Dobrodziejstwa Millennium dla ludzkości

 1. (a) Czy Biblia nasuwa przypuszczenie, że ziemia na skutek bitwy Armagedonu się wyludni? (b) Kto będzie należał do pierwszych poddanych, nad którymi Chrystus będzie panował podczas millennium?

CZY zburzenie Babilonu Wielkiego i bitwa Armagedonu mają spowodować unicestwienie rodu ludzkiego? Czy po tych wydarzeniach ziemia będzie całkowicie wyludniona? Czy nie pozostanie na ziemi nawet ostatek zboru 144 000 wiernych naśladowców Chrystusa dla uwypuklenia ochraniającej potęgi Boga Wszechmocnego? Biblia święta jasno i wyraźnie wskakuje, że pewien ostatek tych niebiańskich dziedziców Królestwa przetrwa walkę Armagedonu, aby przed dokonaniem ziemskiego życia, zmartwychwstaniem i uświetnieniem w niebie jeszcze spełnić tutaj określone zadanie. Wraz z nimi przeżyje Armagedon również „wielka rzesza” ich oddanych Bogu, ochrzczonych, chrześcijańskich współtowarzyszy. Ci ostatni będą na ziemi stanowić pierwszych ludzkich poddanych, nad którymi Chrystus będzie panował ku błogosławieństwu ludzkości. Czymże byłoby Królestwo bez poddanych? — Prz. 14:28.

 2. Z jakich ludzi składa się ta „wielka rzesza”? Co oznaczają słowa z Objawienia 7:14, gdzie powiedziano, że przyszli „z wielkiego ucisku”?

² Sama nawet Apokalipsa, czyli księga Objawienia, wykazuje, że będą tacy ludzie, którzy przeżyją walkę Armagedonu i uwięzienie Szatana w przepaści. Z siódmego rozdziału Objawienia wyraźnie wynika, że istnieć będzie jeszcze inna grupa ocalonych, poza klasą 144 000 duchowych Izraelitów, współrządców Króla Jezusa Chrystusa. Chodzi tu o „wielką rzeszę” ludzi ze wszystkich narodów, którzy uznają siebie za poddanych Boga i Jego Pomazańca. Objawienie 7:14 wyjaśnia, że „to są ci, którzy wychodzą z wielkiego ucisku”, oznacza to nie tylko, że w czasie „wielkiego ucisku”, którym zakończy się obecny system rzeczy na świecie, wychodzą na jaw, stając po stronie Boga i Chrystusa; znaczy to również, że pod ochroną Bożą przeżyją ten ucisk i z kolei znajdą się w nowym systemie rzeczy, jaki wtedy nastąpi na tej ziemi. Wielbią oni Boga i służą Jemu w duchowej świątyni oraz kroczą za Barankiem, Jezusem Chrystusem, jako za Pasterzom, który ich prowadzi do źródeł życiodajnych wód. — Obj. 7:9-17, NW.

 3. Jak Jezus słowami według Mateusza 24:21, 22, 37-39 wyraźnie dał do zrozumienia, że będą ludzie, którzy przeżyją bitwę Armagedonu?

³ W proroctwie o końcu tego systemu rzeczy Jezus Chrystus, „Godny Pasterz”, wskazał wyraźnie na ocalenie pewnych ludzi z „wielkiego ucisku”, kiedy rzekł: „Wówczas będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd, i nie będzie. A gdyby nie były skrócone owe dni, nie byłoby ocalone żadne ciało; ale dla wybranych będą skrócone owe dni.” A gdy jeszcze dodał, że za czasów jego niewidzialnej drugiej obecności będzie tak, jak za dni Noego, tym dobitniej dał do zrozumienia, że będą ludzie, którzy przeżyją ten wielki ucisk, ponieważ i Noe wraz z siedmioma członkami rodziny przeżył katastrofalny potop, jaki zgładził ówczesny bezbożny świat. (Mat. 24:21, 22, 37-39, NT) Kiedy po potopie Noe i jego rodzina opuścili arkę, wyszedłszy na oczyszczoną ziemię, Bóg poinformował ich, co dalej mają czynić. (1 Mojż. 9:1-17) Tak samo ci, którzy bezpiecznie przeżyją wielki ucisk, będą potrzebowali odpowiednich, nowych pouczeń.

