22. Co winien jest każdy chrześcijanin bliźniemu? Czy to może być w pełni spłacone? Dlaczego?

²² Każdy chrześcijanin winien jest swemu bliźniemu dług, który nigdy nie może być w pełni spłacony. „Nie bądźcie nikomu nic winni”, napisał Paweł, „Prócz wzajemnej miłości; bo ten, który bliźniego miłuje, wypełnia całe Prawo.” (Rzym. 13:8, Kow) Przez całe swoje życie drugim winien będziesz miłość. Chodź więc drogą miłości, przejawiaj tę cechę, bo po niej poznaje się prawdziwych chrześcijan. Pamiętaj: miłość trwać będzie zawsze. Jako chrześcijanin okazuj teraz prawdziwą miłość, a udziałem twoim stanie się możliwość okazywania jej wieczyście w cudownym nowym porządku rzeczy, obiecanym przez miłościwego Boga, Jehowę.

“Miłość nigdy nie zawodzi”

„Miłość nigdy nie zawodzi.” — 1 Kor. 13:8.

 1. Do czego można przyrównać miłość? Co trzeba uczynić, aby dodać jej piękna?

MIŁOŚĆ podobna jest do bezcennego klejnotu, do brylantu o licznych płaszczyznach szlifu. Jest piękna, z którejkolwiek strony by się jej przypatrywać. Słusznie powiedziano o niej kiedyś wierszem: „Młodość trwa godzinę, Piękność jest jak kwiat, Lecz miłość to klejnot, Co zdobywa świat.” Jak szlachetny kamień z mnóstwem powierzchni odblaskowych, tak miłość ma wiele aspektów, a wszystkie są dobre, wszystkie powabne, wszystkie potrafią poruszyć do głębi i dodać otuchy sercu. Ale zrazu miłość może być podobna do nieszlifowanego, choć drogocennego kamienia. Utajona zdolność pozyskiwania innych, uszczęśliwiania ich i radowania tkwi w niej, ale w stanie niewypolerowanym. Jak należy nad nią popracować, by dodać jej połysku? Jak my chrześcijanie mamy się zabrać do tego jak gdyby surowego diamentu, aby z niego wydobyć pełny blask olśniewającego piękna? Otóż przede wszystkim trzeba klejnot miłości wystawić na światło Słowa Bożego.

 2. (a) Pomimo czego Jehowa przejawiał miłość? (b) Jak Bóg i Chrystus okazali miłość w związku z okupem?

² Jehowa jest niezrównany w miłości. Od tysięcy lat Stwórca wiernie i niezawodnie okazywał ten najprzedniejszy przymiot, chociaż ludzkość wskutek swej krnąbrności wcale sobie tego nie zasłużyła. Jehowa „czyni, że słońce jego wschodzi na złych i na dobrych, i deszcz spuszcza na sprawiedliwych i na niesprawiedliwych”. Najwyższy przez cały ten czas „dobrotliwy jest dla niewdzięcznych i złych”. Wszystko to Jezus spokojnie mógł poświadczyć w „kazaniu na górze”. (Mat. 5:45; Łuk. 6:35, NT) W samej rzeczy zarówno Jehowa, jak i Chrystus okazali wielką miłość w związku z okupem. „Bóg bowiem umiłował świat tak dalece, że dał swego Syna jednorodzonego, aby każdy okazujący wiarę w niego mógł nie zostać zniszczonym, lecz mieć życie wiecznotrwałe.” (Jana 3:16, NW) Nadto Jezus powiedział swoim naśladowcom: „Nikt nie ma miłości większej niż ta, że się oddaje duszę swoją za przyjaciół.” (Jana 15:13, NW) Jezus Chrystus tak właśnie uczynił wobec ludzi o usposobieniu owiec — w myśl własnych słów: „Jestem godnym pasterzem (...) i zrzekam się swej duszy dla dobra owiec.” (Jana 10:11, 15, NW) Jak cudowne przykłady miłości mamy w Jehowie i Jego Synu!

 3. Jaką cechę trzeba wykazywać i wobec kogo, aby móc się cieszyć łaską Jehowy?

³ Chcąc się cieszyć łaską Jehowy, trzeba okazywać miłość, tak jak sam Bóg i Jego Syn. (1 Jana 3:21-23) Prawdziwi chrześcijanie więc trzymają się dwóch wielkich przykazań, jakie podał Chrystus: „,Miłuj Jehowę, twego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swoim umysłem.’ To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie, podobne temu, jest to: ‚Miłuj swego bliźniego jak siebie samego.’” (Mat. 22:37-39, NW) Okazywanie takiej miłości leży u chrześcijan w granicach możliwości, ponieważ mają ducha Bożego i wydają jego owoce, a jednym z nich jest właśnie miłość. — Gal. 5:22.

 4. Jaka jest miłość według słów Pawła?

⁴ Miłość to zaleta, której nie sposób dostatecznie opisać. Nie mieści się w żadnej definicji. Niemniej jednak apostoł Paweł pisał o niej w natchnieniu: „Miłość jest cierpliwa i życzliwa. Miłość nie jest zazdrosna, nie chełpi się i nie nadyma, nie zachowuje się nieprzyzwoicie, nie szuka własnych korzyści, nie daje się rozdrażnić. Nie prowadzi rachunku krzywdy. Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko przetrzymuje. Miłość nigdy nie zawodzi.” (1 Kor. 13:4-8, NW) Nietrudno się zorientować, że miłość nie może odpychać, lecz musi przyciągać. Siłą rzeczy pociąga ku sobie, zbliża ludzi. Najlepiej widać to wśród świadków Jehowy w Społeczeństwie Nowego Świata, zjednoczonym, choć rozciągającym się na cały świat. Dokładnie zbadajmy teraz różne przejawy lub aspekty, jakby poszczególne strony tego klejnotu, którym jest miłość.

„MIŁOŚĆ JEST CIERPLIWA I ŻYCZLIWA”

 5. (a) Co dla wielu znaczyła cierpliwość Jehowy? Czy On toleruje bezprawie w nieskończoność? (b) Jakimi sposobami możemy okazywać cierpliwość?

⁵ Apostoł Paweł orzekł: „Miłość jest cierpliwa i życzliwa.” Cierpliwość oznacza w tym wypadku, że trzeba się pogodzić z istnieniem u drugich słabości i niedoskonałości. Jehowa tak postąpił i dla wielu równało się to zbawieniu. (Rzym. 2:4; 2 Piotra 3:9, 15) Oczywiście nie zwykł On tolerować nieprawości bez końca. Paweł powiedział ateńskim bałwochwalcom: „Bóg w swej dobroci nie zważając już na minione czasy niewiedzy, wzywa obecnie każdego człowieka, gdziekolwiek by się znajdował, aby odmieniwszy swe życie pokutował [okazał skruchę, NW]. Bo wyznaczył dzień, w którym odbędzie sprawiedliwy sąd nad całym światem przez męża, którego po to ustanowił.” (Dzieje 17:29-31, Kow) Idąc za boskim przykładem, powinniśmy być cierpliwi wobec innych, którzy — być może z powodu podeszłego wieku — bywają powolniejsi fizycznie lub nie mają tak bystrego umysłu. Miłość wciąż szuka sposobów, jak okazać przychylność i wyrozumiałość. Nie znaczy to, że mamy w nieskończoność godzić się z nieprawością albo