Strzeż się swego przeciwnika, Diabła!

„Zachowujcie trzeźwą rozwagę, bądźcie czujni. Przeciwnik wasz, Diabeł, krąży jak ryczący lew, szukając, kogo by pożreć” (1 Piotra 5:8).

 1. Jakiego przeciwnika mają Świadkowie Jehowy? Czy jednak można pokrzyżować jego zakusy?

CZY jesteś świadkiem oddanym bez zastrzeżeń Jehowie Bogu? Jeżeli tak, to masz podstępnego przeciwnika, iście diabelskiego wroga! Jednakże cokolwiek by przedsięwziął ten przebiegły nieprzyjaciel, wszystko da się udaremnić. Możesz dochować wierności Bogu Najwyższemu, Jehowie. Niewątpliwie przyczynisz się w ten sposób do oczyszczenia z zarzutów niezrównanego imienia swego niebiańskiego Ojca. Możesz naprawdę uradować serce Jehowy i dać Mu do ręki odpowiedź dla wielkiego oszczercy. Co więcej, możesz w nagrodę otrzymać życie wieczne w rajskiej szczęśliwości (Prz. 27:11; Łuk. 23:43; Obj. 2:7).

 2. Co o naszym największym przeciwniku napisał apostoł Piotr?

² Chcąc dochować wierności Bogu, musisz się strzec swego największego przeciwnika. Apostoł Piotr napisał o nim: „Zachowujcie trzeźwą rozwagę, bądźcie czujni. Przeciwnik wasz, Diabeł, krąży jak ryczący lew, szukając, kogo by pożreć”. Można wszakże bronić się przed tym wrogiem, gdyż apostoł dodał: „Ale przeciwstawcie się jemu, mocni będąc w wierze (...). A po krótkiej chwili waszego cierpienia Bóg wszelkiej życzliwości niezasłużonej (...) utwierdzi was, doda wam sił” (1 Piotra 5:8-10). Słowa te są pocieszeniem zwłaszcza dla namaszczonych naśladowców Jezusa Chrystusa. Mają jednak istotne znaczenie również dla sług Jehowy, którzy oczekują życia wiecznego w ziemskim raju.

 3. (a) Kto gotów jest przyjść nam z pomocą? (b) Jakimi naszymi wrogami posługuje się Szatan w realizacji swoich zgubnych zamysłów?

³ Jeżeli mamy się uchronić przed wspomnianym Przeciwnikiem, to jest nam potrzebna odpowiednia pomoc, jak również musimy poznać jego taktykę. Jehowa Bóg, Jezus Chrystus, święci aniołowie oraz zbór chrześcijański są gotowi i chętni spieszyć nam wszystkim z pomocą w zachowywaniu niezłomnej prawości. Z drugiej strony jednak wypada nam zmagać się z naszymi niedoskonałymi ciałami, z obecnym niegodziwym systemem rzeczy oraz z samym Szatanem Diabłem. Szatan kieruje się bezdenną złośliwością i będąc wspierany przez dwóch innych naszych wrogów stale usiłuje urzeczywistniać swoje niecne zamysły (Jana 15:19; 1 Kor. 9:27).

 4. (a) Pod jakimi czterema określeniami jest znany Szatan? (b) Dlaczego Szatan zasługuje na takie nazwy, jak: „Diabeł”, „wąż” i „smok”?

⁴ Już same określenia stosowane na kartach Pisma Świętego w odniesieniu do naszego Przeciwnika ułatwiają nam zrozumienie, do czego zmierza i jakich używa metod. Mówi się tam o nim jako o Szatanie, Diable, wężu i smoku (Obj. 12:4, 9, 10). Nazwa „Szatan” znaczy właśnie „przeciwnik” albo „antagonista” (Hioba 1:6; 2:1). Z kolei „Diabeł” znaczy „oszczerca”, „oskarżyciel”, a także „złośliwiec”. Ponadto Szatan bywa nazywany „wężem”, bo jeszcze w ogrodzie Eden posłużył się wężem do oszukania Ewy (Rodz. 3:1-7). Jest także mowa o nim jako o „smoku”, gdyż ma pociąg do pożerania.