 4. Jaka chwila będzie dla Chrystusa najstosowniejsza do rozpoczęcia rządów nad tymi, którzy mają przeżyć Armagedon?

⁴ Będą również takie osoby, dziś może nawet wybitne, które nie przeżyją zburzenia Babilonu Wielkiego i walki Armagedonu, gdzie przecież mają zginąć ziemscy królowie i ich wojska, a także ich zwolennicy. Ocalenia nie mogą się więc spodziewać przywódcy babilońskiego ogólnoświatowego imperium religii fałszywej ani władcy polityczni czy wodzowie wojujący przeciwko niebiańskiemu Królestwu Boga i Jego Chrystusa. (Obj. 17:14; 19:19-21) Następnie Szatan, „władca tego świata” i „bóg tego systemu rzeczy” zostanie przez uwięzienie w otchłani pozbawiony wszelkiego kontaktu z ludzkością. (Jana 12:31; 14:30; 2 Kor. 4:4, NW) W tej sytuacji będzie rzeczą jak najbardziej stosowną, aby Jezus Chrystus wkroczył i dla dobra ocalałych wprowadził nowy, sprawiedliwy, doskonały rząd na ziemi.

 5. Co o tym tak potrzebnym rządzie podaje Objawienie 20:4-6?

⁵ Dwudziesty rozdział Objawienia, po wzmiance o wtrąceniu Szatana do bezdennej przepaści na tysiąc lat, donosi nam o tym tak potrzebnym rządzie następującymi słowami apostoła Jana: „I ujrzałem trony — a na nich zasiedli sędziowie i dano im władzę sądzenia — i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla Słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi i nie wzięli znamienia na czoło swe ani na rękę. I żyć poczęli, i tysiąc lat królowali z Chrystusem. A nie ożyli inni ze zmarłych, aż tysiąc lat się skończyło. To jest pierwsze zmartwychwstanie. Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu: nad tymi nie ma władzy śmierć wtóra, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa, i tysiąc lat z Nim będą królowali.” — Obj. 20:4-6, BT.

 6. Czym jest to „pierwsze zmartwychwstanie”, kiedy miało nastąpić i dlaczego wówczas?

⁶ Wspomniane w tym tekście „pierwsze zmartwychwstanie” nie oznacza bynajmniej zmartwychwstania symbolicznego, a więc duchowego odrodzenia chrześcijan podczas chrztu wodnego, jak to utrzymywał jeden z ojców Kościoła rzymskokatolickiego, Augustyn, który podał takie wyjaśnienie w swym dziele pt. De Civitate Dei. (Zobacz paragraf 14 na stronie 3.) Chodzi tu o literalne zmartwychwstanie tych błogosławionych i świętych. W myśl słów Jezusa nastąpi ono niewidzialnie w „dniu ostatecznym”, w czasie jego powtórnego przyjścia i drugiej obecności. Wówczas na głos jego wezwania ‚żyć poczną’ zmarli święci i zaczną panować z Chrystusem w jego niebiańskim Królestwie. (Jana 5:28, 29) Zapewne nie zostali oni przed ochrzczeniem ścięci za świadczenie o Jezusie i mówienie o Słowie Bożym. Na pewno też nie byli przed chrztem, kiedy się oparli próbie i nie oddali pokłonu „bestii” ani „jej obrazowi” oraz nie przyjęli piętna tej bestii lub jej obrazu na czoło czy na rękę. Ta próba nastąpiła dopiero po chrzcie.

