Rozdział 6

Czy Jezusa Chrystusa posłał Bóg?

 1, 2. (a) Co świadczy o tym, że Jezus jest postacią historyczną? (b) Jakie pytania co do Jezusa się nasuwają?

PRAWIE KAŻDY mieszkaniec ziemi słyszał coś o Jezusie Chrystusie. Wywarł on większy wpływ na historię niż ktokolwiek inny. Nawet w kalendarzach uznawanych w większości krajów na świecie przyjęto za podstawę rok, w którym się rzekomo urodził! W Wielkiej Encyklopedii Powszechnej (PWN) czytamy: „E[ra] chrześcijańska [nasza era, n.e.], zw. także e[rą] Dionizyjską od jej twórcy Dionizjusza Exiguusa [VI w.], który ustalił datę narodzin Chrystusa (...). Od końca XVIII w. zaczęto stosować także oznaczenia lat przed narodzeniem Chrystusa”.

² A zatem Jezus nie jest postacią zmyśloną. Rzeczywiście żył jako człowiek na ziemi. „W dawnych czasach nawet przeciwnicy chrystianizmu nigdy nie mieli wątpliwości co do [istnienia] Jezusa”, mówi Encyclopædia Britannica. Czy naprawdę posłał go Bóg? Dlaczego jest taki znany?

ŻYŁ JUŻ PRZEDTEM

 3. (a) Czyjego syna — według słów anioła — miała urodzić Maria? (b) Czy to możliwe, żeby dziewica Maria urodziła Jezusa?

³ W przeciwieństwie do wszystkich innych ludzi Jezus narodził się z dziewicy. Było jej na imię Maria. Pewien anioł powiedział o jej dziecku: „Będzie wielki i nazwą go Synem Najwyższego” (Łukasza 1:28-33; Mateusza 1:20-25). Ale jak kobieta, która nigdy nie miała stosunków z mężczyzną, mogła urodzić dziecko? Stało się to dzięki świętemu duchowi Bożemu. Jehowa przeniósł życie swego potężnego Syna duchowego z nieba do łona Marii. Był to cud! Nie kto inny tylko Stwórca pierwszej kobiety obdarzył ją zdolnością rodzenia dzieci i dlatego mógł sprawić, żeby miała dziecko bez udziału ojca ludzkiego. Biblia wyjaśnia: „Gdy nastała pełna granica czasu, Bóg posłał swego Syna, który się urodził z niewiasty” (Galatów 4:4).

 4. (a) Gdzie żył Jezus, zanim się urodził jako dziecko? (b) Jak wskazał na to, że przedtem żył w niebie?

⁴ A więc zanim Jezus urodził się na ziemi jako człowiek, był w niebie potężną osobą duchową. Podobnie jak Bóg miał niewidzialne dla człowieka ciało duchowe (Jana 4:24). Sam Jezus często wspominał o tym, że zajmował w niebie wysokie stanowisko. Pewnego razu tak się modlił: „Wsław mnie, Ojcze, przy sobie tą chwałą, którą miałem przy Tobie, zanim był świat” (Jana 17:5). Powiedział też do swoich słuchaczy: „Wy jesteście z niskości; ja jestem z wysokości”. „Cóż więc, gdy ujrzycie, jak Syn Człowieczy wstępuje tam, gdzie był przedtem?” (Jana 8:23; 6:62; 8:58; 3:13; 6:51).

 5. (a) Dlaczego nazwano Jezusa „Słowem”, „Pierworodnym” i „jednorodzonym”? (b) W czym współdziałał z Bogiem?

⁵ Zanim Jezus przyszedł na ziemię, nazywano go Słowem Bożym. Tytuł ten wyjawia, że jego służba w niebie polegała na przemawianiu w imieniu Boga. Nazwano go też „Pierworodnym” oraz „jednorodzonym” Synem Bożym (Jana 1:14; 3:16; Hebrajczyków 1:6). To znaczy, że został stworzony przed wszystkimi innymi duchowymi synami Bożymi oraz że tylko jego jednego Bóg stworzył bezpośrednio. Biblia wyjaśnia, że ten „pierworodny” Syn współdziałał z Jehową przy stwarzaniu wszystkiego innego (Kolosan 1:15, 16). Kiedy więc Bóg powiedział: „Uczyńmy człowieka na nasz obraz”, mówił do tego Syna. A zatem ten, który potem przyszedł na ziemię i został zrodzony przez niewiastę, miał udział w stwarzaniu wszystkiego! Żył niezliczone lata w niebie razem z Ojcem (1 Mojżeszowa 1:26; Przysłów 8:22, 30; Jana 1:3).

