-
Myśl uwydatniona na zgromadzeniu w Pittsburgu: Czas nagliStrażnica — 1973 | nr 5
-
-
narody”, oparte na rozdziałach 3 i 4 księgi Micheasza. Chociaż religia i inne czynniki dzielą ludzi, to jednak każdy z nich ubóstwia dziś swój ideał, swój naród, i tak powstają bożyszcze tego narodu. Ale narodowe „bogi” nie zapobiegają zmierzaniu ludzkości ku katastrofie. Żyjąc teraz „na końcu czasów”, widzimy, jak setki tysięcy osób na całej ziemi przebudzają się ze snu i zwracają się do Jehowy, jedynego prawdziwego Boga, któremu można zaufać. ‚Chodzą w Jego imieniu’, postępując według „nauki” i „słowa” Jehowy, jakie napływają z niebiańskiego Syjonu i Jeruzalem, siedziby już ustanowionego Królestwa Mesjasza.
Po południu, po rozdzieleniu dyplomów i przerwie obiadowej, czterdziestu ośmiu studentów kończących naukę przedstawiło żywy i barwny program muzyczny w jedenastu językach. Punktem kulminacyjnym całego zgromadzenia był przejmujący dramat biblijny, który dotyczył grzechu Dawida z Batszebą. Uwydatniono w nim wspaniałe zrównoważenie właściwości Bożych: sprawiedliwości i miłosierdzia. Doprawdy, 7614 obecnych miało słuszne powody ku temu, żeby się przy końcu tego dnia czuć wielce wzbogaconymi.
-
-
Pytania czytelnikówStrażnica — 1973 | nr 5
-
-
Pytania czytelników
● Dlaczego starszych, którzy nadzorują działalność świadków Jehowy, określamy mianem „ciała kierowniczego”?
Samego określenia „ciało kierownicze” nie znajdziemy w Piśmie świętym. Istnieje jednak sporo dowodów na to, że w pierwszym stuleciu istniało w zborze chrześcijańskim grono starszych, które pełniło w nim kierowniczą rolę.
Apostoł Paweł upominał współchrześcijan następującymi słowami: „Pamiętajcie o tych, którzy sprawują przewodnictwo pośród was (...). Bądźcie posłuszni tym, którzy sprawują przewodnictwo pośród was i bądźcie ulegli”. W innych przekładach czytamy w tych miejscach o posłuszeństwie i uległości wobec „przełożonych”, wobec „przewodników” albo też wobec „sprawujących rządy” (BT, NP, NT, Kowalski, Authorized Version, Rotherham). „Międzywierszowy przekład Królestwa” (The Kingdom Interlinear Translation) podaje: „Pamiętajcie o kierujących [po grecku: hegoumeʹnon] wami”. — Hebr. 13:7, 17, 24, NW.
Różne formy tego samego greckiego słowa znajdujemy także w tekstach: Mateusza 2:6, Łukasza 22:26 oraz Dziejów Apostolskich 7:10 i 15:22, gdzie występują one w podobnym znaczeniu, mianowicie dotyczą kierowania, przodowania, występowania w roli przywódcy. W wersji Septuaginty użyto jednej z form tego słowa przy tłumaczeniu wersetu z księgi Malachiasza 1:8: „Spróbuj to przynieść waszemu namiestnikowi [po grecku: hegoumeʹnoi; spokrewniony z nim jest między innymi polski wyraz hegemonia]”.
Widać stąd wyraźnie, że w zborze chrześcijańskim pewne osoby kierowały innymi i zarządzały nimi, przewodząc i udzielając wskazówek swym braciom pod względem prawych uczynków i zbożnych zasad.
Polskie określenie „ciało kierownicze” jest odpowiednikiem angielskiego wyrażenia „governing body”, które zresztą można by też przetłumaczyć jako „ciało zarządzające”. Samo angielskie słowo „govern” poprzez łaciński czasownik „gubernare” wywodzi się z greckiego „kyberna’o”, oznaczającego zasadniczo: „sterować lub pilotować statek, kierować, rządzić” („Century Dictionary and Cyclopedia”, tom III, strony 2584, 2585; zobacz też „Słownik grecko-polski” P.W.N., Tom II, stronę 726). Wyraża więc to samo, co polskie słowo „kierować”. A wywodzące się z tego samego greckiego źródłosłowu określenie „cybernetyka” oznacza „naukę o łączności i sterowaniu” pewnymi procesami („Mały słownik języka polskiego” P.W.N., strona 90). Zatem i „ciało kierownicze” może się odnosić do organu, który wyznacza kierunek działania oraz udziela wskazówek, zaleceń i rad jakiemuś zbiorowisku ludzi.
Autor W.E. Vine w swoim dziele „Expository
-