 7. (a) Dlaczego zmartwychwstanie to jest nazwane „pierwszym”? (b) W jaki sposób jego uczestnicy dowodzą, że są godni tego zmartwychwstania?

⁷ „Pierwsze zmartwychwstanie” dlatego zostało tak nazwane, aby je odróżnić od zmartwychwstania „innych ze zmarłych”, o których powiedziano, że nie ożyli, „aż tysiąc lat się skończyło”. Zatem zmartwychwstanie błogosławionych i świętych jest „pierwszym” tak pod względem czasu, jak i znaczenia, gdyż „nad tymi nie ma władzy śmierć wtóra”. Przy powstaniu do życia zostaną przyodziani w nieśmiertelność, połączoną z nieskazitelnością. Apostoł Paweł opisuje właśnie to zmartwychwstanie w Liście 1 do Koryntian, w rozdziale 15, a wierszach od 35 do 54. To o tym zmartwychwstaniu apostoł napisał, że „sieje się ciało cielesne, bywa wzbudzone ciało duchowe”. Aby dostąpić wyróżnienia tym nieprzeciętnym zmartwychwstaniem, owi błogosławieni i świeci musieli udowodnić, że są tego godni; musieli ponieść męczeńską śmierć przez ścięcie, musieli się przeciwstawić oddawaniu pokłonu „bestii” albo jej „obrazowi”, nie mogli też przyjmować ich znamienia na czoło ani na rękę. Do samej śmierci w ciele musieli wiernie dawać świadectwo o Jezusie Chrystusie i o Słowie Bożym, spisanym w Biblii świętej. — Obj. 2:10.

RZĄD NIEBIAŃSKI

 8. Czy chrześcijanie ci będą królowali w ziemskim Jeruzalem, oraz gdzie podczas tysiąclecia będą ich poddani?

⁸ Po zmartwychwstaniu w ciele duchowym będą w stanie panować wespół z Królem Jezusem Chrystusem w niebie, pozostając niewidzialni dla swych ludzkich poddanych na ziemi. Jezus Chrystus zasiada po prawicy Boga, Ojca niebiańskiego, który włada ze swego tronu. O umiejscowieniu tego tronu tak mówi sam Jehowa Bóg: „Niebiosa są moim tronem, a ziemia podnóżkiem nóg moich!” (Izaj. 66:1, BT; Dzieje 7:48, 49; Ps. 110:1; Dzieje 2:34-36; 1 Piotra 3:22) A zatem skąd Chrystus będzie sprawował władzę przez tysiąc lat, mając u boku swoich błogosławionych i świętych, zmartwychwstałych naśladowców? Z tronu niebiańskiego, a nie ziemskiego; nie będzie rezydował w ziemskiej Jerozolimie, która była do niedawna w posiadaniu mahometańskich Jordańczyków, a teraz została im odebrana przez Żydów. Chrześcijanie, o których mówimy, dostali się „do góry Syjon i do miasta Boga żywego, do Jeruzalem niebieskiego.” (Hebr. 12:22) Ziemia będzie dla nich jakby podnóżkiem, na którym podczas tysiąclecia będą przebywali ich ludzcy poddani.

 9. Jakie będzie to królestwo z punktu widzenia religijnego?

⁹ Będzie to Królestwo naprawdę chrześcijańskie, nie takie, jakimi były liczne królestwa chrześcijaństwa, które uciskały lud i splamiły ziemię bezsensownym rozlewem krwi, często nawet w imię religii.

10, 11. (a) Kto od tysięcy lat niewidzialnie rządził ludzkością, i jakimi widzialnymi narzędziami się przy tym posługiwał? (b) Jaki polityczny kult nie zdołał wprowadzić pokoju ani bezpieczeństwa, ale kiedy jednak one nastaną?

