-
Zakładanie fundamentów pod nowy porządek BożyStrażnica — 1973 | nr 1
-
-
się i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze wyzwolenie”. — Łuk. 21:28, NW.
36. Czego godnymi chcemy się okazać w tej sytuacji? Co jesteśmy zdecydowani czynić?
36 Owo wyzwolenie do życia w nowym porządku Bożym jest w tej chwili o wiele bliższe niż wtedy, gdy wielu z nas ujrzało po raz pierwszy, że ‚poczęło się dziać’ to, co było przepowiedziane. Z pewnością nie ma już czasu na ociąganie się z takim postępowaniem, które by dowodziło, że jesteśmy godni tego upragnionego wyzwolenia. Trwa jeszcze ku temu okazja, która się już nie powtórzy! Jesteśmy zdecydowani z niej skorzystać, a także ogłosić wszystkim innym ludziom miłującym sprawiedliwość, że zbliża się wyzwolenie ludzkości do życia w nowym porządku Bożym, obejmującym „nowe niebiosa i nową ziemię”.
-
-
Bóg, który daje obietniceStrażnica — 1973 | nr 1
-
-
Bóg, który daje obietnice
KIM JEST Bóg, który obiecał wyzwolić ludzkość? Dlaczego mamy wierzyć Jego obietnicy, dlaczego możemy na niej polegać?
Aby móc spełnić taką obietnicę musi On być Stworzycielem wszechrzeczy, Bogiem Wszechmocnym. Biblia wyjaśnia, że tak jest faktycznie. Nie ma najmniejszych wątpliwości co do tego, iż gotów jest wyzwolić ludzkość do życia w sprawiedliwym, nowym porządku; wynika to jasno z Jego obietnicy. Niemniej nasze osobiste przeświadczenie, że to uczyni, musi się opierać na prześledzeniu Jego poszczególnych czynów i całego sposobu postępowania — na zbadaniu, jak spełniał inne swoje obietnice.
Poza kwestią wyzwolenia ludzkości za pośrednictwem mesjańskiego Królestwa najważniejsza obietnica, jaką dał, dotyczyła pierwszego przyjścia Mesjasza. Czy rzeczywiście stało się wszystko tak, jak Bóg obiecał?
ZAPISKI O PIERWSZYM POJAWIENIU SIĘ MESJASZA
Istotnie, spełniły się dokładnie wszystkie zapowiedzi i można to udowodnić na podstawie dokumentów historycznych. Już od najdawniejszych czasów były w Biblii nakreślone pewne warunki, którym miał odpowiadać Mesjasz, aby można było go bezbłędnie rozpoznać. Oto niektóre z nich:
(1) Miał pochodzić z pokolenia Judy i z rodu króla Dawida:
„Nie zostanie odjęte berło [symbol prawa do panowania] od Judy ani laska pasterska spośród jego kolan, aż przyjdzie ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u narodów” (Rodz. 49:10); „Jahwe [Jehowa] zaprzysiągł Dawidowi trwałą obietnicę, od której nie odstąpi: ‚Potomstwo z ciebie zrodzone posadzę na twoim tronie’”. — Ps. 132:11; Izaj. 9:6 [7].
Jezus właśnie wywodził się z tej linii; wskazuje na to jego rodowód zaczerpnięty z publicznego rejestru przez historyków Mateusza i Łukasza (Mat. 1:3, 6, 16; Łuk. 3:23, 31, 33). Rodowodu tego, pochodzącego z urzędowych archiwów żydowskich, nie kwestionowali przywódcy Żydów w pierwszym stuleciu n.e., chociaż atakowali Jezusa w każdy sposób, jaki im przyszedł na myśl.
(2) Miał się urodzić w Betlejem:
„A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu”. — Mich. 5:1.
-