POBUDKI I DĄŻENIA SZATANA

 5. Jaki stosunek do Jehowy obrał Szatan?

⁵ Szatan Diabeł, początkowo jeden z niebiańskich synów Bożych, posunął się do wystąpienia przeciw Jehowie i rzucenia na Niego oszczerstw. Postanowił odciągnąć od Boga ludzi, żeby służyli jego samolubnym celom. Z całego jego sposobu postępowania wyraźnie wynika, że zakwestionował prawdomówność Boga, a także zależność ludzi od Jehowy oraz potrzebę podlegania Mu do zachowania ciągłości życia i szczęścia. Taktyka, jaką stosuje, pozwala też poznać, że podał w wątpliwość prawo Boga do dzierżenia władzy oraz sposób, w jaki ją sprawuje. Jehowa przyjął za zasadę, by rządzić w oparciu o sprawiedliwość i mieć stworzenia, które by Mu chętnie służyły z miłości do Niego i z umiłowania sprawiedliwości. Z drugiej strony Szatan reprezentuje pogląd, że bardziej pożądaną pobudką działania jest samolubny zysk. Innymi słowy twierdzi, że wszystkie myślące stworzenia powinny być i są równie egoistyczne jak on sam (Księga Hioba, rozdziały 1 i 2).

 6. Co zdradza postępowanie Szatana o jego pobudkach?

⁶ Obraniem takiego sposobu postępowania Szatan ujawnił, iż dopuścił u siebie do tego, by wygórowana ambicja przerodziła się w niepohamowaną i gorączkową podnietę do wszelkich podejmowanych posunięć. Wynika to również z przestrogi apostoła Pawła, aby na stanowisko nadzorcy nie powoływać człowieka nowo nawróconego, „gdyż zachodzi obawa, że mógłby się nadąć pychą i podpaść pod sąd wydany na Diabła” (1 Tym. 3:6). Szatan istotnie wykazał niesłychaną zarozumiałość, skoro ośmielił się mierzyć siły z Wszechmocnym, Najwyższym, z Władcą wszechświata, Królem wieczności, samym Bogiem Jehową! (Rodz. 17:1; 2 Sam. 7:28; Ps. 83:18 [83:19, Biblia Tysiąclecia, wydanie III]; 1 Tym. 1:17). A fakt, iż Diabeł opanowany nieposkromioną żądzą chwały szukał dla siebie wywyższenia i patrzył z zawiścią, że rozumne stworzenia oddają cześć Jehowie Bogu, wyszedł siłą rzeczy na jaw, gdy Jezusowi Chrystusowi zaproponował „wszystkie królestwa świata” w zamian za dokonanie przed nim aktu uwielbienia (Mat. 4:8, 9).

 7. Dlaczego Bóg nie stracił od razu buntowników: Szatana, Adama i Ewy?

⁷ Jehowa Bóg mógł oczywiście wykonać wyrok śmierci na Szatanie i pierwszej parze ludzkiej natychmiast po ich przestępstwie. Jednakże z uwagi na podniesione przez Szatana kwestie sporne oraz kierując się miłosierdziem wobec nie narodzonych jeszcze potomków Adama, Bóg pozostawił Diabła przy życiu i dał mu sposobność udowodnienia jego chełpliwych twierdzeń. Jednocześnie ludziom usiłującym rządzić się w oderwaniu od Boga i Jego sprawiedliwych zasad dał taką możliwość.

MASKUJE SWOJE ISTNIENIE

 8. Jak Szatan zwiódł ludzkość co do samego swego istnienia?

⁸ Szatan chwyta się wielu różnych środków, by jako przeciwnik Jehowy realizować swoje zamysły i w miarę możności wszystkich ludzi odciągnąć od należytego wielbienia Stwórcy. Jedna z jego machinacji polega na wzbudzaniu u ludzi przekonania, że on w ogóle nie istnieje. Tym łatwiej potem padają jego ofiarą. Zgodnie z tym w wielu kręgach religijnych zapanował i modny jest dziś pogląd, że nie ma żadnego osobowo pojętego Szatana Diabła. Na przykład ankieta przeprowadzona w roku 1974 przez pewien instytut badania opinii w Nowym Jorku wykazała, że ponad połowa Amerykanów absolutnie nie wierzyła, iżby żył i działał ktoś taki jak Diabeł. Nawet wielu duchownych nie uznaje jego osobowej egzystencji.

 9, 10. Jak Pismo Święte potwierdza, że Diabłem jest konkretna osoba?