¹⁰ Od tysięcy lat ludzkość cierpi pod rządami niewidzialnego „władcy tego świata”, Szatana Diabła, co rządy swe sprawuje wraz „ze złymi duchami, które unoszą się w przestworzach”. (Jana 12:31; 14:30, BT; Efez. 6:11, 12, Kow) Widzialny system polityczny, za którego pomocą panował nad ludzkością, został przyrównany do dzikiej bestii. „Obraz” tej symbolicznej bestii to inna organizacja polityczna, mająca za zadanie skłaniać ludzi do służenia i oddawania czci tamtej politycznej „bestii” zamiast Jehowie Bogu.

¹¹ Po pierwszej wojnie światowej „obraz” ten został wzniesiony w postaci politycznej Ligi Narodów, a po drugiej wojnie światowej w postaci jej następczyni, Organizacji Narodów Zjednoczonych. Ale chociaż narody ziemi wielbią obecnie polityczną „bestię” za pośrednictwem dzisiejszego jej „obrazu” — Narodów Zjednoczonych — to jednak nie sprowadziło to ogólnoświatowego pokoju ani bezpieczeństwa. Tym samym kult państwa, jaki uprawiają ludzie, okazuje się daremny. Dopiero po zniszczeniu „bestii” i jej politycznego „obrazu” w walce Armagedonu naprawdę nastanie pokój i bezpieczeństwo, i to na tysiąc lat. Jezus Chrystus, Król królów i Pan panów udowodni wówczas, że zasługuje na proroczo przepowiedziany tytuł „Księcia Pokoju”. — Izaj. 9:6, 7; Obj. 19:16-21.

12, 13. (a) Jakie proroctwo dotyczące „końca czasów” spełnia się na naśladowcach Księcia Pokoju, mimo iż żyją w zmilitaryzowanym systemie rzeczy? (b) Które proroctwo mesjańskie obrazowo przedstawia, że zamiast traktować się wzajemnie jak dzikie zwierzęta mieli przejawiać chrześcijańskiego ducha pokoju?

¹² Na prawdziwie oddanych Bogu i ochrzczonych naśladowcach „Księcia Pokoju” już dziś, u schyłku teraźniejszego zmilitaryzowanego systemu rzeczy kierowanego przez diabelskiego „władcę tego świata”, spełniają się następujące słowa proroctwa, które się miało urzeczywistnić „na końcu czasów”: „Prawo wyjdzie z Syjonu i z Jeruzalem wyrocznia Jahwe [albo: Jehowy]. On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i wyda wyroki dla mnogich narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a włócznie swe na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza; nie będą się więcej zaprawiać do wojny.” (Izaj. 2:2-4, BT) Zamiast napastować się wzajemnie jak dzikie zwierzęta, ci niegdyś poróżnieni między sobą ludzie w swych prowadzonych według zasad Bożych zborach na całej ziemi przejawiają i rozwijają chrześcijańskiego ducha pokoju. Zostało to w obrazowy sposób przedstawione w następującym proroctwie mesjańskim:

¹³ „Będzie mieszkał wilk z barankiem, a lampart z koźlęciem będzie leżał; także cielę i szczenię lwie, i karmne bydła pospołu będą, a małe dziecię rządzić ich będzie. Krowa i niedźwiedzica społem paść się będą, a płód ich pospołu leżeć będzie, a lew jak wół plewy jeść będzie. A dziecię ssące będzie grało nad dziurą żmijową, a to, które odstawione jest, wpuści rękę swoją do dziury bazyliszkowej [kobry, NW]. Nie będą szkodzić ani zabijać na wszystkiej górze mojej świętej; bo ziemia będzie napełniona znajomością Pańską [wiedzą o Jehowie, NW], tak jak morze wodami napełnione jest.” — Izaj. 11:6-9.

14. (a) Jakie warunki będą od początku panowały wśród tych, którzy przeżyją Armagedon i uwięzienie Szatana, i jak długo stan ten potrwa? (b) Czym przede wszystkim będą się zajmować ludzie, i jaki będzie wynik tego?