JEGO ŻYCIE NA ZIEMI

 6. (a) Jakie wydarzenia miały miejsce na krótko przed narodzeniem Jezusa i potem? (b) Gdzie się Jezus urodził, a gdzie wychowywał?

⁶ Maria była zaręczona z Józefem, ale gdy Józef się dowiedział, że ona jest w ciąży, doszedł do wniosku, iż obcowała z innym mężczyzną, i nie chciał jej poślubić. Kiedy jednak Jehowa powiedział mu, że Maria poczęła za sprawą Jego świętego ducha, pojął ją za żonę (Mateusza 1:18-20, 24, 25). Potem, gdy byli w Betlejem, urodził się Jezus (Łukasza 2:1-7; Micheasza 5:2). Jezus był jeszcze dzieckiem, a już król Herod usiłował go zgładzić. Ale Jehowa ostrzegł Józefa, żeby uciekł z rodziną do Egiptu. Po śmierci króla Heroda Józef i Maria powrócili z Jezusem do Nazaretu w Galilei. Tam się wychowywał (Mateusza 2:13-15, 19-23).

 7. (a) Co się zdarzyło, gdy Jezus miał 12 lat? (b) Jakiego zawodu się nauczył?

⁷ Gdy Jezus miał 12 lat, cała rodzina udała się do Jeruzalem na obchód wielkiej uroczystości zwanej Paschą. Spędził tam trzy dni w świątyni, przysłuchując się nauczycielom i zadając im pytania. Wszyscy, którzy go słyszeli, byli zdumieni jego wiedzą (Łukasza 2:41-52). Dorastający w Nazarecie Jezus uczył się ciesielki. Zawodu tego wyuczył go niewątpliwie jego opiekun Józef, który też był cieślą (Marka 6:3; Mateusza 13:55).

 8. Co się zdarzyło, gdy Jezus miał 30 lat?

⁸ Gdy Jezus skończył 30 lat, nastąpiła w jego życiu wielka zmiana. Poszedł do Jana Chrzciciela i poprosił, żeby go ochrzcił, to znaczy całkowicie zanurzył w wodach Jordanu. Biblia tak opisuje to wydarzenie: „Gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody, a oto niebiosa były otwarte i zobaczył zstępującego jako gołąb i przychodzącego nań ducha Bożego. A oto doszedł też głos z niebios, który rzekł: ‛To jest mój Syn, umiłowany, którego uznałem’” (Mateusza 3:16, 17). Jan nie miał najmniejszej wątpliwości, że Jezusa posłał Bóg.

 9. (a) Kiedy Jezus faktycznie stał się Chrystusem i dlaczego akurat wtedy? (b) Do czego okazał gotowość przez swój chrzest?

⁹ Wylewając na Jezusa swego ducha, Jehowa namaścił go, to znaczy wyznaczył go na króla swego przyszłego Królestwa. Namaszczony w ten sposób duchem Jezus stał się „Mesjaszem”, „Chrystusem”, bo oba te słowa w języku hebrajskim i greckim znaczą „Pomazaniec”. Stał się zatem faktycznie Jezusem Chrystusem, inaczej mówiąc Jezusem Pomazańcem. Dlatego apostoł Piotr mówił o ‛Jezusie, który był z Nazaretu, jak Bóg namaścił go duchem świętym i mocą’ (Dzieje Apostolskie 10:38). Poza tym przez chrzest Jezus oznajmił Bogu, że jest gotowy wykonać zadanie, z którym Bóg posłał go na ziemię. Na czym polegało to ważne zadanie?

