polityki i stawania w niej po czyjejkolwiek stronie. Boski Władca dał im „dobrą nowinę o Królestwie”, którą mają wszędzie ogłaszać. Tym dziełem też posłusznie się zajmują i będą je kontynuowali, aż sam Bóg temu królewskiemu rządowi na ręce Jezusa Mesjasza przekaże pełną, przez nikogo nie kwestionowaną władzę zwierzchnią nad całą ziemią. — Mat. 6:33; 24:14, NW.

16, 17. (a) Co Jehowa Bóg uczyni dla tych, którzy w ten sposób potwierdzają swą lojalność? (b) Co Jehowa zamierza ustalić, sprawdzając teraz serca wszystkich ludzi? Na jakie słowa Dawida będą reagować ci, którzy obierają życie w mesjańskim porządku Bożym?

¹⁶ Ludzie, którzy obierają ten kierunek postępowania, będą w nadchodzącym „wielkim ucisku” zachowani przez Suwerena, Pana wszechświata, Jehowę, i przejdą do Jego sprawiedliwego nowego porządku rzeczy, w którym ziemia stanie się Rajem. Bóg teraz bada serca ludzkie, ale oczekuje, że potwierdzimy słowem oraz nieobłudnym postępowaniem, jakiego wyboru dokonaliśmy w kwestii panowania. Czy jesteśmy za Boskim panowaniem nad całą ziemią, tak jak ono włada niebem, czy na odwrót, jesteśmy przeciw niemu? Boski Władca przyzna życie w swym mesjańskim nowym porządku tym, którzy odpowiednio reagują na natchnione słowa króla Dawida, zasiadającego niegdyś na „tronie Jehowy” w Jeruzalem:

¹⁷ „Jehowa sam mocno ustalił swój tron aż w niebiosach; a królowanie jego uzyskało dominację nad wszystkim. Błogosławcie Jehowę, aniołowie jego potężni mocą, spełniający słowo jego, wysłuchawszy brzmienia jego słowa. Błogosławcie Jehowę, wszystkie zastępy jego, słudzy jego, wykonujący jego wolę. Błogosławcie Jehowę, wszystkie jego dzieła na każdym miejscu jego dominacji. Błogosław Jehowę, duszo moja.” — Ps. 103:19-22, NW.

18. Na jaką odpowiedź w kwestii panowania decydujemy się w świetle powyższych słów psalmisty?

¹⁸ Czy więc jesteśmy za Boskim panowaniem Jehowy, Najwyższego, sprawowanym przez Jezusa Chrystusa, czy też jesteśmy przeciw niemu? Razem ze wszystkimi aniołami Jehowy potężnymi mocą, razem ze wszystkimi Jego niebiańskimi zastępami, wszystkimi Jego sługami wykonującymi Jego wolę, odpowiadamy stanowczo: Jesteśmy za Boskim panowaniem teraz i na zawsze!

Jak ludzie ‚rozchwytują królestwo Boże’?

WIOSNĄ roku 29 n.e. „wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: ‚Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie’” (Mat. 3:1, 2). Działalność Jana posłużyła wyłonieniu ludzi sposobnych do przyjęcia Króla tego Królestwa i gotowych ubiegać się o członkostwo w Królestwie. Tym samym po raz pierwszy w dziejach „królestwo niebieskie” stało się celem, ku któremu mogli zdążać ludzie.

Jednakże zdobycie praw członka niebiańskiego Królestwa nie miało być łatwe. Każdy zainteresowany tym członkostwem musiał podejmować usilne starania. Jezus Chrystus, namaszczony na oczekiwanego Króla, miał właśnie na myśli tę konieczność, gdy powiedział: „Od dni Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebios jest celem, ku któremu prą ludzie, a którzy napierają, ci je rozchwytują”. — Mat. 11:12, NW.

Słowo greckie oddane tutaj przez czasownik „napierać” może też znaczyć „usilnie się starać”, „gwałtem się dobijać”. Kto miałby tak gwałtem się dobijać? Czy wrogo usposobieni napastnicy? Nie, raczej ludzie, którzy uwierzyli kazaniom Jana Chrzciciela i przyjęli Jezusa Chrystusa jako Króla. To oni usilnie się starali i ubiegali o Królestwo. Uchwycili przywilej, jakim była sposobność zaliczenia w poczet przewidywanych członków Królestwa, tak jak się rozchwytuje łupy albo szturmem