¹⁴ Jeżeli już dzisiaj, w napiętnowanych wojnami latach przy „zakończeniu systemu rzeczy” może wśród prawdziwych naśladowców Chrystusa istnieć tak idealny stan, to tym bardziej po bitwie Armagedonu, w której zginą władcy ziemscy i ich armie, oraz po zapieczętowaniu Szatana i jego demonów w otchłani, zapanuje wśród ocalałych niczym nie zmącony pokój! Ci, którzy przeżyją bitwę Armagedonu i uwięzienie Szatana w przepaści, od początku zaznają doskonałego pokoju, a niebiańskie Królestwo Chrystusa i jego uświetnionego zboru utrzyma na ziemi ów pokój przez tysiąc lat. Jakiż to więc będzie dla ludzi wspaniały okres na jeszcze dokładniejsze zbadanie Biblii i pełniejsze stwierdzenie, jak ściśle spełniły się jej proroctwa! Przyswajanie sobie wiadomości o Jehowie, żywym i prawdziwym Bogu, będzie wówczas najważniejszym zajęciem ludności. Cała ziemia po prostu ‚napełni się wiedzą o Jehowie, tak jak morze wodami napełnione jest’.

15. (a) Jak Jezus w modlitwie uwypuklił ważność tego dzieła wychowawczego? (b) Czyim zadaniem w gruncie rzeczy jest takie nauczanie, i kto je będzie przeprowadzał?

¹⁵ Doniosłe znaczenie tego rodzaju dzieła wychowawczego znajduje potwierdzenie w słowach Jezusa, jakie w modlitwie skierował do swego niebiańskiego Ojca: „Dałeś [mi] władzę nad wszelkim ciałem, aby pełną liczbę tych, których mu dałeś, mógł obdarzyć życiem wiecznotrwałym. To znaczy życie wiecznotrwałe: ich przybieranie wiedzy o tobie, jedynym prawdziwym Bogu, i o tym, któregoś posłał, Jezusie Chrystusie.” (Jana 17:2, 3, NW) Wpajanie ziemskim poddanym wiedzy o jedynym prawdziwym Bogu i o tym, jak przez Jezusa Chrystusa zgotował zbawienie wieczne, jest w gruncie rzeczy działalnością kapłańską. Do czasu pierwszego przyjścia Chrystusa zaznajamianie ludu z prawem Bożym należało do nieodwołalnych obowiązków kapłaństwa izraelskiego. Harmonizuje to w całej pełni z faktem, że uświetniony Jezus Chrystus będzie nie tylko Królem, ale także Kapłanem, a nawet Arcykapłanem Bożym. Zmartwychwstali członkowie jego zboru będą w niebie jego podkapłanami. Dlatego też przepowiedziano o nich, że „będą kapłanami Boga i Chrystusa, i tysiąc lat z Nim będą królowali”. (Obj. 20:6, BT) Wychowanie ziemskich podwładnych Królestwa przez owych kapłanów zapewni im życie wiecznotrwałe na rajskiej ziemi.

16. Jaka będzie przeprowadzana działalność kapłańska, zmierzająca do odpuszczenia grzechów? Jaki stan dzięki temu zdołają osiągnąć ludzie wdzięczni i posłuszni?