DLACZEGO PRZYSZEDŁ NA ZIEMIĘ

10. W celu oznajmiania jakich prawd Jezus przyszedł na ziemię?

¹⁰ Wyjaśniając cel swego przyjścia na ziemię, Jezus powiedział do namiestnika rzymskiego Poncjusza Piłata: „Po to się urodziłem i po to przyszedłem na świat, żeby dać świadectwo prawdzie” (Jana 18:37). Ale jakie prawdy Jezus miał oznajmiać? Przede wszystkim prawdy o swoim Ojcu. Nauczył swoich naśladowców modlić się o to, żeby imię jego Ojca „się święciło”, żeby było uznawane za święte (Mateusza 6:9, NP). Sam rzekł w modlitwie: „Objawiłem Twoje imię ludziom, których mi dałeś” (Jana 17:6). Powiedział też: „Muszę oznajmiać dobrą nowinę o królestwie Bożym, bo po to zostałem posłany” (Łukasza 4:43).

11. (a) Dlaczego Jezus przypisywał swej działalności tak wielkie znaczenie? (b) Od czego nigdy się nie powstrzymywał? Co więc my powinniśmy robić?

¹¹ Jak ważna była dla Jezusa ta działalność oznajmiania imienia i Królestwa jego Ojca? Powiedział do uczniów: „Moim pokarmem jest czynienie woli Tego, który mnie posłał, i dokończenie Jego dzieła” (Jana 4:34). Dlaczego Jezus uważał dzieło Boże za coś tak ważnego, jak pokarm? Ponieważ przez Królestwo Bóg spełni swoje cudowne zamierzenia co do ludzkości. Właśnie to Królestwo zniszczy wszelką niegodziwość i oczyści imię Jehowy z hańby, którą na nie ściągnięto (Daniela 2:44; Objawienie 21:3, 4). Dlatego Jezus nigdy się nie powstrzymywał od oznajmiania imienia i Królestwa Bożego (Mateusza 4:17; Łukasza 8:1; Jana 17:26; Hebrajczyków 2:12). Zawsze mówił prawdę bez względu na to, czy jej chętnie słuchano, czy nie. Dał nam tym przykład i my powinniśmy postępować tak samo, jeżeli chcemy się podobać Bogu (1 Piotra 2:21).

12. Z jakiego jeszcze ważnego powodu Jezus przyszedł na ziemię?

¹² Aby nam jednak umożliwić dostąpienie życia wiecznego pod panowaniem Królestwa Bożego, Jezus musiał przelać swą życiodajną krew. Dwóch apostołów Jezusa powiedziało: „Teraz dzięki jego krwi jesteśmy uznani za sprawiedliwych”. „Krew Jezusa, Jego [Bożego] Syna, oczyszcza nas od grzechu” (Rzymian 5:9; 1 Jana 1:7). Tak więc ważnym powodem przyjścia Jezusa na ziemię było poniesienie śmierci dla naszego dobra. Powiedział on: „Syn człowieczy przyszedł (...) dać swą duszę [czyli życie] na okup za wielu” (Mateusza 20:28). Ale co to znaczy, że Chrystus dał swoje życie „na okup”? Dlaczego przelanie jego życiodajnej krwi było konieczne dla naszego zbawienia?

DAŁ SWOJE ŻYCIE NA OKUP

13. (a) Czym jest okup? (b) Jaki okup złożył Jezus, żeby nas wyzwolić z grzechu i śmierci?

¹³ Słowa „okup” używa się nieraz w związku z porwaniem. Po uprowadzeniu kogoś porywacz mówi, że go wypuści, jeżeli otrzyma pewną sumę pieniędzy jako okup. A zatem okup uwalnia uwięzionego człowieka. Składa się go po to, żeby ten człowiek nie stracił życia. Jezus dał swoje doskonałe życie ludzkie, żeby wykupić ludzkość z niewoli grzechu i śmierci (1 Piotra 1:18, 19; Efezjan 1:7). Dlaczego takie wyzwolenie było konieczne?

14. Dlaczego Jezus musiał złożyć okup?

¹⁴ Dlatego, że nasz praojciec Adam zbuntował się przeciw Bogu. Przez ten bezprawny postępek stał się grzesznikiem, ponieważ „grzech jest bezprawiem” (1 Jana 3:4; 5:17). W rezultacie stał się niegodny otrzymania od Boga daru życia wiecznego (Rzymian 6:23). Tak więc Adam utracił doskonałe życie ludzkie na rajskiej ziemi. Utracił również te cudowne perspektywy dla wszystkich dzieci, które miał spłodzić. Może zapytasz: „Ale dlaczego wszystkie dzieci Adama musiały umrzeć, skoro to on zgrzeszył?”

