede mną nie utworzono Boga, a po mnie dalej żadnego nie było. Ja — ja jestem Jehowa, a poza mną nie ma wybawcy’” (Izaj. 43:10, 11). Ale jak poznać, kogo Bóg używa w charakterze swoich świadków? Czym różnią się oni oraz ich orędzie od czcicieli innych bogów?
WYZWANIE RZUCONE INNYM BOGOM
3. Jakie wyzwanie Jehowa rzuca wszystkim innym bogom?
3 Jehowa pobudził Izajasza do spisania następującego wyzwania, rzuconego wszystkim innym bogom: „Któż jest między nimi [bogami narodów i ludzi], który nam to powie [w dokładnym proroctwie]? Albo czy mogą dać nam posłuchać choćby o pierwszych rzeczach [które się wydarzą w przyszłości]? Niech [ci bogowie] dostarczą swoich świadków, aby zostali uznani za sprawiedliwych [jako bogowie], albo niech [ludzie z narodów] posłuchają i powiedzą: ‛To prawda!’” (Izaj. 43:9). Tak więc Jehowa wzywa wszystkich bogów, którym ludzie oddają cześć, by potwierdzili swą boskość. Ich świadkowie powinni przedstawić dowody, że są to bóstwa godne zaufania i czci.
4. Skąd wiadomo, że bóstwa narodów starożytnych były bezwartościowe?
4 Czym jednak mogą się wykazać owi bogowie oraz ich chwalcy? Czy zapewnili nam prawdziwy pokój i dobrobyt oraz zdrowie i życie? Z historii wynika, że bóstwa narodów starożytnych, chociaż liczne, były bezwartościowe i bezsilne. Nie zdołały przetrwać nawet jako obiekty kultu: dziś już ich nie ma. Starożytni bogowie Egiptu, Asyrii, Babilonu, Medo-Persji, Grecji, Rzymu i innych narodów okazali się fałszywi. Istnieją tylko w książkach historycznych i muzeach, gdzie ich posągi służą zaspokajaniu ciekawości zwiedzających.
5. O co mamy prawo zapytać, jeśli chodzi o bogów nowożytnych?
5 A może współcześni bogowie i ich czciciele są choć trochę lepsi? Sam hinduizm zna miliony bogów. Ma ich też buddyzm, konfucjanizm, judaizm, islam, protestantyzm, sintoizm, taoizm i inne religie. W Afryce, Azji i jeszcze gdzie indziej oddaje się cześć boską siłom przyrody, zwierzętom i martwym przedmiotom. Dla wielu ludzi bogiem jest nacjonalizm, materializm, a nawet własne ja, gdyż są tym rzeczom bałwochwalczo oddani. A jaką formę wielbienia uznaje Ten, który oświadcza: „Ja jestem Jehowa, a innego nie ma. Oprócz mnie nie ma Boga”? (Izaj. 45:5).
„ROZPOZNACIE ICH PO OWOCACH”
6. Jak możemy odróżnić wielbienie prawdziwe od fałszywego?
6 Jezus podał niezawodną regułę, dzięki której można ustalić, co w dziedzinie religii jest prawdziwe, a co fałszywe. Powiedział: „Rozpoznacie ich po owocach. (...) Każde dobre drzewo wydaje owoc szlachetny, lecz drzewo marne wydaje owoc bezwartościowy; (...) Każde drzewo nie wydające owocu szlachetnego jest ścinane i wrzucane do ognia” (Mat. 7:16-19). Jeżeli więc chcemy odróżnić Boga prawdziwego od bożków, a także czcicieli prawdziwych od fałszywych, to musimy zbadać wydawane przez nich owoce. Czy są one „szlachetne”, czy „marne”?
7. Co o religiach tego świata mówi historia obecnego stulecia?
7 Na przykład która z religii świata zaprowadziła na całej ziemi pokój wśród swych wyznawców? Nie ulega kwestii, że ci, co przestrzegają zasad religii prawdziwej, nie powinni się nawzajem zabijać, gdyż są duchowymi braćmi. Tymczasem w XX wieku zgładzono jakieś sto milionów ludzi na wojnach, którym udzieliły poparcia różne religie. W rezultacie jedni wierzący mordowali drugich. Najczęściej pozbawiali życia swoich współwyznawców: katolicy — katolików, protestanci — protestantów, a muzułmanie — muzułmanów; nie inaczej postępowali członkowie innych wyznań.