¹⁶ Kapłani nominalnego chrześcijaństwa niegodnie reprezentowali Arcykapłana Bożego, Jezusa Chrystusa. Dlatego też znikną z oblicza ziemi, gdy tuż przed Armagedonem zgładzony zostanie Babilon Wielki. Następnie zmartwychwstali członkowie zboru Chrystusowego w niebie będą wraz ze swoim Mistrzem przeprowadzali zbawcze dzieło kapłańskie. Przez tysiąc lat będą udostępniali ludziom dobrodziejstwa jego doskonałej ofiary okupu. (Mat. 20:28; 1 Tym. 2:5, 6) Jeżeli ci okażą skruchę, zostaną im przebaczone grzechy popełnione wskutek słabości odziedziczonych po ich praojcu Adamie. Potępienie, jakie na skutek grzechu zaciążyło nad nimi, będzie dzięki zasłudze ofiary Chrystusa uchylone. Przebaczenie grzechów wywrze dobroczynne skutki na ich ciało i ducha, jak to trafnie zostało zobrazowane przez działo uzdrawiania, które przeprowadził Jezus przebywając jeszcze na ziemi. Królestwo strzec będzie sprawiedliwych stosunków na globie ziemskim i poprowadzi ludzi drogą sprawiedliwości; ponadto działalność kapłańska będzie się przyczyniać do duchowego i cielesnego uleczenia. Na tej podstawie wdzięczni i posłuszni zdołają odzyskać taką doskonałość, jaką posiadał Adam po stworzeniu go w rajskim ogrodzie Eden. — Mat. 8:14-17; 9:1-12.

HADES I ŚMIERĆ — ZGŁADZONE

17. Jakim sposobem działalność kapłańska dosięgnie zmarłych, i na co Objawienie 20:5 wskazuje odnośnie do „reszty umarłych”?

¹⁷ Zbawienne skutki tej działalności kapłańskiej dosięgną nawet miliardów ludzi zmarłych. Ze śmierci wzbudzony został sam Jezus Chrystus, Arcykapłan Boży, aby wszystkim, za których umarł, mógł wyświadczyć usługi kapłańskie. Podobnie członkowie jego zboru podkapłanów powstają z umarłych w „pierwszym zmartwychwstaniu”, aby u boku Chrystusa uczestniczyć w tysiącletniej działalności kapłańskiej na rzecz ludzkości. Zmartwychwstanie ich stanowi rękojmię, że również inni z umarłych będą w trakcie tysiąclecia wskrzeszani z Hadesu, czyli Szeolu, aby żyć pod panowaniem Królestwa. (Dzieje 17:31; 1 Kor. 15:20-26) Okoliczność ta wyjaśnia, dlaczego w Objawieniu 20:5 powiedziano, że „reszta umarłych nie dostąpiła życia, aż się skończyło tysiąc lat”. — NW.

18, 19. (a) W jakim stanie będą się znajdować posłuszni poddani pod koniec tysiąca lat? (b) Co Jezus uczyni przy końcu tysiącletniego sabatu dla ludzkości pod panowaniem jego Królestwa?

¹⁸ Do tego czasu zarówno ci, którzy przeżyją bitwę Armagedonu i nie będą potrzebowali wzbudzenia z martwych, jak i wskrzeszeni do życia na ziemi, osiągną pełnię doskonałego życia ludzkiego, jeśli tylko okażą się posłuszni. Nie będzie już na nich ciążyło potępienie śmierci jako konsekwencja niedoskonałości. (Hebr. 7:22-27; 5:5-10) Z takim właśnie ostatecznym celem na widoku Objawienie 20:11-14 (NW) opisuje powrót umarłych z Hadesu i z morza. Zmartwychwstaniem tym rozpoczyna się dzieło kapłańskie na korzyść zmarłych, którzy się dostali w morze i do Hadesu.

¹⁹ Przy końcu swojego tysiącletniego dzieła kapłańskiego Jezus Chrystus odda całkowicie uzdrowionych, oczyszczonych i doskonałych poddanych swego Królestwa Jehowie Bogu, który ostatecznie wszystkich osądzi. (1 Kor. 15:24-28) Z tą chwilą skończy się wyznaczony dla ludzkości tysiącletni sabat pod rządami Królestwa Chrystusa. Jakąż ulgę przyniesie ów sabat!

20. Dlaczego wszyscy ludzie po osiągnięciu doskonałości muszą zostać poddani próbie, i dlaczego Szatan Diabeł zostanie wówczas na krótki czas uwolniony?