15. Dlaczego musiało ucierpieć potomstwo Adama, mimo że to on zgrzeszył?

¹⁵ Dlatego, że gdy Adam stał się grzesznikiem, przekazał grzech i śmierć swemu potomstwu, do którego należą też wszyscy ludzie żyjący obecnie (Hioba 14:4; Rzymian 5:12). „Wszyscy zgrzeszyli i nie osiągają chwały Bożej”, mówi Biblia (Rzymian 3:23; 1 Królów 8:46). Nawet bogobojny Dawid powiedział: „Z błędem zostałem wydany na świat w bólach porodowych, a w grzechu poczęła mnie matka” (Psalm 51:5 [51:7, NP]). A zatem ludzie umierają z powodu grzechu odziedziczonego po Adamie. A jak to jest możliwe, żeby ofiara życia Jezusa mogła wyzwolić wszystkich ludzi z niewoli grzechu i śmierci?

16. (a) Jak Bóg przy dostarczaniu okupu uszanował swoje prawo, że ‛życie należy dać za życie’? (b) Dlaczego Jezus był jedynym człowiekiem, który mógł złożyć okup?

¹⁶ Znajduje tu zastosowanie zasada prawna podana w prawie Bożym dla narodu izraelskiego. Według niej ‛życie należy dać za życie’ (2 Mojżeszowa 21:23; 5 Mojżeszowa 19:21). Wskutek nieposłuszeństwa doskonały człowiek Adam utracił doskonałe życie na rajskiej ziemi dla siebie i dla wszystkich swoich dzieci. Jezus Chrystus oddał swoje doskonałe życie, żeby odkupić to, co utracił Adam. A zatem Jezus „dał siebie na odpowiedni okup za wszystkich” (1 Tymoteusza 2:5, 6). Ponieważ był człowiekiem doskonałym jak Adam, więc nazywa się go „ostatnim Adamem” (1 Koryntian 15:45). Żaden inny człowiek poza Jezusem nie mógł dostarczyć okupu, ponieważ Jezus był jedynym człowiekiem równym Adamowi, doskonałemu ludzkiemu synowi Bożemu (Psalm 49:8, NP; Łukasza 1:32; 3:38).

17. Kiedy okup został zapłacony Bogu?

¹⁷ Jezus umarł w wieku lat 33 1/2. Jednakże trzeciego dnia po śmierci został wskrzeszony. Czterdzieści dni później powrócił do nieba (Dzieje Apostolskie 1:3, 9-11). Tam, znowu jako osoba duchowa, stawił się „przed osobą Bożą za nami”, przedkładając wartość swej ofiary okupu (Hebrajczyków 9:12, 24). W ten sposób uiścił Bogu w niebie cenę okupu. Ludzkość mogła dostąpić wyzwolenia. A kiedy zazna wynikających z tego dobrodziejstw?

18. (a) Jak już teraz możemy odnieść pożytek z dobrodziejstw okupu? (b) Co okup umożliwi nam w przyszłości?

¹⁸ Z dobrodziejstw Jezusowej ofiary okupu możemy korzystać już teraz. W jaki sposób? Dzięki wierze w ofiarę okupu możemy stanąć czyści przed Bogiem i On może nas objąć łaskawą opieką (Objawienie 7:9, 10, 13-15). Niejeden z nas przed poznaniem Boga dopuszczał się strasznych grzechów. Nawet jeszcze teraz popełniamy błędy, nieraz poważne. Możemy jednak spokojnie prosić Boga o przebaczenie na podstawie okupu, ufając, że nas wysłucha (1 Jana 2:1, 2; 1 Koryntian 6:9-11). Poza tym okup otwiera nam drogę do otrzymania w przyszłości od Boga daru życia wiecznego w Jego sprawiedliwym nowym świecie (2 Piotra 3:13). Wtedy wszyscy wierzący w okup zostaną całkowicie wyzwoleni z niewoli grzechu i śmierci. Mogą się spodziewać życia wiecznego w doskonałości!

19. (a) Jak reagujesz na postanowienie co do okupu? (b) Jak według wypowiedzi apostoła Pawła powinniśmy okazywać wdzięczność za okup?

