jednego człowieka wszedł grzech na ten świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przeszła, bo wszyscy zgrzeszyli. (...) śmierć panowała od Adama aż do Mojżesza i nad tymi, którzy nie zgrzeszyli dopuszczając się przestępstwa podobnie jak Adam.” — NDb.

⁴⁷ Wskutek grzechu Adama i wynikającej stąd kary w świecie ludzkim pojawiła się śmierć. Tym samym właśnie Adam ponosi odpowiedzialność za to, że wszyscy jego potomkowie podlegają grzechowi i śmierci, oraz za cała hańbę, jaką to sprowadziło na święte imię jego Twórcy, Jehowy Boga. Adam nie popadł w grzech przez przypadek: „Adam nie był zwiedziony.” (1 Tym. 2:14) Zdawał sobie sprawę, że przekracza prawo Boże zakazujące spożywania owocu z drzewa znajomości dobrego i złego. Wiedział, że obiera postępowanie, które będzie dla niego oznaczało śmierć z ręki Boga. Mógł się nawet spodziewać, że kara śmierci zostanie na nim wykonana jeszcze tego samego 24-godzinnego dnia, a więc zanim by miał możliwość zostania ojcem. Mógł tym samym zaprzepaścić wszelką sposobność życia czy choćby zapoczątkowania życia całego swego potomstwa. Kiedy Adam dzięki niezasłużonej dobroci Bożej jednak założył rodzinę, byt jej od początku obciążony był grzechem i wyrokiem śmierci; nie przekazał jej prawa do życia.

48. (a) Co trzeba powiedzieć o nieprzyjęciu przez Boga jakiegokolwiek okupu za Adama? (b) Jak się jednak przedstawia sprawa z potomstwem Adama i Ewy?

⁴⁸ Ponieważ Adam pomimo dobitnego ostrzeżenia ze strony Boga świadomie sprowadził śmierć na całe swe potomstwo, więc był rozmyślnym mordercą, a Ewa uczestniczyła wraz z nim w tym świadomym przestępstwie. Dlatego też Jehowa, działając już w myśl swego później ogłoszonego prawa o „miastach ucieczki”, nie zamierzał przyjąć żadnego okupu za Adama i Ewę ani zezwolić, by się dostali pod ochronę Jego Arcykapłana, Jezusa Chrystusa. Natomiast co się tyczy rodu ludzkiego, który się od nich wywodzi, to Bóg słusznie mógł przyjąć zań ofiarę okupu swego Arcykapłana Jezusa Chrystusa, ponieważ grzeszny stan tych potomków, zasługujących ściśle biorąc na śmierć, wynika jedynie z przypadkowej okoliczności, przez nich nie zawinionej, że pochodzą od Adama.

49. Jaką korzyść z ofiary okupu odniesie syn Adama, Kain?

⁴⁹ Jeżeli chodzi o Kaina, pierworodnego syna Adama, to Jehowa Bóg słusznie nie pozwala mu korzystać z dobrodziejstw ofiary okupu Chrystusa, ponieważ bezpośrednio go ostrzegł, a ten jednak podle zamordował swego brata Abla, cieszącego się upodobaniem Bożym. Jest rzeczą jak najbardziej logiczną, że ani dla Kaina, ani też dla jego rodziców, Adama i Ewy, nie spodziewamy się zmartwychwstania.

Obecne pokolenie dwudziestego wieku a zmartwychwstanie

 1, 2. (a) Czy całe obecne dwudziestowieczne pokolenie jest objęte zrządzeniem Boga co do zmartwychwstania? (b) Czego z przypowieści Jezusa dowiadujemy się o ludziach przyrównanych do „kozłów”?

SPOŚRÓD pokolenia żyjącego w obecnym dwudziestym wieku umiera wiele takich ludzi, którzy są objęci zrządzeniem Jehowy Boga co do zmartwychwstania pod panowaniem Królestwa Jego Syna, Jezusa Chrystusa.