8. Co o dzisiejszym bankructwie religii mówią obserwatorzy?
8 W artykule wstępnym pt. „Przemoc w imię Boga” Mike Royko pisze o wyznawcach religii tego świata: „Lubią dawać wyraz swojej pobożności, zabijając się nawzajem całymi setkami. Przypuszczalnie wyobrażają sobie, że jeśli jedna strona zdoła zgładzić drugą, dowiedzie tym słuszności swego sposobu oddawania czci Bogu”. Autor ten nadmienia, że papież wygląda dobrodusznie, „ale jego zwolennicy są znani z tego, iż w chwili wzburzenia potrafią rozlać wiele milionów litrów krwi”. Podobnie były prezydent USA, J. Carter, stwierdził, że „świat oszalał”, po czym dodał: „Głębokie przekonania religijne, które powinny łączyć ludzi w duchu miłości, wydają się często tkwić u podłoża tego szaleństwa i tych mordów”.
9. Dlaczego nie powinniśmy polegać na „bezwartościowych bogach”?
9 Takie złe owoce są przeciwieństwem tego, czego się oczekuje od czcicieli prawdziwego Boga (Gal. 5:19-23). Toteż ci, którzy popierają wojujące religie i dają się prowadzić kłamliwym filozofiom, praktykują fałszywe wielbienie, tak samo jak robili to w starożytności Egipcjanie, Asyryjczycy, Babilończycy i inni, gdy polegali na „bezwartościowych bogach, którzy są niemi” (Hab. 2:18). I jak wtedy prawdziwy Bóg spełnił swą proroczą zapowiedź dotyczącą fałszywych kultów, tak będzie i dziś. „Bezwartościowi bogowie przeminą całkowicie” (Izaj. 2:18). Z Jego ostrzeżeniem: „Nie zwracajcie się do bezwartościowych bogów”, trzeba się liczyć (Kapł. 19:4).
KTO ŚWIADCZY NA RZECZ JEHOWY?
10. Czy wyznający religie tego świata świadczą o prawdziwym Bogu?
10 Świadek prawdziwego Boga powinien dawać o Nim świadectwo. Czy wyznawcy dzisiejszych religii to czynią? Jak często rozmawiają z Tobą o swych wierzeniach? Kiedy ostatnio Cię odwiedzili, by świadczyć o swoim bogu? Wyzwanie, które Bóg prawdziwy rzucił fałszywym, by powołali się na swoich świadków, zostało bez odpowiedzi. Ludzie trzymający się religii tego świata nie podjęli się takiego zadania. Nie potrafią powiedzieć, kto jest prawdziwym Bogiem ani jakie są Jego zamierzenia. Duchowni nie nauczyli ich prawdy. „To ślepi przewodnicy. A jeśli ślepy prowadzi ślepego, obaj wpadną w dół” (Mat. 15:14).
11. Jedynie kto świadczy o imieniu prawdziwego Boga?
11 A kto chętnie poświęca czas, środki materialne, nawet życie, by świadczyć o prawdziwym Bogu? Kto głosi to, co On oznajmił: „Ja jestem Jehowa. Takie jest moje imię”? (Izaj. 42:8). Kto naucza, że ‛Ten, którego imię jest Jehowa, Ten sam jest Najwyższym nad całą ziemią’? (Ps. 83:18 [83:19, Bw]). Jezus mógł powiedzieć do prawdziwego Boga: „Wyjawiłem Twoje imię” (Jana 17:6). W naszych czasach jedynie Świadkowie Jehowy mogą to powtórzyć. Jakże stosowna jest zatem ich nazwa: „Świadkowie Jehowy”!
ŚWIADCZENIE O KRÓLESTWIE
12. Jaką doniosłą naukę muszą głosić ludziom prawdziwi Świadkowie?
12 O czym mieli mówić Świadkowie prawdziwego Boga w związku z Jego zamierzeniem, oprócz publicznego oznajmiania imienia Bożego? Wskazał na to Jezus, gdy polecił swym naśladowcom, by prosili w modlitwie: „Niech nadejdzie Twoje Królestwo” (Mat. 6:10). Niebiańskie Królestwo Boże to rząd, który w końcu obejmie władzę nad całą ziemią (Dan. 2:44). Jezus o nim uczył (Mat. 4:23). Ponieważ tylko ono może rozwiązać problemy ludzkości, nalegał: „Stale więc szukajcie wpierw Królestwa i sprawiedliwości Jego” (Mat. 6:33).
13. (a) Co mówią fakty, jeśli chodzi o głoszenie przez Świadków Jehowy wieści o Królestwie Bożym? (b) Jak głoszenie o Królestwie dowodzi, że tylko Jehowa jest Bogiem, który spełnia proroctwa?