¹⁹ Jak się zapatrujesz na to, czego się dowiedziałeś o okupie? Czy świadomość, że Jehowa tak się o ciebie troszczy, iż dał za ciebie swego umiłowanego Syna, nie wzbudza w tobie uczucia serdecznej miłości do Niego? (Jana 3:16; 1 Jana 4:9, 10). Pomyśl też o miłości Chrystusa. Chętnie przyszedł na ziemię, żeby za nas umrzeć. Czy nie powinniśmy być za to wdzięczni? Apostoł Paweł wskazał, jak mamy okazywać wdzięczność. Powiedział: „Umarł za wszystkich, aby ci, co żyją, nie żyli już dłużej dla siebie, ale dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony” (2 Koryntian 5:14, 15). Czy okażesz wdzięczność, poświęcając życie na służenie Bogu i Jego Synowi Jezusowi Chrystusowi?

DLACZEGO JEZUS CZYNIŁ CUDA

20. Co mówi o Jezusie uzdrowienie trędowatego?

²⁰ Jezus jest znany z tego, że czynił cuda. Szczerze współczuł ludziom, którzy mieli jakieś zmartwienie, i chętnie korzystał z mocy, którą otrzymał od Boga, żeby im pomóc. Na przykład pewien człowiek dotknięty okropną chorobą zwaną trądem przyszedł do niego i powiedział: „Jeżeli tylko zechcesz, możesz mnie oczyścić”. Jezus, „zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: ‛Chcę. Bądź oczyszczony’”. I ten człowiek wyzdrowiał! (Marka 1:40-42).

21. Jak Jezus pomagał rzeszom ludzkim?

²¹ Zwróć też uwagę na inne zdarzenie biblijne, które świadczy o tym, jak subtelne uczucia Jezus żywił dla ludzi: „Potem przystąpiły do niego wielkie rzesze, mając ze sobą chromych, ułomnych, niewidomych, niemych i wielu innych, i wprost rzucały ich przed jego stopy, i uzdrawiał ich, tak że ta rzesza była zdumiona, widząc, że niemi mówią i chromi chodzą, a niewidomi widzą, i wychwalali Boga Izraela” (Mateusza 15:30, 31).

22. Co świadczy o tym, że Jezus rzeczywiście troszczył się o ludzi, którym pomagał?

²² Z tego, co Jezus potem powiedział do uczniów, wynika, iż rzeczywiście troszczył się o tych cierpiących i naprawdę chciał im pomóc: „Żal mi tej rzeszy, bo już trzy dni są ze mną, a nie mają co jeść; nie chcę ich odesłać głodnych. Mogliby w drodze zasłabnąć” (Mateusza 15:32-38).

23. Co skłoniło Jezusa do wskrzeszenia zmarłego syna pewnej wdowy?

²³ Innym razem natknął się na kondukt pogrzebowy wychodzący z Nain. Biblia tak to opisuje: „Wynoszono zmarłego, jednorodzonego syna matki. Ponadto była wdową. (...) I kiedy Pan ją ujrzał, zdjęła go litość dla niej”. Głęboko odczuł jej smutek. Dlatego, zwracając się do zmarłego, rozkazał: „Młodzieńcze, mówię ci, wstań!” I wtedy zdarzył się cud nad cudy! „Zmarły usiadł i zaczął mówić, i dał go jego matce”. Pomyśl, co musiała odczuwać ta matka! A jak ty byś się czuł? Wieść o tym niezwykłym wydarzeniu rozeszła się szerokim echem. Nic dziwnego, że Jezus jest tak znany (Łukasza 7:11-17).

24. Na co wskazują cuda Jezusa w odniesieniu do przyszłości?

²⁴ Jednakże cuda dokonywane przez Jezusa przyniosły tylko przemijający pożytek. Ludzie, których uzdrowił, znowu podupadli na zdrowiu, a wskrzeszeni z martwych znowu umarli. Cuda Jezusa były jednak dowodem, że posłał go Bóg, że naprawdę jest Synem Bożym. Ponadto świadczyły o tym, że dzięki mocy Bożej można rozwiązać wszystkie problemy ludzkie. Ukazały na małą skalę, co się będzie dziać na ziemi pod panowaniem Królestwa Bożego. Wtedy głodni będą nakarmieni, chorzy — uzdrowieni, a nawet umarli zostaną wskrzeszeni! Nigdy już nie będzie chorób, śmierci ani żadnych innych zmartwień, które ludzi unieszczęśliwiają. Jakimż to będzie dobrodziejstwem! (Objawienie 21:3, 4; Mateusza 11:4, 5).

