Życie i służba Jezusa
Co wolno robić w sabat?
PODCZAS któregoś sabatu Jezus wstępuje do synagogi w pobliżu Morza Galilejskiego. Jest tam obecny mężczyzna z uschłą prawą ręką. Uczeni w Piśmie i faryzeusze pilnie obserwują Jezusa, aby zobaczyć, czy też go uzdrowi. W końcu otwarcie stawiają pytanie: „Czy wolno w sabat uzdrawiać?”
Żydowscy przywódcy religijni uważają, że przeprowadzanie zabiegów leczniczych w sabat jest dopuszczalne jedynie w wypadku zagrożenia życia. Uczą na przykład, że w sabat nie wolno zestawiać kości ani bandażować zwichnięcia. Uczeni w Piśmie i faryzeusze zadają Jezusowi swoje pytanie tylko po to, żeby przeciw niemu znaleźć podstawę do oskarżenia.
Jezus zna tok ich myśli. Wie także, iż reprezentują skrajny, niebiblijny pogląd na to, jaka czynność stanowi naruszenie wymagań co do sabatu. Dochodzi więc do dramatycznego spięcia, gdy do mężczyzny z suchą ręką Jezus mówi: „Podnieś się i stań pośrodku”.
Następnie Jezus zwraca się do uczonych w Piśmie i faryzeuszy ze słowami: „Któż z was, mając jedną owcę, gdyby mu ta w sabat do dołu wpadła, to czy jej nie pochwyci i nie wyciągnie?” Ponieważ owca stanowi lokatę gotówki, nie zostawiliby jej w dole do następnego dnia, gdyż mogłaby coś sobie uszkodzić i stracić na wartości. Oprócz tego w Piśmie Świętym powiedziano: „Sprawiedliwy dba o życie swojego bydła”.
Posłużywszy się więc tym porównaniem, dodaje: „O ileż więcej wart jest człowiek, niż owca! A zatem wolno w sabat dobrze czynić”. Przywódcy religijni milczą, gdyż nie potrafią obalić przedstawionego im logicznego, podyktowanego współczuciem rozumowania.
Oburzony, a zarazem zasmucony ich niemądrą zawziętością, Jezus rozgląda się dokoła. Potem mówi do niesprawnego mężczyzny: „Wyciągnij swoją rękę”. Ten ją wyciąga i odzyskuje zdrowie.
Zamiast ucieszyć się z wyleczenia ręki owego mężczyzny, faryzeusze wychodzą i od razu zawierają porozumienie z partią zwolenników Heroda, żeby doprowadzić do uśmiercenia Jezusa. Do tego ugrupowania politycznego należą między innymi członkowie sekty religijnej saduceuszy, zazwyczaj występujący otwarcie przeciwko faryzeuszom; teraz jednak solidaryzują się z nimi w zwalczaniu Jezusa.
Mateusza 12:9-14, „Biblia warszawska”; Marka 3:1-6; Łukasza 6:6-11, Bw; Przypowieści 12:10, Bw; Wyjścia 20:8-10.
◆ Jakie było tło dramatycznego spięcia, do którego doszło między Jezusem a żydowskimi przywódcami religijnymi?
◆ Jak się zapatrywali Żydzi na uzdrawianie w sabat?
◆ Jakim porównaniem posłużył się Jezus, żeby obalić ich błędne poglądy?