13 Kto dzisiaj daje świadectwo o Królestwie Bożym? Religioznawca prof. C.S. Braden napisał: „Świadkowie Jehowy dosłownie pokryli całą ziemię swoim świadectwem. (...) Szczerze mówiąc, żadne inne ugrupowanie religijne na świecie nie wykazuje takiej gorliwości i wytrwałości w szerzeniu dobrej nowiny o Królestwie, jak Świadkowie Jehowy”. A przecież jest to wypowiedź sprzed 40 lat! Liczba Świadków Jehowy pomnożyła się od tego czasu przeszło dziesięciokrotnie, toteż orędzie Królestwa rozbrzmiewa obecnie z dużo większą siłą. Rozgłasza je już blisko trzyipółmilionowa rzesza, która zgromadza się w ponad 54 900 zborach na całej ziemi i szybko rośnie. Te dobre owoce dowodzą, że Jehowa jest prawdziwym Bogiem, który spełnia swoje proroctwa. Jezus, Syn Boży, powiedział w natchnieniu o naszych czasach: „Ta dobra nowina o Królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom, a wtedy nadejdzie koniec” (Mat. 24:14; Jana 8:28).
NAŚLADOWANIE MIŁOŚCI BOŻEJ
14. Jaki przymiot muszą naśladować świadkowie prawdziwego Boga? Co by oznaczał jego brak?
14 Prawdziwi świadkowie Boga muszą odwzorowywać w swym życiu najważniejszy z Jego przymiotów — miłość. „Kto nie miłuje, nie poznał Boga, gdyż Bóg to miłość” (1 Jana 4:8). Istotnie, „dzieci Boże i dzieci Diabła ujawniają się w ten sposób: Każdy, kto nie trwa w sprawiedliwości, nie pochodzi od Boga; tak samo ten, kto nie miłuje swego brata. (...) powinniśmy wzajemnie się miłować; nie jak Kain, który pochodził od złego i zabił swego brata” (1 Jana 3:10-12).
15. Dlaczego można mówić, że u Świadków Jehowy widać prawdziwą miłość?
15 Tego rodzaju miłość widać tylko u Świadków Jehowy. Nie ugięli się oni przed bożkiem wojny, nacjonalizmu czy rasizmu. Nie popierają żadnych konfliktów zbrojnych w tym świecie, toteż nie ciąży na nich zarzut, że przyczyniają się do zabijania swych duchowych braci, żyjących w innych krajach. Zgodnie z tym, co powiedział Jezus, „nie należą do świata” i nie chwytają za „miecz” (Jana 17:14; Mat. 26:52).
16. Jak osoby postronne ułatwiają nam rozpoznanie prawdziwych Świadków na rzecz Boga?
16 W opracowaniu pt. „More About Justifying Violence” (Jeszcze o usprawiedliwianiu przemocy) można przeczytać: „Świadkowie Jehowy konsekwentnie stoją na stanowisku niestosowania przemocy i zachowywania ‛neutralności chrześcijańskiej’ (...) Ponieważ niezmiennie odmawiają pełnienia służby na rzecz narodu, wojskowej bądź cywilnej, oraz nie oddają czci godłom państwowym, w wielu krajach padali ofiarą prześladowań, wtrącania do więzień i akcji motłochu (...) Nigdy jednak nie odpowiadali na to przemocą”. W brazylijskiej gazecie O Tempo napisano o nich: „Chociaż wszędzie na naszym globie rzuca się w oczy wiele religii prowadzących swoją propagandę, to jednak nigdzie na ziemi nie ma dziś ani jednej, która by przejawiała taką miłość i jedność”. Jezus powiedział, że właśnie szczera miłość pozwala rozpoznać prawdziwych świadków Bożych. „Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami: jeśli będzie między wami miłość” (Jana 13:35).
GŁOŚNIEJSZE ŚWIADECTWO WSKUTEK PRZEŚLADOWAŃ
17, 18. Jakie niedawne zdarzenie dowodzi, że prześladowanie może wywrzeć korzystny wpływ na świadczenie o Królestwie?
17 Prześladowanie może się nawet przyczynić do dania szerszego świadectwa o Królestwie. Na przykład w Indiach jest zaledwie około 8000 Świadków Jehowy. Mimo to Jego imię i zamierzenie nabrały tam niedawno znacznego rozgłosu dzięki postawie 11 dzieci, których rodzice są Świadkami. Dzieci te poszły za przykładem pierwszych chrześcijan, którzy oznajmili przed sądem: „Słuchać jako władcy musimy Boga bardziej niż ludzi” (Dzieje 5:29). Usunięto je ze szkoły za odmowę śpiewania hymnu państwowego. Jednakże — jak doniosła ukazująca się w Bangalurze gazeta Deccan Herald — Sąd Najwyższy Indii orzekł, że „w tym kraju nie ma obowiązku śpiewania hymnu państwowego”. Podkreślił, iż dzieci „okazywały należny szacunek” i ich stanowisko „w żadnym wypadku nie jest równoznaczne z niesubordynacją”. Nakazał przyjąć je ponownie do szkoły.