² Niemniej jednak w obecnym pokoleniu jest też wielu takich, którzy podzielą ostateczny los Szatana Diabła i jego demonów. Będą to ci, których Jezus Chrystus przyrównał do kozłów. Jezus podał proroctwo o upadku teraźniejszego niegodziwego systemu rzeczy i zakończył je przypowieścią o owcach i kozłach. Przypowieść ta, inaczej mówiąc to porównanie, zanotowano w Ewangelii według Mateusza 25:31-46. W naszym pokoleniu symbolicznymi „kozłami” są ludzie ze wszystkich dzisiejszych narodów, a przy tym odbywa się teraz oddzielanie ich od klasy ludzi sprawiedliwych, których Jezus przyrównał do owiec. Zarówno „owce”, jak i „kozły” są klasą ziemską, to znaczy nie mają od Jehowy Boga powołania do niebiańskiego dziedzictwa wespół z Jego Synem Jezusem Chrystusem, lecz są usposobienia ziemskiego. — Mat. 25:31-33.

 3. Od kogo Jezus odróżnił zarówno „owce”, jak i „kozły”, oraz w jaki sposób?

³ Jezus odróżnił zarówno „owce”, jak i „kozły”, od swoich duchowych „braci”, swych 144 000 współdziedziców, którzy z nim obejmą dziedzictwo niebiańskie. „Owcami” nazwał Jezus tych, na których spoczywa błogosławieństwo Jego niebiańskiego Ojca, ponieważ wyświadczyły dobro jego duchowym braciom, chociażby „jednemu z tych braci moich najmniejszych”. (Mat. 25:34-40) „Kozły” ogłosił Jezus za klasę przeklętą, ponieważ zaniedbały wyświadczanie dobra jego duchowym braciom, choćby „jednemu z tych najmniejszych”. Tym samym „kozły” nie uczyniły nic dobrego Temu, którego ci bracia reprezentowali, to jest Panu Jezusowi Chrystusowi.

 4. O kim wspomniał Jezus, odpędzając od siebie symboliczne „kozły”, i co powiedział o nich?

⁴ W przypowieści tej Jezus z góry wskazał na fakt, że Szatan Diabeł i jego demoniczni aniołowie zostaną wrzuceni w „jezioro ognia i siarki”, co symbolizuje „powtórną śmierć”. Do klasy „kozłów” powiedział bowiem: „Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, zgotowany diabłu i aniołom jego.” — Mat. 25:41-45, NP; Obj. 20:10, 14, NW.

 5. Kiedy Król Jezus Chrystus wypowie te słowa do symbolicznych „kozłów”?

⁵ Król Jezus Chrystus panuje już w niebie, odkąd w roku 1914 n.e. skończyły się „czasy pogan”. (Łuk. 21:24) Kiedy więc będzie wypowiadał te słowa do ludzi, których zaliczył do klasy „kozłów”? Stanie się to podczas zburzenia Babilonu Wielkiego oraz w bitwie Armagedonu, która nastąpi bezpośrednio po zagładzie Babilonu Wielkiego, to znaczy w „wojnie wielkiego dnia Boga Wszechmocnego”. (Obj. 17:1, 2, 15, 16; 16:14, 16; 17:14, NW) Do wytracanych wówczas „kozłów” należeć będą wszyscy ci ludzie na ziemi, którzy nie znajdą się pośród błogosławionych „owiec”.

 6. W jaki sposób dają się poznać symboliczne „owce”?

⁶ „Owce” to klasa ludzi, którzy popierają Króla Jezusa Chrystusa przez czynne wyświadczanie dobra Jego duchowym braciom i współdziedzicom. Te „owce” opuściły Babilon Wielki (Ogólnoświatową dziedzinę panowania fałszywej religii babilońskiej). Oddały swe życie Bogu przez Chrystusa i zostały ochrzczone w wodzie; odtąd razem z duchowymi braćmi Chrystusa biorą udział w wydawaniu po całej ziemi końcowego świadectwa o Królestwie Bożym, co odpowiada nieco wcześniej wypowiedzianemu proroctwu Jezusa z Ewangelii według Mateusza 24:14. „Owce” nie maszerują u boku „królów całej zamieszkanej ziemi” i ich armii ku Armagedonowi, by walczyć przeciw Bogu.

 7, 8. Kogo obejmuje klasa „kozłów”, skazanych jako ludzie „przeklęci”?

⁷ W przeciwieństwie do tego „kozły”, zmierzające do zagłady jako ludzie „przeklęci”, będą