-
Zwracajcie uwagę na proroctwoStrażnica — 1966 | nr 2
-
-
8. (a) Jak doszło do tego, że do upadku Asyrii przyczyniła się również potęga Babilonu? (b) Dlaczego interesujące jest zwrócenie uwagi na okoliczność, kto w tym czasie prowadził armie babilońskie?
-
-
Korzystaj ze swych dóbr w sposób miły BoguStrażnica — 1966 | nr 2
-
-
Korzystaj ze swych dóbr w sposób miły Bogu
„CZCIJ PANA [w tekście hebr.: Jehowę] z majętności twojej”, mówi natchnione Słowo Jehowy, Biblia. Te majętności, czyli dobra, wspomniane są w jednej z pieśni śpiewanych przez chrześcijańskich świadków Jehowy. Trzecia zwrotka tej pieśni, zatytułowanej „Oddanie się” i zamieszczonej w zbiorze „Pieśni na chwałę Jehowy”, brzmi następująco: „Weź me chwile i me dni, niechaj płyną ku Twej czci; Weź też całe mienie me, wszystko Tobie oddać chcę.” — Przyp. 3:9.
Te słowa trafnie wyrażają stanowisko, jakie powinien zajmować chrześcijanin po oddaniu się Jehowie Bogu. Od tej chwili Jehowa oczekuje od niego, że będzie korzystał ze swych drogocennych rzeczy w sposób miły Bogu.
TWÓJ CZAS
Jednym z cennych dóbr, z korzystania którego oddany Bogu chrześcijanin winien jest zdać sprawę swemu Ojcu niebiańskiemu, jest czas. Jego czas, nawet jego całe życie, należy do Jehowy Boga. Chrześcijanom powiedziano: „Drogoście bowiem kupieni. Wysławiajcie tedy Boga w ciele waszym!” Ponieważ chrześcijanin kupiony został cenną krwią Jezusa Chrystusa, to nie może on używać swojego czasu dla spraw, których Bóg nie pochwala. „Bo wystarczy wam, że w czasie minionym wykonywaliście wolę narodów”, napisał jeden z apostołów Jezusa Chrystusa. — 1 Kor. 6:20, NT; 1 Piotra 4:3, NW.
Czas, który chrześcijanin przedtem spędzał na różnych rozrywkach, teraz z radością poświęca na mówienie bliźnim o Królestwie Bożym i wyjaśnianie im, jaki będzie koniec teraźniejszego systemu rzeczy. Natchnione Słowo Boże ostrzega: „Zatem pilnie czuwajcie nad tym, żebyście postępowali nie jak niemądrzy, ale mądrzy, wykupując sobie dogodny czas, ponieważ dni są złe.” (Efez. 5:15, 16, NW) Oddany Bogu chrześcijanin wykupuje swój czas, korzystając z wszystkich przywilejów, które są dostępne dla niego jako chrześcijanina — z osobistego studium Słowa Bożego, uczęszczania na zebrania zboru chrześcijańskiego, z udziału w głoszeniu dobrej nowiny itd. — kosztem spraw mniej ważnych.
TWOJE SIŁY
Innym cennym dobrem, który posiadają oddani Bogu chrześcijanie, są ich siły. Niektórzy z nich są już wprawdzie starsi i ich siły są nadwątlone, jednakże korzystają z reszty swych sił pracując ku chwale Bożej. Zmęczenie wywołane wytężaniem siły w służbie Bożej nie prowadzi do zniechęcenia lecz zaspokaja, gdyż „wasza praca w łączności z Panem nie jest daremna.” (1 Kor. 15:58, NW) Bierzmy przykład z Jezusa Chrystusa, syna Bożego. On wytężał swe siły w służbie Bożej bez ograniczeń. Pewnego razu na przykład przybył do Sychar, miasta w Samarii. W Biblii powiedziano: „Jezus tedy, będąc strudzony z drogi, usiadł przy studni.” On był zmęczony daleką wędrówką, którą podjął w służbie Bożej, i teraz odpoczywał. Swoich uczniów wysłał naprzód, aby zakupili żywności. Gdy jednak nadarzyła się mu okazja wytężenia sił duchowych i fizycznych na chwałę Bożą, pochwycił tę okazję, mimo że był zmęczony, i wygłosił kazanie Samarytance, która przyszła do studni Jakuba. Dzięki tej rozmowie wielu stało się wierzącymi, ponieważ Jezus, chociaż zmęczony, użył swych sił, aby chwalić Boga i spełniać Jego wolę. — Jana 4:6-42, NT.
Innym razem Jezus zasnął w biały dzień, ponieważ z całego serca korzystał ze swych sił w sposób miły Bogu. Jezus i jego uczniowie wsiedli do łodzi, aby przepłynąć na drugi brzeg jeziora. „I odbili od brzegu. A gdy płynęli, On zasnął.” Tak bardzo wytężał swoje siły w służbie Bożej, że musiał je odnowić i dlatego zasnął. Spał tak mocno, że uczniowie musieli go budzić, gdy się zerwała burza. Nie obudził go ani gwałtowny wiatr, ani silne falowanie jeziora. — Łuk. 8:22-24, NP; Mat. 8:24, 25.
Jakiż piękny przykład dał nam Jezus Chrystus, „Główny Pośrednik i Udoskonaliciel naszej wiary”! Powinniśmy się mu dobrze przyjrzeć, aby go naśladować. On korzystał ze swych sił w sposób mądry; nie trwonił ich. Chrześcijanin wie, że będzie musiał zdać sprawę z korzystania ze swych sił. Dlatego nie marnotrawi ich przez szkodliwe dla zdrowia przyzwyczajenia, przez przesadne poświęcanie się jakiemuś hobby lub sportowi, przesiadywania do późnych godzin nocnych lub przez częste
-