⁹ Pismo Święte nie pozostawia nas jednak w niepewności co do tego, czy Diabeł istnieje jako osoba. Podaje ono, że ktoś mówił przez węża, zwodząc i kusząc pierwszą niewiastę, Ewę. Ponadto Księga Hioba potwierdza istnienie osobowego Szatana, gdyż informuje o jego rozmowie z Jehową Bogiem, w której ośmielił się zakwestionować prawość sługi Bożego Hioba. Oprócz tego ewangeliści Mateusz, Marek i Łukasz opisują, jak Diabeł kusił Jezusa Chrystusa. Przeświadczenie, że takie pokusy musiały przyjść na Syna Bożego z zewnątrz, znajduje potwierdzenie nie tylko w tym, co wiemy o usposobieniu Jezusa i jego doskonałości, lecz także o charakterze trzeciej pokusy podsuniętej przez Szatana. Jak Jezus mógłby upaść i oddać hołd jakiejś zgubnej zasadzie lub idei? Istotne znaczenie ma także fakt, że szereg razy mówił o Szatanie jako o konkretnej osobie i „władcy tego świata” (Jana 12:31; 14:30; 16:11; 8:44; Mat. 4:1-10; 12:26; Łuk. 10:18).

¹⁰ Również apostołowie Jezusa traktowali Diabła jako osobę. Paweł zaznaczył, że prawdziwym chrześcijanom nie są obce „zamysły” Szatana; przy innej okazji ostrzegł ich przed „machinacjami Diabła” (2 Kor. 2:11; Efez. 6:11). Jak już wspomniano, Piotr wzywał współwyznawców, by mieli się na baczności przed Przeciwnikiem, to znaczy przed Diabłem. A apostoł Jan poświadczył, że „świat leży w mocy Złego”; z góry też uprzedził chrześcijan słowami: „Oto Diabeł będzie wtrącać niektórych z was do więzienia” (1 Jana 5:19, BT; Obj. 2:10; 1 Piotra 5:8).

POSŁUGUJE SIĘ RELIGIĄ FAŁSZYWĄ

11. Jak Szatan wykorzystuje naturalną skłonność człowieka do oddawania czci?

¹¹ Celem trzymania ludzi w zaślepieniu Szatan posługuje się także religią fałszywą (2 Kor. 4:4). Człowiek został tak stworzony przez Boga, że odczuwa potrzebę utrzymywania więzi ze Stwórcą przez oddawanie Mu czci. Szatan kieruje tę naturalną skłonność na ślepe tory, odwołując się do samolubstwa i skłaniając do lekceważenia religii prawdziwej. Mając na uwadze wprowadzenie w czyn swoich niecnych planów, „wciąż nadaje sobie pozór anioła światła” (2 Kor. 11:14). W rezultacie tego oszukańczego działania ludzie uwikłali się w tysiące najrozmaitszych religii fałszywych.

12. Jak powinniśmy traktować religię fałszywą oraz współpracę międzywyznaniową?

¹² Wszelka religia fałszywa jest w gruncie rzeczy tworem Szatana, gdyż — według słów Pawła — „co narody ofiarują, to ofiarują demonom, a nie Bogu”. Jezus zaznaczył: „Kto nie stoi po mojej stronie, ten jest przeciw mnie, a kto nie zbiera ze mną — rozprasza”. Poza tym Chrystus nie zostawił miejsca na współpracę międzywyznaniową, lecz oświadczył: „Nikt nie przychodzi do Ojca, chyba że przeze mnie” (1 Kor. 10:20; Mat. 12:30; Jana 14:6).

13. W jaki sposób Szatan wyzyskuje ludzką ciekawość w odniesieniu do okultyzmu?

¹³ Szatan potrafi spożytkować ciekawość człowieka w odniesieniu do okultyzmu oraz stanu umarłych. Za pomocą takich całkowicie niebiblijnych praktyk, jak rozmowy ze zmarłymi, spirytyzm, a także wróżbiarstwo, astrologia i czarna magia, usidlił niezliczone masy ludzi. W dodatku zainteresowanie tymi sprawami ciągle rośnie. Dochodzi już nawet do takiej krańcowości, że niektórzy bezpośrednio oddają cześć Diabłu (Wyjścia 22:18; Kapł. 19:26; 20:6; Powt. Pr. 18:10-12).