18 We wspomnianej gazecie napisano również: „Dzieci te odmówiły śpiewania hymnu państwowego, gdyż Świadkowie Jehowy uważają się za chrześcijan, całkowicie oddanych Królestwu Bożemu. (...) W związku z tym nie uczestniczą w żadnej działalności politycznej państwa”. A wydawany w Kalkucie The Telegraph dodał: „Czyn tych uczniów wzbudził też powszechne zainteresowanie (...) Świadkami Jehowy, którzy do niedawna byli u nas właściwie nieznani”. Tak, zanim nadejdzie koniec, „dobra nowina o Królestwie będzie głoszona (...) na świadectwo wszystkim narodom” (Mat. 24:14).
ZGROMADZANIE ŚWIADKÓW NA RZECZ PRAWDZIWEGO BOGA
19. Co powinni uczynić ludzie szczerego serca, jeśli chcą oddawać cześć prawdziwemu Bogu?
19 Jehowa, prawdziwy Bóg, ma dziś swój lud, który świadczy o Jego wszechwładzy i zamierzeniach. W miarę jak to orędzie rozbrzmiewa z coraz większą siłą, Jehowa zgromadza stale rosnącą rzeszę ludzi szczerego serca, którzy przyłączają się do Jego czcicieli (Izaj. 2:2-4). Porzucają fałszywe bóstwa i zaczynają oddawać cześć Bogu prawdziwemu, tak jak ci, którzy pragnęli wielbić Jehowę i zostali uwolnieni ze starożytnego Babilonu, gdzie szerzył się kult bogów fałszywych (Izaj. 43:14).
20, 21. Dlaczego niezwłocznie trzeba porzucić fałszywych bogów i nie być jedynie obserwatorem?
20 Czy będziesz świadkiem na rzecz prawdziwego Boga? Czy opowiesz się po stronie prawdziwego wielbienia i czy unikniesz obarczenia się winą za przelew krwi i zepsucie moralne, ciążącą na tym świecie i jego bóstwach? Biblia nalega: „Wydostańcie się z niego [fałszywego kultu babilońskiego], mój ludu, jeśli nie chcecie z nim uczestniczyć w jego grzechach i jeśli nie chcecie mieć udziału w jego plagach” (Obj. 18:4). Tak, ‛wydostań się’, działaj, póki nie jest za późno! Nie bądź jak ów człowiek, który zapytany przez korespondenta czasopisma katolickiego o przekonania religijne, odparł: „Chyba sympatyzuję ze Świadkami Jehowy. Zgadzam się prawie ze wszystkimi ich wierzeniami, ale nie chcę się angażować”.
21 Jehowa niebawem wykona wyrok na fałszywych bogach tego świata oraz ich czcicielach i odbije się to na wszystkich mieszkańcach ziemi. „Bogowie, którzy nie uczynili ani niebios, ani ziemi, ci wyginą z ziemi i spod tychże niebios” (Jer. 10:11). Nie będzie wtedy sympatyków, lecz tylko ci, którzy są świadkami na rzecz prawdziwego Boga i ci, którzy nimi nie są (Mat. 24:37-39; 2 Piotra 2:5; Obj. 7:9-15). A czy Ty będziesz świadkiem Tego Boga? Powinieneś, ponieważ „Bóg prawdziwy jest dla nas Bogiem zbawiennych poczynań; i do Jehowy, wszechwładnego Pana, należą drogi wyjścia ze śmierci” (Ps. 68:20).
PYTANIA POWTÓRKOWE:
◼ Jakie wyzwanie prawdziwy Bóg rzuca bogom fałszywym?
◼ Za pomocą jakiej niezawodnej reguły możemy odróżnić wielbienie prawdziwe od fałszywego?
◼ Jakie owoce dowodzą, że bogowie tego świata są równie bezwartościowi, jak bogowie starożytni?
◼ Jakie dobre owoce muszą wydawać świadkowie na rzecz prawdziwego Boga? Kto to robi?
◼ Dlaczego trzeba niezwłocznie przystąpić do działania i porzucić bogów fałszywych?
[Ilustracja na stronie 15]
Bezwartościowe bóstwa narodów starożytnych przestały istnieć jako obiekty kultu
[Ilustracja na stronie 16]
W naszym stuleciu zabito około stu milionów ludzi na wojnach, popieranych przez religie tego świata
[Ilustracja na stronie 17]
Jezus powiedział, że prawdziwych świadków będzie można rozpoznać po wzajemnej miłości