²⁰ Niemniej jednak i to, co nastąpi bezpośrednio potem, będzie dla ludzi sprawą bardzo wielkiej wagi. Wprawdzie będą oni wówczas doskonali i będą korzystać z życia na rajskiej ziemi; wszakże prawo do życia wiecznotrwałego nie będzie jeszcze do owej chwili przyznane tym wszystkim, którzy jako doskonałe, sprawiedliwe stworzenia staną przed najwyższym Sędzią, Jehową Bogiem. Będą musieli dopiero dowieść, że są godni tego prawa, podobnie jak Adam i Ewa w rajskim Edenie mieli wykazać, czy zasługują na otrzymanie prawa do wiecznego, doskonałego życia ludzkiego w ziemskim raju. I jak Adam i Ewa byli próbowani przez Szatana Diabła, tak przy końcu tysiąclecia wszyscy ich ziemscy potomkowie zostaną wypróbowani przez tegoż Kusiciela. Dla tej też przyczyny Szatan Diabeł zostanie po skończeniu millennium na krótki czas wypuszczony ze swego przepastnego więzienia.

21. Jakie pytanie wyłania się w związku z przywróconymi do doskonałości potomkami Adama, i jaką odpowiedź daje tu prorocze Słowo Boże?

²¹ Do owej chwili naprawione już będzie wszelkie zło, jakie Szatan spowodował w ciągu poprzednich sześciu tysięcy lat. A czy uwolnionemu Szatanowi wraz z demonami uda się wtedy odwieść całą doskonałą ludzkość od Boga, suwerennego Władcy wszechświata, tak jak mu się to udało z naszymi prarodzicami w rajskim ogrodzie Eden? Proroctwa odpowiadają stanowczym: Nie! Będą tacy ludzie, którzy w tej decydującej, końcowej próbie pozostaną wierni Jehowie Bogu i Jezusowi Chrystusowi. Ci będą bronić wyższości Boga. A On osądzi ich godnymi życia wiecznotrwałego i obdarzy prawem do tego życia, wpisując ich imiona do swej „księgi życia”.

22. Co stanie się z tymi, którzy przepadną w próbie, oraz z Kusicielem? Co wyniknie z tego dla całych niebios i ziemi?

²² Będą też jednak tacy, którzy nie ostoją się w tej próbie. To właśnie oni utworzą zgraję Goga i Magoga, której liczebność nie została w proroctwie określona, lecz zostaną wytraceni „drugą śmiercią”, z której nie ma już zmartwychwstania. Również sam Szatan Diabeł po ostatecznym przegraniu długiej walki z Bogiem na zawsze wtedy wraz ze swymi demonami ulegnie unicestwieniu. (Obj. 20:7-10, 15; Mat. 25:41, 46) Nareszcie całe niebiosa i cała ziemia będą oczyszczone z wszelkiej niegodziwości i jej zgubnych skutków. Jehowa Bóg w pełnym triumfie będzie odtąd zawsze i na wieki królował nad wszystkim w doskonałej sprawiedliwości!

23. Jakim zrządzeniem jest tysiącletnie królowanie Chrystusa, i dlaczego powinniśmy rozgłaszać tę dobrą nowinę?

²³ Mając teraz przed oczyma kompletny obraz rzeczy, możemy słusznie powiedzieć: Jakże miłościwe i cudowne jest zrządzenie Boże co do tysiącletniego panowania Jego Kapłana i Króla, Jezusa Chrystusa! Rozgłaszaj więc tę dobrą nowinę, aby wszyscy miłośnicy sprawiedliwości mogli się nią radować i przygotować się na to millennium swobody i błogosławieństw, gdyż ono jest bliskie!

[Ilustracja na stronie 7]

Millennium — czas uczenia się o prawdziwym Bogu, Jehowie