ODWOŁUJE SIĘ DO PYCHY

14, 15. (a) Jakimi chwytami posłużył się Szatan, by skłonić Ewę i Kaina do służenia jego zamysłom? (b) Jakie jeszcze przykłady w tym zakresie można znaleźć w Biblii?

¹⁴ Szatan uległ pokusie, na jaką wystawiła go własna pycha. Z kolei udało mu się wywołać u Ewy pychę, samolubne pragnienie dorównania Bogu Najwyższemu; w ten sposób powiódł mu się plan odciągnięcia naszych prarodziców od oddawania czci Bogu Jehowie. Niewątpliwie podobną metodę Szatan zastosował wobec Kaina. Zauważył, jak dotknięty poczuł się on, że jego brat Abel zjednał sobie uznanie Boże. Postarał się tak podsycić jego urażoną ambicję, by się przerodziła w zawiść, która z kolei doprowadziła do morderstwa (Rodz. 4:3-8; 1 Jana 3:11, 12).

¹⁵ W ciągu całych dziejów ludzkości Szatan potrafił używać za narzędzia takie butne jednostki, jak Nemrod, faraon egipski z czasów Mojżesza albo asyryjski król Sennacheryb (Rodz. 10:8-12; Wyjścia 5:2; Izaj. 36:7-10, 16-20). W dobie dzisiejszej również trzyma w szponach mnóstwo osób, bazując na ich pysze. Wchodzi tu w grę między innymi rzekoma wyższość rasowa, narodowa, ewentualnie oparta na wykształceniu lub pozycji społecznej. Wszystko to działa po myśli Diabła, gdyż powoduje, że ludzie pozostają głusi na orędzie Boże.

NĘCI MATERIALISTYCZNĄ ŻĄDZĄ POSIADANIA

16. Jakie sukcesy osiągnął Szatan podsycaniem żądzy materialistycznej?

¹⁶ Inny wybieg, którym Szatan wabi ludzi celem usidlenia ich, polega na odwoływaniu się do usposobienia materialistycznego, do chciwości, lubowania się w pieniądzach, ambicji na punkcie posiadania. Za czasów Jezusa omotał w ten sposób kapłanów, którzy okazali się chciwcami zakochanymi w pieniądzach (Łuk. 16:14). Za pomocą sidła żądzy materialistycznej ‛Szatan ośmielił Ananiasza do fałszywej gry wobec ducha świętego’ (Dzieje 5:1-11). Niewątpliwie podsycaniem umiłowania rzeczy materialnych i przyjemności światowych odciągnął od służenia Jehowie Demasa i innych chrześcijan (2 Tym. 4:10).

17. Czyj szeroko znany przykład potwierdza, że Szatan potrafi usidlić chciwością?

¹⁷ Szczególnie znanym przykładem wpadnięcia w zastawione przez Szatana sidło chciwości jest Judasz Iskariot. Stał się on nie tylko pozbawionym skrupułów złodziejem, głównie chciwość doprowadziła bowiem do tego, iż zdradził swego Pana. Na okoliczność, że swoim sposobem myślenia skłaniał się w tym kierunku, wskazuje jego protest, gdy Maria nacierała nogi Jezusa kosztownym olejkiem (Jana 12:4-6; Mat. 26:14-16). Powinniśmy więc mieć się na baczności, żeby Szatan nie schwytał nas w sidło materialistycznej żądzy posiadania!

ŻERUJE NA SŁABOŚCIACH LUDZKICH

18. (a) Co przewidział Bóg, aby człowiek mógł cieszyć się życiem? (b) Jak Szatan wykorzystuje to na szkodę człowieka?

¹⁸ Wśród rozmaitych słabości, do których się odwołuje Szatan, niepoślednie miejsce zajmuje pragnienie zakazanych przyjemności zmysłowych. Bóg Jehowa chce, żeby człowiek doświadczał różnych radości, i jeśli dzieje się to w granicach zgodnych z Jego wolą, może sprawić wiele dobrego i wprost uszczęśliwiać. Ale Szatan skłania ludzi do wysuwania tych rzeczy na pierwszy plan w życiu i używania sobie w sposób niemoralny, naruszający prawo Boże. W ten sposób wciągnął 24 000 Izraelitów w pułapkę kultu Baal-Peora (Liczb 25:1-9). Dzisiejszy świat wręcz oszalał na punkcie uganiania się za uciechami zmysłowymi. Czasopisma, gazety, filmy i programy telewizyjne coraz bardziej otwarcie odwołują się do lubieżnych zainteresowań publiczności. My jednak, jako chrześcijanie prowadzeni duchem Bożym, musimy dawać odpór takim pokusom (1 Kor. 14:20).