WŁADCA KRÓLESTWA BOŻEGO

25. Na jakie trzy okresy można podzielić życie Jezusa?

²⁵ Życie Syna Bożego można podzielić na trzy okresy. Najpierw spędził nieznaną liczbę lat ze swym Ojcem w niebie, zanim został człowiekiem. Następnie żył 33 1/2 roku na ziemi po narodzeniu się, a teraz znowu jest w niebie jako osoba duchowa. Jakie stanowisko zajmuje tam po zmartwychwstaniu?

26. Czego Jezus dowiódł swoją wiernością na ziemi?

²⁶ Wiadomo, że Jezus miał zostać królem. Anioł zapowiedział Marii: „Będzie królować (...) na zawsze, a jego królestwo nie będzie mieć końca” (Łukasza 1:33). Podczas swej służby na ziemi stale mówił o Królestwie Bożym. Nauczył swych naśladowców modlitwy: „Niech nadejdzie Królestwo Twoje. Niech wola Twa dzieje się jak w niebie, tak i na ziemi”. Ponadto nalegał, żeby ‛nadal szukali naprzód Królestwa’ (Mateusza 6:10, 33). Swoją wiernością na ziemi Jezus dowiódł, że jest godny objęcia władzy w Królestwie Bożym. Czy rozpoczął swoje królowanie zaraz po powrocie do nieba?

27. (a) Co Jezus zrobił po powrocie do nieba? (b) Jakie kroki podjął najpierw już jako władca w Królestwie Bożym?

²⁷ Nie, jeszcze nie. Nawiązując do Psalmu 110:1, apostoł Paweł wyjaśnia: „Ten [Jezus] jednak złożył na stałe jedną ofiarę za grzechy i zasiadł po prawicy Boga, czekając odtąd, aż jego nieprzyjaciele legną jako podnóżek pod jego stopy” (Hebrajczyków 10:12, 13). Jezus czekał na rozkaz Jehowy: „Wyrusz na podbój między twoich nieprzyjaciół” (Psalm 110:2). Gdy ten czas nadszedł, zaczął oczyszczać niebiosa z Szatana i jego aniołów. Wynik tej wojny w niebie oznajmiono następującymi słowami: „Teraz nastało zbawienie i moc, i królestwo Boga naszego oraz władza Jego Chrystusa, ponieważ zrzucony został oskarżyciel naszych braci” (Objawienie 12:10). Jak wiemy z poprzednich rozdziałów, fakty dowodzą, że ta wojna w niebie już się odbyła i Jezus Chrystus panuje teraz wśród swoich nieprzyjaciół.

28. (a) Co Chrystus wkrótce zrobi? (b) Co my musimy zrobić, jeżeli chcemy skorzystać z jego ochrony?

²⁸ Już wkrótce Chrystus i jego niebiańscy aniołowie przystąpią do oczyszczania ziemi ze wszystkich teraźniejszych rządów światowych (Daniela 2:44; Objawienie 17:14). Jak mówi Biblia, ma on „ostry długi miecz, żeby nim bił narody” (Objawienie 19:11-16). Jeżeli chcemy się okazać godni ochrony podczas tej nadchodzącej zagłady, to musimy okazywać wiarę w Jezusa Chrystusa (Jana 3:36). Musimy zostać jego uczniami i podporządkowywać mu się jako naszemu Królowi niebiańskiemu. Czy to zrobisz?

[Ilustracja na stronie 58]

Jezus porzucił zawód cieśli, żeby dać się ochrzcić i zostać pomazańcem Jehowy

[Ilustracja na stronie 63]

Jezus był równy doskonałemu Adamowi

[Ilustracje na stronie 64]

Zdjęty litością, Jezus pomagał chorym i głodnym

[Ilustracja na stronie 67]

Wskrzeszając umarłych, Jezus pokazał, co uczyni na znacznie większą skalę, gdy zapanuje Królestwo Boże