19. (a) Na jaką przynętę Szatana są szczególnie podatni młodzi chrześcijanie? (b) Z czego powinna zdawać sobie sprawę młodzież chrześcijańska?

¹⁹ Do wybiegów Szatana należy też zachęcanie do pogoni za rozrywkami dostarczającymi emocji. Szczególnie podatni na oddziaływanie tego wabika są młodzi chrześcijanie. Niekiedy dają się całkowicie porwać tej czy innej dyscyplinie sportu w charakterze kibiców bądź też uczestników. Może to jednak doprowadzić do tego, że zaczną „lubować się raczej w rozrywkach niż w Bogu” (2 Tym. 3:4). U innych młodych osób taka chęć podniecenia się przybiera formę uprawiania muzyki i śpiewu, które zachwalają niemoralność i przemoc. Konieczna jest zatem wielka ostrożność, bo takie rzeczy potrafią ściągnąć młodych chrześcijan z drogi prawości i cnoty (Ps. 16:11; 2 Piotra 2:20-22).

20. Jak Szatan posługuje się strachem?

²⁰ Szatan zastawia jeszcze inne sidło, którym jest strach przed człowiekiem. Jest rzeczą całkiem naturalną, że nikt nie lubi być wyszydzany i że każdy woli uniknąć cierpień. Ze strachu przed ludźmi już niejeden poszedł na kompromis, gdy się znalazł pod naciskiem (Prz. 29:25; Hebr. 2:14, 15). Z pomocą Bożą nigdy nie pozwolimy, żeby nam się coś takiego przydarzyło.

21. Dlaczego nie potrzebujemy pogrążać się w zniechęceniu?

²¹ Wśród machinacji Szatana są też próby zniechęcenia sług Bożych, doprowadzenia ich do tego, żeby dali za wygraną. Niewątpliwie ku temu Diabeł zmierzał u Hioba; osiągnął już tyle, że Hiob chciał umrzeć i żałował, iż się w ogóle urodził. Do tego samego usiłował doprowadzić Mojżesza (Hioba 3:1-13; 14:13; Liczb 11:10-15). Ale żaden z tych wiernych mężów nie pogrążył się w zniechęceniu. Wprost przeciwnie, podporządkowali się woli Bożej. My tak samo nie musimy dać się zmóc żadnym okolicznościom, gdyż Jehowa potrafi nas wesprzeć i nigdy nie pozwoli, „aby się chwiał sprawiedliwy” (Ps. 55:22).

DAJ MU ODPÓR!

22, 23. O co musimy się starać, aby skutecznie „stawić czoło machinacjom” Szatana i nie dać się wprząc do realizacji jego zamysłów?

²² Jak się zachować w sytuacji, gdy Szatanowi udało się odstręczyć od Jehowy Boga ogromną większość ludzi? Jako dzielni Świadkowie Jehowy, musimy „stawić czoło machinacjom Diabła”, jego podstępnym manewrom, całej jego strategii i poszczególnym posunięciom taktycznym (Efez. 6:11). W ten sposób przysporzymy dowodów na to, iż rzeczywiście jest on podłym, chełpliwym kłamcą.

²³ Nie jesteśmy jednak w stanie dać odporu Szatanowi o własnych siłach, gdyż jest znacznie od nas mocniejszy, posiada rozleglejszą wiedzę i ma więcej niż my doświadczenia. Chcąc mu się więc przeciwstawić, musimy w pełni korzystać z każdej formy pomocy, jakiej udziela swemu ludowi Jehowa Bóg. Wówczas wysiłki tego przebiegłego wroga zdołamy obrócić wniwecz!

Czy potrafisz sobie przypomnieć:

• Jakimi naszymi wrogami posługuje się Diabeł do przeprowadzenia swoich niecnych zamysłów?

• Jaką postawę wobec Jehowy przybrał Szatan?

• Jak Biblia wykazuje, że Szatan jest konkretną osobą?

• Jakie pułapki zastawia Diabeł, żeby nas schwytać, i jak możemy uniknąć wpadnięcia w nie?

[Ilustracja na stronie 11]

Świadków Jehowy nie paraliżuje strach przed człowiekiem